In consumer research, Shimp and Mad

In consumer research, Shimp and Madden (1988) adapt Sternberg’s (1986) triangular theory of interpersonal love from psychology, and Ahuvia (1993) performs the first major empirical study. Fournier (1998) includes love as one of the core elements of consumers’ relationships with brands, and Ahuvia, Batra, and Bagozzi (2009), Carroll and Ahuvia (2006), and Albert, Merunka, and Valette-Florence (2008) explicitly study brand love. Related work spans self–brand connections (Escalas and Bettman 2003), con- sumers’ attachments to brands (Park et al. 2010; Thomson, MacInnis, and Park 2005), the construction of self-identity (Belk 1988), consumer–object bonds (Kleine, Kleine, and Allen 1995), and brand communities and reference groups (McAlexander, Schouten, and Koenig 2002).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในการวิจัยผู้บริโภค กุ้งชุปแป้งและ Madden (1988) ปรับของ Sternberg (1986) สามทฤษฎีความรักมนุษยสัมพันธ์จากจิตวิทยา และ Ahuvia (1993) ทำการศึกษารวมหลักแรก Fournier (1998) มีความรักเป็นหนึ่งในองค์ประกอบหลักของความสัมพันธ์ของผู้บริโภค กับแบ รนด์ และ Ahuvia, Batra และ Bagozzi (2009), คาร์ Ahuvia (2006), และอัลเบิร์ท Merunka และ Valette-ฟลอเรนซ์ (2008) ศึกษาความรักแบรนด์อย่างชัดเจน ที่เกี่ยวข้องกับการเชื่อมต่อด้วยตนเอง – แบรนด์ (Escalas และ Bettman 2003), ครอบคลุมงานแบรนด์ (สวนร้อยเอ็ด al. 2010 สิ่งที่แนบมาของคอน-sumers ทอม MacInnis และสวน 2005), ก่อสร้าง self-identity (Belk 1988), พันธบัตรผู้บริโภค – วัตถุ (Kleine, Kleine และ 1995 อัลเลน), และแบรนด์กลุ่มชุมชนและอ้างอิง (McAlexander สโคเทน และรักษา 2002)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในการวิจัยผู้บริโภคปลีหมึกและ Madden (1988) ปรับตัวของสเติร์น (1986) ทฤษฎีสามเหลี่ยมของความรักระหว่างบุคคลจากจิตวิทยาและ Ahuvia (1993) ดำเนินการศึกษาเชิงประจักษ์ครั้งแรกที่ เยร์ (1998) รวมถึงความรักเป็นหนึ่งในองค์ประกอบหลักของความสัมพันธ์ของผู้บริโภคกับแบรนด์และ Ahuvia, Batra และ Bagozzi (2009), แครอลและ Ahuvia (2006), และอัลเบิร์ Merunka และ Valette-ฟลอเรนซ์ (2008) อย่างชัดเจน การศึกษาความรักแบรนด์ การทำงานที่เกี่ยวข้องครอบคลุมการเชื่อมต่อตัวเองแบรนด์ (Escalas และ Bettman 2003) สิ่งที่แนบมา Sumers con- 'กับแบรนด์ (สวน et al, 2010;. ทอมสัน, MacInnis และพาร์ค 2005) การก่อสร้างของตัวตนของตัวเอง (เบล์ค 1988) consumer- พันธบัตรวัตถุ (Kleine, Kleine และอัลเลน 1995) และชุมชนแบรนด์และกลุ่มอ้างอิง (MCALEXANDER, Schouten และนิก 2002)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในการวิจัยผู้บริโภค กุ้งและ Madden ( 1988 ) ปรับ Sternberg ( 1986 ) ทฤษฎีสามเหลี่ยมของความรัก จาก บุคคล จิตวิทยา และ ahuvia ( 1993 ) แสดงหลักที่ 1 การศึกษาเชิงประจักษ์ . ฟอร์เนียร์ ( 1998 ) รวมถึง ความรักเป็นหนึ่งในองค์ประกอบหลักของผู้บริโภคความสัมพันธ์กับแบรนด์ และ ahuvia batra , และ bagozzi ( 2009 ) , แคร์โรลล์ และ ahuvia ( 2006 ) , และ Albert merunka , ,วาเล็ตและฟลอเรนซ์ ( 2008 ) โดยศึกษารักแบรนด์ งานที่เกี่ยวข้อง ครอบคลุมแบรนด์ตนเอง–เชื่อมต่อและ escalas bettman 2003 ) , คอน - sumers ' แนบกับแบรนด์ ( ปาร์ค et al . 2010 ; ทอมสัน เมิ่กคินเนิส และปาร์ค 2005 ) การสร้างอัตลักษณ์ ( Belk 1988 ) , พันธบัตรวัตถุ–ผู้บริโภค ( ไคลน์ ไคลน์ และ อัลเลน , 1995 ) และกลุ่มสังคมแบรนด์และอ้างอิง ( mcalexander ชออูเติ้น , ,Koenig และ 2002 )