9 Conclusion While considerable pe

9 Conclusion
While considerable performance-based evidence exists for the concurrent interference effect,limited data are available regarding the molecular factors responsible and the role of specific training variables in this phenomenon.The majority of current molecular data suggests that endurance exercise does not compromise early anabolic responses to resistance exercise,consequently providing little mechanistic insight into the interference effect seen following long-term concurrent training. However,findings from existing research are complicated by the multitude of potential concurrent training variables and the numerous independent factors capable of influencing acute molecular responses to exercise in human skeletal muscle. Thus,there is substantial difficulty in deducing practical training recommendations from existing research for minimizing interference between concurrent resistance and endurance exercise. Moreover,whilst considerable advances have been made with regards to our understanding of the molecular factors mediating training adaptation in skeletal muscle,these complex processes are incompletely resolved.Observations that anabolic signalling responses to exercise are not always directly coupled to protein synthesis, and that these acute responses are not necessarily predictive of chronic training adaptations,concurrent training represent significant limitations to acute-based concurrent training studies. The possibility remains,therefore,that solely utilising early molecular responses to concurrent exercise to extrapolate any putative chronic interference effect may provide limited insight into factors mediating interference following long-term concurrent training.However,further elucidation of the molecular factors mediating the specificity of training adaptation in human skeletal muscle is warranted,which in turn may provide additional mechanistic insight into the concurrent interference phenomenon.Ultimately,improved understanding of the roles of individual concurrent training variable,including within-session exercise order,length of between-mode recovery,and endurance training volume,intensity and modality,in modulating the interference effect is required to guide exercise prescription for simultaneously maximising divergent training adaptations. Future work should aim to further clarify the roles of these training variables in acute and particularly chronic interference in trained individuals to inform practical recommendations for minimising interference between concurrent resistance and endurance exercise.
Acknowledgments No funding was used to assist in the preparation of this review.The authors have no conflicts of interest to declare that are directly relevant to the contents of this review.The authors would like to thank Keith Baar (University of California Davis) for providing insightful comments on drafts of this manuscript

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

9 ข้อสรุป
ในขณะที่หลักฐานที่มีประสิทธิภาพมากขึ้นอยู่แล้วสำหรับผลกระทบที่เกิดสัญญาณรบกวนที่เกิดขึ้นพร้อมกันข้อมูลที่ จำกัด ที่มีอยู่เกี่ยวกับปัจจัยที่มีโมเลกุลรับผิดชอบและบทบาทของตัวแปรการฝึกอบรมเฉพาะในส่วนของข้อมูลโมเลกุลปัจจุบัน phenomenon.The นี้แสดงให้เห็นว่าการออกกำลังกายความอดทนไม่ประนีประนอม anabolic ต้น การตอบสนองต่อการออกกำลังกายต้านทานจึงให้ความเข้าใจกลไกเล็ก ๆ น้อย ๆ มีผลบังคับใช้การแทรกแซงที่เห็นต่อไปในระยะยาวการฝึกอบรมพร้อมกัน อย่างไรก็ตามผลการวิจัยจากการวิจัยที่มีอยู่มีความซับซ้อนโดยความหลากหลายของตัวแปรการฝึกอบรมพร้อมกันที่มีศักยภาพและปัจจัยที่เป็นอิสระจำนวนมากที่มีอิทธิพลต่อความสามารถในการตอบสนองของโมเลกุลเฉียบพลันการออกกำลังกายกล้ามเนื้อโครงร่างของมนุษย์ ดังนั้นจึงมีความยากลำบากมากในการอนุมานคำแนะนำการฝึกอบรมภาคปฏิบัติจากการวิจัยที่มีอยู่เพื่อลดการรบกวนระหว่างต้านทานพร้อมกันและความอดทนการออกกำลังกาย นอกจากนี้ในขณะที่ความก้าวหน้ามากได้รับการทำที่เกี่ยวกับความเข้าใจของเราในปัจจัยโมเลกุล mediating การปรับตัวในการฝึกอบรมกล้ามเนื้อโครงร่างกระบวนการเหล่านี้ซับซ้อน resolved.Observations ไม่สมบูรณ์ว่าการตอบสนองสัญญาณ anabolic เพื่อการออกกำลังกายไม่ได้เสมอควบคู่โดยตรงกับการสังเคราะห์โปรตีนและว่าสิ่งเหล่านี้ การตอบสนองไม่จำเป็นต้องมีการคาดการณ์ของการดัดแปลงการฝึกอบรมเรื้อรัง, การฝึกอบรมพร้อมกันเป็นข้อ จำกัด ที่สำคัญในการเฉียบพลันตามการศึกษาการฝึกอบรมพร้อมกัน ความเป็นไปได้ยังคงอยู่ดังนั้นที่เพียงการตอบสนองการใช้โมเลกุลก่อนที่จะออกกำลังกายพร้อมกันที่จะคาดการณ์ผลกระทบต่อการรบกวนใด ๆ สมมุติเรื้อรังอาจให้ข้อมูลเชิงลึกถึงปัจจัย จำกัด การแทรกแซงสื่อกลางต่อไปในระยะยาว training.However พร้อมกันชี้แจงเพิ่มเติมในปัจจัยโมเลกุล mediating ความจำเพาะของการฝึกอบรม การปรับตัวในกล้ามเนื้อโครงร่างของมนุษย์คือการรับประกันซึ่งจะสามารถให้ข้อมูลเชิงลึกเพิ่มเติมเข้าสู่กลไกการรบกวนที่เกิดขึ้นพร้อมกัน phenomenon.Ultimately ความเข้าใจที่ดีขึ้นของบทบาทของตัวแปรการฝึกอบรมพร้อมกันของแต่ละบุคคลรวมทั้งเพื่อการออกกำลังกายภายในเซสชั่นความยาวของการกู้คืนระหว่างโหมดและ ปริมาณการฝึกอบรมความอดทน, ความรุนแรงและกิริยาในการปรับผลกระทบการรบกวนที่จะต้องให้คำแนะนำการออกกำลังกายไปพร้อม ๆ กันสำหรับการเพิ่มการฝึกอบรมการปรับตัวที่แตกต่างกัน การทำงานในอนาคตควรมีจุดมุ่งหมายเพื่อชี้แจงบทบาทของตัวแปรเหล่านี้การฝึกอบรมในการแทรกแซงเฉียบพลันและเรื้อรังโดยเฉพาะอย่างยิ่งในบุคคลที่ได้รับการฝึกฝนที่จะแจ้งให้คำแนะนำการปฏิบัติเพื่อลดการรบกวนระหว่างต้านทานพร้อมกันและความอดทนการออกกำลังกาย.
กิตติกรรมประกาศไม่มีเงินทุนที่ถูกนำมาใช้เพื่อช่วยในการเตรียมความพร้อมของการตรวจสอบนี้ ผู้เขียนมีความขัดแย้งไม่มีความสนใจที่จะประกาศว่ามีความเกี่ยวข้องโดยตรงกับเนื้อหาของผู้เขียน review.The นี้อยากจะขอขอบคุณคี ธ บาร์ (มหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนียเดวิส) ในการให้ความเห็นที่ชาญฉลาดในร่างของต้นฉบับนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

9 สรุป
ในขณะที่หลักฐานผลงานมากมีอยู่เพื่อผลสัญญาณรบกวนเกิดขึ้นพร้อมกัน , ข้อมูลจำกัดที่มีอยู่เกี่ยวกับโมเลกุลปัจจัยที่รับผิดชอบและบทบาทของตัวแปรการฝึกอบรมเฉพาะในปรากฏการณ์นี้ ส่วนใหญ่ของข้อมูลระดับโมเลกุลปัจจุบันแสดงให้เห็นว่าการออกกำลังกายความอดทนไม่ประนีประนอมก่อน anabolic ตอบสนองความต้านทานการออกกำลังกายจึงให้ข้อมูลเชิงลึกน้อยเป็นกลไกการแทรกแซงผลเห็นต่อไปนี้การฝึกแบบระยะยาว อย่างไรก็ตาม ข้อมูลจากการวิจัยที่มีอยู่มีความซับซ้อนโดยความหลากหลายของศักยภาพการฝึกและตัวแปรอิสระหลายปัจจัยความสามารถในการมีอิทธิพลต่อการตอบสนองโมเลกุลเฉียบพลันสามารถออกกำลังกายในกล้ามเนื้อโครงร่าง มนุษย์ ดังนั้นมีปัญหาในการฝึกอย่างมาก ข้อเสนอแนะจากงานวิจัยที่มีอยู่ เพื่อลดการรบกวนระหว่างความต้านทานสำหรับการออกกำลังกายความอดทน นอกจากนี้ ในขณะที่ความก้าวหน้ามากได้รับการทำเกี่ยวกับความเข้าใจของเราของโมเลกุลที่มีการปรับตัวการไกล่เกลี่ยในกล้ามเนื้อลาย กระบวนการที่ซับซ้อนเหล่านี้เป็นปกติได้ . .สังเกตว่าสัญญาณการตอบสนองต่อการออกกำลังกาย anabolic ไม่ได้เสมอโดยตรงควบคู่กับการสังเคราะห์โปรตีนและการตอบสนองแบบเฉียบพลันเหล่านี้ไม่จำเป็นต้องพยากรณ์ของการฝึกอบรมแบบเรื้อรังของข้อสําคัญเฉียบพลันตามแบบฝึก ศึกษา ความเป็นไปได้ยังคงอยู่ ดังนั้นแต่เพียงผู้เดียวที่ใช้ก่อนการออกกำลังกายแบบโมเลกุลที่จะคาดการณ์ผลการรบกวนใด ๆ ซึ่งเรื้อรังอาจให้ข้อมูลเชิงลึกจำกัดเป็นปัจจัยรบกวนการไกล่เกลี่ยตามแบบระยะยาว อย่างไรก็ตาม คำชี้แจงเพิ่มเติมของโมเลกุลที่มีความจำเพาะของการไกล่เกลี่ยการฝึกอบรมในกล้ามเนื้อโครงร่าง มนุษย์เป็นประกันซึ่งในการเปิดอาจให้ข้อมูลเชิงลึกในปรากฏการณ์การแทรกแซงกลไกเพิ่มเติมพร้อมกัน สุด เพิ่มความเข้าใจในบทบาทของการฝึกอบรมแต่ละตัวแปรพร้อมกัน รวมทั้งภายในเซสชั่นการออกกำลังกายเพื่อความยาวระหว่างโหมดการกู้คืนและความอดทน ฝึกเสียง , ความเข้มและกิริยาในผลของการแทรกแซงจะต้องนำยาออกกำลังกายพร้อมกันสูงสุดการฝึกทักษะ .การทำงานในอนาคตควรมุ่งมั่นที่จะช่วยชี้แจงบทบาทของตัวแปรการฝึกอบรมเหล่านี้ในระยะเฉียบพลันและเรื้อรัง โดยเฉพาะการแทรกแซงในบุคคลที่ฝึกแจ้งข้อเสนอแนะการปฏิบัติเพื่อลดการรบกวนระหว่างความต้านทานสำหรับการออกกำลังกายความอดทน .
ขอบคุณไม่เดิมถูกใช้เพื่อช่วยในการเตรียมการของรีวิวนี้ผู้เขียนไม่มีความขัดแย้ง ประกาศที่เกี่ยวข้องโดยตรงกับเนื้อหาของบทความนี้ ผู้เขียนขอขอบคุณ คีธ บาร์ ( มหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนียเดวิส ) สำหรับการให้ความคิดเห็นที่ลึกซึ้งในร่างต้นฉบับนี่