Since Hong Kong has not developed i

Since Hong Kong has not developed its own method for calculating CH4 emissions from landfill, the estimation of CH4 emissions is modeled using 2006 IPCC guidelines which employ First Order Decay method (IPCC, 2006). Local data is used whenever available in this context. This method is based on the assumption that degradable organic carbon (DOC) in respective wastes decays slowly, forming CO2 and CH4 over a few decades. CO2 released due to the decomposition of biomass sources by aerobic bacteria is counted as biogenic origin and does not contribute to GHG emissions (USEPA, 2006). The CH4 emissions are modeled through 100 years (with 10 years as operational
period and 30 years as restoration period) (Eriksson et al.,2005). The CH4 generation rate constant, which is varied for each type of waste and dependent on local climate (i.e., mean annual temperature and mean annual precipitation), is selected based on the IPCC default values (shown in Table 2). The CH4 is collected for flaring process and energy recovery system (electricity and heat generation) during the operational and restoration period, while it is released to the atmosphere without controls after 40 years. The CH4 recovery rate (defined as total CH4 collection/total CH4 production) for the first two years is expected to be zero (due to insufficient gas to operate the energy recovery equipment), while from the third to tenth year is 40% (HKEPD, 2010c), and 90% during the restoration period (Levis and Barlaz, 2011). This CH4 recovery rate is estimated based on
the current landfill conditions in Hong Kong. The Global Warming Potential (GWP) applied in this study for CH4 is 25 (a 100-year time horizon) (IPCC, 2007). Typically, the production of CH4 does not begin immediately after deposition of the waste, as aerobic decomposition takes place prior to anaerobic decomposition. Hence, in this study, it is estimated that the CH4 would only be produced after 6 months (as recommended by the IPCC) in the year after MSW deposition.
Landfill gas (LFG) is a mixture of CH4, CO2 and a trace amount of nitrogen, nonmethane organic compounds and other gasses. The fraction of CH4 in generated LFG is 50% (by volume) in this analysis (Jaramillo and Matthews, 2005). Given the same amount of MSW, an unmanaged landfill produces less CH4 than an anaerobic managed landfill. Hence, the CH4 correction factor is assigned by the IPCC to reflect the way MSW is managed and the effect of site configuration and management practices on CH4 generation (IPCC, 2006). The CH4 correction factor (in fraction) used in this study is 1.0, assuming that the LFE is an anaerobic managed landfill. Some uncollected CH4 is oxidized to CO2 in the soil or other materials covering the waste from LFE. CH4 oxidation is assumed to reduce the CH4 emissions by 10%, as suggested by the IPCC (2006) and as used in HKEPD (2010c). N2O emissions from the landfill are assumed to be insignificant, as recommended by the IPCC, and are excluded from this analysis (IPCC, 2006). The data for calculating the landfill CH4 emissions is summarized in Table 2.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เนื่องจาก Hong Kong ได้พัฒนาตนเองวิธีการคำนวณการปล่อยก๊าซ CH4 จากฝังกลบ การประเมินการปล่อยก๊าซ CH4 เป็นจำลองโดยใช้แนวทาง IPCC 2006 ซึ่งใช้วิธีแรกสั่งผุ (IPCC, 2006) ใช้ข้อมูลภายในเครื่องเมื่อใดก็ ตามที่มีอยู่ในบริบทนี้ วิธีการนี้ตั้งอยู่บนสมมติฐานที่ว่า ช่วยกันอินทรีย์คาร์บอน (DOC) ในแต่ละเปลือง decays ช้า เป็น CO2 และ CH4 กี่ทศวรรษ CO2 ที่ปล่อยออกมาเนื่องจากการเน่าของแหล่งของชีวมวลโดยแบคทีเรียแอโรบิกนับเป็นจุดเริ่มต้นของ biogenic และไม่นำไปสู่การปล่อย GHG (USEPA, 2006) ปล่อย CH4 จะจำลองผ่าน 100 ปีกับ 10 ปีเป็นการดำเนินงานรอบระยะเวลาและปี 30 เป็นช่วงฟื้นฟู) (วงการเกมและ al., 2005) รุ่น CH4 อัตราคง ซึ่งขึ้นอยู่กับสภาพภูมิอากาศท้องถิ่น (เช่น อุณหภูมิเฉลี่ยต่อปีและฝนรายปีเฉลี่ย) และแตกต่างกันสำหรับแต่ละชนิดของเสีย เลือกตามค่าเริ่มต้นของ IPCC (แสดงในตารางที่ 2) CH4 รวบรวมสำหรับชุดบานท่อทองพลังงานและกระบวนการกู้คืนระบบ (ไฟฟ้าและเกิดความร้อน) ในช่วงระยะเวลาการดำเนินงานและการคืนค่า ในขณะที่มันออกสู่บรรยากาศโดยไม่มีการควบคุมหลังจาก 40 ปี CH4 กู้อัตรา (กำหนดเป็นรวม CH4 คอลเลกชัน/รวมผลิต CH4) สำหรับสองปีแรกคาดว่าจะเป็นศูนย์ (เนื่องจากก๊าซธรรมชาติไม่เพียงพอการใช้งานอุปกรณ์กู้พลังงาน), ในขณะที่จากที่ 3-10 ปี 40% (HKEPD, 2010 c), และ 90% ช่วงฟื้นฟู (Levis และ Barlaz, 2011) อัตราการกู้คืนนี้ CH4 มีประเมินตามการฝังกลบมูลฝอยสภาพใน Hong Kong โลกร้อนเป็นไปได้ (GWP) ใช้ในการศึกษานี้ CH4 เป็น 25 (ขอบฟ้าเป็นเวลา 100 ปี) (IPCC, 2007) โดยปกติ ผลิตของ CH4 ไม่ได้เริ่มต้นทันทีหลังจากการสะสมของเสีย เป็นแยกส่วนประกอบแอโรบิกเกิดขึ้นก่อนที่จะแยกส่วนประกอบที่ไม่ใช้ออกซิเจน ดังนั้น ในการศึกษานี้ มันคือประมาณว่า CH4 ที่จะเฉพาะผลิตหลัง 6 เดือน (ตามที่แนะนำ โดย IPCC) ในปีหลังจากการสะสมของมูลฝอยแก๊สฝังกลบ (LFG) เป็นส่วนผสมของ CH4, CO2 และติดตามยอดเงิน ของไนโตรเจน สารอินทรีย์ nonmethane gasses อื่น ๆ เศษของ CH4 ใน LFG สร้างขึ้นเป็น 50% (โดยปริมาตร) ในการวิเคราะห์นี้ (Jaramillo และแมธธิวส์ 2005) ได้รับยอดเงินเท่ากันของมูลฝอย การฝังกลบไม่มีการจัดการสร้าง CH4 น้อยกว่าฝังกลบมีการจัดการไม่ใช้ออกซิเจน ดังนั้น ตัวแก้ไข CH4 ถูกกำหนด โดย IPCC ถึงวิธีจัดการมูลฝอยและผลกระทบของการกำหนดค่าไซต์และวิธีบริหารจัดการในรุ่น CH4 (IPCC, 2006) CH4 แก้ไขอัตรา (ในเศษ) ใช้ในการศึกษานี้เป็น 1.0 สมมติว่า LFE จะฝังกลบมีการจัดการไม่ใช้ออกซิเจน CH4 บาง uncollected จะออกซิไดซ์กับ CO2 ในดินหรือวัสดุอื่น ๆ ครอบคลุมเสียจาก LFE ออกซิเดชัน CH4 จะสันนิษฐานเพื่อลดการปล่อยก๊าซ CH4 โดย 10% เป็นแนะนำ โดย IPCC (2006) และใช้ใน HKEPD (2010c) ปล่อย N2O จากการฝังกลบมูลฝอยจะเป็นสำคัญ แนะนำ IPCC และแยกออกจากการวิเคราะห์นี้ (IPCC, 2006) ข้อมูลสำหรับการคำนวณการปล่อยก๊าซ CH4 ฝังกลบมีสรุปในตารางที่ 2

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตั้งแต่ฮ่องกงยังไม่ได้พัฒนาวิธีการของตัวเองสำหรับการคำนวณการปล่อยก๊าซจากหลุมฝังกลบ CH4 ประมาณของการปล่อยก๊าซ CH4 เป็นแบบจำลองโดยใช้แนวทาง IPCC 2006 ซึ่งจ้างวิธีการสั่งซื้อครั้งแรกสลาย (IPCC, 2006) ข้อมูลนี้จะถูกใช้เมื่อใดก็ตามที่มีอยู่ในบริบทนี้ วิธีการนี้จะขึ้นอยู่กับสมมติฐานที่ว่าอินทรีย์คาร์บอนที่ย่อยสลายได้ (DOC) ในเสียนั้นสลายตัวช้าขึ้นรูป CO2 และ CH4 ในช่วงไม่กี่ทศวรรษที่ผ่านมา CO2 ที่ปล่อยออกมาเนื่องจากการสลายตัวของแหล่งชีวมวลจากเชื้อแบคทีเรียแอโรบิกจะถูกนับเป็นแหล่งกำเนิดไบโอจีและไม่ได้นำไปสู่การปล่อยก๊าซเรือนกระจก (USEPA, 2006) การปล่อยก๊าซ CH4 เป็นรูปแบบผ่าน 100 ปี (10 ปีการดำเนินงานเป็น
ระยะเวลา 30 ปีเป็นระยะเวลาการฟื้นฟู) (Eriksson et al., 2005) คงที่อัตราการเกิด CH4 ซึ่งจะแตกต่างกันสำหรับประเภทของขยะแต่ละคนและขึ้นอยู่กับสภาพภูมิอากาศในท้องถิ่น (เช่นค่าเฉลี่ยอุณหภูมิประจำปีและค่าเฉลี่ยปริมาณน้ำฝนรายปี) จะเลือกขึ้นอยู่กับค่าเริ่มต้น IPCC (แสดงในตารางที่ 2) CH4 เป็นที่เก็บรวบรวมกระบวนการวูบวาบและระบบการกู้คืนพลังงาน (ไฟฟ้าและความร้อน) ในช่วงระยะเวลาการดำเนินงานและการฟื้นฟูในขณะที่มันจะถูกปล่อยออกสู่บรรยากาศได้โดยไม่ต้องควบคุมหลังจาก 40 ปีที่ผ่านมา อัตราการฟื้นตัว CH4 (หมายถึงคอลเลกชันรวม CH4 / รวมการผลิต CH4) สำหรับสองปีแรกคาดว่าจะเป็นศูนย์ (เนื่องจากก๊าซไม่เพียงพอที่จะใช้งานอุปกรณ์การกู้คืนพลังงาน) ในขณะที่จากไปสามปีที่สิบเป็น 40% (HKEPD , 2010c) และ 90% ในช่วงระยะเวลาการฟื้นฟู (เลวิสและ Barlaz 2011) นี้อัตราการฟื้นตัว CH4 เป็นการประมาณการจาก
สภาพปัจจุบันการฝังกลบในฮ่องกง ที่อาจเกิดภาวะโลกร้อน (GWP) นำไปใช้ในการศึกษาสำหรับ CH4 นี้ 25 (ระยะเวลา 100 ปี) (IPCC, 2007) โดยปกติแล้วการผลิตของ CH4 ไม่ได้เริ่มต้นทันทีหลังจากที่การสะสมของเสียที่เป็นแอโรบิกการสลายตัวที่เกิดขึ้นก่อนที่จะมีการย่อยสลายแบบไม่ใช้ออกซิเจน ดังนั้นในการศึกษาครั้งนี้ก็คาดว่า CH4 เท่านั้นที่จะมีการผลิตหลัง 6 เดือน (ตามคำแนะนำของ IPCC) ในปีหลังจากการสะสมขยะ.
ก๊าซฝังกลบ (LFG) เป็นส่วนผสมของ CH4, CO2 และจำนวนเงินที่ร่องรอยของ ไนโตรเจนสารอินทรีย์ nonmethane และก๊าซอื่น ๆ ส่วนของ CH4 ใน LFG สร้างเป็น 50% (โดยปริมาตร) ในการวิเคราะห์นี้ (Jaramillo และแมตทิวส์ 2005) ได้รับจำนวนเงินเดียวกันของขยะฝังกลบที่ไม่มีการจัดการผลิต CH4 น้อยกว่าการฝังกลบแบบไม่ใช้ออกซิเจนที่มีการจัดการ ดังนั้นปัจจัยการแก้ไข CH4 ได้รับมอบหมายจาก IPCC ที่จะสะท้อนให้เห็นถึงวิธีการที่มีการจัดการขยะและผลของการตั้งค่าสถานที่และการจัดการรุ่น CH4 (IPCC, 2006) ปัจจัยการแก้ไข CH4 (ในส่วน) ที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้คือ 1.0 สมมติว่า LFE คือการฝังกลบแบบไม่ใช้ออกซิเจนที่มีการจัดการ บางคนไม่ได้รับ CH4 ออกซิไดซ์ที่จะ CO2 ในดินหรือวัสดุอื่น ๆ ที่ครอบคลุมของเสียออกจาก LFE ออกซิเดชัน CH4 จะสันนิษฐานเพื่อลดการปล่อยก๊าซ CH4 10% ตามที่แนะนำโดย IPCC (2006) และที่ใช้ใน HKEPD (2010c) ปล่อยก๊าซเรือนกระจกจากการฝังกลบ N2O จะถือว่าเป็นนัยสำคัญตามคำแนะนำของ IPCC และได้รับการยกเว้นจากการวิเคราะห์นี้ (IPCC, 2006) ข้อมูลสำหรับการคำนวณการปล่อยก๊าซฝังกลบ CH4 สรุปไว้ในตารางที่ 2

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตั้งแต่ฮ่องกง ยังไม่พัฒนาวิธีของตัวเองเพื่อคำนวณร่างการปล่อยก๊าซจากหลุมฝังกลบขยะ ค่าประมาณของการร่างแบบการใช้ 2006 IPCC แนวทางที่ใช้วิธีการสั่งสลายก่อน ( IPCC , 2006 ) ข้อมูลท้องถิ่นที่ใช้สามารถใช้ได้ในบริบทนี้ วิธีนี้มีพื้นฐานอยู่บนสมมติฐานที่ย่อยสลายสารอินทรีย์คาร์บอน ( DOC ) ในของเสียนั้นสลายตัวช้าสร้าง CO2 และร่างมากกว่าไม่กี่ทศวรรษ CO2 ปล่อยออกมาจากการสลายตัวของชีวมวลแหล่งโดยแบคทีเรียแอโรบิกนับเป็นลงที่มาและไม่ได้มีส่วนร่วมในการปล่อยก๊าซเรือนกระจก ( กำหนด , 2006 ) การร่างการจําลองทะลุ 100 ปี ( 10 ปี ) และเป็นระยะเวลา 30 ปีเป็นระยะเวลาการฟื้นฟู
) ( ใน ริคสัน et al . , 2005 ) ร่างที่อัตราการสร้างค่าคงที่ซึ่งจะแตกต่างกันสำหรับแต่ละชนิดของขยะ และขึ้นอยู่กับสภาพอากาศท้องถิ่น ( เช่น อุณหภูมิเฉลี่ยรายปีและหมายถึงปริมาณน้ำฝนประจำปี ) จะถูกเลือกตามค่าเริ่มต้น ( IPCC แสดงดังตารางที่ 2 ) ร่างที่ถูกรวบรวมเพื่อวูบวาบและพลังงาน ( ไฟฟ้ากระบวนการกู้คืนระบบและสร้างความร้อน ) ในการดำเนินงานและระยะเวลาฟื้นฟูในขณะที่มันจะถูกปล่อยออกสู่บรรยากาศโดยไม่มีการควบคุมหลังจาก 40 ปี ส่วนอัตราการกู้คืนร่าง ( เช่นคอลเลกชันร่างรวมร่างการผลิตรวม ) สำหรับสองปีแรก คาดว่า จะอยู่ที่ศูนย์ ( เนื่องจากก๊าซไม่เพียงพอในการใช้งานอุปกรณ์การกู้คืนพลังงาน ) , ในขณะที่จากสามปี 10 เป็น 40 % ( hkepd 2010c , ) , และ 90% ในช่วงฟื้นฟูและ ( เลวิส barlaz , 2011 )อัตราการกู้คืนร่างเป็นประมาณการตาม
ปัจจุบันขยะเงื่อนไขในฮ่องกง ศักยภาพโลกร้อน ( GWP ) ที่ใช้ในการศึกษา เพื่อร่างเป็น 25 ( ขอบฟ้าเวลา 100 ปี ) ( IPCC , 2007 ) โดยทั่วไปการผลิตร่างไม่ได้เริ่มต้นทันทีหลังจากการสะสมของของเสีย เช่น แอโรบิก การสลายตัวที่เกิดขึ้นก่อนที่จะไร้การสลายตัว ดังนั้นในการศึกษานี้มันคือประมาณว่าร่างจะผลิตหลังจาก 6 เดือน ( ตามที่แนะนำโดย IPCC ) ในปีหลังจากการตกสะสมของก๊าซหลุมฝังกลบขยะ .
( ด้าน ) เป็นส่วนผสมของร่าง CO2 และการติดตามปริมาณของไนโตรเจน สารประกอบ อินทรีย์ nonmethane และก๊าซอื่น ๆ ส่วนในด้านร่างขึ้นเป็น 50% ( โดยปริมาตร ) ในการวิเคราะห์ ( jaramillo และแมทธิว , 2005 ) ได้รับจำนวนเงินเดียวกันของขยะ ,การฝังกลบร่างจัดการผลิตน้อยกว่าการจัดการแบบไร้ที่ฝังกลบ ดังนั้น ร่างการแก้ไขปัจจัยกำหนดโดย IPCC เพื่อสะท้อนให้เห็นถึงวิธีการจัดการขยะ และผลของเว็บไซต์การตั้งค่าและการจัดการการปฏิบัติในการสร้างร่าง ( IPCC , 2006 ) ส่วนร่างแก้ไขปัจจัย ( เศษส่วน ) ในการศึกษานี้ใช้สำหรับ สมมติว่า LFE เป็นจัดการแบบไร้ที่ฝังกลบร่างบางทิ้งคือจากคาร์บอนไดออกไซด์ในดินหรือวัสดุอื่น ๆที่ครอบคลุมของเสียจาก LFE . ร่างการจะถือว่าร่างการลด 10% ตามที่แนะนำโดย IPCC ( 2006 ) และที่ใช้ใน hkepd ( 2010c ) การปล่อยก๊าซจากหลุมฝังกลบขยะ N2O จะถือว่ามีมากเป็นที่แนะนำโดย IPCC และแยกออกจากการวิเคราะห์ ( IPCC , 2006 )ข้อมูลสำหรับการคำนวณการปล่อยร่างได้สรุปไว้ในตารางที่ 2