The Peranakan culture gradually bec

The Peranakan culture gradually became obsolete in the modern world, first after the
Second World War and later, after Singapore’s independence from the British in 1965.
Various pragmatic implementations of state policies to moderate cultural
distinctiveness of every Diasporas community to achieve racial harmony for rapid
economic development have resulted in the assimilation of Peranakans into
mainstream Chinese culture. The threat of cultural loss of the Peranakans’ distinctive
identity prompts the state to preserve what is still remained in the Peranakan culture.
Various state initiatives, media promotion and individual efforts were carried out to
revive the Peranakan heritage and its material culture during the past years. ‘Junk and
Jewels: The Things that Peranakans Value’ exhibition at the Peranakan Museum
presented a series of personal belongings of more than twenty Peranakan families and
their ancestors. Every item was an embodiment of their economic landscape, their
multi-cultural heritage and a reflection of their personal taste. Stories and strong
sentiments of their emotion and relationship that were attached to the material artifacts
had stood the test of time (Lee, 2008). The Singapore Post launched a surface-textured
‘beaded’ postage stamp to coincide with the opening of the Peranakan Museum. Tiny
‘caviar beads’ are manually affixed onto the stamp to recreate the delicate texture of
the Peranakan beadwork, which is a distinctive aspect of the Peranakan culture
(Singapore Post, 2008). Renowned Peranakan restaurant, such as ‘Kim Choo Kueh
Chang’ offers Nyonya cuisine at the Singapore Changi Airport to promote its fine
culinary. It also aims to preserve and present Singapore's unique Straits-born culture to
visitors and foster a stronger sense of belonging to young Peranakans (Kim, 2012). The
Singapore Tourism Board had been playing a pivotal role in promoting the Peranakan
culture by organizing the Peranakan Heritage trails, visits to Katong Antique House
and Baba House for tourists and locals (Singapore Tourism Board, 2012). ‘The Little
Nyonya’ (2008), a highly notable drama serial produced by MediaCorp Singapore is a
touching Peranakan story of Baba and Nyonya heritage that spans from 1930s till the
present day across four generations of three families. The drama presented an
excellent attention on the details of the Peranakan’s furnishing, architecture, fashion,
culture and cuisine (Mediacorp, 2012). In addition, the Peranakan Association
Singapore has been actively showcasing its culture by organizing cultural events such
as beadwork demonstrations and sessions of cherki (a type of play card game). ‘The
Peranakan’ publication published by The Peranakan Association Singapore also
features the legitimize Peranakan culture and heritage with more current events and
issues.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัฒนธรรมเพอรานากันค่อย ๆ กลายเป็นล้าสมัยในโลกสมัยใหม่ ครั้งแรกหลังจากสงครามโลกครั้งที่สอง และในภาย หลัง หลังจากสิงคโปร์เป็นเอกราชจากอังกฤษในปี 1965ปฏิบัติการปฏิบัติต่าง ๆ ของนโยบายรัฐบรรเทาวัฒนธรรมdistinctiveness ทุกชุมชนเป็นเพื่อให้เกิดความกลมกลืนของเชื้อชาติสำหรับอย่างรวดเร็วพัฒนาเศรษฐกิจทำให้ผสมกลมกลืนของ Peranakans เป็นวัฒนธรรมจีนหลัก คุกคามของวัฒนธรรมสูญหาย Peranakans' โดดเด่นตัวเตือนรัฐเพื่อรักษาอะไรยังอยู่ในเพอรานากันโครงการรัฐต่าง ๆ ส่งเสริมสื่อ และความพยายามแต่ละที่ดำเนินการฟื้นฟูมรดกเพอรานากันและวัฒนธรรมที่เป็นวัตถุดิบในช่วงปีผ่านมา ' ขยะ และพลอย: ค่า Peranakans' นิทรรศการที่พิพิธภัณฑ์ปรานากันนำเสนอชุดของเรื่อย ๆ ส่วนตัวของครอบครัวเพอรานากันยี่สิบกว่า และบรรพบุรุษของพวกเขา ทุกรายการมีความลื่นของภูมิทัศน์ทางเศรษฐกิจของพวกเขา พวกเขาหลายวัฒนธรรมและสะท้อนให้เห็นถึงรสนิยมส่วนตัวของพวกเขา เรื่องราว และแข็งแรงรู้สึกของอารมณ์และความสัมพันธ์ของพวกเขาที่มีไปกับสิ่งประดิษฐ์วัสดุมียืนการทดสอบของเวลา (Lee, 2008) ลงสิงคโปร์เปิดพื้นผิวพื้นผิว'ลูกปัด' แสตมป์เพื่อสอดคล้องกับการเปิดพิพิธภัณฑ์เพอรานากัน เล็ก ๆ'ลูกปัด caviar' ด้วยตนเองที่ติดบนแสตมป์เพื่อสร้างพื้นผิวที่ละเอียดอ่อนของbeadwork เพอรานากัน ซึ่งเป็นมุมมองที่โดดเด่นของวัฒนธรรมเพอรานากัน(สิงคโปร์โพสต์ 2008) ร้านอาหารแหล่งของเพอรานากัน เช่น ' คิมชู Kuehช้าง ' บริการอาหาร Nyonya ที่สิงคโปร์เพื่อส่งเสริมการปรับตัวทำอาหาร นอกจากนี้ยังมุ่งหวังที่จะรักษา และนำเสนอของสิงคโปร์สเตรทเกิดวัฒนธรรมการผู้เข้าชม และส่งเสริมความแข็งแกร่งของหนุ่ม Peranakans (คิม 2012) ที่คณะการท่องเที่ยวสิงคโปร์มีการเล่น pivotal role ในการส่งเสริมการเพอรานากันวัฒนธรรม โดยการจัดเส้นทางมรดกเพอรานากัน ชมบ้านโบราณกาตองและบาบาเฮ้าส์สำหรับนักท่องเที่ยวและคนท้องถิ่น (สิงคโปร์ท่องเที่ยวคณะ 2012) ' ตัวเล็กน้อยNyonya' (2008), ความสูงโดดเด่นละครประจำผลิต โดย MediaCorp สิงคโปร์เป็นการสัมผัสเรื่องเพอรานากันของบาบาและ Nyonya มรดกที่ครอบคลุมจาก 1930s จนถึงการวันที่ปัจจุบันในครอบครัวสามสี่รุ่น ละครที่นำเสนอเป็นแห่งความสนใจในรายละเอียดของการปรับแต่งของเพอรานากัน สถาปัตยกรรม แฟชั่นวัฒนธรรมและอาหาร (Mediacorp, 2012) นอกจากนี้ สมาคมเพอรานากันสิงคโปร์มีการอย่างแข็งขันพร้อมของวัฒนธรรม โดยการจัดกิจกรรมทางวัฒนธรรมเช่นสาธิต beadwork และรอบเวลาของ cherki (ชนิดของเกมเล่นไพ่) ' การเพอรานากัน "ตีพิมพ์เผยแพร่ โดยสิงคโปร์สมาคมเพอรานากันยังlegitimize อราวัฒนธรรมและมรดกกับเหตุการณ์ปัจจุบันมากขึ้น และปัญหา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัฒนธรรมเปรานากันค่อย ๆ
กลายเป็นสิ่งล้าสมัยในโลกสมัยใหม่ครั้งแรกหลังจากสงครามโลกครั้งที่สองและต่อมาหลังจากที่เป็นอิสระของสิงคโปร์จากอังกฤษในปี1965
การใช้งานในทางปฏิบัติต่างๆของนโยบายของรัฐถึงปานกลางวัฒนธรรมพิเศษของทุกชุมชน Diasporas เพื่อให้บรรลุความสามัคคีเชื้อชาติอย่างรวดเร็วทางเศรษฐกิจการพัฒนาที่มีผลในการดูดซึมของชาวเปรานากันเข้าไปในวัฒนธรรมจีนเป็นหลัก ภัยคุกคามของการสูญเสียวัฒนธรรมของที่โดดเด่นชาวเปรานากัน "The ตัวตนแจ้งให้รัฐเพื่อรักษาสิ่งที่ยังคงอยู่ในวัฒนธรรมเปรานากันได้. ความคิดริเริ่มของรัฐต่าง ๆ โปรโมชั่นสื่อและความพยายามของแต่ละบุคคลได้ดำเนินการเพื่อฟื้นฟูมรดกเปรานากันและวัฒนธรรมทางวัตถุในช่วงปีที่ผ่านมา. 'ขยะและเพชร: สิ่งที่ว่ามูลค่าชาวเปรานากัน' นิทรรศการที่ Peranakan Museum นำเสนอชุดของข้าวของเครื่องใช้ส่วนตัวของกว่ายี่สิบ Peranakan ครอบครัวและบรรพบุรุษของพวกเขา ทุกรายการเป็นศูนย์รวมของภูมิทัศน์ทางเศรษฐกิจของพวกเขาพวกเขามรดกความหลากหลายทางวัฒนธรรมและการสะท้อนของรสนิยมส่วนตัวของพวกเขา เรื่องที่แข็งแกร่งและความรู้สึกของอารมณ์ความรู้สึกและความสัมพันธ์ของพวกเขาที่ติดอยู่กับสิ่งประดิษฐ์วัสดุที่ได้ยืนการทดสอบของเวลา(ลี 2008) สิงคโปร์เปิดตัวโพสต์พื้นผิวพื้นผิว'ลูกปัด' แสตมป์ให้ตรงกับการเปิดตัวของพิพิธภัณฑ์เปรานากัน จิ๋ว'ลูกปัดคาเวียร์' จะติดด้วยตนเองลงบนแสตมป์ในการสร้างเนื้อละเอียดอ่อนของลูกปัดเปรานากันซึ่งเป็นลักษณะที่โดดเด่นของวัฒนธรรมเปรานากัน(Singapore โพสต์ 2008) ร้านอาหารเปรานากันที่มีชื่อเสียงเช่น 'คิมชู Kueh ช้าง' ให้บริการอาหาร Nyonya ที่สนามบินชางงีของสิงคโปร์ในการส่งเสริมที่ดีการทำอาหาร นอกจากนี้ยังมีจุดมุ่งหมายที่จะรักษาและนำเสนอวัฒนธรรมที่เป็นเอกลักษณ์ช่องแคบเกิดของสิงคโปร์ในการเข้าชมและส่งเสริมให้เกิดความรู้สึกที่แข็งแกร่งเป็นของชาวเปรานากันหนุ่ม (คิม 2012) ท่องเที่ยวสิงคโปร์ได้รับการเล่นบทบาทสำคัญในการส่งเสริมการ Peranakan วัฒนธรรมโดยการจัดเส้นทาง Peranakan มรดกการเข้าชมบ้านกาตองโบราณและบาบาบ้านสำหรับนักท่องเที่ยวและชาวบ้าน(คณะกรรมการการท่องเที่ยวสิงคโปร์ 2012) 'The Little Nyonya' (2008) ซึ่งเป็นละครที่โดดเด่นอย่างมากอนุกรมผลิตโดย MediaCorp สิงคโปร์เป็นเรื่องPeranakan สัมผัสของ Baba Nyonya และมรดกทางวัฒนธรรมที่ครอบคลุมจากช่วงทศวรรษที่ 1930 จนถึงปัจจุบันทั่วสี่รุ่นของสามครอบครัว ละครเรื่องนี้นำเสนอความสนใจที่ดีในรายละเอียดของการตกแต่งเปรานากันของสถาปัตยกรรม, แฟชั่น, วัฒนธรรมและอาหาร (Mediacorp 2012) นอกจากนี้สมาคม Peranakan สิงคโปร์ได้รับการแข็งขันการจัดแสดงวัฒนธรรมของตนโดยการจัดกิจกรรมทางวัฒนธรรมเช่นการสาธิตและลูกปัดครั้ง cherki (ประเภทของการเล่นเกมการ์ด) "The สิ่งพิมพ์เปรานากัน 'ตีพิมพ์โดยสมาคม Peranakan สิงคโปร์นอกจากนี้ยังมีวัฒนธรรมเปรานากันถูกต้องตามกฎหมายและมรดกทางวัฒนธรรมกับเหตุการณ์ปัจจุบันมากขึ้นและปัญหา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัฒนธรรมเพอรานากันค่อยๆกลายเป็นล้าสมัยในโลกสมัยใหม่ที่แรกหลังจาก
สงครามโลกครั้งที่สองและต่อมาหลังจากที่สิงคโปร์เอกราชจากอังกฤษในปี ค.ศ. 1965 .
งานปฏิบัติต่างๆของนโยบายรัฐปานกลาง เด่นทางวัฒนธรรมของชุมชนเพื่อให้บรรลุทุก
diasporas ความสามัคคีเชื้อชาติเพื่อการพัฒนาทางเศรษฐกิจอย่างรวดเร็ว
มีผลในการผสมกลมกลืนของเปอรานากันใน
วัฒนธรรมจีนหลัก ภัยคุกคามของการสูญเสียทางวัฒนธรรมของเปอรานากัน ' โดดเด่น
ตัวตนแจ้งสถานะที่จะรักษาสิ่งที่ยังเหลืออยู่ในวัฒนธรรมเพอรานากัน .
โครงการรัฐต่างๆ การส่งเสริมสื่อและความพยายามของแต่ละบุคคล ได้ดำเนินการฟื้นฟูมรดกเปรานากัน

และวัสดุทางวัฒนธรรมในช่วงปีที่ผ่านมา '
พลอย : ขยะสิ่งที่นิทรรศการเปอรานากันค่า ' ที่พิพิธภัณฑ์เพอรานากัน
นำเสนอชุดของใช้ส่วนตัวของกว่ายี่สิบเพอรานากันและครอบครัว
บรรพบุรุษ ทุกรายการเป็นศูนย์รวมของภูมิทัศน์ทางเศรษฐกิจของพวกเขา , มรดกวัฒนธรรมของพวกเขา
และสะท้อนรสนิยมของพวกเขา เรื่องราวและแข็งแรง
ความรู้สึกของความรู้สึกและความสัมพันธ์ที่ถูกแนบมากับสิ่งประดิษฐ์วัสดุ
ได้ยืนการทดสอบของเวลา ( ลี , 2008 ) โพสต์ในสิงคโปร์เปิดตัวพื้นผิวพื้นผิว
'beaded ' แสตมป์ให้ตรงกับการเปิดพิพิธภัณฑ์เพอรานากัน . เล็ก
'caviar ลูกปัด ' ด้วยตนเองติดบนแสตมป์เพื่อสร้างพื้นผิวที่ละเอียดอ่อน
beadwork เพอรานากัน ,ซึ่งเป็นลักษณะที่โดดเด่นของวัฒนธรรมเพอรานากัน
( สิงคโปร์โพสต์ , 2008 ) เพอรานากัน ร้านอาหารที่มีชื่อเสียง เช่น คิมชู kueh
ช้าง ' เสนออาหารย่าหยาที่สนามบิน Singapore Changi ส่งเสริมไม่เป็นไร
อาหาร นอกจากนี้ยังมีวัตถุประสงค์เพื่อรักษา และปัจจุบันเกิดวัฒนธรรมที่เป็นเอกลักษณ์ของสิงคโปร์ในช่องแคบ

ผู้เข้าเยี่ยมชม และบุญธรรมแข็งแกร่งความรู้สึกเป็นของหนุ่มเปอรานากัน ( คิม , 2012 )