A major factor separating Middle En

A major factor separating Middle English from Modern English is known as the Great Vowel Shift, a radical change in pronunciation during the 15th, 16th and 17th Century, as a result of which long vowel sounds began to be made higher and further forward in the mouth (short vowel sounds were largely unchanged). In fact, the shift probably started very gradually some centuries before 1400, and continued long after 1700 (some subtle changes arguably continue even to this day). Many languages have undergone vowel shifts, but the major changes of the English vowel shift occurred within the relatively short space of a century or two, quite a sudden and dramatic shift in linguistic terms. It was largely during this short period of time that English lost the purer vowel sounds of most European languages, as well as the phonetic pairing between long and short vowel sounds.

The causes of the shift are still highly debated, although an important factor may have been the very fact of the large intake of loanwords from the Romance languages of Europe during this time, which required a different kind of pronunciation. It was, however, a peculiarly English phenomenon, and contemporary and neighbouring languages like French, German and Spanish were entirely unaffected. It affected words of both native ancestry as well as borrowings from French and Latin.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ปัจจัยที่สำคัญแยกกลางอังกฤษจากอังกฤษสมัยใหม่เรียกว่ากะดีสระ การเปลี่ยนแปลงในการออกเสียงในช่วง 15, 16 และ 17 ศตวรรษ เสียงสระยาวที่เริ่มมีสูงขึ้นและต่อไปข้างหน้าในปาก (เสียงสระสั้นไม่เปลี่ยนแปลงมากนัก) ในความเป็นจริง กะคงเริ่มมากค่อย ๆ บางศตวรรษก่อน 1400 และอย่างต่อเนื่องหลังจากจาก 1700 (เปลี่ยนแปลงบางอย่างละเอียดเนื้อหาต่อแม้วันนี้) หลายภาษามีระดับสระกะ แต่เกิดการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญของภาษาอังกฤษสระกะภายในพื้นที่ค่อนข้างสั้นของศตวรรษหรือสอง กะอย่างค่อนข้างกะทันหันในเงื่อนไขทางภาษา มันเป็นส่วนใหญ่ในช่วงระยะเวลาที่อังกฤษแพ้เสียงสระใสยิ่งขึ้นของภาษายุโรปส่วนใหญ่ เป็นการออกเสียง จับคู่ระหว่างเสียงสระสั้น และยาวสาเหตุของการมีการถกเถียงกัน ยังคงสูงแม้ว่าปัจจัยสำคัญอาจได้รับความเป็นจริงมากของการบริโภคขนาดใหญ่ของคำยืมมาจากภาษาโรมานซ์ของยุโรปในช่วงเวลานี้ ซึ่งต้องออกเสียงที่แตกต่าง มัน เป็น อย่างไรก็ตาม ปรากฏการณ์หมายอังกฤษ และภาษาร่วมสมัย และใกล้เคียงเช่นฝรั่งเศส เยอรมัน และสเปนได้รับผลกระทบทั้งหมด ได้รับผลกระทบของบรรพบุรุษดั้งเดิมเช่นเดียวกับเงินกู้ยืมจากภาษาละติน และฝรั่งเศส

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป็นปัจจัยสำคัญแยกภาษาอังกฤษยุคกลางจากภาษาอังกฤษเป็นโมเดิร์นเป็นที่รู้จักกันเปลี่ยนแปลงที่ดีสระการเปลี่ยนแปลงที่รุนแรงในการออกเสียงในช่วงวันที่ 15, 16 และศตวรรษที่ 17 เป็นผลจากการที่สระเสียงยาวเสียงเริ่มที่จะทำที่สูงขึ้นและต่อไปข้างหน้าในปาก (เสียงสระสั้นไม่เปลี่ยนแปลงส่วนใหญ่) ในความเป็นจริงการเปลี่ยนแปลงอาจจะเริ่มค่อยๆมากบางศตวรรษก่อน 1400 และต่อเนื่องนานหลังจากที่ 1700 (การเปลี่ยนแปลงบางอย่างที่ลึกซึ้งเนื้อหาดำเนินต่อไปแม้วันนี้) หลายภาษาได้รับการสระกะ แต่การเปลี่ยนแปลงที่สำคัญของการเปลี่ยนแปลงเสียงสระภาษาอังกฤษเกิดขึ้นภายในพื้นที่ค่อนข้างสั้นหรือสองศตวรรษที่ค่อนข้างมีการเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันและน่าทึ่งในแง่ภาษา มันเป็นส่วนใหญ่ในช่วงระยะเวลาสั้น ๆ นี้ในช่วงเวลานั้นภาษาอังกฤษสูญเสียสระบริสุทธิ์เสียงของภาษาในยุโรปส่วนใหญ่เช่นเดียวกับการจับคู่การออกเสียงระหว่างสระเสียงยาวและระยะสั้นเสียง. สาเหตุของการเปลี่ยนแปลงยังคงถกเถียงกันอย่างมากแม้ว่าจะเป็นปัจจัยสำคัญที่อาจมี รับความเป็นจริงมากของปริมาณมากของคำยืมจากภาษาของยุโรปในช่วงเวลานี้ซึ่งต้องเป็นชนิดที่แตกต่างกันของการออกเสียง มันเป็น แต่เป็นปรากฏการณ์ที่ยิ่งภาษาอังกฤษและร่วมสมัยและใกล้เคียงภาษาเช่นฝรั่งเศส, เยอรมันและสเปนได้รับผลกระทบทั้งหมด ได้รับผลกระทบทั้งคำพูดของบรรพบุรุษชาวพื้นเมืองเช่นเดียวกับเงินกู้ยืมจากภาษาฝรั่งเศสและละติน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ปัจจัยหลักที่แยกจากภาษาอังกฤษยุคกลางภาษาอังกฤษสมัยใหม่ที่เรียกว่าการเปลี่ยนเสียงสระที่ยิ่งใหญ่ รุนแรง เปลี่ยนการออกเสียงในวันที่ 15 , 16 และ 17 ศตวรรษ เป็นผลของการที่เสียงสระเสียงยาวเริ่มมีสูงขึ้น และต่อไปข้างหน้าในปาก ( สระเสียงสั้นส่วนใหญ่ไม่เปลี่ยนแปลง ) ในความเป็นจริง , กะอาจจะเริ่มค่อย ๆบางมากศตวรรษก่อน 1400 และต่อเนื่องนานหลัง 1700 ( การเปลี่ยนแปลงบางอย่างไป จนวันนี้ ) หลายภาษาได้รับสระกะ แต่การเปลี่ยนแปลงที่สำคัญของการเปลี่ยนเสียงสระภาษาอังกฤษที่เกิดขึ้นภายในพื้นที่ที่ค่อนข้างสั้นของศตวรรษ หรือ 2 , ค่อนข้างฉับพลัน และดราม่ากะในแง่ภาษาศาสตร์ มันเป็นส่วนใหญ่ในช่วงเวลาสั้นของเวลาที่อังกฤษเสียบริสุทธิ์เสียงสระภาษามากที่สุดในยุโรป รวมทั้งการออกเสียงยาวและการจับคู่ระหว่างสระเสียงสั้น .สาเหตุของการเปลี่ยนแปลงยังคงถกเถียงกันอย่างมาก แม้จะเป็นปัจจัยสำคัญที่อาจได้รับในความเป็นจริงมากของการบริโภคขนาดใหญ่ของคำยืมจากภาษาโรแมนซ์ของยุโรปในเวลานี้ ซึ่งต้องใช้ชนิดที่แตกต่างของการออกเสียง อย่างไรก็ตาม ปรากฏการณ์อย่างแปลกประหลาด ภาษาอังกฤษ และภาษาเพื่อนบ้านและร่วมสมัย เช่น ฝรั่งเศส เยอรมันและสเปนถูกทั้งหมดเลย มันมีผลต่อคำทั้งพื้นเมืองบรรพบุรุษเช่นเดียวกับเงินกู้ยืมจากภาษาฝรั่งเศสและภาษาละติน