Even before a baby is born, Hindus

Even before a baby is born, Hindus perform rituals and recite prayers to protect the fetus from illness or harmful spirits. The mother eats only healthy foods to ensure the newborn's well-being.
In some families, the father performs a ceremony immediately after the birth. He dips a gold pen into a jar of honey and writes the sacred Sanskrit symbol, Om, onto the infant's tongue. The symbol, which stands for truth, is written in hope that the child will be honest and speak only the truth, which is sweet as honey. The symbol looks like this:
After a little more than a week, the baby's name is formally given. Usually the name of a favorite god or goddess is chosen and whispered into the child's ear.
Within the first few years of her life, a Hindu girl has an ear-piercing ceremony. Both boys and girls have their hair cut, symbolic of renewal and the shedding of wrongdoing in past lives.
The Ceremony of the Sacred Thread is an ancient rite of passage into adolescence reserved for male members of the three upper castes, the Brahmins, Shatriyas, and Vaishyas. Like the Jewish bar mitzvah, it represents a rebirth or initiation into the religious community.

Traditionally, this rite of passage served to introduce the devotee into religious life. In the presence of a guru, or holy teacher, the young man shaves his head and dons a saffron robe. Taking up a simple walking stick, he renounces all material possessions and then receives the sacred thread. The unadorned Thread is symbolic of the interconnectedness of all things. It consists of seven strands, each of which represents a different virtue or quality. They are as follows:

1. Power of speech

2. Memory

3. Intelligence

4. Forgiveness

5. Steadfastness

6. Prosperity

7. Good reputation
The boy promises to embody these qualities, and for the rest of his life he wears the sacred thread as a symbol of his coming-of-age.
The ceremony concludes with a fire sacrifice, the most common form of ritual in Hinduism. In early times, the initiate would follow his teacher into a faraway dwelling to study scriptures and to lead a life of spiritual practice and austerity. Afterwards, he would reenter society, marry, and raise a family. Nowadays, only young men seeking to become priests or ascetics live with a guru.

Most Hindu marriages are arranged by the parents, although the children must also be happy with their chosen partner. Hindus almost always marry within the same caste, although in modern times there are increasing exceptions.
A wedding is one of the most colorful and important ceremonies in all of Hinduism. Although customs vary greatly in different regions, marriages are always joyous, momentous occasions, rich with decorations and food. In fact, some Hindu weddings last as long as three days!
The ceremony centers around a sacred fire, a manifestation of the god, Agni. Family and friends surround the couple as a priest chants Sanskrit verses. Next, he leads the bride and groom around the flames which burn in a brick firepit. Bells are sounded, and many offerings are made to the fire, including clarified butter, grains, and flowers. Each time the couple completes their circuit, the bride stands on one of the bricks. This act affirms her strength and loyalty.
Finally, the bride and groom take seven steps around the flames. These steps are the most significant action in a Hindu wedding. Now the couple is bonded for life, their union sanctified.

Since ancient times, cremation, or the burning of corpses, has been a Hindu custom. Like the marriage ceremony, the rite of passage into death centers around the sacred fire.
The funeral begins when the body is wrapped in cloth and carried away on a stretcher. As family and friends leave their village for the cremation grounds, they recite prayers to the chosen deity of the deceased. Traditionally, the eldest son lights the wood of the funeral pyre with a flame lit in a nearby temple. Prayers and offerings are made in the belief that the deceased is going through a process of rebirth, cleansed by the fire into new life. The ritual also protects the relatives from evil spirits.
The ceremony concludes when the ashes are thrown into a river. Many Hindus want their remains to be left in the River Ganges, believing that its waters will help purify their souls.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ก่อนที่จะเกิดทารก ชาวฮินดูทำพิธีกรรม และท่องสวดเพื่อป้องกันทารกในครรภ์เจ็บป่วยหรือเป็นอันตรายสุรา แม่กินอาหารเพื่อสุขภาพเพียงเพื่อให้ทารกแรกเกิดเป็นอยู่ในบางครอบครัว บิดาทำพิธีทันทีหลังคลอด เขา dips ปากกาทองลงในขวดของน้ำผึ้ง และเขียนศักดิ์สิทธิ์สันสกฤตสัญลักษณ์ Om ลงลิ้นของทารก เขียนสัญลักษณ์ ซึ่งย่อมาจากความจริง ในความหวังว่า เด็กจะมีความซื่อสัตย์ และพูดเฉพาะความจริง ซึ่งเป็นหวานเป็นน้ำผึ้ง สัญลักษณ์มีลักษณะดังนี้:หลังจากน้อยกว่าหนึ่งสัปดาห์ ชื่อของเด็กถูกกำหนดอย่างเป็นทางการ โดยปกติชื่อของเทพธิดาหรือพระเจ้าโปรดเป็นเลือก และกระซิบไปหูของลูกภายในไม่กี่ปีแรกของชีวิตของเธอ ผู้หญิงฮินดูมีการพิธีเจาะหู ทั้งชายและหญิงมีผมตัด สัญลักษณ์ของการต่ออายุและการไหลของการกระทำในชีวิตที่ผ่านมาด้ายมงคลพิธีเป็นทางการของพิธีโบราณเป็นวัยรุ่นที่สงวนไว้สำหรับสมาชิกชายวรรณะบนสาม เศรษฐี Shatriyas และ Vaishyas เช่น mitzvah แถบชาวยิว มันแสดงถึงการเกิดใหม่หรือการเริ่มต้นสู่ชุมชนทางศาสนาประเพณี ทางเดินของพิธีนี้เสิร์ฟแนะนำพระเข้ามาในชีวิตทางศาสนา ในกูรู หรือพระครู หนุ่มหัวโกนได้ครั้ง และชฎามีตะหญ้าฝรั่น เขาใช้ไม้อย่างง่าย renounces ทรัพย์สินวัสดุทั้งหมด และได้รับด้ายมงคลแล้ว เธรด unadorned เป็นสัญลักษณ์ของ interconnectedness ของทุกสิ่ง ประกอบด้วยเจ็ดเส้น ซึ่งแสดงถึงคุณธรรมที่แตกต่างกันหรือคุณภาพ พวกเขาจะเป็นดังนี้:1. พลังของคำพูด2. หน่วยความจำ3. ปัญญา4. การให้อภัย5. steadfastness6. ความเจริญรุ่งเรือง7. ชื่อเสียงเด็กชายสัญญาว่า จะรวบรวมคุณสมบัติเหล่านี้ และที่เหลือของชีวิตของเขา ที่เขาสวมด้ายมงคลเป็นสัญลักษณ์ของเขามาของอายุพิธีสรุปพร้อมบูชาไฟ แบบทั่วไปของพิธีกรรมในศาสนาฮินดู ในช่วงเวลา การ initiate จะตามอาจารย์เข้าอาวาสห่างไกล การศึกษาคัมภีร์ และดำรงชีวิตฝึกจิตและความเข้มงวด หลังจากนั้น เขาจะใส่สังคม แต่งงาน และยกครอบครัว ในปัจจุบัน เฉพาะหนุ่มหาปุโรหิตหรือบำเพ็ญอยู่กับเป็นกูรูแต่งงานฮินดูส่วนใหญ่จะจัด โดยพ่อแม่ แม้ว่าเด็กจะต้องมีความสุขกับคู่ค้าใน ชาวฮินดูมักแต่งภายในวรรณะเดียวกัน แม้ว่าในปัจจุบัน มีเพิ่มข้อยกเว้นงานแต่งงานเป็นพิธีสำคัญ และมีสีสันมากที่สุดในศาสนาฮินดูทั้งหมดอย่างใดอย่างหนึ่ง แม้ว่าศุลกากรแตกต่างกันมากในภูมิภาคต่าง ๆ แต่งงานโอกาสสำคัญยิ่ง ความสุข อุดมไป ด้วยของตกแต่งและอาหารอยู่เสมอ ในความเป็นจริง งานแต่งงานชาวฮินดูบางนานเป็นสามวันศูนย์กลางพิธีรอบกองไฟศักดิ์สิทธิ์ รวมตัวกันของพระเจ้า Agni ครอบครัวและเพื่อน ๆ รอบสองเป็นคัมภีร์สันสกฤตสวดพระ ถัดไป เขานำเจ้าบ่าวรอบเปลวไฟที่เผาใน firepit อิฐและ ระฆังจะไพเราะ และออนไลน์จำนวนมากจะทำให้ไฟไหม้ รวมทั้งเนยใส ธัญพืช และดอกไม้ เวลาแต่ละคู่เสร็จสมบูรณ์วงจรของพวกเขา เจ้าสาวยืนบนอิฐอย่างใดอย่างหนึ่ง พระราชบัญญัตินี้ยืนยันความแข็งแรงและความภักดีของเธอในที่สุด เจ้าสาวและเจ้าบ่าวทำตามขั้นตอนที่เจ็ดรอบเปลวไฟ ขั้นตอนเหล่านี้มีการดำเนินการที่สำคัญที่สุดในงานแต่งงานชาวฮินดู ตอนนี้ ถูกผูกมัดคู่ชีวิต สหภาพของพวกเขาบริสุทธิ์ตั้งแต่โบราณ เผาศพ หรือการเผาไหม้ศพ มีประเพณีฮินดู เช่นพิธีแต่งงาน พิธีกาลของตายแห่งทั่วไฟศักดิ์สิทธิ์งานศพเริ่มเมื่อร่างกายถูกห่อด้วยผ้า และดำเนินไปบนเปล ที่เพื่อนและครอบครัวออกจากหมู่บ้านของพวกเขาสำหรับบริเวณเผาศพ พวกเขาท่องสวดเทพองค์ในของผู้ตาย ประเพณี อ้ายไฟไม้เมรุ ด้วยเปลวไฟไฟในวัดใกล้เคียง สวดมนต์และเสนอจะทำในความเชื่อที่ผู้ตายกำลังผ่านกระบวนการของการเกิดใหม่ ทำความสะอาด ด้วยไฟสู่ชีวิตใหม่ พิธีกรรมยังปกมีญาติจากวิญญาณชั่วร้ายพิธีสรุปเมื่อขี้เถ้าจะโยนลงไปในแม่น้ำ ชาวฮินดูหลายต้องของพวกเขายังคงต้องอยู่ในแม่น้ำคงคา เชื่อว่า น้ำจะช่วยชำระล้างวิญญาณของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้กระทั่งก่อนที่ทารกเกิดฮินดูปฏิบัติพิธีกรรมและท่องสวดมนต์เพื่อปกป้องทารกในครรภ์จากการเจ็บป่วยหรือเป็นอันตรายวิญญาณ แม่กินเฉพาะอาหารเพื่อสุขภาพเพื่อให้แน่ใจว่าทารกแรกเกิดเป็นอยู่ที่ดี.
ในบางครอบครัวพ่อจะดำเนินการพิธีทันทีหลังคลอด เขาก้มปากกาทองลงในขวดของน้ำผึ้งและเขียนภาษาสันสกฤตสัญลักษณ์ศักดิ์สิทธิ์อ้อมลงบนลิ้นของทารก สัญลักษณ์ซึ่งย่อมาจากความจริงที่เขียนในความหวังว่าเด็กจะมีความซื่อสัตย์และพูดความจริงเท่านั้นซึ่งเป็นหวานเหมือนน้ำผึ้ง สัญลักษณ์ที่มีลักษณะเช่นนี้
หลังจากที่น้อยกว่าสัปดาห์ชื่อของทารกจะได้รับอย่างเป็นทางการ โดยปกติแล้วชื่อของพระเจ้าที่ชื่นชอบหรือเทพธิดาที่ถูกเลือกและกระซิบในหูของเด็ก.
ภายในไม่กี่ปีแรกในชีวิตของเธอเป็นสาวชาวฮินดูมีพิธีเจาะหู ทั้งชายและหญิงมีการตัดผมของพวกเขาเป็นสัญลักษณ์ของการต่ออายุและการไหลของการกระทำผิดกฎหมายในชีวิตที่ผ่านมา.
พิธีศักดิ์สิทธิ์กระทู้เป็นพระราชพิธีโบราณของทางเดินเข้าสู่วัยรุ่นสงวนไว้สำหรับสมาชิกชายของสามชั้นวรรณะ, พราหมณ์, Shatriyas, และ Vaishyas เช่นเดียวกับบาร์ mitzvah ยิวมันหมายถึงการเกิดใหม่หรือการเริ่มต้นเข้ามาในชุมชนทางศาสนา.

ตามเนื้อผ้าพิธีกรรมทางนี้ทำหน้าที่ในการแนะนำผู้ศรัทธาเข้ามาในชีวิตทางศาสนา ในการปรากฏตัวของคุรุหรือครูศักดิ์สิทธิ์ชายหนุ่มโกนหัวของเขาและดอนเสื้อคลุมสีเหลือง การขึ้นตะพดง่ายเขาสละทรัพย์สินวัสดุทั้งหมดและจากนั้นได้รับด้ายศักดิ์สิทธิ์ ด้ายตกแต่งเป็นสัญลักษณ์ของความเชื่อมโยงของทุกสิ่ง มันประกอบด้วยเจ็ดเส้นแต่ละซึ่งหมายถึงคุณธรรมที่แตกต่างกันหรือคุณภาพ พวกเขามีดังนี้:

1 พลังของคำพูดที่

2 หน่วยความจำ

3 หน่วยสืบราชการลับ

4 การให้อภัย

5 ความมั่นคง

6 ความเจริญรุ่งเรือง

7 ชื่อเสียงที่ดี
เด็กชายสัญญาว่าจะรวบรวมคุณสมบัติเหล่านี้และสำหรับส่วนที่เหลือของชีวิตของเขาเขาสวมด้ายศักดิ์สิทธิ์เป็นสัญลักษณ์ของการเสด็จมาของอายุ.
พิธีจบลงด้วยการเสียสละไฟในรูปแบบที่พบมากที่สุดของพิธีกรรมในศาสนาฮินดู ในช่วงเวลาที่เริ่มต้นจะทำตามครูของเขาเป็นที่อยู่อาศัยที่ห่างไกลที่จะศึกษาพระคัมภีร์และจะนำไปสู่ชีวิตของการปฏิบัติทางจิตวิญญาณและความเข้มงวด หลังจากนั้นเขาจะกลับเข้าสู่สังคมแต่งงานและเลี้ยงดูครอบครัว ปัจจุบันมีเพียงชายหนุ่มที่กำลังมองหาที่จะกลายเป็นพระสงฆ์หรือฤาษีอยู่กับกูรู.

ส่วนใหญ่แต่งงานของชาวฮินดูที่จัดโดยผู้ปกครองแม้เด็กก็ต้องมีความสุขกับคู่ของพวกเขาได้รับการแต่งตั้ง ฮินดูมักจะแต่งงานภายในวรรณะเดียวกันแม้ว่าในยุคปัจจุบันมีข้อยกเว้นที่เพิ่มขึ้น.
จัดงานแต่งงานเป็นหนึ่งในพิธีที่มีสีสันมากที่สุดและมีความสำคัญในทุกศาสนาฮินดู แม้ว่าศุลกากรแตกต่างกันมากในภูมิภาคต่าง ๆ การแต่งงานมักจะมีความสุขในโอกาสสำคัญยิ่งที่อุดมไปด้วยการตกแต่งและอาหาร ในความเป็นจริงบางงานแต่งงานของชาวฮินดูนานเท่าสามวัน!
ศูนย์พิธีรอบกองไฟศักดิ์สิทธิ์สำแดงของพระเจ้า Agni ครอบครัวและเพื่อน ๆ ล้อมรอบทั้งคู่เป็นนักบวชสวดโองการภาษาสันสกฤต ต่อมาเขานำไปสู่เจ้าสาวและเจ้าบ่าวรอบเปลวไฟที่เผาใน firepit อิฐ ระฆังจะฟังและการให้บริการจำนวนมากจะทำให้เกิดไฟไหม้รวมทั้งชี้แจงเนย, ธัญพืชและดอกไม้ ทุกครั้งที่ทั้งคู่เสร็จสมบูรณ์วงจรของพวกเขาเจ้าสาวยืนอยู่บนหนึ่งในก้อนอิฐ การกระทำนี้ยืนยันความแข็งแรงและความจงรักภักดีของเธอ.
สุดท้ายเจ้าสาวและเจ้าบ่าวใช้เวลาเจ็ดขั้นตอนรอบกองไฟ ขั้นตอนเหล่านี้มีการดำเนินการที่สำคัญที่สุดในงานแต่งงานของชาวฮินดู ตอนนี้ทั้งคู่จะถูกผูกมัดสำหรับชีวิตสหภาพของพวกเขาการชำระให้บริสุทธิ์.

ตั้งแต่สมัยโบราณเผาศพหรือการเผาไหม้ของศพได้รับการกำหนดเองของชาวฮินดู เช่นเดียวกับพิธีแต่งงานพิธีของทางเข้าศูนย์ตายรอบไฟศักดิ์สิทธิ์.
ศพเริ่มต้นขึ้นเมื่อร่างกายถูกห่อด้วยผ้าและดำเนินการไปบนเปล ในฐานะที่เป็นครอบครัวและเพื่อน ๆ ออกจากหมู่บ้านของพวกเขาสำหรับบริเวณที่เผาศพที่พวกเขาท่องสวดมนต์เทพได้รับการแต่งตั้งของผู้ตาย ตามเนื้อผ้าลูกชายคนโตไฟไม้ของเมรุเผาศพที่มีเปลวไฟสว่างในวัดใกล้บ้าน การสวดมนต์และการนำเสนอจะทำในความเชื่อที่ว่าผู้ตายจะผ่านกระบวนการของการเกิดใหม่, การทำความสะอาดด้วยไฟเข้ามาในชีวิตใหม่ พิธีกรรมยังช่วยปกป้องญาติจากวิญญาณชั่วร้าย.
พิธีสรุปเมื่อขี้เถ้าถูกโยนลงไปในแม่น้ำ ชาวฮินดูหลายคนต้องการซากของพวกเขาจะถูกทิ้งในแม่น้ำคงคาเชื่อว่าน้ำจะช่วยชำระล้างวิญญาณของพวกเขา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ก่อนเด็กเกิด ฮินดูพิธีกรรมและสวดอธิษฐานเพื่อปกป้องทารกจากการเจ็บป่วย หรือวิญญาณที่เป็นอันตราย แม่กินแต่อาหารเพื่อสุขภาพเพื่อให้แน่ใจว่าทารกแรกเกิดของความเป็นอยู่ที่ดีในบางครอบครัว พ่อทําพิธีหลังคลอดทันที เขาจิ้มปากกาทองลงในขวดโหล และเขียนสัญลักษณ์ศักดิ์สิทธิ์สันสกฤต , โอม ลงบนลิ้นของทารก . สัญลักษณ์ที่ยืนสำหรับความจริงเขียนด้วยความหวังว่าลูกจะต้องซื่อสัตย์และพูดแต่ความจริงเท่านั้น ซึ่งจะหวานเหมือนน้ำผึ้ง สัญลักษณ์ ลักษณะเช่นนี้ :หลังจากที่มากกว่าหนึ่งสัปดาห์ เด็กชื่ออย่างเป็นทางการให้ มักจะเป็นชื่อของพระเจ้าหรือเทพธิดาที่ถูกเลือกและกระซิบที่หูของเด็กภายในไม่กี่ปีแรกของชีวิตของเธอ หญิงสาวชาวฮินดูมีเจาะหู พิธี ทั้งชายและหญิงมีการตัดผมของพวกเขาเป็นสัญลักษณ์ของการต่ออายุและการไหลของการกระทำผิด ในชีวิตที่ผ่านมา .พิธีของด้ายศักดิ์สิทธิ์โบราณ เส้นทางเข้าสู่วัยรุ่นที่สงวนไว้สำหรับสมาชิกชายของสามบนวรรณะพราหมณ์ shatriyas , , , และ ไวศยะ . ชอบ Mitzvah บาร์ชาวยิว มันเป็นการเกิดใหม่ หรือเริ่มต้นในชุมชนทางศาสนาประเพณีนี้เส้นทางบริการแนะนำศรัทธาในชีวิตทางศาสนา ในการแสดงตนของกูรู หรือ อาจารย์ ศักดิ์สิทธิ์ ชายหนุ่มโกนหัวของเขาและดอนเป็นสีเหลืองคลุม เอาง่ายๆ ไม้เท้า เขาปฏิเสธข้าวของวัสดุทั้งหมดและจากนั้นได้รับด้ายศักดิ์สิทธิ์ หัวข้อ unadorned เป็นสัญลักษณ์ของ interconnectedness ของทุกสิ่ง ประกอบด้วยเจ็ดเส้น แต่ละที่แสดงถึงคุณธรรมที่แตกต่างกันหรือคุณภาพ พวกเขาจะเป็นดังนี้ :1 . พลังการพูด2 . หน่วยความจำ3 . ปัญญา4 . การให้อภัย5 . ความมั่นคง6 . ความเจริญ7 . ชื่อเสียงที่ดีลูกสัญญาว่าจะรวบรวมคุณสมบัติเหล่านี้และสำหรับส่วนที่เหลือของชีวิตของเขาที่เขาสวมด้ายมงคล เป็นสัญลักษณ์ของการเสด็จมาของพระองค์อายุพิธีจบลงด้วยไฟบูชา รูปแบบที่พบมากที่สุดของพิธีกรรมในศาสนาฮินดู ในช่วงต้นครั้ง เริ่มจะตามอาจารย์ของเขาเป็นเรือนไกล เพื่อศึกษาพระคัมภีร์ และการใช้ชีวิตของการปฏิบัติทางจิตวิญญาณและความเข้มงวด หลังจากนั้น เขาก็จะกลับเข้าสู่สังคม แต่งงาน และสร้างครอบครัว ทุกวันนี้ เพียงแต่ชายหนุ่มหาเป็นพระหรือชีอยู่กับกูรูส่วนใหญ่เป็นฮินดูการแต่งงานที่จัดโดยครอบครัว แม้ว่าลูกจะต้องมีความสุขกับคู่ของพวกเขาเลือก ชาวฮินดูมักจะแต่งงานภายในวรรณะเดียวกัน แต่ในยุคปัจจุบันมีการเพิ่มข้อยกเว้นการแต่งงานเป็นหนึ่งที่มีสีสันมากที่สุด และที่สำคัญทั้งหมดของพิธีกรรมในศาสนาฮินดู แม้ว่าประเพณีแตกต่างกันอย่างมากในภูมิภาคต่างๆ การแต่งงานมักจะโสมนัส โอกาสสำคัญ รวยกับการตกแต่งและอาหาร ในความเป็นจริงบางอย่างที่ชาวฮินดูแต่งงานนาน 3 วันพิธีศูนย์รอบไฟศักดิ์สิทธิ์ การแสดงออกของพระเจ้า อัคนี . ครอบครัวและเพื่อน ๆล้อมรอบสองเป็นพระบทสวดภาษาสันสกฤตโองการ . ต่อมา เขานำเจ้าบ่าวและเจ้าสาวรอบกองไฟที่เผาในอิฐ firepit . เสียงระฆังก็ดังขึ้น และหลาย ถวายกับไฟ ได้แก่ เนยใส , ธัญพืช , และดอกไม้ แต่ละครั้งที่สองเสร็จสมบูรณ์วงจรของพวกเขา เจ้าสาวยืนบนหนึ่งของอิฐ พระราชบัญญัตินี้ยืนยันความแข็งแกร่งของเธอ และความจงรักภักดีในที่สุด , เจ้าสาวและเจ้าบ่าวใช้เวลาเจ็ดขั้นตอนรอบกองไฟ ขั้นตอนเหล่านี้จะดำเนินการที่สำคัญที่สุดในงานแต่งงานของชาวฮินดู . ตอนนี้ทั้งคู่กำลังผูกมัดชีวิต สหภาพของพวกเขาบริสุทธิ์ .ตั้งแต่ครั้งโบราณ เผาศพ หรือการเผาศพ ถูกชาวฮินดูที่กำหนดเอง เช่นพิธีแต่งงาน , เส้นทางสู่ความตายศูนย์รอบไฟศักดิ์สิทธิ์พิธีศพจะเริ่มเมื่อร่างกายอยู่ในห่อผ้า และกวาดไปบนแคร่ เป็นครอบครัวและเพื่อนออกจากหมู่บ้านของพวกเขาในบริเวณที่เผาศพพวกเขาท่องสวดให้เลือกเทพของผู้ตาย ตามลูกชายคนโตไฟไม้ของพระเมรุด้วยเปลวไฟในวัดใกล้เคียง สวดมนต์และถวายในความเชื่อที่ว่า ผู้ตายกำลังจะผ่านกระบวนการของการเกิดใหม่ , ชำระด้วยไฟในชีวิตใหม่ พิธีกรรมยังปกป้องญาติจากวิญญาณชั่วร้ายพิธีจบลงเมื่อขี้เถ้าจะโยนลงไปในแม่น้ำ หลายฮินดูต้องการยังคงพวกเขาจะทิ้งในแม่น้ำคงคา โดยเชื่อว่าน้ำจะช่วยชำระจิตวิญญาณของตนเอง