The historical records for the so-c

The historical records for the so-called "Second Buddhist Council" derive primarily from the canonical Vinayas of various schools (Theravāda, Sarvāstivāda, Mūlasarvāstivāda, Mahāsanghika, Dharmaguptaka, and Mahīśāsaka). In most cases, these accounts are found at the end of the Skandhaka portion of the Vinaya. While inevitably disagreeing on points of details, they nevertheless agree on roughly the following.

About 100 or 110 years after the Buddha's Nirvana, a monk called Yasa, when visiting Vesālī, noticed a number of lax practices among the local monks. A list of "ten points" is given; the most important was that the Vesālī monks, known as Vajjiputtakas, consented to accepting money. Considerable controversy erupted when Yasa refused to follow this practice. He was prosecuted by the Vajjiputtakas, and defended himself by quoting in public a number of canonical passages condemning the use of money by monastics. Wishing to settle the matter, he gathered support from monks of other regions, mainly to the west and south. A group consented to go to Vesāli to settle the matter. After considerable maneuvering, a meeting was held, attended by 700 monks. A council of eight was appointed to consider the matter. This consisted of four locals and four 'westerners'; but some of the locals had already been secretly won over to the westerners' case[citation needed]. Each of the ten points was referred to various canonical precedents. The committee found against the Vajjiputtaka monks. They presented this finding to the assembly, who consented unanimously. The canonical accounts end there.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

บันทึกทางประวัติศาสตร์ที่เรียกว่า " สองสภา " พุทธศาสนาสืบทอดหลักจาก vinayas Canonical ของโรงเรียนต่าง ๆ ( therav อุบาสกอุบาสกอุบาสก stiv Sarv ดา ดา เอ็มยู lasarv อุบาสกอุบาสกอุบาสก stiv Da Mah sanghika หนังคัลท์และ mAh , īśāสกา ) ในกรณีส่วนใหญ่ บัญชีเหล่านี้จะพบในตอนท้ายของ skandhaka ส่วนของพระวินัย . ในขณะที่ย่อมไม่เห็นด้วยกับจุดของรายละเอียดบันทึกทางประวัติศาสตร์ที่เรียกว่า " สองสภา " พุทธศาสนาสืบทอดหลักจาก vinayas Canonical ของโรงเรียนต่าง ๆ ( therav อุบาสกอุบาสกอุบาสก stiv Sarv ดา ดา เอ็มยู lasarv อุบาสกอุบาสกอุบาสก stiv Da Mah sanghika หนังคัลท์และ mAh , īśāสกา ) ในกรณีส่วนใหญ่ บัญชีเหล่านี้จะพบในตอนท้ายของ skandhaka ส่วนของพระวินัย . ในขณะที่ย่อมไม่เห็นด้วยกับจุดของรายละเอียดบันทึกทางประวัติศาสตร์ที่เรียกว่า " สองสภา " พุทธศาสนาสืบทอดหลักจาก vinayas Canonical ของโรงเรียนต่าง ๆ ( therav อุบาสกอุบาสกอุบาสก stiv Sarv ดา ดา เอ็มยู lasarv อุบาสกอุบาสกอุบาสก stiv Da Mah sanghika หนังคัลท์และ mAh , īśāสกา ) ในกรณีส่วนใหญ่ บัญชีเหล่านี้จะพบในตอนท้ายของ skandhaka ส่วนของพระวินัย . ในขณะที่ย่อมไม่เห็นด้วยกับจุดของรายละเอียดพวกเขายังคงตกลงประมาณต่อไปนี้

ประมาณ 100 หรือ 110 ปีหลังพุทธปรินิพพาน สงฆ์ เรียกว่าพระยสเถระเมื่อไปเยี่ยมอุบาสกīเวส ผมสังเกตเห็นจำนวนของการปฏิบัติที่หละหลวมของพระสงฆ์ในท้องถิ่น รายชื่อของ " จุด " สิบจะได้รับ ; ที่สำคัญที่สุดคือว่า เวส ผมīพระสงฆ์อุบาสกที่รู้จักกันเป็น vajjiputtakas ยินยอมที่จะยอมรับเงินการโต้เถียงมากปะทุขึ้นเมื่อวิกิพีเดียปฏิเสธที่จะติดตามการปฏิบัตินี้ เขาถูกดำเนินคดี โดย vajjiputtakas และปกป้องตัวเอง โดยอ้างในที่สาธารณะจำนวนของ Canonical ข้อความประณามการใช้เงิน โดย monastics . ขอให้จัดการเรื่อง เขาได้รวบรวมการสนับสนุนจากวัดในภูมิภาคอื่น ๆ ส่วนใหญ่ไปทางทิศตะวันตกและทิศใต้ กลุ่มยินยอมที่จะไปสยาม ลีเวส แก้ไขสถานการณ์หลังจากการหลบหลีกมาก , ประชุม , เข้าร่วมโดย 700 รูป สภาแปดได้รับการแต่งตั้งเพื่อพิจารณาเรื่องนี้ นี้ประกอบด้วยสี่คนในท้องถิ่นและสี่ ' ฝรั่ง ' ; แต่บางท้องถิ่นก็ถูกแอบวอนให้ชาวตะวันตก ' กรณี [ อ้างอิงที่จำเป็น ] แต่ละจุดสิบถูกเรียกว่าบรรทัดฐานมาตรฐานต่าง ๆคณะกรรมการพบกับ vajjiputtaka พระสงฆ์ พวกเขานำเสนอในการหาที่จะชุมนุมที่ยินยอมได้มีมติเป็นเอกฉันท์ บัญชีแบบจบที่นั่น