“So… this is the Tribulation Lightn

“So… this is the Tribulation Lightning sent after me?” His heart trembled. He could only imagine what would have happened inside the volcano if he hadn’t entered the Legacy Zone after consuming the Perfect Foundation pill. The Tribulation Lightning had attempted to break open the Blood Immortal’s Legazy Zone, and in doing so had provoked the Legacy, which sent the Ancient Temple of Doom into war. Had he faced it alone with his Perfect Foundation, he would have been completely destroyed.

Breathing deeply, Meng Hao shot away as fast as possible, grasping Chu Yuyan in tow. His scalp was numb, and he felt incredibly anxious. This was because he had noticed that the blood-red glow was beginning to fade, and the image of the Ancient Temple of Doom was growing indistinct.

Thankfully, the Tribulation Lightning was also beginning to disperse; there seemed to be only one volley left, and then it would be gone.

Actually, to flee to the world outside the volcano wasn’t really the best choice; but Meng Hao had no choice but to do so, and flee as quickly as possible. He knew that the Tribulation from the Heavens would attract widespread notice. Surely there were already many people in the surrounding areas; as soon as the Heavenly Tribulation ceased, the area would be crawling with Cultivators. Under those circumstances, it would be very difficult to escape.

Only if he made his move now, would he be able to take advantage of the chaos.

Exactly as Meng Hao had suspected, the surrounding area was already filled with nearly a thousand Cultivators, who had been attracted to the area by the Tribulation from the Heavens. Of course, none of them dared to enter the area, instead choosing to watch from a distance. Now that the Tribulation was fading, their eyes began to glitter. It wasn’t clear who went first; in an instant, all of them flow forward from all directions, filling the Tribulation zone.

Meng Hao was fleeing as fast as possible. He suddenly frowned, his eyes flashing. He stopped in his tracks, muttering to himself for the space of a few breaths. Then his eyes filled with determination.

“If I keep going, I’ll definitely run into some Cultivators. Their first reaction will be to doubt me…. If I don’t continue flying in this direction… Then I can do this!” He turned around. Instead of flying toward the border of the Tribulation area, he headed directly toward its center. This was opposite of his original direction.

He didn’t fly quickly, however. And as for Chu Yuyan, he had long since deposited her into the bag of the Cosmos. It was not a bag of holding, after all, and its insides were an entire world. It was capable of temporarily holding a living person inside.

Meng Hao flew along, carefully observing his surroundings. After about the space of about ten breaths, his expression flickered. Ahead of him had suddenly appeared a group of about ten Cultivators. Like prismatic beams of light, they shot through the air toward him.

The group of ten split up. Three or four of them shot forward at top speed, their gazes fixed upon Meng Hao.

Their gazes immediately passed over him. He gave off the impression that he was doing exactly what they were, searching the Tribulation zone.

Currently, his eyes were fixed on the ground, not looking up toward them. Were it the opposite, they would have moved to bar his way.

It was at this exact moment that the Temple of Ancient Doom completely disappeared. As the bloody-red glow faded away, the thunder and clouds also began to break apart. But… there was one lightning bolt that did not seem willing to abandon its mission. Even as everything disappeared around it, it shot down from the sky, directly toward Meng Hao.

As it descended, it was clearly fading. However, it was still incredibly fast; it would without doubt fall onto Meng Hao.

When it landed on him, regardless of how minor the injuries, it would most definitely arouse the notice of the surrounding Cultivators. If they started to make speculations, then Meng Hao would definitely be in danger.

At the moment, the ten or so Cultivators were gaping in shock as the lightning bolt approached from the distance. They immediately began to retreat.

At this critical juncture, Meng Hao’s mind was spinning. He suddenly let out a hearty laugh. Instead of retreating, he rushed forward. In a loud voice, he said, “So, there are some Tribulation Lightning aftershocks! Finally I, Wang, get some good fortune from the Heavens for me!”

Continuing to laugh, he charged onward. He waved his right hand, and instantly, the lightning mist appeared around him. Amidst the shocked gazes of the surrounding Cultivators, he shot directly toward the Tribulation Lightning bolt.

“Is this guy crazy?”

“He called himself Wang. Maybe he’s from the Wang Clan?”

From their perspective, rather than seeing the Tribulation Lightning seek out Meng Hao, they saw him rushing toward it. And this was exactly what Meng Hao wanted.

Boom!

A massive explosion radiate

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" งั้น . . . . . . . นี่คือความยากลำบากสายฟ้าส่งหลังจากฉัน ? " หัวใจของเขาสั่นสะท้าน เขาจะสามารถจินตนาการสิ่งที่จะเกิดขึ้นภายในภูเขาไฟ ถ้าเขาไม่ได้เข้าโซนมรดกหลังจากบริโภคยาพื้นฐานที่สมบูรณ์แบบ ความทุกข์ทรมานฟ้าผ่าได้พยายามงัดเลือดอมตะของ legazy โซน และในการทำเช่นนั้นได้กระทำให้มรดก ซึ่งส่งวัดโบราณกาลเข้าสู่สงคราม เขาต้องเผชิญมันคนเดียวกับมูลนิธิที่สมบูรณ์แบบของเขา เขาจะถูกทำลายอย่างสิ้นเชิงการหายใจลึกๆ เมิ่งฮ่าวยิงออกไปให้เร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ คว้าชูจารย์ Yuyan ในพ่วง หนังศรีษะรู้สึกชา เขารู้สึกกังวลอย่างมาก . นั่นเป็นเพราะ เขาสังเกตเห็นว่าเลือดสีแดงเรืองแสงก็เริ่มจะเลือนหายไป และภาพในวัดโบราณกาลมีการเติบโตที่คลุมเครือThankfully , ความทุกข์ทรมานสายฟ้าก็เริ่มแยกย้ายกัน ; มีดูเหมือนจะเป็นคนเดียวที่ยิงออกไปแล้วและก็จะหายไปจริงๆ แล้ว หนีออกมาสู่โลกภายนอกภูเขาไฟไม่ใช่ทางเลือกที่ดีที่สุด แต่เมิ่งเฮ่าไม่มีทางเลือก แต่ที่จะทำเช่นนั้น และหนีให้เร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ เขารู้ว่าความทุกข์ทรมานจากสวรรค์จะดึงดูดความสนใจอย่างกว้างขวางสังเกตเห็น แน่นอนมีหลายคนอยู่ในพื้นที่โดยรอบ พอทิพย์ความทุกข์ทรมานหยุดพื้นที่จะเต็มไปด้วย cultivators . ภายใต้สถานการณ์เหล่านั้น มันคงยากที่จะหลบหนีแต่ถ้าเขาทำให้ย้ายของเขาแล้ว เขาจะสามารถใช้ประโยชน์จากความสับสนวุ่นวายเหมือนที่เมิงเฮาต้องสงสัย บริเวณโดยรอบก็เต็มไปด้วยเกือบพันเกษตรกรที่ได้รับการดึงดูดให้พื้นที่โดยความทุกข์ทรมานจากสวรรค์ แน่นอน ไม่มีใครกล้าที่จะเข้ามาในพื้นที่ แทนการดูจากระยะไกล ตอนนี้ความทุกข์ก็จางหายไป ดวงตาเริ่มฉายแวว . มันไม่ได้ชัดที่ไปครั้งแรก ทันที ทั้งหมดของพวกเขา ไหลออกมาจากทุกทิศทาง เติมความยากลำบากโซนเมิ่งเฮ่าหลบหนีให้เร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ จู่ๆ เขาก็ขมวดคิ้วเข้าหากัน ตากระพริบ เขาหยุดในเพลงของเขา พึมพำกับตัวเอง สำหรับพื้นที่เพียงไม่กี่อึดใจ แล้วตาของเขาเต็มไปด้วยความมุ่งมั่น" ถ้าฉันไป ฉันก็จะวิ่งเข้าไปในบาง cultivators . ปฏิกิริยาแรกของพวกเขาจะสงสัยฉัน . . . . . . . ถ้าผมไม่ไปบินในทิศทางนี้ . . . . . . ฉันทำได้ ! " เขาหันไปรอบ ๆ แทนที่จะบินสู่เขตแดนของพื้นที่ยากลำบาก เขามุ่งหน้าตรงสู่ศูนย์กลาง นี้ตรงข้ามกับทิศทางเดิมของเขาเขาไม่ได้บินได้อย่างรวดเร็ว อย่างไรก็ตาม และสำหรับชูจารย์ Yuyan ที่เขาเคยฝากเธอลงในถุงของจักรวาล มันไม่ใช่กระเป๋าถือ หลังจากทั้งหมด และข้างในมันเป็นโลกทั้งหมด มันสามารถถืออยู่ชั่วคราวบุคคลภายในเมิ่งเฮ่าบินตาม รอบคอบการสังเกตสิ่งแวดล้อมของเขา หลังจากนั้นประมาณสิบครั้ง สีหน้าของเขาริบหรี่ลง . ข้างหน้าของเค้าอยู่ดีๆ ก็ปรากฏกลุ่มประมาณสิบ cultivators . ชอบแท่งปริซึมลำแสงของแสงที่พวกเขายิงผ่านอากาศที่มีต่อเขากลุ่มของสิบแยกกัน สามหรือสี่ของพวกเขายิงไปข้างหน้าด้วยความเร็วสูงสุด ของพวกเขาชื่นชอบคงที่เมื่อเมิ่งเฮ่าของพวกเขาชื่นชอบได้ทันทีผ่านเขา เขาให้ปิดการแสดงผลที่เขาทำสิ่งที่พวกเขาค้นหายากลำบาก โซนปัจจุบัน ดวงตาของเขาจับจ้องไปที่พื้นไม่ได้มองขึ้นต่อพวกเขา มันตรงกันข้าม พวกเขาจะต้องย้ายไปบาร์มามันอยู่ที่วินาทีนี้ว่า วัดกาลโบราณหายไปอย่างสิ้นเชิง เป็นเรืองแสงสีแดงเลือดเลือนลาง ฟ้าร้อง และ เมฆก็เริ่มแตกออกจากกัน แต่ . . . . . . . มีสายฟ้าที่ไม่ได้ดูเหมือนจะทิ้งภารกิจ แม้ทุกอย่างหายไป มันยิงลงมาจากท้องฟ้า โดยตรงต่อเมิ่งเฮ่ามันลงมา มันชัดเจน ปิ แต่มันยังเร็วอย่างน่าเหลือเชื่อ มันคงไม่ต้องสงสัยตกอยู่บน เมิ่งฮ่าวเมื่อที่ดินบนเขา ไม่ว่าจะเล็กน้อยแค่ไหน บาดเจ็บ มันแน่นอนที่สุดกระตุ้นให้เกษตรกรโดยรอบ . ถ้าพวกเขาเริ่มต้นที่จะทำให้การคาดเดาแล้ว เมิ่งฮ่าวต้องตกอยู่ในอันตรายขณะนี้ , cultivators สิบหรือก็อ้าปากค้างตกใจที่สายฟ้าเข้าหาจากระยะไกล พวกเขาทันทีเริ่มถอยที่จุดเชื่อมต่อที่สำคัญนี้ของเมิงเฮา จิตใจมันหมุน จู่ๆ เขาก็ปล่อยหัวเราะออกมามากมาย แทนที่จะถอยเขาวิ่งต่อไป ในเสียงดัง เขากล่าวว่า " ดังนั้น มีความทุกข์ระลอกฟ้าผ่า ! สุดท้าย ผม หวัง ได้รับโชคจากสวรรค์สำหรับฉัน "ยังคงหัวเราะ เขาเรียกไป เขาโบกมือมือขวาของเขาทันที ฟ้าผ่า หมอกที่ปรากฏอยู่รอบๆตัวเขา ท่ามกลางการตกใจของสายการบิน โดยเกษตรกรโดยตรงต่อความทุกข์ เขาก็ยิงสายฟ้า" หมอนี่มันบ้าหรือเปล่า "" เขาเรียกตัวเองหวัง บางทีเขาอาจจะมาจากตระกูลหวัง ? "จากมุมมองของพวกเขา แทนที่จะเห็นความทุกข์ยากสายฟ้าหาเมิงเฮา เห็นเขาวิ่งเข้าหามัน และนี้คือสิ่งที่เมิง H