Fish species commonly used in endoc

Fish species commonly used in endocrine disruptor studies, such
as male medaka and killifish, have basal plasma Vg levels that are
commonly undetectable. Treatment of these fish with estrogenic
compounds increases plasma Vg to mg/mL levels (Chikae et al., 2003;
Pait and Nelson, 2003). Male tilapia kept in flow-through tanks at the
Hawaii Institute of Marine Biology consistently show basal plasma
levels of Vg in the range of 1–5 mg/mL; female levels are approximately
10-fold higher. These relatively high levels of Vg in male
tilapia could potentially mask the vitellogenic effects of exposure to
exogenous estrogens or endocrine disruptors, reducing efficacy of
captive laboratory fish for endocrine disruptor studies. Previously, we
have shown that male tilapia injected with o,p'-DDE or heptachlor at
100 μg/g had increased expression of ER and Vg genes, but showed no
change in plasma Vg (Davis et al., 2009). Maintenance of fish on
commercial diets for aquaculture and biological research is customary,
yet the potential implications of diet are often overlooked (Coimbra
and Reis-Henriques, 2007; Leanos-Castaneda et al., 2007). Here,
through a series of experiments, we aim to determine whether a
commercial trout diet may induce Vg production in male fish and to
characterize the mechanisms by which this may occur.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปลาสายพันธุ์ที่ใช้ในการศึกษาต่อมไร้ท่อ disruptor เช่นเป็นชาย medaka และ killifish มีระดับพลาสมาโรค Vg ที่โดยทั่วไปสามค รักษา estrogenic ปลาเหล่านี้สารเพิ่มพลาสม่า Vg ระดับ mg/mL (Chikae et al., 2003Pait กเนลสัน 2003) ไหลผ่านถังที่เก็บชายนิลการฮาวายสถาบันของชีววิทยาทางทะเลอย่างต่อเนื่องแสดงโรคพลาสม่าระดับของ Vg ในช่วง 1-5 mg/mL หญิงระดับอยู่ประมาณ10-fold สูง ระดับเหล่านี้ค่อนข้างสูงของ Vg ในเพศชายปลานิลสามารถอาจหน้ากาก vitellogenic ผลของการสัมผัสกับestrogens บ่อยหรือ disruptors ต่อมไร้ท่อ การลดประสิทธิภาพของห้องปฏิบัติการภายในกิจการและปลาศึกษาต่อมไร้ท่อ disruptor ก่อนหน้านี้ เราได้แสดงให้เห็นว่านิลชายฉีดกับ o, p'-DDE หรือเฮปตาคลอร์ที่Μg 100 g มีเพิ่มนิพจน์ของ ER และ Vg แต่แสดงไม่เปลี่ยนแปลงในพลาสม่า Vg (Davis et al., 2009) บำรุงรักษาของปลาในอาหารธุรกิจวิจัยทางชีวภาพและการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำเป็นขนบธรรมเนียมแต่ผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นของอาหารมักมองข้าม (โคอิมบราและใส่-Henriques, 2007 Leanos-Castaneda et al., 2007) ที่นี่โดยชุดการทดลอง เรามุ่งมั่นที่จะกำหนดว่าเป็นเทราต์ค้าอาหารอาจก่อให้เกิดผลิต Vg ในปลาชาย และลักษณะกลไกการนี้อาจเกิดขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปลาสายพันธุ์ที่ใช้กันทั่วไปในการศึกษา disruptor ต่อมไร้ท่อเช่น
medaka เป็นเพศชายและเพศ killifish, มีระดับ Vg พลาสม่าที่มีพื้นฐาน
ทางจิตวิทยาทั่วไป การรักษาของปลาเหล่านี้ด้วย estrogenic
สารเพิ่ม Vg พลาสมาระดับ mg / mL (Chikae, et al, 2003;.
Pait และเนลสัน, 2003) ปลานิลชายเก็บไว้ในถังไหลผ่านที่
ฮาวายสถาบันชีววิทยาทางทะเลอย่างต่อเนื่องแสดงพลาสม่าพื้นฐาน
ระดับของ Vg ในช่วง 1-5 มิลลิกรัม / มิลลิลิตร; หญิงระดับประมาณ
10 เท่าสูง เหล่านี้อยู่ในระดับที่ค่อนข้างสูงของชาย Vg ใน
ปลานิลอาจจะปกปิดผลกระทบ vitellogenic ของการสัมผัสกับ
estrogens ภายนอกหรือสารทำลายต่อมไร้ท่อลดประสิทธิภาพของ
ปลาเชลยห้องปฏิบัติการสำหรับการศึกษาต่อมไร้ท่อ disruptor ก่อนหน้านี้เรา
ได้แสดงให้เห็นว่าปลานิลเพศชายฉีดด้วย o, p'-DDE หรือ heptachlor ที่
100 ไมโครกรัม / กรัมได้เพิ่มการแสดงออกของยีนและ ER Vg แต่พบว่าไม่มี
การเปลี่ยนแปลงในพลาสมา Vg (เดวิส et al., 2009) การบำรุงรักษาของปลา
อาหารเชิงพาณิชย์สำหรับเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำและการวิจัยทางชีววิทยาเป็นธรรมเนียมที่,
แต่ผลกระทบที่อาจเกิดขึ้นของอาหารมักจะมองข้าม (Coimbra
และ Reis-Henriques, 2007. Leanos-Castaneda et al, 2007) นี่
ผ่านชุดของการทดลองเรามีจุดมุ่งหมายเพื่อตรวจสอบว่า
อาหารปลาเทราท์ในเชิงพาณิชย์อาจก่อให้เกิดการผลิต Vg ในปลาเพศชายและ
กลไกลักษณะนี้โดยที่อาจเกิดขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ชนิดปลาที่ใช้กันทั่วไปในต่อมไร้ท่อ disruptor ศึกษา เช่น
เป็นเมดากะ ชาย และ รวม มีพื้นฐานระดับพลาสมา VG ที่
บ่อยอม . การรักษาปลากับ estrogenic
สารเหล่านี้เพิ่มระดับพลาสมา 2 มิลลิกรัมต่อมิลลิลิตร ( chikae et al . , 2003 ;
Pait เนลสัน , 2003 ) ชายปลานิลเก็บไว้ในถัง flow-through ที่
สถาบันชีววิทยาทางทะเลอย่างต่อเนื่องแสดงพลาสมา
แรกเริ่มระดับ 2 ในช่วง 1 – 5 mg / ml ; ระดับหญิงประมาณ
10 เท่าสูงกว่า เหล่านี้ค่อนข้างสูง ระดับ 2 ในเพศชาย
ปลานิลอาจหน้ากากผล vitellogenic ของแสงภายนอก หรือ ฮอร์โมนเอสโตรเจน

ปลา disruptors ลดประสิทธิภาพของห้องปฏิบัติการต่อมไร้ท่อ disruptor เชลยสำหรับการศึกษา ก่อนหน้านี้ เราได้แสดงให้เห็นว่าชาย
ปลานิลฉีดด้วย โอP ' - DDE หรือชนิดที่μ
100 กรัม / กรัมมีการเพิ่มการแสดงออกของยีน ER และวีจี แต่พบว่าไม่มีการเปลี่ยนแปลงในพลาสมา
VG ( Davis et al . , 2009 ) การบำรุงรักษาของปลาในอาหารเชิงพาณิชย์เพื่อการเพาะเลี้ยงสัตว์น้ำ
และการวิจัยทางชีวภาพเป็นจารีตประเพณี
แต่ผลกระทบที่มีศักยภาพของอาหารมักจะมองข้าม ( Coimbra และเฮนรีเคส
Reis , 2007 ; leanos Castaneda et al . , 2007 ) ที่นี่
ผ่านชุดของการทดลองเราจุดมุ่งหมายเพื่อตรวจสอบว่าอาหารอาจทำให้การผลิตเชิงเทรา
2 ในปลาตัวผู้และ
ลักษณะกลไกซึ่งอาจเกิดขึ้นได้