ce sublimation has been surveyed by

ce sublimation has been surveyed by several authors in different systems: in freeze-drying (Mellor, 1974; Kochs, Körber, Nunner, & Heschel, 1990), in geomorphology (Aguirre Puente, Frémond, & Comini, 1978) and in the case of frozen products several experimental studies have been published: weight losses of lamb (Pham & Willix, 1984), tylose and beef (Sukhwal & Aguirre Puente, 1983), potatoes (Lambrinos & Aguirre Puente, 1983) and beef and pork (Méndez Bustabad, 1999).

Theoretical models were proposed to predict simultaneous heat and mass transfer during freezing and storage but, in most of the published works, semi-empiric models were used. Aguirre Puente and Sukhwal (1983) presented a detailed description of the heat and mass balances that characterize the system, but without solving them numerically; meanwhile Pham and Willix (1984) suggested the use of simple equations based on drying theory and on the use of the psychometric chart to calculate weight loss only during frozen storage. They considered a dried layer of constant thickness and its resistance to heat and mass transfer; a similar approximation is made by Tocci and Mascheroni (1995a) in their study of heat and mass transfer during food freezing.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระเหิด CE ได้รับการสำรวจโดยนักเขียนหลายคนในระบบที่แตกต่างกันในการแช่แข็งแห้ง (เมลเลอร์, 1974; Kochs, Körber, Nunner และ Heschel, 1990) ในธรณีสัณฐาน (Aguirre Puente, Fremond และ Comini, 1978) และในกรณีที่ ของผลิตภัณฑ์แช่แข็งการศึกษาทดลองหลายคนได้รับการตีพิมพ์: การสูญเสียน้ำหนักของเนื้อแกะ (Pham & Willix, 1984), tylose และเนื้อวัว (Sukhwal & Aguirre Puente, 1983), มันฝรั่ง (Lambrinos & Aguirre Puente, 1983) และเนื้อวัวและเนื้อหมู (Méndez Bustabad , 1999). ทฤษฎีแบบจำลองที่ถูกเสนอในการทำนายความร้อนพร้อมกันและการถ่ายโอนมวลในระหว่างการแช่แข็งและการเก็บรักษา แต่ในส่วนของผลงานที่ตีพิมพ์ในรูปแบบกึ่งกำมะลอถูกนำมาใช้ Aguirre Puente และ Sukhwal (1983) นำเสนอรายละเอียดของความร้อนและยอดคงเหลือมวลที่เป็นลักษณะของระบบ แต่ไม่แก้พวกเขาตัวเลข; ในขณะเดียวกัน Pham และ Willix (1984) แนะนำให้ใช้สมการง่ายๆบนพื้นฐานของทฤษฎีการอบแห้งและการใช้แผนภูมิทางจิตวิทยาในการคำนวณการสูญเสียน้ำหนักเฉพาะในช่วงการจัดเก็บแช่แข็ง พวกเขาถือว่าเป็นชั้นของความหนาของแห้งอย่างต่อเนื่องและความต้านทานต่อความร้อนและการถ่ายโอนมวล; ประมาณที่คล้ายกันจะทำโดย Tocci และ Mascheroni (1995a) ในการศึกษาของพวกเขาถ่ายเทความร้อนและมวลในระหว่างการแช่แข็งอาหาร

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

CE ระเหิดได้รับการสำรวจโดยผู้เขียนหลายในระบบที่แตกต่างกันในการทำแห้งเยือกแข็ง ( เมลเลอร์ , 1974 ; ค็อกส์ , K ö rber nunner , & heschel , 1990 ) ในทาง ( อคิวเร่ Puente , fr éมอนด์& comini , 1978 ) และในกรณีของผลิตภัณฑ์แช่แข็งหลายการศึกษาได้รับการเผยแพร่ : การสูญเสียน้ำหนัก แกะ ( ฟาม& willix , 1984 ) , ไทโลสและเนื้อ ( sukhwal &อคิวเร่ Puente , 1983 )มันฝรั่ง ( lambrinos &อคิวเร่ Puente , 1983 ) และเนื้อ และหมู ( M é ndez bustabad , 1999 ) . แบบจำลอง

ถูกเสนอเพื่อทำนายการถ่ายเทมวลสารและความร้อนในระหว่างการแช่แข็งและการจัดเก็บ แต่ในส่วนของผลงานตีพิมพ์ กึ่งโมเดลเชิงประจักษ์มาใช้ กีร์และ Puente sukhwal ( 1983 ) แสดงรายละเอียดของความร้อนและดุลมวลที่ลักษณะระบบแต่ไม่มีการแก้พวกเขาและตัวเลข ส่วนฟาม willix ( 1984 ) แนะนำให้ใช้สมการง่ายตามทฤษฎีการอบแห้งและการใช้แผนภูมิไซโครเมตริกเพื่อคำนวณน้ำหนักระหว่างแช่เย็น พวกเขาถือว่าเป็นชั้นหนาแห้งคงที่และความต้านทานของการถ่ายเทความร้อนและมวลการสร้างและ tocci คล้ายกันคือ mascheroni ( 1995a ) ในการศึกษาการถ่ายเทความร้อนและมวลระหว่างการแช่แข็งอาหาร