A bitter kiss (4)
Su Luo gazed at Qin Ning, a grim smile appeared on the corner of her mouth. The maid at Jade Lake fairy’s side was also not so simple.
“Were they hunting you?” Nangong Liuyun’s dark eyes became increasingly malicious. His entire person seemed arrogant and aloof, emitting a dense majestic aura.
Su Luo’s smile was helpless and stark. “They were not the only group of people that was hunting me.”
What Su Luo just said had a double meaning. She raised an eyebrow and looked at the Jade Lake’s fairy with a smile that was not quite a smile. Her gaze landed on the fairy’s white, pointed and extremely clever hands.
That final arrow with world-shaking force, could it really have not left a single trace on those pretty hand that were occupied with schemes?
Within just this one day and night, it could be said that she had been surrounded by perils. If it weren’t for the goddess of fortune standing on her side; she would have died eighteen thousand times by now.
Today’s hatred from being hunted, in the future, she, Su Luo, would absolutely return it tenfold!
At this time, the Jade Lake’s fairy had a warm, soft and genial smile on her face. That smile was tranquil and serene, lacking even a ripple on the surface a large body of water, as if she was a fairy from the heavenly realm.
Nangong Liuyun’s beautiful icy eyes had a ruthless and savage light, it gazed deeply at Su Luo. Stressing each word he asked. “Who else were among the people trying to kill you?”
Nangong Liuyun, this was what you demanded. It was not something I had voluntarily tattletaled.
“If I were to say that the Jade Lake fairy’s people were also among them, would you believe me?” Su Luo employed a relaxed and mocking tone, while staring at him with a smile that was not quite a smile.
However, an earnest and cautious expression very quickly passed through Su Luo eyes.
If Nangong Liuyun believed her, then she would decide not to conceal the truth from him. She would reveal everything to him and tell him that his Jade Lake’s fairy was a snake with a scorpion’s vicious poison.
If Nangong Liuyun did not believe her…..Su Luo bleakly forced a bitter smile.
An icy light swifty flitted through Nangong Liuyun’s hawk-like eyes. He rubbed her head, that pair of red phoenix eyes becoming even more joyous and demonically alluring as they gazed at her. With an indulgent and spoiling manner he said. “Do not joke around, you must tell this king the truth.”
In a split second, Su Luo’s heart immediately dropped to the bottom, it was so cold as to reach the freezing point.
Sure enough, she had expected too much.
As expected, how could a few short days of association compete with the mutual trust developed from growing up together since childhood?
The Jade Lake’s fairy used a sweet-tempered smile to look at her. That pair of sparkling and translucent, jade-like beautiful eyes had a self-satisfied, boastful, gloating laugh in their depths.
As if to say to Su Luo: So what if I dispatched people to kill you? Nangong Liuyun doesn’t believe you. He–absolutely—won’t—believe—it!
Yes, he did not believe it.
Su Luo’s mouth raised with a hint of irony, she forcefully pushed Nangong Liuyun away, in a very light tone and low volume said. “I’m tired, I want to rest.”
Now, what was the point of saying even more? Anyhow, he believed in the Jade Lake’s fairy without any doubt.
Nangong Liuyun saw that she was in a bad mood. He thought it was because she was tired from this one day and night away. So he followed her wish and gently said. “Okay, we’ll rest for one night here, and do our task tomorrow.”
“No need.” Su Luo coldly refused.
The task he was referring to was slaughtering an Armored Back Dragon. Since her space was already opened, there was no need go and kill a dragon.
“Believe in this king, this king will definitely find the culprit!” Nangong Liuyun watched her back as she determinedly walked away, his sharp eyebrows were low. His voice was firm as if swearing an oath.
Su Luo mouth rose with a slight bitterness,
Find the killer? I had even told you who it was, yet you won’t believe me. How will you find the killer then?
Su Luo’s footsteps paused. She glanced back with a shallow smile, her smile was like that of March’s fireworks, dazzling and lonely. In a clear and indifferent voice, she said “Really, then I’ll first thank you”
Nangong Liuyun firmly watched her leaving figure from the back. His face was indeterminately flickering between clear and overcast, suddenly dark then bright. The veins of his knuckles tightened until they burst.
“Third senior brother…….” the Jade Lake fairy’s charmingly gentle and beautiful eyes were like mist moving slightly, she somewhat hesitantly stared at Nangong Liuyun.” Do you believe me?”
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
จูบขม (4)Su ลูจ้องที่หนิงฉิน รอยยิ้มที่น่ากลัวปรากฏขึ้นที่มุมปากของเธอ แม่บ้านที่นางฟ้าทะเลสาบหยกข้างเป็นไม่อย่างนั้น"พวกเขาล่าสัตว์คุณ" Nangong Liuyun ตามืดกลายเป็นอันตรายมากขึ้น คนของเขาทั้งหมดดูเหมือน หยิ่ง และ ห่าง ๆ เปล่ง aura มาเจสติกหนาแน่นSu ลูยิ้มสู้ และสิ้นเชิง "พวกเขาไม่ได้เป็นแค่กลุ่มคนที่ถูกล่าสัตว์ฉัน"Su ลูเพียงพูดมีความหมายคู่ เธอยกคิ้วตัว และมองไปที่นางฟ้าของทะเลสาบหยก ด้วยรอยยิ้มที่ไม่ค่อนข้างดี เธอจ้องมองที่ดินในมือขาว แหลม และฉลาดมากของนางฟ้าลูกศรที่สุดท้ายแรง world-shaking สามารถมันจริง ๆ ไม่จากการสืบค้นกลับเดียวนั้นคงสวยถูกยึดครองโดยเพียงแค่นี้วันหนึ่งและคืน มันอาจจะกล่าวว่า เธอได้ถูกล้อมรอบ ด้วยภัย หากไม่เทพเจ้าแห่งโชคลาภยืนข้างเธอ เธอต้องตายสิบแปดพันครั้ง โดยขณะนี้วันนี้โกรธแค้นจากการถูกล่า ในอนาคต เธอ Su Luo จะอย่างคืนสิบเท่าตอนนี้ นางฟ้าของทะเลสาบหยกมีรอยยิ้มอบอุ่น นุ่ม และ genial บนใบหน้า ที่ยิ้ม สงบ ขาดแม้กระเพื่อมบนผิวร่างกายขนาดใหญ่ของน้ำ ว่าเธอเป็นนางฟ้าจากแดนสวรรค์Nangong Liuyun สวยงามตาแข็งมีแสงหิน และอำมหิต มันลึกจ้องลู Su เน้นแต่ละคำถาม "ใครที่คนพยายามจะฆ่าคุณ"Nangong Liuyun นี้เป็นสิ่งที่คุณเรียกร้อง มันไม่ได้เป็นสิ่งที่ผมเอง tattletaled"ถ้าฉันจะบอกว่า คนของนางฟ้าทะเลสาบหยกก็ได้อยู่ในหมู่พวกเขา จะคุณเชื่อฉัน Su ลูจ้างเสียงผ่อนคลาย และเยาะเย้ย ในขณะที่จ้องมองเขาด้วยรอยยิ้มที่ไม่ค่อนข้างดีอย่างไรก็ตาม การแสดงอย่างจริงจัง และระมัดระวังอย่างรวดเร็วผ่านผ่านตาลู Suถ้า Nangong Liuyun เชื่อเธอ เธอจะตัดสินใจไม่ให้ปกปิดความจริงจากเขา เธอจะเปิดเผยทุกอย่างกับเขา และบอกเขาว่า นางฟ้าของทะเลสาบหยกของเขาถูกงู มีพิษชั่วร้ายของแมงป่องถ้า Nangong Liuyun ไม่เชื่อเธอ... นอกจากนี้ลู Su bleakly บังคับยิ้มขมSwifty แสงที่แข็ง flitted ผ่านสายตาเหมือนเหยี่ยว Nangong Liuyun เขาลูบหัวของเธอ คู่ที่ดวงตาสีแดงฟีนิกซ์กลายเป็นความสุขยิ่ง และ demonically เสน่ห์พวกเขาจ้องเธอ เขากล่าวกับลักษณะรับ และน้ำเน่า "ไม่เล่นรอบ คุณต้องทราบว่า กษัตริย์องค์นี้ความจริง"ในแยกที่สอง Su ลูหัวใจทันทีลดลงไปด้านล่าง มันก็เย็นจึงจะถึงจุดเยือกแข็งพอแน่ใจว่า เธอได้คาดมากเกินไปตามที่คาดไว้ วิธีไม่กี่วันที่สั้นของสมาคมแข่งขันกับความน่าเชื่อถือร่วมกันพัฒนาขึ้นเติบโตขึ้นด้วยกันตั้งแต่เด็กนางฟ้าของทะเลสาบหยกใช้อารมณ์หวานยิ้มมองไปที่เธอ คู่ที่ประกาย และโปร่งแสง ตาสวยเหมือนหยกมีหัวเราะพอใจตัวเอง boastful, gloating ในส่วนลึกของพวกเขาAs if to say to Su Luo: So what if I dispatched people to kill you? Nangong Liuyun doesn’t believe you. He–absolutely—won’t—believe—it!Yes, he did not believe it.Su Luo’s mouth raised with a hint of irony, she forcefully pushed Nangong Liuyun away, in a very light tone and low volume said. “I’m tired, I want to rest.”Now, what was the point of saying even more? Anyhow, he believed in the Jade Lake’s fairy without any doubt.Nangong Liuyun saw that she was in a bad mood. He thought it was because she was tired from this one day and night away. So he followed her wish and gently said. “Okay, we’ll rest for one night here, and do our task tomorrow.”“No need.” Su Luo coldly refused.The task he was referring to was slaughtering an Armored Back Dragon. Since her space was already opened, there was no need go and kill a dragon.“Believe in this king, this king will definitely find the culprit!” Nangong Liuyun watched her back as she determinedly walked away, his sharp eyebrows were low. His voice was firm as if swearing an oath.Su Luo mouth rose with a slight bitterness,Find the killer? I had even told you who it was, yet you won’t believe me. How will you find the killer then?Su Luo’s footsteps paused. She glanced back with a shallow smile, her smile was like that of March’s fireworks, dazzling and lonely. In a clear and indifferent voice, she said “Really, then I’ll first thank you”Nangong Liuyun firmly watched her leaving figure from the back. His face was indeterminately flickering between clear and overcast, suddenly dark then bright. The veins of his knuckles tightened until they burst.“Third senior brother…….” the Jade Lake fairy’s charmingly gentle and beautiful eyes were like mist moving slightly, she somewhat hesitantly stared at Nangong Liuyun.” Do you believe me?” ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
การแปล กรุณารอสักครู่..