Rough hands roam the expanse of Mar

Rough hands roam the expanse of Mark’s body, curling around his biceps, mapping along muscles and curves, fingers threading through his hair as lips suck a bruise into the skin of his neck. Mark’s not really sure how he and Jinyoung got to this point, tangled in cotton sheets, breathing heavy and erratic, but he vaguely remembers going out to the kitchen to grab a glass of water before being roughly slammed against the door of the refrigerator.
“You. Me. Bedroom. Now.” Jinyoung had said. And Mark hadn’t really been in a position to say no.
Not that he would’ve said no anyways. Mark has always been weak when it came to Jinyoung. He just wishes the younger would’ve given him a chance to drink his water before dragging him to his room and pushing him harshly down onto the bed.
But Jinyoung has always been impatient. It’s evident in the way he yanks at Mark’s sweatpants and trails open-mouthed kisses along his neck and jaw, telling in the way he skips asking for permission and slips his tongue past the elder’s lips the first chance he gets.
Every touch is bold, every kiss brutal and bruising. But Mark hardly minds.
“You’re such a ing tease, you know that?” Jinyoung growls low in his throat, fingers digging harshly into Mark’s scalp as he tightens his grip on the elder’s hair. “Walking around in that flimsy tank top.” He snorts derisively. “You might as well wear a sign around your neck that says me.” The last words leave his mouth in an almost animal-like snarl, and though Mark should be used to it by now, it still catches him off guard when Jinyoung’s hand curls around his neck and crushes their mouths together, teeth nipping at plump lower lips, tongues tangling and twining, before Mark pulls away with a whine.
“Are you saying you have a problem with the way I dress?” he asks, looking rather offended with his eyebrows furrowed and lower lip jutting out in a childlike pout.
Jinyoung shakes his head. “No. But I do have a problem with this shirt.” He slips a hand beneath the hem, fingers gliding over lean muscle and smooth skin before brushing over a pert , and smiles wickedly when Mark lets out a small mewl.
“Maybe we should just get rid of it,” he says, and with one quick tug pulls the garment over Mark’s head and throws it to the other side of the room. He grins widely, resembling nothing short of the Cheshire Cat, and Mark can’t decide if the sight terrifies him or excites him even more. Either way, he just wants Jinyoung to touch him, to kiss him, to wrap his hand or mouth or whatever around his and get him off before someone comes and ruins their fun.
But right now Jinyoung seems content with just staring at him, pulling his bottom lip between his teeth and smiling until finally Mark can’t take it anymore.
He sits up and grabs the back of Jinyoung’s neck, pulls him close and melds their mouths together until his head starts swimming and his lungs scream for air.
Jinyoung pulls away panting, his lips and rests his forehead against Mark’s own so that their breaths intermingle, and suddenly Mark becomes aware of the growing tightness in his boxers.
Jinyoung must sense it too. Because without him having to ask, he slips a hand beneath the garter and wraps his fingers delicately around Mark’s length.
A shameless groan rips from his throat as he shuts his eyes and throws his head back, echoes off the stark white walls and ceiling before Jinyoung silences it with a kiss. His hand fists around Mark’s , gives it a few small pumps, and already Mark feels that familiar coiling in his stomach, that tightness in his balls that makes him burst and cry out Jinyoung’s name.
He’s so close. He can feel it. Just a few more pumps from Jinyoung’s skilled hand.
But it all comes grinding to a screeching halt when he hears a lock click and the front door open and in comes Jackson’s booming voice.
“Yo Mark, Jinyoung! Food’s here!”
Mark lets out a tiny gasp, eyes widening in terror, and in a panic pushes Jinyoung away so that he falls with a thump back onto the bed.
“Mark hyung? You in there?”
The door handle begins to shake, jiggling back and forth with Jackson’s attempts to push it open, and Mark thanks his lucky stars Jinyoung at least had the presence of mind to lock the door behind them before things went too far.
“J-Just a second!” Mark calls out as he shoots to his feet. “I’ll be out in a­—ah! !”
Without him noticing, Jinyoung sneaks up behind him, sinks his teeth into a sensitive spot behind Mark’s ear and cruelly chuckles against his skin before pressing a soft kiss to his earlobe. “Shh,” he whispers, mischievous smile on his lips, and Mark has to bite down hard on his lower lip to silence another strangled moan. Jinyoung moves in front of him, pushes him back to sit on the edge of the bed, and kneels down between his legs to place a kiss at Mark’s jutting hipbone before tugging at the garter of his boxers with his teeth. Mark eagerly lifts his hips, lets Jinyoung rid him of the restricting garment, and watches with a shuddering breath as the younger wets his glistening lips.
“Are you okay hyung?” Jackson’s voice filters in from behind the doorway.
“Y-Yeah,” Mark barely manages to get out, mind turning cloudy, eyelids growing heavy. “I’m—!”
The word leaves his lips before he can hope to stop it, torn from his throat the moment Jinyoung’s tongue a fat stripe along the underside of his and takes him into his mouth.
“Are you sure you’re okay?” Jackson asks, but this time Mark doesn’t have the strength nor sanity to answer him. Instead he lets his head roll back, bites his lip and fists a hand into the sheets until Jinyoung pulls away with a sickening pop, thin sheen of saliva coating his thick, plush lips.
“Mark’s kind of busy right now,” he says with a smile. “You can play with him later.”
And wrapping his fingers around the base of Mark’s length, he circles his tongue around the tip and takes him in as far as he's physically able.
Mark lets out a loud moan, no longer caring if Jackson hears, and though he knows he’ll probably have a lot of explaining to do tonight, he’s willing to deal with the consequences just as long as Jinyoung keeps doing what he’s doing. Judging stares and prying eyes he can deal with, but if Mark has to walk out of the room with his still hard, he thinks he might just light himself on fire.
Jinyoung’s lips are made for this, so soft and so plush that they feel like pillows gliding over his length, bobbing up and down in a slow and steady rhythm, and each time his hits the back of the brunet’s throat he feels that tight, white ball of heat expand in the pit of his stomach and threaten to explode.
But somehow it isn’t enough. Jinyoung’s pace is too slow, the friction not quite what Mark needs, and without meaning to he lets out a whimper.
“Please.”
His voice sounds so feeble, so pathetic, and it’s obvious in the way Jinyoung pulls away and grins that he loves how much control he has over the red head.
“Please what?” Jinyoung his head to the side, eyebrow raised as he waits expectantly for Mark’s answer. But somehow the elder seems reluctant to share with him his deepest desires.
“What’s the matter?” Jinyoung teases, tongue sweeping along Mark’s lower lip before plunging forward to dance with the red head’s. “Cat got your tongue?”
Mark groans into Jinyoung’s mouth, half frustrated, half aroused, and pulls away with a frown on his face. “Stop it.”
Jinyoung chuckles. “I will if you tell me what you want.” He along the shell of Mark’s ear, blows hot air on the wet skin and watches in delight as the elder shudders and mewls. But it isn’t until he runs the pad of his thumb over Mark’s leaking slit that it finally spills from the red head’s lips.
“Please me.”
Jinyoung quirks an eyebrow, cups a hand around his ear and leans in close to make sure he heard correctly. “I’m sorry, what was that?”
But Mark no longer feels embarrassed, the confession somehow liberating now that it’s left his lips, and he’s feeling rather bold so he tugs at the garter of Jinyoung’s boxers and forces him down onto the bed next to him, sweeps his right leg up and around so that he straddles his hips and makes sure that his voice is crystal clear when he says,

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มือหยาบเดินเตร่หลากตัวท็อบ ดัดผมรอบ biceps ของเขา การแมปตามกล้ามเนื้อ และเส้นโค้ง นิ้วมือที่เธรดโดยใช้ผมของเขาริมฝีปากดูดระบมเข้าสู่ผิวของคอของเขา หมายของไม่แน่ใจจริง ๆ ว่าเขาและ Jinyoung ได้จุดนี้ ราพันเซลในฝ้าย หายใจหนัก และ ความ แต่เขาคลับจำออกไปห้องครัวเพื่อหยิบแก้วน้ำก่อนกำลังถาโถมหยาบ ๆ กับประตูตู้เย็น"คุณ Me. นอน ตอนนี้" Jinyoung ได้กล่าว และทำเครื่องหมายไม่ได้แล้วในฐานะที่จะบอกว่า ไม่ไม่ว่าเขาจะบอกไม่ใช่ เครื่องหมายเสมอแล้วอ่อนแอไป Jinyoung เขาเพียงปรารถนาอายุน้อยกว่าจะได้ให้เขามีโอกาสดื่มน้ำของเขาก่อนที่จะลากเขาไปที่ห้องของเขา และผลักดันเขาอย่างหนักลงบนนอนแต่ Jinyoung เสมอได้สัมฤทธิผล ปรากฏชัดเจนในแบบเขา yanks ที่กางเกงวอร์มของเครื่องหมาย และเส้นทาง open-mouthed จูบตามคอและขากรรไกร เขาบอกวิธีเขาข้ามขออนุญาต และการจัดส่งลิ้นของเขาเลยของพี่ lips ราคาโอกาสแรกที่เขาได้รับทุกสัมผัสเป็นตัวหนา จูบทุกโหดร้าย และช้ำ แต่จิตไม่หมาย“You’re such a ing tease, you know that?” Jinyoung growls low in his throat, fingers digging harshly into Mark’s scalp as he tightens his grip on the elder’s hair. “Walking around in that flimsy tank top.” He snorts derisively. “You might as well wear a sign around your neck that says me.” The last words leave his mouth in an almost animal-like snarl, and though Mark should be used to it by now, it still catches him off guard when Jinyoung’s hand curls around his neck and crushes their mouths together, teeth nipping at plump lower lips, tongues tangling and twining, before Mark pulls away with a whine.“Are you saying you have a problem with the way I dress?” he asks, looking rather offended with his eyebrows furrowed and lower lip jutting out in a childlike pout.Jinyoung shakes his head. “No. But I do have a problem with this shirt.” He slips a hand beneath the hem, fingers gliding over lean muscle and smooth skin before brushing over a pert , and smiles wickedly when Mark lets out a small mewl.“Maybe we should just get rid of it,” he says, and with one quick tug pulls the garment over Mark’s head and throws it to the other side of the room. He grins widely, resembling nothing short of the Cheshire Cat, and Mark can’t decide if the sight terrifies him or excites him even more. Either way, he just wants Jinyoung to touch him, to kiss him, to wrap his hand or mouth or whatever around his and get him off before someone comes and ruins their fun.แต่ขณะนี้ Jinyoung เหมือนเนื้อหาเพียงจ้องเขา ดึงลิเขาล่างระหว่างฟันของเขา และยิ้มจนในที่สุด เครื่องหมายไม่ใช้มันอีกต่อไปเขาตั้งค่า และด้านหลังของคอของ Jinyoung grabs ดึงเขาปิดและศิลปะร้องตามกันจนกระทั่งเขาเริ่มหัวน้ำและปอดของเขาสำหรับอากาศไปดึง Jinyoung panting ริมฝีปากของเขา และอยู่หน้าผากของเขากับของหมายให้ซูดซาด intermingle และก็หมายจะทราบแน่นเติบโตในนักมวยของเขาJinyoung ต้องรู้สึกมันเกินไป เนื่องจากไม่มีการถาม เขามือใต้ garter การจัดส่ง และตัดนิ้วมือของเขาประณีตรอบความยาวของหมายพันธุ์ร็อกหน้าย่น shameless rips จากคอของเขาเขาปิดตาของเขา และ throws หัวกลับ echoes ขาวสิ้นเชิงและเพดานก่อน Jinyoung silences ก็ มีการจูบ หมัดของเขามือรอบท็อบ ให้มันปั๊มเล็กน้อย และแล้วหมายรู้สึกว่า คุ้นเคย coiling ในท้องของเขา ที่ชูในลูกของเขาที่ทำให้เขาระเบิด และตะโกนชื่อของ Jinyoungเขาจะปิดดังนั้น เขาสามารถรู้สึกได้ เพียงไม่กี่ปั๊มเพิ่มเติมจากมือผู้เชี่ยวชาญของ Jinyoungแต่มันทั้งหมดมาบด screeching สะดุดหยุดชะงักเมื่อเขาได้ยินคลิกล็อคและเปิดประตูหน้า และมาในเสียงของ Jackson เฟื่องฟู"ยอ หมาย Jinyoung อาหารของที่นี่"หมายให้ออกแบบเล็ก ๆ หายใจเร็ว ๆ ตาขยับขยายในความหวาดกลัว และในความตกใจผลักดัน Jinyoung ไปเพื่อให้เขาอยู่กับ thump ไปบนนอน"เครื่องหมาย hyung คุณมีหรือ"จับประตูเริ่มเขย่า jiggling และกลับ มีของ Jackson พยายามผลักดันเปิด และขอบคุณหมายดาวของเขาโชคดี Jinyoung น้อยมีอยู่ของจิตใจเพื่อล็อคประตูนั้นก่อนสิ่งไปไกล"J-เพียงวินาที" หมายเรียกออกเป็นยอดเขาเพื่อเท้าของเขา "จะออกมาในแบบ — อา!! "เขาสังเกตเห็น Jinyoung sneaks ขึ้นหลังเขา สังเกตฟันของเขาเป็นจุดสำคัญหลังหูของหมาย และ cruelly chuckles จากผิวหนังของเขาก่อนที่จะกดจูบนุ่มเพื่อ earlobe ของเขา "Shh เขา whispers ยิ้มแก่นแก้วของเขาริมฝีปาก และทำเครื่องหมายได้กัดลงหนักบนเขาลิล่างให้เงียบคร่ำ strangled อื่น Jinyoung ย้ายหน้าเขา ผลักดันเขาไปนั่งบนขอบเตียง และคุกเข่าลงลงระหว่างขาของเขาเพื่อวางจูบที่ท็อบ jutting hipbone ก่อนอีกที่ garter ของนักมวยของเขากับฟันของเขา หมายวันยกสะโพกของเขา ช่วยให้เขากำจัดเสื้อผ้า restricting Jinyoung และนาฬิกากับลม shuddering เป็น wets อายุของเขาริมฝีปากประกาย"เป็นคุณ hyung ไร" เสียงของ Jackson กรองพอเข้าประตู"Y-ใช่ หมายแทบจัดการไป ใจมีเมฆมาก เปิดเปลือกตาขึ้นหนักขึ้น "ฉัน — ! "คำที่ออกจากริมฝีปากของเขาก่อนที่เขาสามารถหวังว่าจะหยุด ขาดจากคอของเขาลิ้นของ Jinyoung ช่วงลายไขมันตาม underside ของเขา และนำเขาเข้าไปในปากของเขา“Are you sure you’re okay?” Jackson asks, but this time Mark doesn’t have the strength nor sanity to answer him. Instead he lets his head roll back, bites his lip and fists a hand into the sheets until Jinyoung pulls away with a sickening pop, thin sheen of saliva coating his thick, plush lips.“Mark’s kind of busy right now,” he says with a smile. “You can play with him later.”And wrapping his fingers around the base of Mark’s length, he circles his tongue around the tip and takes him in as far as he's physically able.Mark lets out a loud moan, no longer caring if Jackson hears, and though he knows he’ll probably have a lot of explaining to do tonight, he’s willing to deal with the consequences just as long as Jinyoung keeps doing what he’s doing. Judging stares and prying eyes he can deal with, but if Mark has to walk out of the room with his still hard, he thinks he might just light himself on fire.Jinyoung’s lips are made for this, so soft and so plush that they feel like pillows gliding over his length, bobbing up and down in a slow and steady rhythm, and each time his hits the back of the brunet’s throat he feels that tight, white ball of heat expand in the pit of his stomach and threaten to explode.But somehow it isn’t enough. Jinyoung’s pace is too slow, the friction not quite what Mark needs, and without meaning to he lets out a whimper.“Please.”His voice sounds so feeble, so pathetic, and it’s obvious in the way Jinyoung pulls away and grins that he loves how much control he has over the red head.“Please what?” Jinyoung his head to the side, eyebrow raised as he waits expectantly for Mark’s answer. But somehow the elder seems reluctant to share with him his deepest desires.“What’s the matter?” Jinyoung teases, tongue sweeping along Mark’s lower lip before plunging forward to dance with the red head’s. “Cat got your tongue?”Mark groans into Jinyoung’s mouth, half frustrated, half aroused, and pulls away with a frown on his face. “Stop it.”Jinyoung chuckles. “I will if you tell me what you want.” He along the shell of Mark’s ear, blows hot air on the wet skin and watches in delight as the elder shudders and mewls. But it isn’t until he runs the pad of his thumb over Mark’s leaking slit that it finally spills from the red head’s lips.“Please me.”Jinyoung quirks an eyebrow, cups a hand around his ear and leans in close to make sure he heard correctly. “I’m sorry, what was that?”But Mark no longer feels embarrassed, the confession somehow liberating now that it’s left his lips, and he’s feeling rather bold so he tugs at the garter of Jinyoung’s boxers and forces him down onto the bed next to him, sweeps his right leg up and around so that he straddles his hips and makes sure that his voice is crystal clear when he says,

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มือหยาบเดินเตร่ขยายของร่างกายมาร์ค, ดัดผมรอบลูกหนูของเขาทำแผนที่ตามกล้ามเนื้อและเส้นโค้งนิ้วเกลียวผ่านผมของเขาเป็นรอยช้ำริมฝีปากดูดเข้าไปในผิวหนังของลำคอของเขา มาร์คไม่ได้จริงๆว่าวิธีการที่เขาและ Jinyoung ก็มาถึงจุดนี้พันกันในผ้าปูที่นอนผ้าฝ้ายหายใจหนักและเอาแน่เอานอน แต่เขาจำได้รางจะออกไปที่ห้องครัวเพื่อคว้าแก้วน้ำก่อนที่จะถูกประมาณกระแทกกับประตูของตู้เย็น
" คุณ ฉัน ห้องนอน ตอนนี้. "Jinyoung ได้กล่าวว่า และมาร์คไม่ได้จริงๆในฐานะที่จะบอกว่าไม่มี
ไม่ว่าเขาจะได้กล่าวว่าไม่มี anyways เครื่องหมายได้เสมออ่อนแอเมื่อมันมาถึง Jinyoung เขาก็มีความประสงค์ที่มีอายุน้อยกว่าจะได้ให้เขามีโอกาสที่จะดื่มน้ำให้เขาก่อนที่จะลากเขาไปที่ห้องของเขาและผลักเขาอย่างรุนแรงลงบนเตียง
แต่ Jinyoung ได้เสมอใจร้อน มันเห็นได้ชัดในทางที่เขา yanks ที่กางเกงมาร์คและเส้นทางจูบเปิดปากพร้อมคอและขากรรไกรของเขาบอกในทางที่เขาข้ามขออนุญาตและบิลลิ้นของเขาที่ผ่านมาริมฝีปากสูงอายุโอกาสแรกที่เขาได้รับ
ทุกสัมผัสที่เป็นตัวหนา ทุกจูบโหดร้ายและช้ำ แต่แทบจะไม่ทำเครื่องหมายจิตใจ
"คุณกำลังหยอกล้อเช่นไอเอ็นจี, คุณรู้ไหมว่า?" Jinyoung คำรามต่ำในลำคอของเขานิ้วมือขุดลงไปในหนังศีรษะอย่างรุนแรงมาร์คในขณะที่เขากระชับจับเขาอยู่บนผมของพี่ "เดินไปรอบ ๆ ในถังด้านบนที่บอบบาง." เขาพยักหน้าเยาะเย้ย "คุณเช่นกันอาจจะสวมใส่ป้ายรอบคอของคุณที่บอกว่าฉัน." คำพูดสุดท้ายออกจากปากของเขาในคำรามเกือบสัตว์เหมือนและแม้ว่ามาร์คควรจะใช้มันโดยขณะนี้ก็ยังคงจับเขาออกยามเมื่อมือ Jinyoung ของ หยิกรอบคอของเขาและทับปากของพวกเขาร่วมกันฟัน nipping ที่ริมฝีปากล่างอวบลิ้นพันกันและพันก่อนที่จะมาดึงออกไปด้วยเสียงหอน
"คุณบอกว่าคุณมีปัญหากับวิธีที่ฉันแต่งตัว?" เขาถามว่ามองค่อนข้าง โกรธเคืองกับคิ้วของเขาขมวดและริมฝีปากล่างยื่นออกมาในหน้ามุ่ยไร้เดียงสา
Jinyoung สั่นศีรษะของเขา "เลขที่ แต่ฉันจะมีปัญหากับเสื้อตัวนี้. "เขาหลุดมือใต้ล้อมนิ้วลื่นกว่ากล้ามเนื้อติดมันและผิวเรียบเนียนก่อนที่จะแปรงกว่า PERT และรอยยิ้มชั่วร้ายเมื่อมาร์ช่วยให้ออกออกเสี่ยงแมวขนาดเล็ก
"บางทีเราก็ควรจะได้รับ กำจัดมัน "เขากล่าวและมีการดึงอย่างรวดเร็วหนึ่งดึงเสื้อผ้าเหนือหัวมาร์คและโยนมันไปทางด้านอื่น ๆ ของห้องพัก เขายิ้มอย่างกว้างขวางคล้ายอะไรสั้นของแมวเชสเชียร์และมาร์คไม่สามารถตัดสินใจได้ว่าสายตาหลอนเขาหรือเขาตื่นเต้นมากยิ่งขึ้น ทั้งสองวิธีเขาเพียงต้องการที่จะสัมผัส Jinyoung เขาจะจูบเขาห่อมือหรือปากของเขาหรือสิ่งรอบตัวของเขาและได้รับเขาออกก่อนที่จะมีคนมาและซากปรักหักพังสนุกสนานของพวกเขา
แต่ตอนนี้ดูเหมือนว่า Jinyoung เนื้อหาที่มีเพียงแค่จ้องมองที่เขาดึง ริมฝีปากล่างของเขาระหว่างฟันของเขาและยิ้มจนในที่สุดก็มาไม่สามารถใช้มันอีกต่อไป
เขาลุกขึ้นนั่งและคว้าด้านหลังของลำคอ Jinyoung ที่ดึงเขาใกล้ชิดและปากของพวกเขาผสมผสานกันจนหัวของเขาเริ่มต้นว่ายน้ำและปอดของเขากรีดร้องสำหรับอากาศ
Jinyoung ดึงออกไปหอบริมฝีปากของเขาและวางหน้าผากของเขากับมาร์คของตัวเองเพื่อให้ลมหายใจของพวกเขาผสมและก็มากลายเป็นตระหนักถึงความหนาแน่นเพิ่มขึ้นในนักมวยของเขา
Jinyoung ต้องรู้สึกมันเกินไป เพราะไม่มีเขาต้องถามเขาหลุดมือใต้รัดและ wraps นิ้วมือของเขาประณีตรอบระยะเวลามาร์ค
โหยหวนไร้ยางอายฉีกจากลำคอของเขาในขณะที่เขาปิดตาของเขาและโยนหัวของเขากลับสะท้อนออกผนังสีขาวสิ้นเชิงและเพดานก่อน Jinyoung เงียบด้วยการจูบ กำปั้นมือของเขาไปรอบ ๆ มาร์คให้มันปั๊มเล็ก ๆ น้อยและแล้วมาขดรู้สึกคุ้นเคยว่าในท้องของเขา, ความหนาแน่นว่าในลูกของเขาที่ทำให้เขาออกมาและร้องไห้ออกมาชื่อ Jinyoung ของ
เขาจึงใกล้เคียง เขาสามารถรู้สึกว่ามัน ปั๊มมากขึ้นเพียงไม่กี่จากมือที่มีทักษะ Jinyoung ของ
แต่ทั้งหมดมาบดให้หยุดร้องเสียงกรี๊ดเมื่อเขาได้ยินคลิกล็อคและประตูหน้าบ้านเปิดและในมาเสียงดังสนั่นของแจ็คสัน
"มาร์ค Jinyoung Yo! อาหารของที่นี่! "
มาช่วยให้ออกหอบเล็ก ๆ ตาเบิกกว้างด้วยความหวาดกลัวและความหวาดกลัวในการผลักดันให้ Jinyoung ออกไปเพื่อให้เขาตกอยู่กับกระหน่ำกลับขึ้นไปบนเตียง
"พี่มาร์ค? คุณในที่นั่น? "
มือจับประตูเริ่มสั่น jiggling ไปมากับความพยายามของแจ็คสันที่จะผลักดันให้มันเปิดและมาร์คขอบคุณดาวโชคดีของเขา Jinyoung อย่างน้อยมีการแสดงตนของจิตใจเพื่อล็อคประตูด้านหลังพวกเขาก่อนที่สิ่งที่ไปไกลเกินไป
"J-เพียงสอง!" เครื่องหมายโทรออกในขณะที่เขายิงไปที่เท้าของเขา "ฉันจะออกมาใน-ah! "
ไม่มีเขาสังเกตเห็น, Jinyoung ย่องมาข้างหลังเขาจมฟันของเขาลงไปในจุดที่มีความละเอียดอ่อนหลังใบหูมาร์คและโหดร้ายหัวเราะเบา ๆ กับผิวของเขาก่อนที่จะกดจูบนุ่มใบหูส่วนล่างของเขา "ชู่ววว" เขากระซิบรอยยิ้มซุกซนบนริมฝีปากของเขาและมาร์คมีที่จะกัดลงอย่างหนักเมื่อวันที่ริมฝีปากล่างของเขาจะเงียบอีกครางรัดคอ Jinyoung ย้ายในด้านหน้าของเขาผลักดันให้เขากลับไปนั่งบนขอบเตียงและคุกเข่าลงระหว่างขาของเขาที่จะวางจูบที่มาร์คกระดูกตะโพกยื่นก่อนที่จะดึงที่รัดของนักมวยของเขากับฟันของเขา เครื่องหมายกระหายยกสะโพกของเขาช่วยให้เขา Jinyoung กำจัดของเสื้อผ้า จำกัด และนาฬิกาที่มีลมหายใจสั่นเป็นชุบน้องแพรวริมฝีปากของเขา
"คุณพี่โอเค?" เสียงของแจ็คสันในการกรองจากด้านหลังประตู
"Y-ใช่ "มาร์คแทบจะไม่พอที่จะได้รับการออกความคิดเปลี่ยนเมฆเปลือกตาเติบโตหนัก "I'm-!"
คำใบริมฝีปากของเขาก่อนที่เขาหวังว่าจะสามารถหยุดมันฉีกออกมาจากลำคอของเขาขณะที่ลิ้น Jinyoung ของแถบไขมันพร้อมล่างของเขาและพาเขาเข้าไปในปากของเขา
"คุณแน่ใจว่าคุณ โอเค? "แจ็คสันถาม แต่คราวนี้ทำเครื่องหมายว่าไม่ได้มีความแข็งแรงหรือสติที่จะตอบเขา แทนที่เขาจะช่วยให้ม้วนหัวของเขากลับมากัดริมฝีปากและกำปั้นของเขามือเป็นแผ่นจน Jinyoung ดึงออกไปกับป๊อปเกลียด, เงาบาง ๆ ของน้ำลายเคลือบหนาริมฝีปากหนานุ่มของเขา
"ชนิดของยุ่งมาร์คตอนนี้" เขากล่าวด้วย รอยยิ้ม "คุณสามารถเล่นกับเขาในภายหลัง."
และการวางนิ้วมือของเขาอยู่รอบ ๆ ฐานของความยาวของมาร์คเขาวงการลิ้นของเขาไปรอบ ๆ ปลายและพาเขาเท่าที่เขาร่างกายสามารถ
มาช่วยให้ออกครางเสียงดังไม่ดูแลถ้าแจ็คสัน ได้ยินและแม้ว่าเขาจะรู้ว่าเขาอาจจะมีจำนวนมากของการอธิบายที่จะทำคืนนี้เขาก็เต็มใจที่จะจัดการกับผลกระทบเพียงตราบเท่าที่ Jinyoung ช่วยให้ทำในสิ่งที่เขาทำ ตัดสินจ้องและ prying ตาเขาสามารถจัดการกับ แต่ถ้ามามีการเดินออกมาจากห้องที่มีของเขายังคงยากที่เขาคิดว่าเขาก็อาจจะเบาตัวเองลงบนกองไฟ
ริมฝีปาก Jinyoung จะทำนี้เพื่อให้นุ่มและหรูหราที่พวกเขารู้สึกว่า เช่นหมอนร่อนความยาวของเขาตุ๊บป่องในช้าและมั่นคงจังหวะและทุกครั้งที่เพลงฮิตของเขาด้านหลังของลำคอของผมสีน้ำตาลเข้มของเขารู้สึกว่าแน่นลูกสีขาวของความร้อนขยายตัวในหลุมของกระเพาะอาหารของเขาและขู่ว่าจะระเบิด
แต่อย่างใดก็ยังไม่เพียงพอ ก้าว Jinyoung เป็นช้าเกินไปแรงเสียดทานไม่มากสิ่งที่มาตอบสนองความต้องการและไม่มีความหมายกับเขาช่วยให้ออกมาเสียงครวญคราง
"โปรด."
เสียงของเขาฟังดูเพื่อให้อ่อนแอน่าสงสารมากและมันเป็นเรื่องที่เห็นได้ชัดในทาง Jinyoung ดึงออกไปและยิ้มให้เขา รักวิธีการควบคุมมากเขามีมากกว่าหัวสีแดง
"ได้โปรดอะไร?" Jinyoung หัวของเขาไปด้านข้าง, คิ้วยกขึ้นในขณะที่เขารอลุ้นคำตอบมาร์ค แต่อย่างใดพี่ดูเหมือนไม่เต็มใจที่จะมีส่วนร่วมกับเขาปรารถนาที่ลึกที่สุดของเขา
"มีอะไรเหรอ?" Jinyoung ยั่วลิ้นกวาดพร้อมมาร์คริมฝีปากล่างก่อนที่จะจมดิ่งลงไปข้างหน้าในการเต้นที่มีหัวสีแดง "แมวมีลิ้นของคุณ?"
มาร์คครางเป็น Jinyoung ปากผิดหวังครึ่งครึ่งกระตุ้นและดึงออกไปพร้อมกับขมวดคิ้วบนใบหน้าของเขา "หยุดมัน."
หัวเราะเบา ๆ Jinyoung "ผมจะถ้าคุณบอกฉันสิ่งที่คุณต้องการ." เขาพร้อมเปลือกของหูมาร์ค, เป่าลมร้อนบนผิวที่เปียกและนาฬิกาในความสุขในขณะที่ผู้สูงอายุและสั่น mewls แต่มันไม่ได้จนกว่าเขาจะทำงานแผ่นของนิ้วหัวแม่มือของเขาในช่วงการรั่วไหลของมาร์คเชือดที่ในที่สุดมันก็รั่วไหลจากปากหัวแดง
"ได้โปรดฉัน."
Jinyoung quirks คิ้ว, ถ้วยมือรอบหูของเขาและโน้มตัวเข้ามาใกล้เพื่อให้แน่ใจว่า เขาได้ยินเสียงได้อย่างถูกต้อง "ฉันขอโทษสิ่งที่เป็นที่?"
แต่มาร์คไม่รู้สึกอายสารภาพอย่างใดปลดปล่อยตอนนี้ว่ามันเหลือริมฝีปากของเขาและเขารู้สึกค่อนข้างหนาดังนั้นเขา tugs ที่รัดของนักมวย Jinyoung และกองกำลังของเขาลงบนเตียง ต่อไปเขากวาดขาขวาของเขาขึ้นและรอบ ๆ เพื่อที่เขาคร่อมสะโพกของเขาและทำให้แน่ใจว่าเสียงของเขาเป็นใสเมื่อเขากล่าวว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มือหยาบเตร่ห้วงของร่างกายของ มาร์ค ม้วนรอบๆกล้ามของเขา การทำแผนที่ตามกล้ามเนื้อและเส้นโค้ง นิ้วเกลียวผ่านเส้นผมของเขา ริมฝีปากดูดแผลเข้าไปในผิวหนังของคอ มาร์ค ไม่แน่ใจว่าเขาและจินยอง มาถึงจุดนี้ ยุ่งเหยิงในแผ่นฝ้าย หายใจหนักและรื่นแต่เค้าไม่ค่อยจำ เข้าครัวเพื่อหยิบแก้วดื่มน้ำก่อนประมาณชนประตูของตู้เย็น .
" คุณ ฉัน ห้องนอน ตอนนี้ " จินยองพูด และมาร์คไม่ได้จริงๆอยู่ในตำแหน่งที่จะพูดว่า ไม่ ไม่ เขาจะบอกว่า
ไม่มีอยู่แล้ว มาร์คได้เสมอจุดอ่อนเมื่อมันมาถึงจินยองเขาแค่อยากให้น้องได้ให้เขามีโอกาสที่จะดื่มน้ำของเขาก่อนจะลากเขาไปที่ห้องของเขาและผลักเขาลงบนเตียงอย่างรุนแรง .
แต่จินยองได้เสมอนะ มันเห็นได้ชัดในทางที่เขากระชากกางเกงวอร์มของมาร์คและเส้นทางเปิดปากจูบตามคอ และกรามบอกในสิ่งที่เขามองข้ามการขออนุญาตและลื่นลิ้นผ่านริมฝีปากของผู้อาวุโสในโอกาสแรกที่เขาได้รับ
ทุกสัมผัสทุกจูบที่เป็นตัวหนา , ฟกช้ำ แต่มาร์คแทบจิตใจ .
" เช่นคุณอิง แซว คุณรู้มั้ย ? " จินยองคำรามต่ำในลำคอ นิ้วขุดอย่างรุนแรงในหนังศีรษะของมาร์ค เขากระชับมือของเขาบนผมของผู้เฒ่า ." เดินไปรอบ ๆในที่บอบบางด้านบนถัง " เขาเย้ยหยัน . . " คุณอาจจะใส่ป้ายรอบคอของคุณที่บอกว่าผม " คำสุดท้ายที่ออกจากปากของเขาในเกือบสัตว์ชอบเห่า และแม้ว่า มาร์ค น่าจะชินกับมันได้แล้ว มันยังจับเขาปิดยามเมื่อมือของจินยองหยิกรอบคอของเขาและทับปากด้วยกัน ฟันแทะที่อวบอ้วน ลดริมฝีปากและลิ้น พันพัน ก่อนที่ มาร์ค ดึงออกไปพร้อมกับบ่น
" คุณกำลังจะบอกว่าคุณมีปัญหากับวิธีที่ผมแต่ง " เขาถาม ดูค่อนข้างไม่พอใจกับร่องคิ้ว และริมฝีปากล่างยื่นออกมาในทำหน้ามุ่ยเหมือนเด็ก .
จินยองสั่นศีรษะของเขา " ไม่ แต่ฉันมีปัญหากับเสื้อตัวนี้ เขาหลุดมือใต้กุ๊นนิ้วลื่นกว่ากล้ามเนื้อและผิวเรียบ ก่อนแปรงมากกว่า เพิร์ต และยิ้มชั่วร้าย เมื่อมาร์คช่วยให้ออก mewl ขนาดเล็ก .
" บางทีเราควรจะกำจัดมัน , " เขากล่าวว่าและรีบฉุดดึงผ้าบนหัวของมาร์ค แล้วโยนไปอีกฟากของห้อง เขา grins อย่างกว้างขวาง คล้ายไม่มีอะไรสั้นของแมวเชสเชียร์และ มาร์ค ยังตัดสินใจไม่ได้ว่าสายตา terrifies เขาหรือตื่นเต้นกับเขามากขึ้น อีกอย่าง เขาแค่อยากให้จินยองสัมผัสเขา จูบเขา ห่อมือ หรือปาก หรืออะไรก็ตามที่รอบตัวของเขา และให้เขาออกก่อนที่จะมีคนมาทำลายความสนุกสนานของพวกเขา .
แต่ตอนนี้จินยองดูจะพอใจกับเพียงแค่จ้องมองที่เขาดึงริมฝีปากล่างของเขาระหว่างฟันของเขาและยิ้มจนในที่สุดมาร์คยกไม่ไหว .
เขาลุกขึ้นและคว้าหลังคอของจินยอง ดึงเค้ามาใกล้ๆ และกลิ่นปากกันจนหัวของเขาเริ่มว่าย และปอดของเขากรีดร้องอากาศ
จินยองดึงออกไป หอบ ริมฝีปากของเขา และพักผ่อนที่หน้าผาก กับ มาร์คเองเพื่อให้ลมหายใจของพวกเขาผสมเข้าด้วยกัน ,