They’re beautiful in their own righ

They’re beautiful in their own right and tense with an appealing antagonism. And  I love how that last image, in the context of the other work, neatly suggests two contradictory thoughts: tracing a visual similarity between the growth of roots and the destruction of tattered remains, and placing conventional art as itself the destruction of something prior.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พวกเขาจะสวยงามในตนขวาและตึงเครียดกับ antagonism ที่น่าสนใจ และชอบว่ารูปสุดท้าย ในบริบทของการทำงานอื่น ๆ อย่างแนะนำสองความคิดขัดแย้ง: ติดตามคล้ายภาพระหว่างการเติบโตของรากและการทำลายยังคง tattered และทำศิลปะแบบดั้งเดิมเป็นตัวทำลายสิ่งที่ทราบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พวกเขากำลังสวยงามในสิทธิของตนเองและเครียดกับการเป็นปรปักษ์กันที่น่าสนใจ และฉันรักว่าภาพสุดท้ายในบริบทของการทำงานอื่น ๆ ที่แสดงให้เห็นอย่างเป็นระเบียบสองความคิดที่ขัดแย้ง: การติดตามความคล้ายคลึงกันระหว่างภาพการเจริญเติบโตของรากและการล่มสลายของซากขาดรุ่งริ่งและการวางงานศิลปะธรรมดาเป็นตัวเองทำลายบางสิ่งบางอย่างก่อน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันสวยมากในสิทธิของตนเอง และเครียดกับการต่อสู้ที่น่าสนใจ . แล้วทำไมฉันรักวิธีการที่ภาพสุดท้ายในบริบทของงานอื่น ๆ เรียบร้อยแนะนำสองขัดแย้งความคิด : การติดตามภาพและความคล้ายคลึงกันระหว่างการเจริญเติบโตของรากและการทำลายของรุ่งริ่งยังคงวางแบบและศิลปะเป็นตัวทำลายอะไรเหรอ

ก่อน