CT 7: LORDACT 7 Lord“Eh?”The doctor

CT 7: LORD
ACT 7 Lord

“Eh?”

The doctor exclaimed as he looked at the chart. He confirmed the name on the chart again and muttered.

“This is amazing.”

“Is there a problem?”

“No, it’s just…..”

Hyun-woo became tense and braced himself for bad news from the doctor. Hyun-woo was currently at the hospital to check the results from his mother’s latest general check-up. It had been two months since his mother’s last check-up and nothing had happened on that occasion. But this time the situation was different. It was the first medical examination since his mother started New World. He had asked for the advice of the doctor and scoured the internet before buying the game unit but he was still worried. On the other hand, he also had some sense of expectations.

‘My mother visited Lancel using her own strength.’

In fact, Hyun-woo had planned to visit the beginner village after settling the problems in Lancel. However his mother ended up finding him in Lancel by herself. She walked on her own feet. Hyun-woo hadn’t expressed it in front of his mother but he had been deeply impressed and surprised. Of course, it was a game so even people who didn’t have legs in reality could run around. Even so, seeing his mother who had been lying in bed for 6 years walking really felt special. Anyway, his mother was living like a normal person inside the game. Hyun-woo hoped that some of that would transfer to reality. Then the doctor pushed up his glasses and laughed.

“The test results are good. Far beyond the expected range. In particular, the results of the neural response tests were wonderful. There is a 30% improvement compared to two months ago. The 30% number is similar to how much she had improved in two years.”

“Then it’s good?”

The doctor looked puzzled by his question. Hyun-woo blushed and scratched his head before asking.

“But my mother said that she didn’t feel much different…..”

“Somebody who only knows their body when it is sick won’t be able to tell when it improves.”

While a person could check their status through their health in New World, it was difficult in reality. Wasn’t that why people paid a lot of money for a comprehensive check-up? A patient couldn’t confirm the status of their own body so they had to see a doctor.

“Just by looking at the results of this examination, it appears that playing the virtual reality game has a positive effect on Park So-mi. In Park So-mi’s case, the thought of ‘being able to move freely’ is important in her improvement. That positive thinking which stimulates the nerves is the best type of medicine for patients like Park So-mi.”

Hyun-woo had also seen similar information when searching the internet. He had prayed for such a miracle to happen to his mother but now he didn’t pray for that anymore. In fact, it wasn’t just her improvement in health that was good about his mother starting New World. It was the atmosphere around her that really made him happy.

While his mother had lived in the hospital for the last 6 years, she had always shown Hyun-woo a smiling face. Of course, it wasn’t a real smile. Hyun-woo could always feel a shadow behind her smile. But that shadow had gone away after his mother started New World. Now his mother glowed whenever she laughed. As her character, she was able to go around and meet lots of new people which caused her stress to disappear. Hyun-woo felt like the miracle had already occurred.

“In this state, you don’t have to worry that much. The patient also looks quite good after I had an interview with her. However, she shouldn’t play the game too excessively. The virtual reality game is good but it only has an influence on the nervous system. Even if her nervous system recovers 100%, it will be a problem if she has weakened muscles. She must practice walking in reality.

“Of course, I understand.”

Hyun-woo nodded and exited the examination room.

“Ah, Hyun-woo. What did the doctor say?”

When he approached the hospital entrance, Gwon Hwa-rang approached while pushing a wheelchair. He was pushing Hyun-woo’s mother who had finished her physical therapy and rehabilitation exercises.

“It was good.”

Hyun-woo smiled and explained what the doctor said. Gwon Hwa-rang laughed warmly and nodded.

“I’m glad it is more good news.”

“More good news?”

“Yesterday Hyun-woo became the Lord of Silvana.”

“Huh? But Hyun-woo is already the Lord of Lancel.”

“He’ll hold both posts concurrently.”

His mother looked at Hyun-woo with concerned eyes after hearing Gwon Hwa-rang’s words.

“I asked Galen about what is involved in being a Lord, so wouldn’t becoming the Lord of another territory be a lot more work? I think it’s better not to be too greedy……”

“It’s okay. At first I might be a bit busy but after a while I can leave it to the secretary.”

Hyun-woo smiled wryly and replied. He had gone to all that trouble to become the Lord and now his mother was acting like he should leave it to someone else. It was reasonable. Although his mother had adapted to the game, she was still a beginner so she had no idea about the benefits of having a Lordship.

In fact, Hyun-woo still hadn’t explained to his mother the details of the siege. The siege wasn’t a simple thing. 30,000 gold had gone into it. That was around 300 million in cash. He had used such a huge sum of money to capture Silvana because it would give him even more money. When it was this much, the game was more like a business. There were no parents who wouldn’t worry if their son poured his entire fortune into a business. His mother was still getting her health back so he didn’t want to worry her unnecessarily.

“Anyway, now the siege is over…..”

Gwon Hwa-rang said with a sparkle in his eyes.

“What’s wrong? Why are your eyes looking at me like that?”

“I heard from Hye-sun. She told me about So-mi ssi’s character.”

“My character? What about my character……”

Then his mother’s face abruptly turned red. Gwon Hwa-rang grinned and muttered.

“Huhuhu, So-mi ssi’s character is from an old scanned photo? Now I can see how So-mi ssi looks like in high school. No, not just seeing…..”

Gwon Hwa-rang had been quite excited when he heard from Jung Hye-sun about So-mi’s character. His mother had never shown Gwon Hwa-rang any old photos of her because she had been embarrassed. But now he could see it in 3D view and even go on a date with her! Gwon Hwa-rang snorted and looked at Hyun-woo’s mother with creepy eyes at the thought.

“Bah, why should she deal with a smelly old man like you?”

His mother blushed and turned her head.

“Please pretend not to know me in New World. You also shouldn’t visit Lancel.”

“Eek? W-why?” Do you know how long I have waited for the day I could meet So-mi ssi in New World?”

“It’s not exactly my high school days. Anyway, all men only like young women…..”

“T-that’s not true. You’re mistaken. I want to see what So-mi looks like in her childhood, not the form of a young woman.”

“Then why did ajusshi’s eyes look so expectant just then?”

“It’s a trap. Hyun-woo, you’re talking too much nonsense. Am I a shameless guy?”

“Absolutely.”

“Is that so? I should’ve known.”

“…….I knew it as soon as I saw that creepy look in your eyes.”

“H-Hyun-woo…..!”

Gwon Hwa-rang became frustrated at Hyun-woo’s words.

Hyun-woo and his mother looked at each other and laughed.

“Are you going to give him a chance?”

“Well, I don’t know. I’ll have to see from now on. By the way, I’m feeling thirsty after sweating so much.”

Hyun-woo looked at Gwon Hwa-rang at his mother’s words. But Gwon Hwa-rang was just looking away absent-mindedly.

‘He didn’t notice…..’

There was a reason his mother was complaining about Gwon Hwa-rang. It was to give the man a chance! When a woman grumbled, it was a chance for the man to heap affection on her and her confidence would soar. But Gwon Hwa-rang’s senses were dull and he didn’t notice. Hyun-woo clicked his tongue and looked at him with pitying eyes. Gwon Hwa-rang finally noticed the situation and spoke quickly.

“I-I will go. Bottled water? Juice?”

“Well, I just want a drink but if you’re offering then buy me bottled water.”

His mother answered with a mock pout. Hmm, as expected of a mother. She managed to make him buy bottled water from a vending machine without any grumbling. Wasn’t Gwon Hwa-rang being educated without even knowing? The only thing a child could do was help his mother!

“Ajusshi, a caramel macchiato as well please.”

“Eh? Ca….. What? Is it a food?”

“Caramel macchiato. The coffee shop on the opposite side of the street should sell it. Isn’t that quite close?”

Hyun-woo laughed while Gwon Hwa-rang’s face distorted.

“Eh? Why are you frowning? You don’t want to?”

“W-who is frowning? I’m going!”

Gwon Hwa-rang stared at Hyun-woo before turning around. Then his mother muttered softly.

“I like a man who does things like this for me.”

Gwon Hwa-rang flinched before sprinting off at full speed. Hyun-woo looked at Gwon Hwa-rang’s retreating back and said.

“His leg seems perfectly fine now.”

“Yes, isn’t it good?”

“Mother will also be like that soon. Then I can see Mother walking into your wedding ceremony on your own foot. WELL, ajusshi might need a little more mental education before then.”

“What is this child suddenly saying……”

His mother blushed and gave him a sharp sidelong glance.

“Just things you need to hear.”

“T-that…. Wait? You’re acting just like your dad. You’re really serious just like him. Staying in the same corner of the ROOM every day will just age you quickly. How is it? Do you often meet these days?”

“Meet? With who?”

“Hye-sun.”

“That…..”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

CT 7: พระเจ้า7 เจ้าหน้าที่"เอ๊ะ"หมอทางหลุดรอดเป็นเขามองแผนภูมิ เขายืนยันชื่อแผนภูมิอีก และ muttered"นี้ได้ตื่นตาตื่นใจ""มีปัญหาหรือไม่""ไม่มี ก็เพียงแค่..."วูฮยอนกลายเป็น สภาวะตึงเครียด และค้ำยันตัวเองสำหรับข่าวร้ายจากแพทย์ วูฮยอนได้อยู่โรงพยาบาลเพื่อตรวจสอบผลจากแม่ของเขาล่าสุดทั่วไปเครื่องสาย มันได้สองเดือนตั้งแต่แม่ของเขาสุดท้ายเครื่องสาย และไม่ได้เกิดขึ้นในโอกาสที่ แต่เวลานี้สถานการณ์ต่าง ๆ ได้ตรวจสุขภาพแรกเนื่องจากแม่ของเขาเริ่มต้นโลกใหม่ เขาขอคำแนะนำของแพทย์ และ scoured อินเทอร์เน็ตก่อนที่จะซื้อหน่วยเกม แต่เขาก็ยังกังวล บนมืออื่น ๆ เขายังมีความรู้สึกบางอย่างของความคาดหวัง'แม่ชม Lancel ใช้ความแข็งแรงของตนเอง'ในความเป็นจริง ฮยอนวูมีการวางแผนการเยี่ยมชมหมู่บ้านเริ่มต้นหลังจากการตกตะกอนปัญหาใน Lancel อย่างไรก็ตาม แม่ของเขาสิ้นสุดขึ้นค้นหาเขาใน Lancel ด้วยตนเอง เธอเดินบนเท้าของตนเอง วูฮยอนไม่ได้แสดงว่าหน้าแม่ของเขา แต่เขาได้ลึกซึ้งประทับใจ และประหลาดใจ แน่นอน มันเป็นเกมเพื่อให้สามารถวิ่งแม้แต่คนที่ไม่มีขาในความเป็นจริง มาก เห็นแม่ของเขาที่ได้นอนเตียงสำหรับ 6 ปีเดินจริง ๆ รู้สึกพิเศษ หรือ แม่ของเขามีชีวิตเช่นคนปกติภายในเกม วูฮยอนหวังว่า บางที่จะโอนย้ายไปที่ความเป็นจริง หมอดันค่าแว่นตาของเขา แล้วหัวเราะ"ผลการทดสอบได้ดี ไกลเกินช่วงที่คาดไว้ โดยเฉพาะ ผลลัพธ์ของการทดสอบประสาทตอบสนองได้ดี มีการปรับปรุง 30% เมื่อเทียบกับสองเดือนที่ผ่านมา หมายเลข 30% คือเหมือนกับว่าเธอได้ดีขึ้นใน 2 ปี""แล้วมันคือดีหมอดูพิศวง โดยคำถามของเขา วูฮยอนขวยเขิน และมีรอยขีดข่วนศีรษะก่อนตั้งคำถาม"แต่แม่กล่าวว่า เธอไม่ได้รู้สึกแตกต่างกันมาก...""ใครสักคนที่รู้เฉพาะ ตัวเมื่อป่วยจะไม่สามารถบอกเมื่อนั้น"ในขณะที่บุคคลสามารถตรวจสอบสถานะทางสุขภาพในโลกใหม่ มันเป็นเรื่องที่ยากในความเป็นจริง ไม่ที่ทำไมคนจ่ายเงินจำนวนมากสำหรับขึ้นเครื่องครอบคลุมหรือไม่ ผู้ป่วยไม่สามารถยืนยันสถานะของร่างกายตนเองเพื่อให้พวกเขาไปพบแพทย์"โดยมองที่ผลการตรวจสอบนี้ ปรากฏที่เล่นเกมเสมือนจริงมีผลบวกในอุทยานเพื่อ-mi ในสวน เพื่อ-mi ของกรณี ความคิดของ 'สามารถเคลื่อนย้ายได้อย่างอิสระ' เป็นสิ่งสำคัญในการปรับปรุงของเธอ บวกการคิดซึ่งช่วยกระตุ้นเส้นประสาทที่เป็นชนิดดีที่สุดของยาสำหรับผู้ป่วยเช่นอุทยานเพื่อ-mi"วูฮยอนยังเห็นข้อมูลที่คล้ายกันเมื่อค้นหาอินเทอร์เน็ต เขาได้อธิษฐานนั้นเป็นอัศจรรย์เกิดขึ้นกับแม่ของเขา แต่ตอนนี้ เขาไม่ได้อธิษฐานให้อีกต่อไป ในความเป็นจริง มันไม่ได้เพียงแค่เธอปรับปรุงสุขภาพที่ไม่ดีเกี่ยวกับแม่ของเขาเริ่มต้นโลกใหม่ บรรยากาศรอบ ๆ เธอที่จริง ๆ ทำให้เขามีความสุขได้ในขณะที่แม่ของเขามีอยู่ในโรงพยาบาลสำหรับ 6 ปี เธอได้แสดงเสมอฮยอนวูหน้ายิ้ม แน่นอน มันไม่ได้รอยยิ้มที่แท้จริง วูฮยอนเสมออาจรู้สึกเงาอยู่เบื้องหลังรอยยิ้มของเธอ แต่ว่าเงาแล้วเก็บ ลูกเริ่มต้นโลกใหม่ ตอนนี้ลูก glowed ทุกครั้งที่เธอหัวเราะ เป็นอักขระของเธอ เธอไม่สามารถไปทั่วและหลายคนใหม่ซึ่งเกิดจากความเครียดของเธอจะหายไป Hyun เกี้ยวพานแล้วก็เกิดความรู้สึก"ในนี้ คุณไม่ต้องกังวลมากว่า ผู้ป่วยยังมีลักษณะค่อนข้างดีหลังจากที่ผมสัมภาษณ์กับเธอ อย่างไรก็ตาม เขาไม่ควรเล่นเกมเกินไปมากเกินไป เกมเสมือนจริงเป็นสิ่งที่ดี แต่มันมีผลต่อระบบประสาท แม้ว่าระบบประสาทของเธอกู้ 100% มันจะเป็นปัญหาถ้าเธอมีลดลงกล้ามเนื้อ เธอต้องฝึกเดินในความเป็นจริง"แน่นอน ผมเข้าใจ"วูฮยอนพยักหน้า และออกจากห้องสอบ"อา ฮยอนวู อะไรไม่ได้หมอพูด"เมื่อเขาใกล้ถึงทางเข้าโรงพยาบาล Gwon ฮวารางประดับขณะผลักดันรถเข็น เขาถูกผลักดันฮยอนเกี้ยวพานของแม่ที่มีเสร็จสิ้นการกายภาพบำบัดและฟื้นฟูสมรรถภาพการออกกำลังกายของเธอ"ดี"วูฮยอนยิ้ม และอธิบายว่า หมอพูดอะไร Gwon ฮวารังหัวเราะอย่างอบอุ่น แล้วพยักหน้า"ฉันดีใจที่มันเป็นข่าวที่ดีมาก""เพิ่มเติมข่าวดี""เมื่อวานนี้ฮยอนวูเป็น พระ Silvana""ฮะ แต่แล้วฮยอนวูเป็นพระ Lancel""เขาจะเก็บกระทู้ทั้งพร้อมกัน"แม่มองที่ฮยอนวูกับตากังวลหลังจากได้ยินคำ Gwon ฮวารังของ"ฉันถามกาเลนเกี่ยวกับสิ่งที่เกี่ยวข้องใน พระเจ้า เพื่อจะไม่เป็น เจ้าของดินแดนอื่นจะทำงานมากขึ้นหรือไม่ ฉันคิดว่า มันไม่ควรจะโลภมากเกินไป...""ก็ไม่เป็นไร ในตอนแรก อาจเป็นบิตยุ่ง แต่หลังสามารถจะให้เลขานุการ"วูฮยอนยิ้ม wryly และตอบกลับ เขาได้ไปที่ปัญหาทั้งหมดจะกลายเป็น พระเจ้า และตอนนี้ แม่ของเขาทำหน้าที่เหมือนเขาควรปล่อยให้กับบุคคลอื่น ก็สมเหตุสมผล แม้ว่าแม่ของเขาได้ดัดแปลงเกม เธอยังเริ่มต้นเพื่อให้เธอมีความคิดเกี่ยวกับประโยชน์ของการมี Lordship ที่ในความเป็นจริง ฮยอนวูยังไม่ได้อธิบายให้แม่ของเขารายละเอียดของการล้อม ล้อมไม่ได้เป็นสิ่งที่ง่าย 30000 ทองหายไปไหนมา ที่ประมาณ 300 ล้านเป็นเงินสดได้ เขาได้ใช้คือขนาดใหญ่ผลรวมของเงินในการจับ Silvana เนื่องจากมันจะให้เขาเงินยิ่ง เมื่อมันถูกมาก เกมถูกเพิ่มเติมเช่นธุรกิจ ไม่มีผู้ปกครองที่ไม่ต้องกังวลหากลูกชายของพวกเขา poured โชคของเขาทั้งหมดเป็นธุรกิจ ได้ แม่ของเขาคือยังคงการสุขภาพของเธอกลับมาเพื่อให้ไม่ต้องกังวลของเธอโดยไม่จำเป็น"อย่างไรก็ตาม ขณะนี้ล้อมอยู่เหนือ..."Gwon ฮวารังกล่าว ด้วยประกายตาของเขาคืออะไรผิด ทำไมตากำลังที่ฉันเช่นนั้น""ฉันได้ยินจาก Hye-อาทิตย์ เธอบอกฉันเกี่ยวกับอักขระเพื่อ-mi ssi ""อักขระของฉัน อักขระของฉัน...อะไร"แล้ว ใบหน้าของแม่ของเขาทันทีเปิดสีแดง Gwon ฮวารัง grinned และ muttered"Huhuhu อักขระเพื่อ-mi ssi เป็นจากภาพสแกนตัวเก่าหรือไม่ ตอนนี้ ฉันสามารถดูว่า ssi เพื่อ-mi เหมือนในโรงเรียนมัธยม ไม่ ไม่ใช่แค่เห็น..."Gwon ฮวารังได้ถูกค่อนข้างตื่นเต้นเมื่อเขาได้ยินจาก Hye Jung-อาทิตย์เกี่ยวกับเพื่อ-mi ของอักขระ แม่ของเขามีไม่เคยปรากฏ Gwon ฮวารังรูปสมัยเก่า ๆ ของเธอเนื่องจากเธอเคยอาย แต่ตอนนี้ เขาสามารถดูในมุมมอง 3 มิติ และก็ในวันที่มีเธอ Gwon ฮวารัง snorted และมอง ด้วยสายตาน่าขนลุกที่คิดฮยอนเกี้ยวพานของแม่"Bah ทำไมควรเธอจัดการกับโละคนเก่าอย่างคุณ"แม่ขวยเขิน และเปิดหัวของเธอ"กรุณาไก๋ฉันในโลกใหม่ คุณยังไม่ควรเข้าชม Lancel ""เอก W-ทำไม" คุณรู้ระยะฉันได้รอวันที่ฉันสามารถตอบสนองเพื่อ-mi ssi ในโลกใหม่""ไม่ว่าวันโรงเรียนของฉัน อย่างไรก็ตาม ทุกคนอย่างหญิงสาว..."" T-ที่ไม่เป็นความจริง คุณกำลังดาวตามปกติ อยากดูอะไรเพื่อ-mi เหมือนในวัยเด็กของเธอ แบบสาวไม่""แล้วทำไมไม่ได้ของ ajusshi ตา expectant ดังนั้นเพียงนั้น""มันเป็นกับดัก ฮยอนวู คุณกำลังพูดเหลวไหลมากเกินไป ผมผู้ชาย shameless ""อย่างนั้น""คือว่าเพื่อ ผมควรรู้จักกัน"".. .I รู้ว่าทันทีที่ผมเห็นที่ดูน่าขนลุกในดวงตาของคุณ""H-ฮยอนวู..."Gwon ฮวารังกลายเป็นผิดหวังที่ฮยอนเกี้ยวพานของคำฮยอนวูและแม่ของเขามองกัน และหัวเราะ"คุณจะให้เขามีโอกาส""ดี ฉันไม่รู้ ฉันจะดูจาก โดยวิธีการ ฉันรู้สึกกระหายน้ำหลังจากตากระตุกมากขึ้น"วูฮยอนมองที่ Gwon ฮวารังคำที่แม่ของเขา แต่ Gwon ฮวารังถูกพักเก็บ absent-mindedly'เขาไม่ได้สังเกต...'มีเหตุผลที่แม่ของเขาถูกบ่นเกี่ยวกับ Gwon ฮวารัง มันเป็นการเปิดโอกาสให้ผู้ชาย เมื่อผู้หญิง grumbled ได้มีโอกาสให้ชายผู้นี้จิตกองความมั่นใจของเธอและเธอจะทะยาน แต่ Gwon ฮวารังของความรู้สึกน่าเบื่อ และเขาไม่ได้สังเกต วูฮยอนคลิลิ้นของเขา และมองเขา ด้วยสายตา pitying Gwon ฮวารังสุดท้ายสังเกตสถานการณ์ และพูดได้อย่างรวดเร็ว"ฉัน-ฉันจะไป น้ำดื่มบรรจุขวดหรือไม่ น้ำ""ดี เพียงต้องดื่ม แต่ถ้าคุณกำลังนำเสนอ การซื้อขวดน้ำ"แม่ตอบ ด้วย pout จำลอง อืมม ตามที่คาดไว้ของแม่ เธอจัดการเพื่อทำให้เขาซื้อน้ำดื่มจากเครื่องขายแสตมป์อัตโนมัติโดยไม่ต้องโอดครวญใด ๆ Gwon ฮวารังการศึกษาไม่ได้โดยไม่ทราบได้ สิ่งเดียวที่เด็กสามารถทำได้ช่วยแม่ของเขา" Ajusshi, macchiato คาราเมลกรุณาเช่นนั้น""เอ๊ะ Ca ... อะไรนะ เป็นอาหาร""คาราเมล macchiato ร้านกาแฟฝั่งตรงข้ามถนนควรขายมัน ไม่ที่ค่อนข้างปิด"วูฮยอนหัวเราะขณะ Gwon ฮวารังของใบหน้าผิดเพี้ยน"เอ๊ะ คุณมี frowning ทำไม คุณไม่ต้องการหรือไม่"" W-ที่เป็น frowning ฉันไป"Gwon ฮวารังจ้องไปที่ฮยอนวูได้ก่อนจะเปิดรอบ แล้วแม่ของเขา muttered เบา ๆ"ผมชอบคนที่ทำเช่นนี้สำหรับฉัน"Gwon ฮวารัง flinched ก่อน sprinting ปิดความเร็วเต็มที่ วูฮยอนมอง Gwon ฮวารังของเพียงหลัง และกล่าวว่า"ขาของเขาดูเหมือนว่าสมบูรณ์ดีตอนนี้""ใช่ ไม่ได้ดีหรือไม่""แม่จะต้องการว่าเร็ว ๆ นี้ แล้ว ผมสามารถเห็นแม่เดินเข้าพิธีแต่งงานบนเท้าของคุณเอง ดี ajusshi อาจจำเป็นต้องศึกษาน้อยจิตก่อนแล้วกัน""อะไรเด็กคนนี้ก็บอกว่า..."แม่ขวยเขิน และให้เขาคร่าว ๆ sidelong คม"เพียงสิ่งต้องฟัง"" T-ที่... รอ คุณกำลังทำหน้าที่เหมือนพ่อของคุณ คุณร้ายแรงจริง ๆ เหมือนเขา อยู่ที่มุมห้องเดียวกันทุกวันจะเพียงอายุคุณอย่างรวดเร็ว มันเป็นอย่างไร ทำคุณมักจะตรงกับวันนี้""ตรงหรือไม่ กับใคร""Hye อาทิตย์""ว่า"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

CT 7: เยโฮวาห์
พระเจ้า ACT 7 "เอ๊ะ" หมออุทานออกมาในขณะที่เขามองไปที่แผนภูมิ เขายืนยันชื่อในชาร์ตอีกครั้งและพึมพำ. "นี้เป็นที่น่าตื่นตาตื่นใจ." "มีปัญหาหรือไม่" "ไม่มีก็แค่ ... .. " ฮยอนวูกลายเป็นเครียดและค้ำยันตัวเองสำหรับข่าวร้ายจากแพทย์ ฮยอนวูเป็นปัจจุบันอยู่ที่โรงพยาบาลเพื่อตรวจสอบผลที่ได้จากทั่วไปล่าสุดแม่ของเขาตรวจ มันเป็นสองเดือนนับตั้งแต่แม่ของเขาที่ผ่านมาตรวจและไม่มีอะไรเกิดขึ้นในครั้งนั้น แต่ครั้งนี้เป็นสถานการณ์ที่แตกต่างกัน มันเป็นตรวจสอบทางการแพทย์ครั้งแรกนับตั้งแต่แม่ของเขาเริ่มต้นโลกใหม่ เขาได้ขอคำแนะนำของแพทย์และ scoured อินเทอร์เน็ตก่อนซื้อหน่วยเกม แต่เขาก็ยังคงวิตกกังวล ในทางกลับกันเขายังมีความรู้สึกของความคาดหวังบางอย่าง. 'แม่ของฉันไปเยี่ยม Lancel ใช้ความแข็งแรงของเธอเอง. ในความเป็นจริงฮยอนวูได้วางแผนที่จะเยี่ยมชมหมู่บ้านเริ่มต้นหลังจากที่ปักหลักปัญหาใน Lancel แต่แม่ของเขาจบลงด้วยการหาเขาใน Lancel ด้วยตัวเอง เธอเดินบนเท้าของเธอเอง ฮยอนวูไม่ได้แสดงไว้ในด้านหน้าของแม่ของเขา แต่เขาได้รับความประทับใจและประหลาดใจอย่างสุดซึ้ง แน่นอนว่ามันเป็นเกมเพื่อให้ได้คนที่ไม่ได้มีขาในความเป็นจริงอาจจะวิ่งไปรอบ ๆ ดังนั้นแม้เห็นแม่ของเขาที่ได้รับการนอนอยู่บนเตียงเป็นเวลา 6 ปีที่ผ่านมาเดินรู้สึกพิเศษ อย่างไรก็ตามแม่ของเขายังมีชีวิตอยู่เหมือนคนปกติภายในเกม ฮยอนวูหวังว่าบางส่วนของที่จะถ่ายโอนไปยังความเป็นจริง จากนั้นแพทย์จะผลักดันขึ้นแว่นตาของเขาและหัวเราะ. "ผลการทดสอบเป็นสิ่งที่ดี ไกลเกินกว่าช่วงที่คาดไว้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งผลการทดสอบการตอบสนองของระบบประสาทเป็นที่น่าอัศจรรย์ มีการปรับปรุงเป็น 30% เมื่อเทียบกับสองเดือนที่ผ่านมา จำนวน 30% จะคล้ายกับว่าเธอได้ดีขึ้นในอีกสองปี. " "แล้วจะดี?" หมอดูงงงวยโดยคำถามของเขา ฮยอนวูเขินและมีรอยขีดข่วนหัวของเขาก่อนที่จะขอ. "แต่แม่ของฉันบอกว่าเธอไม่ได้รู้สึกแตกต่างกันมาก ... .. " "ใครคนเดียวที่รู้ว่าร่างกายของพวกเขาเมื่อมันมีอาการป่วยจะไม่สามารถที่จะบอกเมื่อจะช่วยเพิ่ม " ในขณะที่คนสามารถตรวจสอบสถานะของพวกเขาผ่านทางสุขภาพของพวกเขาในโลกใหม่มันเป็นเรื่องยากในความเป็นจริง ไม่ได้ว่าทำไมคนจ่ายเงินเป็นจำนวนมากสำหรับการตรวจสอบที่ครอบคลุมขึ้น? ผู้ป่วยที่ไม่สามารถยืนยันสถานะของร่างกายของตัวเองดังนั้นพวกเขาจึงไปพบแพทย์. "เพียงโดยดูที่ผลของการตรวจสอบนี้ก็ปรากฏว่าเล่นเกมเสมือนจริงที่มีผลในเชิงบวกต่อพาร์คจึงไมล์ ในกรณีที่พาร์คจึงไมล์ของความคิดของ 'ความสามารถในการย้ายได้อย่างอิสระ' เป็นสิ่งสำคัญในการปรับปรุงของเธอ นั่นคือความคิดเชิงบวกที่ช่วยกระตุ้นเส้นประสาทเป็นชนิดที่ดีที่สุดของยาสำหรับผู้ป่วยเช่นสวนสาธารณะดังนั้นไมล์. " ฮยอนวูยังได้เห็นข้อมูลที่คล้ายกันเมื่อค้นหาทางอินเทอร์เน็ต เขาได้อธิษฐานปาฏิหาริย์ดังกล่าวจะเกิดขึ้นกับแม่ของเขา แต่ตอนนี้เขาไม่ได้อธิษฐานขอให้ที่อีกต่อไป ในความเป็นจริงมันก็ไม่ได้เป็นเพียงการปรับปรุงในด้านสุขภาพของเธอว่าเป็นสิ่งที่ดีเกี่ยวกับแม่ของเขาเริ่มต้นโลกใหม่ มันเป็นบรรยากาศรอบ ๆ ตัวเธอที่ทำให้เขามีความสุขจริงๆ. ในขณะที่แม่ของเขาเคยอาศัยอยู่ในโรงพยาบาลในช่วง 6 ปีที่ผ่านมาเธอได้แสดงให้เห็นเสมอ Hyun-woo ใบหน้าที่ยิ้มแย้ม แน่นอนว่ามันไม่ได้เป็นรอยยิ้มที่แท้จริง ฮยอนวูก็สามารถรู้สึกเงาอยู่เบื้องหลังรอยยิ้มของเธอ แต่เงาที่หายไปหลังจากที่แม่ของเขาเริ่มต้นโลกใหม่ ตอนนี้แม่ของเขาส่องแสงเมื่อใดก็ตามที่เธอหัวเราะ ในฐานะที่เป็นตัวละครของเธอเธอก็สามารถที่จะไปรอบ ๆ และพบกับผู้คนจำนวนมากใหม่ที่ก่อให้เกิดความเครียดของเธอหายไป ฮยอนวูรู้สึกเหมือนมหัศจรรย์ได้เกิดขึ้นแล้ว. "ในรัฐนี้คุณไม่ต้องกังวลมากว่า ผู้ป่วยยังมีลักษณะค่อนข้างดีหลังจากที่ผมได้ให้สัมภาษณ์กับเธอ อย่างไรก็ตามเธอไม่ควรเล่นเกมมากเกินไปมากเกินไป เกมเสมือนจริงเป็นสิ่งที่ดี แต่มันมีอิทธิพลต่อระบบประสาท แม้ว่าระบบประสาทของเธอกู้ 100% ก็จะเป็นปัญหาถ้าเธอได้ลดลงกล้ามเนื้อ เธอต้องฝึกเดินในความเป็นจริง. "แน่นอนผมเข้าใจ." ฮยอนวูพยักหน้าและเดินออกมาจากห้องสอบ. "อาฮยอนวู สิ่งที่หมอพูด? " เมื่อเขาเดินเข้าไปใกล้ประตูทางเข้าโรงพยาบาลกวอนฮวารังเข้าหาขณะที่ผลักดันรถเข็น เขาได้รับการผลักดันแม่ฮยอนวูของผู้ที่ได้เสร็จสิ้นการบำบัดทางกายภาพของเธอและการออกกำลังกายฟื้นฟูสมรรถภาพ. "มันเป็นสิ่งที่ดี." ฮยอนวูยิ้มและอธิบายสิ่งที่แพทย์กล่าวว่า กวอนฮวารังหัวเราะอย่างอบอุ่นและพยักหน้า. "ผมดีใจที่มันเป็นข่าวที่ดีมากขึ้น." "ข่าวดี" "เมื่อวานนี้ฮยอนวูกลายเป็นพระเจ้าแห่ง Silvana." "หือ? แต่ฮยอนวูที่มีอยู่แล้วลอร์ด Lancel. " "เขาจะถือโพสต์ทั้งสองเห็นพ้องกัน." แม่ของเขามองไปที่ฮยอนแสวงหาด้วยตากังวลหลังจากที่ได้ยินคำพูดของกวอนฮวารังของ. "ฉันถามเลนเกี่ยวกับสิ่งที่มีส่วนเกี่ยวข้องในการเป็น พระเจ้าจึงจะไม่กลายเป็นพระเจ้าแห่งดินแดนอีกเป็นจำนวนมากการทำงานมากขึ้นหรือไม่? ผมคิดว่ามันจะดีกว่าที่จะไม่โลภมากเกินไป ...... " "มันโอเค ตอนแรกผมอาจจะมีบิตยุ่ง แต่หลังจากที่ในขณะที่ฉันสามารถปล่อยให้เลขานุการ. " ฮยอนวูถึงคราวยิ้มและตอบว่า เขาได้ไปทุกปัญหาที่จะกลายเป็นพระเจ้าและตอนนี้แม่ของเขากำลังทำหน้าที่เหมือนอย่างที่เขาควรจะปล่อยให้คนอื่น มันเป็นที่เหมาะสม แม้ว่าแม่ของเขาได้ปรับให้เข้ากับเกมที่เธอยังเริ่มต้นเพื่อให้เธอมีความคิดเกี่ยวกับประโยชน์ของการมีการปกครอง no. ในความเป็นจริงฮยอนวูยังไม่ได้อธิบายให้แม่ของเขารายละเอียดของการล้อม ล้อมไม่ได้เป็นสิ่งที่ง่าย 30,000 ทองได้หายไปเป็นมัน นั่นคือประมาณ 300 ล้านบาทในเงินสด เขาได้ใช้เช่นเงินก้อนใหญ่ของเงินที่จะจับ Silvana เพราะมันจะทำให้เขามีเงินมากขึ้น เมื่อมันได้มากนี้เกมได้มากขึ้นเช่นธุรกิจ มีพ่อแม่ไม่ได้ที่จะไม่ต้องกังวลถ้าลูกชายของพวกเขาเททรัพย์สมบัติทั้งหมดของเขาเข้าสู่ธุรกิจ แม่ของเขาก็ยังคงได้รับการดูแลสุขภาพของเธอกลับมาเพื่อให้เขาไม่ต้องการที่จะต้องกังวลของเธอโดยไม่จำเป็น. "อย่างไรก็ตามตอนนี้ล้อมที่มีมากกว่า ... .. " กวอนฮวารังกล่าวด้วยประกายไฟในดวงตาของเขา. "มีอะไรผิดหรือเปล่า? ทำไมตาของคุณมองผมเช่นนั้น? " "ผมได้ยินจาก Hye-อาทิตย์ เธอบอกฉันเกี่ยวกับดังนั้นไมล์ตัวละครของ SSI. " "ตัวละครของฉัน? สิ่งที่เกี่ยวกับตัวละครของฉัน ...... " จากนั้นใบหน้าของแม่ของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดงทันที กวอนฮวารังยิ้มและพึมพำ. "เลยหุหุดังนั้นไมล์ตัวละครของ SSI จากภาพที่สแกนเก่าหรือไม่ ตอนนี้ฉันสามารถดูวิธีการดังนั้นไมล์ SSI ดูเหมือนว่าในโรงเรียนมัธยม ไม่มีไม่ได้เพียงแค่เห็น ... .. " กวอนฮวารังได้รับรู้สึกตื่นเต้นมากเมื่อเขาได้ยินจาก Jung Hye-เกี่ยวกับดวงอาทิตย์ดังนั้นไมล์ของตัวละคร แม่ของเขาไม่เคยแสดงให้เห็นว่ากวอนฮวารัง-ภาพเก่า ๆ ของเธอเพราะเธอเคยอาย แต่ตอนนี้เขาจะได้เห็นในมุมมอง 3 มิติและได้ไปเดทกับเธอ! กวอนฮวารัง snorted และมองไปที่แม่ของฮยอนวูกับตาที่น่าขนลุกที่คิดว่า. "Bah ทำไมเธอควรจะจัดการกับคนเก่าเหม็นเหมือนคุณ?" แม่ของเขาเขินและหันหัวของเธอ. "โปรดแกล้งทำเป็นไม่รู้จักผม ในโลกใหม่ นอกจากนี้คุณยังไม่ควรไป Lancel. " "EEK? W-ทำไม? "คุณรู้วิธีการระยะเวลาที่ฉันได้รอคอยวันที่ฉันสามารถตอบสนองดังนั้นไมล์ SSI ในโลกใหม่?" "มันไม่ตรงกับวันที่โรงเรียนมัธยมของฉัน อย่างไรก็ตามทุกคนเท่านั้นเช่นหญิงสาว ... .. " "T-ว่าไม่เป็นความจริง คุณจะเข้าใจผิด ฉันต้องการที่จะเห็นสิ่งที่ดังนั้นไมล์ดูเหมือนว่าในวัยเด็กของเธอไม่ได้รูปแบบของหญิงสาวคนหนึ่ง. " "แล้วทำไมตาลุงดูคาดหวังดังนั้นเพียงแค่นั้น?" "มันเป็นกับดัก ฮยอนวู, คุณกำลังพูดเรื่องไร้สาระมากเกินไป ผมเป็นคนไร้ยางอาย? " "แน่นอน." "นั่นคือเพื่อ? ฉันควรจะได้รู้จักกัน. " "...... .I รู้ว่ามันเร็วที่สุดเท่าที่ผมเห็นว่าดูน่าขนลุกในสายตาของคุณ." "H-ฮยอนวู ... .. !" กวอนฮวารังกลายเป็นความผิดหวังที่คำฮยอนวูของฮยอนวูและแม่ของเขามองหน้ากันและหัวเราะ. "คุณจะให้โอกาสเขาหรือไม่" "ดีฉันไม่ทราบ ฉันจะต้องดูจากนี้ไป โดยวิธีการที่ฉันรู้สึกกระหายน้ำหลังจากที่เหงื่อออกมาก. " ฮยอนวูมองที่กวอนฮวารังที่คำพูดของแม่ของเขา แต่กวอนฮวารังเป็นเพียงการมองออกไปอย่างเลื่อนลอย. 'เขาไม่ได้สังเกตเห็น ... .. ' มีเหตุผลที่เป็นแม่ของเขาได้รับการร้องเรียนเกี่ยวกับกวอนฮวารัง มันเป็นคนที่จะให้โอกาส! เมื่อผู้หญิงบ่นมันเป็นโอกาสสำหรับคนที่จะกองรักของเธอและความเชื่อมั่นของเธอจะทะยาน แต่ความรู้สึกของกวอนฮวารังของคนที่น่าเบื่อและเขาไม่ได้สังเกตเห็น ฮยอนวูคลิกลิ้นของเขาและมองไปที่เขาด้วยสายตาน่าสงสาร กวอนฮวารังในที่สุดก็สังเกตเห็นสถานการณ์และพูดได้อย่างรวดเร็ว. "ครั้งที่สองจะไป น้ำขวด? น้ำผลไม้? " "ดีฉันต้องการเพียงแค่เครื่องดื่ม แต่ถ้าคุณนำเสนอแล้วซื้อน้ำดื่มบรรจุขวดฉัน." แม่ของเขาตอบด้วยมุ่ยจำลอง อืมเป็นที่คาดหวังของแม่ เธอพยายามที่จะทำให้เขาซื้อน้ำดื่มบรรจุขวดจากเครื่องจำหน่ายสินค้าอัตโนมัติโดยไม่ต้องบ่นใด ๆ ไม่ได้กวอนฮวารังรับการศึกษาโดยไม่ต้องรู้? สิ่งเดียวที่เด็กทำได้ก็คือช่วยแม่ของเขา! "ลุง, คาราเมล macchiato เช่นกันโปรด." "เอ๊ะ? Ca ... .. อะไร? เป็นอาหาร? " "คาราเมล macchiato ร้านกาแฟอยู่ฝั่งตรงข้ามของถนนที่ควรจะขายมัน ไม่ว่าค่อนข้างใกล้เคียง? " ฮยอนวูหัวเราะในขณะที่กวอนฮวารังของใบหน้าบิดเบี้ยว. "เอ๊ะ? เหตุผลที่คุณจะหน้ามุ่ย? คุณไม่ต้องการที่จะ " "W-ที่เป็นมุ่ย? ฉันจะ " กวอนฮวารังจ้องที่ Hyun-woo ก่อนที่จะหันไปรอบ ๆ จากนั้นแม่ของเขาพึมพำเบา ๆ . "ผมชอบคนที่ทำสิ่งเช่นนี้สำหรับฉัน." กวอนฮวารังสะดุ้งก่อนที่จะวิ่งออกไปที่ความเร็วเต็ม ฮยอนวูมองที่กวอนฮวารังของถอยกลับมาและกล่าวว่า. "ขาของเขาดูเหมือนจะดีอย่างสมบูรณ์แบบในขณะนี้." "ใช่ไม่ได้ดีหรือไม่?" "แม่ก็จะเป็นเช่นนั้นในเร็ว ๆ นี้ แล้วฉันจะเห็นแม่เดินเข้ามาในพิธีแต่งงานของคุณด้วยการเดินเท้าของคุณเอง ดี, ลุงอาจจำเป็นต้องศึกษาทางจิตมากขึ้นเล็ก ๆ น้อย ๆ ก่อนหน้านั้น. " "อะไรคือสิ่งที่เด็กคนนี้ก็บอกว่า ...... " แม่ของเขาเขินและทำให้เขาได้อย่างรวดเร็วเอียงคม. "เพียงแค่สิ่งที่คุณต้องการจะได้ยิน." T "ที่ ... รอ? คุณกำลังทำหน้าที่เช่นเดียวกับพ่อของคุณ คุณร้ายแรงจริงๆเช่นเดียวกับเขา ที่อยู่ในมุมเดียวกันของห้องทุกวันก็จะอายุคุณได้อย่างรวดเร็ว มันเป็นอย่างไร คุณมักจะพบกับวันนี้? " "พบกับ? กับใคร? " "Hye-อาทิตย์" "นั่น ... .. "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

7 : 7 พระเยโฮวาห์ CT
พระราชบัญญัติองค์

" เอ๋ ? "

หมออุทานเมื่อมองไปที่แผนภูมิ เขายืนยันชื่อบนแผนภูมิอีกครั้งและพึมพำ

" สุดยอดเลย "

" มีปัญหาอะไรเหรอ "

" ไม่ มันแค่ . . . . "

ฮยอนวู กลายเป็นเครียดและพยุงตัวเองข่าวร้ายจากหมอ ฮุนวูอยู่ในโรงพยาบาลเพื่อตรวจสอบผลลัพธ์ที่ได้จากแม่ของเขาล่าสุดทั่วไปตรวจมันสองเดือนตั้งแต่แม่ของเขาเมื่อตรวจแล้วไม่มีอะไรเกิดขึ้นในโอกาสนี้ด้วย แต่ครั้งนี้สถานการณ์มันต่างกัน มันเป็นครั้งแรกที่ตรวจตั้งแต่แม่ของเขาเริ่มโลกใหม่ เขาได้ถามสำหรับคำแนะนำของแพทย์และ scoured อินเทอร์เน็ตก่อนที่จะซื้อเครื่องเกม แต่เขาก็ยังเป็นกังวลอยู่ บนมืออื่น ๆ , เขายังมีความรู้สึกบางอย่างของความคาดหวัง .

' แม่ของผมไปเยี่ยม Lancel ใช้ความแข็งแรงของเธอเอง "

ในความเป็นจริง ฮุนวู ได้วางแผนที่จะเยี่ยมชมหมู่บ้านมือใหม่ หลังจากจัดการปัญหา Lancel . แต่แม่ของเขาก็พบเขาในแลนเซลเอง เธอเดินด้วยเท้าของเธอเอง ฮยอนวูไม่แสดงออกต่อหน้าแม่ของเขา แต่เขาได้ประทับใจ และแปลกใจ แน่นอนมันเป็นเกมดังนั้นแม้ผู้ที่ไม่ได้มีขาในความเป็นจริงสามารถวิ่งได้รอบ ดังนั้นแม้ , เห็นแม่ของเขาที่เคยนอนอยู่บนเตียงเป็นเวลา 6 ปีเดินรู้สึกพิเศษ ยังไงก็ตาม แม่ของเขาใช้ชีวิตเหมือนคนปกติในเกม ฮุนวูหวังว่าบางอย่างที่ถ่ายทอดความเป็นจริง แล้วหมอผลักขึ้นแว่นตาของเขาแล้วก็หัวเราะ

" ผลการทดสอบที่ดีไกลเกินกว่าที่คิดไว้ โดยเฉพาะผลการทดสอบการตอบสนองประสาท เยี่ยมมาก มี 30 เปอร์เซ็นต์การปรับปรุงเทียบกับเมื่อ 2 เดือนที่ผ่านมา จำนวน 30 % จะคล้ายกับวิธีการมากเธอมีขึ้นในอีกสองปี . . . "

" แล้วมันจะดีเหรอ ? "

หมอมองสงสัย เขาถาม ฮุนวูหน้าแดงด้วยความเขินอายพร้อมเกาหัวก่อนที่จะถาม

" แต่แม่ของฉันบอกว่าเธอไม่ได้รู้สึกแตกต่างกันมาก . . . . "

" ใครบางคนที่รู้เพียงร่างกายของพวกเขาเมื่อมันป่วยจะไม่สามารถบอกเมื่อปรับปรุง "

ในขณะที่คนไม่สามารถตรวจสอบสถานะทางสุขภาพใหม่ของโลก มันเป็นเรื่องยากในความเป็นจริง ไม่ได้ว่าทำไมคนจ่ายเงินจำนวนมากเพื่อตรวจอย่างละเอียด ?ผู้ป่วยไม่สามารถยืนยันสถานะของร่างกายของตัวเอง ดังนั้นพวกเขาต้องพบหมอ

" เพียงโดยดูที่ผลลัพธ์ของการตรวจสอบนี้ ปรากฏว่า การเล่นเกมเสมือนจริงได้ผลเป็นบวก ปาร์ค ก็มี ในอุทยาน ดังนั้น กรณี มี ความคิดของ ' สามารถย้ายได้อย่างอิสระ " คือสิ่งสำคัญในการปรับปรุงของเธอที่คิดบวก ซึ่งช่วยกระตุ้นเส้นประสาทเป็นชนิดที่ดีที่สุดของยาสำหรับผู้ป่วย เช่น สวนสาธารณะ ดังนั้น มิ "

ฮยอนวูก็เห็นคล้ายข้อมูลเมื่อค้นหาอินเทอร์เน็ต เขาได้อธิษฐานเป็นปาฏิหาริย์เกิดขึ้นกับแม่ของเขา แต่ตอนนี้เขาไม่ได้อธิษฐานให้อีกแล้ว ในความเป็นจริงมันไม่ได้แค่การปรับปรุงในสุขภาพที่ไม่ดีเกี่ยวกับแม่ของเขาเริ่มโลกใหม่มันเป็นบรรยากาศรอบๆตัวเธอมันทำให้เขามีความสุข

ขณะที่แม่ของเขาอยู่ในโรงพยาบาลมา 6 ปี เธอมักจะแสดง ฮุนวู ด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม แน่นอน มันไม่ใช่รอยยิ้มที่แท้จริง ฮยอนวูก็รู้สึกว่าเงาเบื้องหลังรอยยิ้มของเธอ แต่เงานั้นได้หายไปหลังจากที่แม่ของเขาเริ่มโลกใหม่ แล้วแม่ของเขาก็เรืองแสงทุกครั้งที่เธอหัวเราะ เป็นนิสัยของเธอเธอก็สามารถที่จะไปรอบ ๆและพบมากของคนใหม่ที่ทำให้ความเครียดหายไป ฮอนวู รู้สึกเหมือนปาฏิหาริย์ได้เกิดขึ้นแล้ว

" ในรัฐนี้ คุณไม่ต้องเป็นห่วงมากนัก คนไข้ยังดูค่อนข้างดีหลังจากที่ฉันได้ให้สัมภาษณ์กับเธอ แต่เธอไม่ควรเล่นเกมมากเกินไปมากเกินไปเกมเสมือนจริงเป็นสิ่งที่ดี แต่ก็จะมีผลต่อระบบประสาท ถ้าระบบประสาทของเธอ กู้ 100 % ก็จะเป็นปัญหาถ้าเธออ่อนแอกล้ามเนื้อ เธอต้องฝึกเดินในความเป็นจริง

" แน่นอน ผมเข้าใจ "

ฮุนวูพยักหน้า และเดินออกมาจากห้องสอบ

" อ๊ะ ฮุนวู หมอว่ายังไงบ้าง "

เมื่อเขาเข้าหาโรงพยาบาลเข้ากวอนฮวารังเข้าหาขณะเข็นรถเข็น เขาผลักแม่ของฮยุนวูที่จบกายภาพบำบัดและการฟื้นฟูสมรรถภาพการออกกำลังกาย

" มันดี "

ฮุนวูยิ้มและอธิบายสิ่งที่หมอพูด กวอนฮวาดังหัวเราะอย่างอบอุ่น แล้วพยักหน้า

" ผมดีใจที่ได้ข่าวดีอีกแล้ว "

" ข่าวดีเพิ่มเติม ? "

" เมื่อวานนี้ฮยอนวู กลายเป็นพระเจ้าของซิลวานา "

" ห๊ะ ?แต่ฮยอนวู แล้วพระเจ้าของแลนเซิล "

" เขาจะถือสองตำแหน่งพร้อมกัน "

แม่ของเขามองฮยอนวูด้วยสายตากังวล หลังจากได้ยินคำพูดของฮวา ควอน รัง

" ฉันถามกาเลนเกี่ยวกับสิ่งที่เกี่ยวข้องในการเป็นพระเจ้า ดังนั้น จะไม่กลายเป็นพระเจ้าของดินแดน อื่นมีอีกหลายงาน ฉันคิดว่ามันจะดีกว่าถ้าไม่โลภ . . . . . . . "

" มันโอเคตอนแรกฉันอาจจะยุ่งนิดหน่อย แต่หลังจากที่ในขณะที่ฉันสามารถปล่อยให้เลขา "

ฮุนวูยิ้มอย่างบิดเบี้ยว และตอบ เขาได้ไปกับปัญหาที่จะกลายเป็นพระเจ้าและแม่ของเขาทำเหมือนกับว่าเขาควรปล่อยให้เป็นหน้าที่ของคนอื่น มันสมเหตุสมผล แม้ว่าแม่ของเขาได้ดัดแปลงเกม เธอยังเป็นมือใหม่ก็เลยไม่มีความคิดเกี่ยวกับประโยชน์ของการมีเจ้าค่ะ