SERVQUAL is an analytical tool, whi

SERVQUAL
is an analytical tool, which can help managers to identifying the gaps between variables
affecting the quality of the offering services (Seth, Deshmukh, & Vrat, 2005).

This model is the most used by marketing researchers and scientists, although it is an exploratory study and does not offer a clear measurement method for measuring gaps at different levels.
This model has been refined during the years and some believe that only performance needed to be measured as SERVPERF model in order
to find perception of service quality (Cronin & Taylor, 1992). Finding in years of using this model shows
SERVQUAL factors are inconsistent and it is not comprehensive for different applications (Dabholkar, et
al., 1996; Shahin & Samea, 2010).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

SERVQUAL
เป็นเครื่องมือในการวิเคราะห์ซึ่งสามารถช่วยให้ผู้จัดการการระบุช่องว่างระหว่างตัวแปรที่มีผลต่อคุณภาพของการให้บริการเสนอขาย (เซท Deshmukh และ vrat 2005). รุ่นนี้เป็นส่วนใหญ่ที่ใช้โดยนักวิจัยการตลาดและนักวิทยาศาสตร์แม้ว่ามันจะเป็น การศึกษาสำรวจและไม่ได้มีวิธีการวัดที่ชัดเจนสำหรับการวัดช่องว่างในระดับที่แตกต่างกัน. รุ่นนี้ได้รับการขัดเกลาในช่วงปีที่ผ่านมาและบางคนเชื่อว่าผลการดำเนินงานเฉพาะที่จำเป็นที่จะวัดเป็นรูปแบบ SERVPERF เพื่อที่จะหาการรับรู้ของคุณภาพการให้บริการ(โครนินและเทย์เลอร์ , 1992) หาในปีที่ผ่านมาจากการใช้รูปแบบนี้แสดงให้เห็นถึงปัจจัย SERVQUAL ไม่สอดคล้องและไม่ครอบคลุมการใช้งานที่แตกต่างกันสำหรับ (Dabholkar, et al, 1996;. & Shahin Samea 2010)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ประเมินคุณภาพ
เป็นเครื่องมือวิเคราะห์ ซึ่งช่วยให้ผู้จัดการในการระบุช่องว่างระหว่างตัวแปร
มีผลต่อคุณภาพของบริการ ( Seth เทศมุข การ& , 2005 )

รุ่นนี้เป็นรุ่นที่ใช้มากที่สุด โดยนักวิจัยและนักวิทยาศาสตร์การตลาด แม้ว่าจะเป็นเด็กเรียน และไม่เสนอวิธีการวัดที่ชัดเจนในการวัดช่องว่างในระดับที่แตกต่างกัน
รุ่นนี้ได้รับการกลั่นในช่วงปีและบางคนเชื่อว่าประสิทธิภาพเพียงแค่ต้องการจะวัดเป็นแบบ servperf เพื่อ
หาการรับรู้คุณภาพบริการ ( โครนิน &เทย์เลอร์ , 1992 ) การหาปีของการใช้รูปแบบนี้แสดง
ปัจจัยประเมินคุณภาพที่สอดคล้อง และไม่ครอบคลุมสำหรับการใช้งานที่แตกต่างกัน ( dabholkar et al ,
. , 1996 ; Shahin & samea , 2010 )