AbstractAimsThis paper attempts to

Abstract
Aims

This paper attempts to describe the patterns of exercise and the perceived benefits and barriers to exercise in an urban south Indian population.

Methods

Study participants were recruited from the baseline survey of the D-CLIP (Diabetes Community Lifestyle Improvement Program). Frequency, duration, type and location of exercise were assessed using a questionnaire, while a Likert type scale was used to assess perceived benefits of and barriers to exercise. Quality of life was measured using the EQ-5D.

Results

Out of 1281 participants (63.7% males), 24.1% reported doing ≥150 min of exercise/week (“exercisers”) compared to 75.9% “non-exercisers”. Exercisers were significantly older (47 vs. 43 years), better educated (68.8% vs. 60%), had a higher monthly income (41% vs. 29.2%), consumed more fruits (38.2% vs. 25.6%) and vegetables (84.1% vs. 77.7%) and had better perceived state of health (81.1% vs. 76.8%), compared to non-exercisers. Exercisers had significantly lower HOMA-IR, higher Matsuda index and lower prevalence of low HDL cholesterol compared to non-exercisers. However, there were no significant differences in cardio-metabolic risk factors like diabetes, hypertension and obesity between the two groups. Walking was the most common type of exercise. Both exercisers and non-exercisers perceived the benefits of exercising, but barriers weighed more heavily on exercise behaviour.

Conclusions

Urgent steps are needed to improve overall exercise levels in India by addressing barriers and improving the quality of exercise performed so as to enhance overall metabolic health.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อวัตถุประสงค์กระดาษนี้พยายามที่จะอธิบายรูปแบบการออกกำลังกายและการรับรู้ประโยชน์และอุปสรรคในการออกกำลังกายในประชากรในเมืองทางตอนใต้ของอินเดีย. วิธีการเข้าร่วมการศึกษาได้รับคัดเลือกจากการสำรวจข้อมูลพื้นฐานของ D-CLIP (โรคเบาหวานชุมชนไลฟ์สไตล์โครงการปรับปรุง) ความถี่, ระยะเวลา, ประเภทและที่ตั้งของการออกกำลังกายที่ได้รับการประเมินโดยใช้แบบสอบถามในขณะที่ระดับ Likert ชนิดถูกนำมาใช้ในการประเมินการรับรู้ประโยชน์ของการและอุปสรรคในการออกกำลังกาย คุณภาพชีวิตวัดโดยใช้ EQ-5D. ผลจาก 1,281 คน (เพศชาย 63.7%) 24.1% ทำรายงาน≥150นาทีของการออกกำลังกาย / สัปดาห์ ("การออกกำลังกาย") เมื่อเทียบกับ 75.9% "การออกกำลังกายที่ไม่ได้" การออกกำลังกายอย่างมีนัยสำคัญเก่า (47 เทียบกับ 43 ปี) การศึกษาดี (68.8% เทียบกับ 60%) มีรายได้ต่อเดือนที่สูงขึ้น (41% เทียบกับ 29.2%) การบริโภคผลไม้มากขึ้น (38.2% เทียบกับ 25.6%) และผัก (84.1% เทียบกับ 77.7%) และได้รับรู้ดีกว่าสถานะของสุขภาพ (81.1% เทียบกับ 76.8%) เมื่อเทียบกับที่ไม่ออกกำลังกาย การออกกำลังกายที่ลดลงอย่างมีนัยสำคัญมี HOMA-IR ดัชนี Matsuda ที่สูงขึ้นและความชุกที่ลดลงของ HDL คอเลสเตอรอลต่ำเมื่อเทียบกับออกกำลังกายที่ไม่ใช่ แต่ไม่มีความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญในปัจจัยเสี่ยงหัวใจและการเผาผลาญอาหารเช่นโรคเบาหวานความดันโลหิตสูงและโรคอ้วนระหว่างสองกลุ่ม เดินเป็นชนิดที่พบมากที่สุดของการออกกำลังกาย ทั้งการออกกำลังกายและการออกกำลังกายที่ไม่ได้รับรู้ถึงประโยชน์ของการออกกำลังกาย แต่อุปสรรคชั่งน้ำหนักขึ้นอย่างมากในพฤติกรรมการออกกำลังกาย. สรุปขั้นตอนเร่งด่วนที่มีความจำเป็นในการปรับปรุงระดับการออกกำลังกายโดยรวมในประเทศอินเดียได้โดยอุปสรรคและการปรับปรุงคุณภาพของการออกกำลังกายการดำเนินการเพื่อให้เป็นไปเสริมสร้างสุขภาพการเผาผลาญโดยรวม.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นามธรรม

กระดาษนี้มีความพยายามที่จะอธิบายรูปแบบของการออกกำลังกายและการรับรู้ประโยชน์และอุปสรรคต่อการออกกำลังกายในเมืองทางตอนใต้ของอินเดียประชากร .



ศึกษาวิธีการเข้าร่วมคัดเลือก จากข้อมูลการสำรวจของ d-clip ( โปรแกรมปรับปรุงวิถีชีวิตชุมชนเบาหวาน ) ความถี่ , ระยะเวลา , ประเภทและที่ตั้งของการออกกำลังกายมีการประเมินโดยใช้แบบสอบถามในขณะที่มาตราส่วนประเภทลิถูกใช้เพื่อประเมินการรับรู้ประโยชน์และอุปสรรคของการออกกำลังกาย คุณภาพของชีวิตถูกวัดโดยใช้ eq-5d

ผล

จาก 1189 คน ( 63.7 % เพศชาย ) , ร้อยละ 24.1 รายงานทำ≥ 150 นาทีของการออกกำลังกาย / สัปดาห์ ( " ออกกำลังกาย " ) เมื่อเทียบกับ 75.9 % " ออกกำลังกาย " ไม่ ออกกำลังกายอย่างมีนัยสำคัญเก่า ( 47 กับ 43 ปี ) การศึกษาที่ดีขึ้น ( 68.8 % เทียบกับ 60% )มีสูงกว่ารายได้ต่อเดือน ( ร้อยละ 41 และ 2 % ) บริโภคผลไม้มากขึ้น ( 38.2% และ 25.6 % ) และผัก ( 84.1 % และ 77.7% ) และน่าจะรับรู้สถานะของสุขภาพ ( 81.1 % เทียบกับ 76.8 % ) เมื่อเทียบกับการไม่ออกกำลังกาย . ออกกำลังกายได้ homa-ir ต่ำกว่า สูงกว่า มัตสึดะ ดัชนี และลดความชุกของคอเลสเตอรอล HDL ต่ำเมื่อเทียบกับการไม่ออกกำลังกาย . อย่างไรก็ตามไม่พบความแตกต่างในหัวใจปัจจัยเสี่ยงการเผาผลาญ เช่น เบาหวาน ความดันโลหิตสูง และโรคอ้วน ระหว่าง เดินเป็นชนิดที่พบมากที่สุดของการออกกำลังกาย ได้ทั้งออกกำลังกายและไม่ออกกำลังกาย การรับรู้ประโยชน์ของการออกกำลังกาย แต่อุปสรรคหนักหนักต่อพฤติกรรมการออกกําลังกาย


สรุปขั้นตอนเร่งด่วนจำเป็นเพื่อปรับปรุงระดับการออกกำลังกายโดยรวมในประเทศอินเดีย โดยการจัดการกับอุปสรรค และปรับปรุงคุณภาพของการออกกำลังกายเพื่อเสริมสร้างสุขภาพการเผาผลาญอาหารโดยรวม