practices in Thailand. One recommen

practices in Thailand. One recommendation is to consider plant
phenology in the selection of species used in restoration (Kuaraksa
et al., 2012). Others have recommended secondary natural succession
in abandoned swidden cultivation areas (Fukushima et al.,
2008), or direct seeding in high and low land regions where agriculture
has been abandoned (Woods and Elliott, 2004; Tunjai and
Elliott, 2012). However, few evaluations have been made of species
functional traits and the factors affecting the restoration process.
Our study investigated forest communities that had been restored
both by natural regeneration and enrichment plantation,
considering plant functional traits and the factors affecting restoration
success after the abandonment of shifting cultivation in tropical
montane forests. Specifically, we intended to answer the
following questions. First, after agricultural abandonment, to what
extent can we expect natural regeneration to occur in the forest
restoration process? Second, can the functional traits of species
be used to predict the regeneration success of each species in
deforested sites? Third, do functional traits provide useful information
that can be used to improve forest restoration management?

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนวทางปฏิบัติในประเทศไทย คำแนะนำหนึ่งจะพิจารณาพืชในการเลือกพันธุ์ที่ใช้ในการฟื้นฟู (Kuaraksa phenologyร้อยเอ็ด al., 2012) อื่น ๆ แนะนำบัลลังก์รองธรรมชาติในพื้นที่เพาะปลูก swidden ละทิ้ง (ฟุกุชิมะ et al.,2008), หรือปลูกโดยตรงในซอกแผ่นดินภูมิภาคที่เกษตรได้ละทิ้ง (ป่าและต 2004 Tunjai และต 2012) อย่างไรก็ตาม การทำประเมินไม่กี่พันธุ์ลักษณะการทำงานและปัจจัยมีผลต่อการฟื้นฟูเราตรวจสอบป่าชุมชนที่มีการคืนค่าทั้งฟื้นฟูธรรมชาติและบ่อไร่พิจารณาลักษณะงานของโรงงานและปัจจัยมีผลต่อคืนความสำเร็จหลังจาก abandonment ของขยับเพาะปลูกในเขตร้อนป่า montane โดยเฉพาะ เราต้องตอบถามต่อไปนี้ หลังจาก abandonment เกษตร สิ่งแรกขนาดเราสามารถหวังฟื้นฟูธรรมชาติให้เกิดขึ้นในป่ากระบวนการคืนค่าหรือไม่ สามารถลักษณะการทำงานชนิดที่สองใช้ในการทำนายความสำเร็จในการฟื้นฟูแต่ละชนิดในเว็บไซต์ deforested หรือไม่ ที่สาม ลักษณะการทำงานทำให้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์ที่สามารถใช้เพื่อปรับปรุงการจัดการปลูกป่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การปฏิบัติในประเทศไทย หนึ่งคำแนะนำคือการพิจารณาพืช
ชีพลักษณ์ในการเลือกสายพันธุ์ที่ใช้ในการฟื้นฟู (Kuaraksa
et al., 2012) อื่น ๆ ได้แนะนำสืบทอดธรรมชาติรอง
ร้างในพื้นที่เพาะปลูกไร่เลื่อนลอย (ฟุกุชิมะ, et al.
, หรือการเพาะโดยตรงในภูมิภาคที่ดินสูงและต่ำที่การเกษตร 2008)
ถูกทิ้งร้าง (วูดส์และเอลเลียต, 2004; Tunjai และ
เอลเลียต, 2012) อย่างไรก็ตามการประเมินผลไม่กี่ได้รับการทำของสายพันธุ์ที่
มีลักษณะการทำงานและปัจจัยที่มีผลต่อกระบวนการฟื้นฟู.
การศึกษาของเราตรวจสอบป่าชุมชนที่ได้รับการบูรณะ
ฟื้นฟูทั้งโดยธรรมชาติและสวนตกแต่ง
พิจารณาลักษณะการทำงานของพืชและปัจจัยที่มีผลต่อการฟื้นฟู
ความสำเร็จหลังจากที่ยกเลิก ขยับการเพาะปลูกในเขตร้อน
ป่าภูเขา โดยเฉพาะเรามีจุดมุ่งหมายที่จะตอบ
คำถามดังต่อไปนี้ ครั้งแรกหลังจากที่ละทิ้งการเกษตรกับสิ่งที่
ขอบเขตเราสามารถคาดหวังฟื้นฟูธรรมชาติที่จะเกิดขึ้นในป่า
กระบวนการฟื้นฟู? ประการที่สองสามารถลักษณะการทำงานของสายพันธุ์ที่
นำมาใช้ในการทำนายความสำเร็จของการฟื้นฟูของสายพันธุ์ในแต่ละ
เว็บไซต์ป่าถูกทำลาย? ประการที่สามลักษณะการทำงานไม่ให้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์
ที่สามารถนำมาใช้ในการปรับปรุงการบริหารจัดการฟื้นฟูป่า?

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การปฏิบัติในประเทศไทย หนึ่งควรมีการพิจารณาภายในโรงงาน
ในการเลือกชนิดที่ใช้ในการฟื้นฟู ( kuaraksa
et al . , 2012 ) คนอื่น ๆได้แนะนำรองสืบทอด
ร้างพื้นที่เพาะปลูก ข่าวสาร ( Fukushima et al . ,
2008 ) หรือเมล็ดโดยตรงในสูงและต่ำที่ภูมิภาคที่ดินการเกษตร
ถูกทอดทิ้ง ( ป่าและ Elliott , 2004 ; tunjai และ
อีเลียต2012 ) อย่างไรก็ตาม ไม่กี่ครั้ง ได้รับชนิด
ลักษณะการทำงานและปัจจัยที่มีผลต่อกระบวนการฟื้นฟู .
ของเราศึกษาป่าชุมชนที่ได้รับการบูรณะฟื้นฟูธรรมชาติและการเสริม
ทั้งปลูกพืชลักษณะการทำงาน
พิจารณาและปัจจัยที่มีผลต่อความสำเร็จของการฟื้นฟู
หลังจากการทำไร่เลื่อนลอยในเขตร้อน
ภูเขาป่า โดยเฉพาะ เราตั้งใจที่จะตอบ
ตามคำถาม แรก หลังจาก การเกษตร เท่าที่
เราสามารถคาดหวังฟื้นฟูธรรมชาติที่จะเกิดขึ้นในป่า
ฟื้นฟูกระบวนการ ? ประการที่สอง สามารถคุณลักษณะการทำงานของสายพันธุ์
ใช้พยากรณ์ความสำเร็จของการฟื้นฟูป่าแต่ละชนิดใน
เว็บไซต์ ? สาม ทำลักษณะการทำงานให้
ข้อมูลที่เป็นประโยชน์ที่สามารถใช้เพื่อปรับปรุงการจัดการฟื้นฟูป่า