These phenolics appear responsiblef

These phenolics appear responsible
for the putative health benefits of cranberry consumption, such
as the prevention of urinary tract infections (Howell et al., 2010)
and stomach ulcers (Zhang et al., 2005), as well as improved oral
health (Weiss et al., 2004). These actions may result from the ability
of cranberry phenolics to interfere with the adhesion of some
bacteria to select cell types and surfaces. Cranberry polyphenols
may also contribute to reducing the risk of CVD (Ruel et al.,
2008) and improving glucoregulation in diabetics at high risk for
CVD (Wilson, Meyers, Singh, Limburg, & Vorsa, 2008).
Cranberry products and cranberry phenolics have also been
shown to possess antibacterial (Caillet, Cote, Sylvain, & Lacroix,
2012), anti-mutagenic (Vattem, Jang, Levin, & Shetty, 2006), anticarcinogenic
(Vu et al., 2012), anti-angiogenic (Roy et al., 2002),
and antioxidant activities (Caillet, Lorenzo, Cote, Sylvain, &
Lacroix, 2012); however, most of this evidence is derived from
in vitro studies and animal models. More information is required
on the bioavailability and metabolism of cranberry bioactives in
humans to better understand their impact on pertinent risk factors
for chronic diseases and to inform the design of future clinical trials
(McKay & Blumberg 2007).
Previously, we characterised the pharmacokinetics of anthocyanins
from cranberry juice in patients with coronary heart disease
(CHD), and found most appeared in plasma at nM concentrations
within 1–2 h of consumption (Milbury, Vita, & Blumberg, 2010).
We have expanded on this work by examining the bioavailability
of a broader array of phenolics following cranberry juice consumption,
as well as their bioactivity, in a small human study. Healthy
older adults were selected as subjects for this study as we anticipate
future trials of the putative benefits of cranberry juice on risk
factors for chronic age-related diseases, including CVD, type 2 diabetes,
and cancer will be conducted in this age group.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

Phenolics เหล่านี้แสดงความรับผิดชอบสำหรับสุขภาพ putative ปริมาณแครนเบอร์รี่ เช่นเป็นการป้องกันการติดเชื้อทางเดินปัสสาวะ (Howell et al., 2010)และกระเพาะอาหารแผลในปาก (Zhang et al., 2005), และช่องปากที่ดีขึ้นสุขภาพ (มีร์ et al., 2004) การกระทำเหล่านี้อาจเกิดจากความสามารถในของ phenolics รนรบกวนการยึดเกาะของแบคทีเรียเพื่อเลือกเซลล์ชนิดและพื้นผิว โพลีฟีนแครนเบอร์รี่นอกจากนี้ยังอาจนำไปสู่การลดความเสี่ยงของผิว CVD (Ruel et al.,2008) และ glucoregulation ในเบาหวานที่มีความเสี่ยงสูงในการปรับปรุงผิว CVD (Wilson, Meyers สิงห์ Limburg, & Vorsa, 2008)ผลิตภัณฑ์แครนเบอร์รี่และแครนเบอร์รี่ phenolics ได้รับยังแสดงการครอบครองยาปฏิชีวนะ (Caillet โกตดิ Sylvain และ Lacroix2012), ต่อต้าน mutagenic (Vattem แจง Levin และ Shetty, 2006), anticarcinogenic(วู et al., 2012), anti angiogenic (รอยเอ็ด al., 2002),และกิจกรรมการต้านอนุมูลอิสระ (Caillet, Lorenzo โกตดิ Sylvain, &Lacroix, 2012); อย่างไรก็ตาม มีทั้งหลักฐานนี้มาจากศึกษาเครื่องมือและรูปสัตว์ ข้อมูลเพิ่มเติมจำเป็นดูดซึมและเผาผลาญ bioactives รนในมนุษย์เพื่อเข้าใจผลกระทบของปัจจัยเสี่ยงที่เกี่ยวโรคเรื้อรัง และ ในกรณีที่การออกแบบการทดลองทางคลินิกในอนาคต(McKay & Blumberg 2007)ก่อนหน้านี้ เราโรคเภสัชจลนศาสตร์ของ anthocyaninsจากผู้ป่วยที่มีโรคน้ำแครนเบอร์รี่(เด็ฏ), และพบมากที่สุด appeared ในพลาสม่าที่ความเข้มข้น nMภายใน h 1 – 2 ของปริมาณการใช้ (เขียน วีตา & Blumberg, 2010)เราได้ขยายงานนี้ ด้วยการตรวจสอบการดูดซึมของเรย์ที่กว้างขึ้นของ phenolics ต่อปริมาณการใช้น้ำแครนเบอร์รี่และของพวกเขาทางชีวภาพ ในการศึกษามนุษย์ขนาดเล็ก มีสุขภาพดีผู้ใหญ่รุ่นเก่าถูกเลือกเป็นวิชาสำหรับการศึกษานี้เราคาดหวังการทดลองในอนาคต putative ประโยชน์ของน้ำแครนเบอร์รี่บนความเสี่ยงปัจจัยสำหรับโรคที่เกี่ยวข้องกับอายุโรค รวมทั้งผิว CVD โรคเบาหวานประเภท 2และโรคมะเร็งจะต้องดำเนินการในกลุ่มอายุนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ฟีนอลเหล่านี้จะปรากฏความรับผิดชอบ
สำหรับประโยชน์ต่อสุขภาพสมมุติของการบริโภคแครนเบอร์รี่เช่น
การป้องกันการติดเชื้อทางเดินปัสสาวะ (ธรรมด๊าธรรมดา et al., 2010)
และแผลในกระเพาะอาหาร (Zhang et al., 2005) เช่นเดียวกับในช่องปากที่ดีขึ้น
สุขภาพ (ไวสส์เอ al., 2004) การกระทำเหล่านี้อาจเป็นผลมาจากความสามารถ
ของฟีนอลแครนเบอร์รี่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับการยึดเกาะของ
แบคทีเรียเพื่อเลือกเซลล์ชนิดและพื้นผิว โพลีฟีนแครนเบอร์รี่
นอกจากนี้ยังอาจนำไปสู่การลดความเสี่ยงของโรคหลอดเลือดสมองตีบ (Ruel et al.,
2008) และการปรับปรุง glucoregulation ในผู้ป่วยโรคเบาหวานที่มีความเสี่ยงสูงสำหรับ
CVD (วิลสันเมเยอร์สซิงห์บูร์กและ Vorsa 2008)
ผลิตภัณฑ์แครนเบอร์รี่และแครนเบอร์รี่มีฟีนอล นอกจากนี้ยัง
แสดงให้เห็นว่ามีการต้านเชื้อแบคทีเรีย (Caillet, Cote, Sylvain และลาครัวซ์
2012) ต่อต้านการกลายพันธุ์ (Vattem จาง, เลวินและเชตตี้, 2006) มะเร็ง
(Vu et al., 2012), ป้องกันเส้นเลือด (รอย et al., 2002)
และสารต้านอนุมูลอิสระกิจกรรม (Caillet อเรนโซโก, ซิลแว็งและ
ลาครัวซ์, 2012); แต่ส่วนใหญ่ของหลักฐานนี้มาจาก
การศึกษาในหลอดทดลองและสัตว์ทดลอง ข้อมูลเพิ่มเติมที่จำเป็น
ในการดูดซึมและการเผาผลาญของ bioactives แครนเบอร์รี่ใน
มนุษย์ให้เข้าใจถึงผลกระทบต่อปัจจัยเสี่ยงที่เกี่ยวข้องของพวกเขา
สำหรับโรคเรื้อรังและจะแจ้งการออกแบบการทดลองทางคลินิกในอนาคต
(แม็คเคย์และ Blumberg 2007)
ก่อนหน้านี้เรามีลักษณะของยา anthocyanins
จากน้ำแครนเบอร์รี่ในผู้ป่วยที่มีโรคหลอดเลือดหัวใจ
(CHD) และพบปรากฏมากที่สุดในพลาสม่าที่ความเข้มข้นนาโนเมตร
ภายใน 1-2 ชั่วโมงของการบริโภค (Milbury, Vita และ Blumberg 2010)
เราได้ขยายการทำงานโดยการตรวจสอบการดูดซึม
ของอาร์เรย์ที่กว้างของฟีนอลต่อไปนี้การบริโภคน้ำผลไม้แครนเบอร์รี่
รวมทั้งทางชีวภาพของพวกเขาในการศึกษาของมนุษย์ขนาดเล็ก สุขภาพ
ผู้สูงอายุได้รับการคัดเลือกเป็นอาสาสมัครการศึกษาครั้งนี้ในขณะที่เราคาดว่าจะมี
การทดลองในอนาคตของผลประโยชน์ที่สมมุติของน้ำผลไม้แครนเบอร์รี่ที่มีความเสี่ยง
ปัจจัยเรื้อรังโรคที่เกี่ยวข้องกับอายุรวมทั้ง CVD, โรคเบาหวานชนิดที่ 2
และโรคมะเร็งจะได้รับการดำเนินการในกลุ่มอายุนี้

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลเหล่านี้แสดงความรับผิดชอบ
สำหรับนอกจากนี้ประโยชน์ต่อสุขภาพจากการบริโภคแครนเบอรี่ เช่น
เป็นป้องกันการติดเชื้อทางเดินปัสสาวะ ( Howell et al . , 2010 ) และแผลในกระเพาะอาหาร (
Zhang et al . , 2005 ) , เช่นเดียวกับการปรับปรุงสุขภาพช่องปาก
( ไวส์ et al . , 2004 ) การกระทำเหล่านี้อาจเป็นผลมาจากความสามารถ
แครนเบอร์รี่ผลที่จะแทรกแซงกับการยึดเกาะของ
เลือกชนิดของแบคทีเรียและเซลล์พื้นผิว แครนเบอร์รี่ polyphenols
อาจช่วยลดความเสี่ยงของโรคหัวใจและหลอดเลือด ( Ruel et al . ,
2008 ) และการปรับปรุง glucoregulation ในผู้ป่วยเบาหวานที่มีความเสี่ยงสูง
CVD ( วิลสัน ไมเยอร์ ซิงห์ , ลิมเบิร์ก& vorsa , 2551 ) .
ผลิตภัณฑ์แครนเบอร์รี่และแครนเบอรี่ผลยังถูกแสดงให้มีแบคทีเรีย ( caillet
, เฟรนช์ซิลแวง ลาครัวซ์ , ,
& , 2012 )ต่อต้านสารก่อกลายพันธุ์ ( vattem , จาง , เลวิน& , หยุด , 2006 ) , การ
( Vu et al . , 2012 ) , ต่อต้าน angiogenic ( รอย et al . , 2002 ) , กิจกรรม
และสารต้านอนุมูลอิสระ ( caillet ลอเรนโซ่ เฟรนช์ซิล , , ,
&ลาครัวซ์ , 2012 ) ; แต่ส่วนใหญ่ของหลักฐานนี้ ที่ได้จากแบบจำลอง
ในหลอดทดลองและสัตว์ ข้อมูลเพิ่มเติมเป็นสิ่งจำเป็นในการดูดซึมและเมแทบอลิซึมของ

bioactives ในแครนเบอร์รี่มนุษย์ที่จะเข้าใจผลกระทบต่อปัจจัยความเสี่ยงที่เกี่ยวข้อง
สำหรับโรคเรื้อรังและแจ้งการออกแบบในอนาคตของคลินิก
( แมคเคย์& Blumberg 2007 ) .
ก่อนหน้านี้เรามีลักษณะการศึกษาของแอนโทไซยานิน
จากแครนเบอร์รี่ในผู้ป่วยโรคหลอดเลือดหัวใจ
( CHD ) และที่พบมากที่สุดที่ปรากฏอยู่ในพลาสมาที่ระดับนาโนเมตร
ภายใน 1 – 2 ชั่วโมงของการบริโภค ( milbury Vita , ,& Blumberg , 2010 ) .
เราได้ขยายงานนี้โดยการตรวจสอบการ
ของอาร์เรย์ที่ถูกผลต่อการบริโภคน้ำผลไม้แครนเบอร์รี่ ,
ตลอดจนการของพวกเขาในขนาดเล็กของมนุษย์การศึกษา สุขภาพ
ผู้สูงอายุได้รับเลือกเป็นวิชาที่ศึกษานี้ที่เราคาดว่า
ในอนาคตการทดลองของผลประโยชน์เฉพาะหน้าของแครนเบอร์รี่เกี่ยวกับปัจจัยเสี่ยง
เรื้อรังโรคที่เกี่ยวข้องกับอายุ ,ได้แก่ โรคหัวใจและหลอดเลือด เบาหวานชนิดที่ 2
, โรคมะเร็งและจะดำเนินการในกลุ่มอายุนี้