A paper by Becker and Murphy (1988)

A paper by Becker and Murphy (1988) influenced the early economic literature on addiction. They show that consumers of addictive goods are rational, meaning that they consistently maximize utility over time, and that the potential for addiction increases if past consumption increases current consumption. Their model is also able to explain the observed instability of consumption that manifests itself in “cold turkey” withdrawal and binge consumption. They also show that people who discount the future more heavily are more likely to become addicts.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กระดาษ โดย Becker และเมอร์ฟี่ (1988) รับอิทธิพลวรรณคดีเศรษฐกิจช่วงบนติดยาเสพติด พวกเขาแสดงว่า ผู้บริโภคของสินค้าเสพติดเหตุผล หมายความ ว่า พวกเขาอย่างต่อเนื่องเพิ่มอรรถประโยชน์ช่วงเวลา และว่า โอกาสที่ติดยาเสพติดเพิ่มขึ้นถ้าผ่านมาปริมาณการใช้เพิ่มการบริโภคในปัจจุบัน รูปแบบของพวกเขาก็สามารถอธิบายความไม่แน่นอนจากการสังเกตของปริมาณการใช้ที่ปรากฏตัวใน "เย็นตุรกี" ถอนและดื่มสุราการใช้ พวกเขายังแสดงว่า ผู้ใช้ส่วนลดในอนาคตมากกว่ามีแนวโน้มจะกลายเป็น ติดยาเสพติด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

กระดาษโดยเบกเกอร์และเมอร์ฟี่ (1988) ได้รับอิทธิพลวรรณกรรมทางเศรษฐกิจในช่วงต้นของยาเสพติด พวกเขาแสดงให้เห็นว่าผู้บริโภคของสินค้าเสพติดที่มีเหตุผลซึ่งหมายความว่าพวกเขาอย่างสม่ำเสมอผลประโยชน์สูงสุดในช่วงเวลาและที่มีศักยภาพสำหรับการติดยาเสพติดเพิ่มขึ้นหากการบริโภคที่ผ่านมาเพิ่มขึ้นการบริโภคในปัจจุบัน รูปแบบของพวกเขายังสามารถที่จะอธิบายถึงความไม่แน่นอนของการบริโภคสังเกตที่ปรากฏตัวใน "ไก่งวงเย็น" ถอนและการดื่มสุราการบริโภค พวกเขายังแสดงให้เห็นว่าคนที่ลดอนาคตมากขึ้นมีแนวโน้มที่จะกลายเป็นติดยาเสพติด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

กระดาษโดย Becker และเมอร์ฟี่ ( 1988 ) มีอิทธิพลต่อวรรณกรรมทางเศรษฐกิจในช่วงต้นของการเสพติด พวกเขาแสดงให้เห็นว่า ผู้บริโภคสินค้าเสพติดจะเชือด หมายความว่าพวกเขาอย่างต่อเนื่องเพิ่มอรรถประโยชน์ตลอดเวลา และศักยภาพในการเพิ่มการเพิ่มการติดถ้าอดีตปัจจุบัน รูปแบบของพวกเขายังสามารถอธิบายและความไม่แน่นอนของการปรากฏตัวใน " ถอนตุรกีเย็น " และการบริโภคสุรา . พวกเขายังแสดงให้เห็นว่าคนที่ส่วนลดในอนาคตหนักมีแนวโน้มที่จะกลายเป็นติด