Buddhism, euthanasia and suicideBud

Buddhism, euthanasia and suicide

Buddhists are not unanimous in their view of euthanasia, and the teachings of the Buddha don't explicitly deal with it.

Most Buddhists (like almost everyone else) are against involuntary euthanasia. Their position on voluntary euthanasia is less clear.

States of mind

The most common position is that voluntary euthanasia is wrong, because it demonstrates that one's mind is in a bad state and that one has allowed physical suffering to cause mental suffering.

Meditation and the proper use of pain killing drugs should enable a person to attain a state where they are not in mental pain, and so no longer contemplate euthanasia or suicide.

Buddhists might also argue that helping to end someone's life is likely to put the helper into a bad mental state, and this too should be avoided.

Avoiding harm

Buddhism places great stress on non-harm, and on avoiding the ending of life. The reference is to life - any life - so the intentional ending of life seems against Buddhist teaching and voluntary euthanasia should be forbidden. Certain codes of Buddhist monastic law explicitly forbid it.

Lay-people do not have a code of Buddhist law, so the strongest that can be said of a lay person who takes part in euthanasia is that they have made an error of judgement.

Karma

Buddhists regard death as a transition. The deceased person will be reborn to a new life, whose quality will be the result of their karma.

This produces two problems. We don't know what the next life is going to be like. If the next life is going to be even worse than the life that the sick person is presently enduring it would clearly be wrong on a utilitarian basis to permit euthanasia, as that shortens the present bad state of affairs in favour of an even worse one.

The second problem is that shortening life interferes with the working out of karma, and alters the karmic balance resulting from the shortened life.

Euthanasia as suicide

Another difficulty comes if we look at voluntary euthanasia as a form of suicide.

The Buddha himself showed tolerance of suicide by monks in two cases. The Japanese Buddhist tradition includes many stories of suicide by monks, and suicide was used as a political weapon by Buddhist monks during the Vietnam war.

But these were monks, and that makes a difference. In Buddhism, the way life ends has a profound impact on the way the new life will begin.

So a person's state of mind at the time of death is important - their thoughts should be selfless and enlightened, free of anger, hate or fear.

This suggests that suicide (and so euthanasia) is only approved for people who have achieved enlightenment and that the rest of us should avoid it.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พระพุทธศาสนา การุณยฆาต และฆ่าตัวตายชาวพุทธไม่เอกฉันท์ในมุมมองของการุณยฆาต และคำสอนของพระพุทธเจ้าไม่ได้จัดการกับมันชาวพุทธส่วนใหญ่ (เช่นเกือบทุกคนอื่น) อยู่กับการุณยฆาตล็ ตำแหน่งของพวกเขาบนการุณยฆาตนั้นน้อยรัฐของจิตใจตำแหน่งที่พบบ่อยที่สุดคือ ว่า การุณยฆาตเป็นผิด เพราะมันแสดงให้เห็นว่าใจอยู่ในสถานะไม่ดี และที่หนึ่งให้ได้ทุกข์ทางกายภาพทำให้เกิดความทุกข์ทางจิตทำสมาธิและการใช้เหมาะสมของความเจ็บปวดฆ่ายาเสพติดควรบุคคลจะบรรลุสภาพที่ไม่ได้อยู่ในความเจ็บปวดทางจิต และเพื่อให้ไม่คิดฆ่าตัวตายหรือการุณยฆาตชาวพุทธอาจโต้แย้งว่า การจบชีวิตของคนมักจะใส่ตัวช่วยสภาพจิตไม่ดี และนี้เกินไปควรหลีกเลี่ยงหลีกเลี่ยงอันตรายพุทธสถานความเครียดที่ดีไม่อันตราย และหลีกเลี่ยงการสิ้นสุดของชีวิต การอ้างอิงคือชีวิต - ชีวิต - ดังนั้นจุดสิ้นสุดของชีวิตโดยตั้งใจดูเหมือนกับพระพุทธศาสนาการสอน และควรห้ามการุณยฆาต รหัสบางอย่างของชาวพุทธสงฆ์อย่างชัดเจนห้ามมันวางท่านไม่มีรหัสของชาวพุทธ ดังนั้นว่าเป็นของผู้วางเป็นส่วนหนึ่งในการุณยฆาต เป็นว่า พวกเขาได้ทำข้อผิดพลาดของการตัดสินกรรมชาวพุทธถือว่าเป็นช่วงการเปลี่ยนภาพ กรรมการจะเกิดเพื่อชีวิตใหม่ ที่มีคุณภาพจะเป็นผลของกรรมของตนนี้ก่อให้เกิดปัญหาที่สอง เราไม่รู้อะไรชีวิตหน้าจะเป็นเช่น ถ้าชีวิตหน้าจะแย่ไปกว่าที่ผู้ป่วยมีชีวิต ยืนยงมันชัดเจนจะไม่ถูกต้องบนพื้นฐานประโยชน์ให้การุณยฆาต ขณะที่ช่วยประหยัดปัจจุบันไม่ดีกิจการของรัฐสนับสนุนเป็นส่วนหนึ่งของยิ่งแย่ลงอีกปัญหาคือ สั้นชีวิตรบกวนการทำงานจากกรรม และดุลกรรมที่เกิดจากการย่อชีวิตเปลี่ยนแปลงการุณยฆาตเป็นการฆ่าตัวตายปัญหาอื่นมาถ้าเราดูที่การุณยฆาตเป็นเรื่องฆ่าตัวตายพระพุทธเจ้าเองแสดงให้เห็นว่าความอดทนของฆ่าตัวตายโดยพระสงฆ์ในสองกรณี ศาสนาพุทธในญี่ปุ่นรวมถึงหลายเรื่องฆ่าตัวตายโดยพระสงฆ์ และฆ่าตัวตายใช้เป็นอาวุธทางการเมืองจากพระสงฆ์ในระหว่างสงครามเวียดนามแต่เหล่านี้ถูกพระสงฆ์ และที่ทำให้ความแตกต่าง ในพระพุทธศาสนา ชีวิตทางปลายมีผลกระทบลึกซึ้งเกี่ยวกับวิธีจะเริ่มต้นชีวิตใหม่ดังนั้นสิ่งสำคัญคือของคนรัฐของจิตใจที่เวลาตาย - ความคิดของพวกเขาควรจะเสียสละ และพุทธะ ฟรีของความโกรธ เกลียด หรือกลัวนี้แสดงให้เห็นว่า ฆ่าตัวตาย (และให้การุณยฆาต) จะได้รับการอนุมัติสำหรับผู้ที่ประสบความสำเร็จตรัสรู้ และที่ เหลือของเราควรหลีกเลี่ยงมัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พุทธศาสนานาเซียและฆ่าตัวตาย

ชาวพุทธไม่ได้เป็นเอกฉันท์ในมุมมองของพวกเขานาเซียและคำสอนของพระพุทธเจ้าอย่างชัดเจนไม่จัดการกับมัน.

ชาวพุทธส่วนใหญ่ (ชอบเกือบทุกคนอื่น) มีต่อนาเซียไม่ได้ตั้งใจ ตำแหน่งของพวกเขาบนนาเซียความสมัครใจไม่ชัดเจน.

สหรัฐอเมริกาของจิตใจ

ตำแหน่งที่พบบ่อยที่สุดคือการที่นาเซียความสมัครใจเป็นสิ่งที่ผิดเพราะมันแสดงให้เห็นว่าใจของคนอยู่ในสภาพที่ไม่ดีและที่หนึ่งได้รับอนุญาตให้ความทุกข์ทรมานทางกายภาพจะก่อให้เกิดความทุกข์ทรมานทางจิตใจ.

การทำสมาธิและเหมาะสม การใช้ยาอาการปวดฆ่าจะช่วยให้คนที่จะบรรลุรัฐที่พวกเขาไม่ได้อยู่ในความเจ็บปวดทางจิตและอื่น ๆ ไม่คิดเซียหรือการฆ่าตัวตาย.

ชาวพุทธยังอาจโต้แย้งว่าช่วยในการจบชีวิตของใครบางคนมีแนวโน้มที่จะนำผู้ช่วยเป็นจิตที่ไม่ดี ของรัฐและนี้ก็ควรจะหลีกเลี่ยง.

หลีกเลี่ยงอันตรายต่อ

พระพุทธศาสนาวางความเครียดที่ดีที่ไม่ทำร้ายและหลีกเลี่ยงการสิ้นสุดของชีวิต การอ้างอิงคือการชีวิต - ชีวิตใด ๆ - เพื่อให้จบตามความมุ่งหมายของชีวิตดูเหมือนกับการเรียนการสอนทางพุทธศาสนาและความสมัครใจนาเซียควรจะต้องห้าม รหัสบางอย่างของกฎหมายสงฆ์อย่างชัดเจนห้าม.

Lay-คนไม่ได้มีรหัสของกฎหมายพุทธดังนั้นที่แข็งแกร่งที่สามารถกล่าวว่าจากการวางคนที่มีส่วนร่วมในนาเซียคือการที่พวกเขาได้ทำข้อผิดพลาดของการตัดสิน.

น้ำใจ

ชาวพุทธ ตายเรื่องที่เปลี่ยน บุคคลที่เสียชีวิตจะได้รับการเกิดใหม่เพื่อชีวิตใหม่ที่มีคุณภาพจะเป็นผลของกรรมของพวกเขา.

นี้ผลิตสองปัญหา เราไม่ทราบว่าชีวิตต่อไปเป็นไปได้เช่น หากชีวิตต่อไปเป็นไปได้เลวร้ายยิ่งกว่าชีวิตที่ว่าคนป่วยเป็นปัจจุบันที่ยั่งยืนอย่างชัดเจนจะมีความผิดบนพื้นฐานประโยชน์ที่จะอนุญาตให้นาเซียเป็นที่สั้นลงรัฐที่ไม่ดีในปัจจุบันของกิจการในความโปรดปรานของหนึ่งยิ่งเลวร้ายลง

ปัญหาที่สองคือการตัดทอนชีวิตรบกวนการทำงานออกจากกรรมและเปลี่ยนแปลงความสมดุลของกรรมที่เกิดจากการใช้ชีวิตที่สั้นลง.

นาเซียเป็นฆ่าตัวตาย

ยากลำบากมาอีกถ้าเราดูที่นาเซียความสมัครใจเป็นรูปแบบของการฆ่าตัวตาย.

พระพุทธรูปที่ตัวเองแสดงให้เห็นความอดทนของ การฆ่าตัวตายโดยพระสงฆ์ในทั้งสองกรณี พุทธประเพณีของญี่ปุ่นรวมถึงหลาย ๆ เรื่องของการฆ่าตัวตายโดยพระสงฆ์และการฆ่าตัวตายถูกใช้เป็นอาวุธทางการเมืองโดยพระสงฆ์ในช่วงสงครามเวียดนาม.

แต่เหล่านี้เป็นพระสงฆ์และที่ทำให้แตกต่าง . ในพุทธศาสนาทางชีวิตจะสิ้นสุดลงมีผลกระทบอย่างลึกซึ้งต่อวิธีการที่ชีวิตใหม่จะเริ่มต้น

ดังนั้นรัฐเป็นคนที่จิตใจของเวลาของการตายเป็นสิ่งที่สำคัญ - คิดของพวกเขาควรจะเสียสละและพุทธะอิสระจากความโกรธความเกลียดชังหรือความกลัว

นี้แสดงให้เห็นว่าการฆ่าตัวตาย (และนาเซีย) ได้รับการอนุมัติเพียง แต่สำหรับคนที่ได้ประสบความสำเร็จในการตรัสรู้และที่เหลือของเราควรจะหลีกเลี่ยงได้