Yun Che’s entire body once again tr

Yun Che’s entire body once again trembled, as though he was struck ruthlessly by a bolt of lightning.

This scar…

It was at the same position… as his Ling’er’s. The same shape. The same size. The same color… The exact same scar!!

In his mind, the image of him first seeing this scar surfaced… Back then, Ling’er told him. “This was bitten by a very cute little snow mink when I was seven years old. But, it can’t be blamed, as I was the one who accidentally stepped on its tail. Oh right, that little snow mink is called Ling Ling, we even became very good pals.”

After that, he had used a type of medical cream that he mixed himself and completely removed the scar by applying it on her leg, allowing her leg to once again return to being as flawless as white jade.

Seeing Yun Che suddenly looking at the scar on her leg in a daze, little Ling’er blinked her eyes, and said cheerfully. “This was bitten by a very cute little snow mink when I was seven years old. But, it can’t be blamed, as I was the one who accidentally stepped on its tail. Oh right, that little snow mink is called Ling Ling, we even became very good pals.”

“…!!!”

Yun Che slowly raised his eyes and stared blankly at the little girl who had a charming smile, as his vision began to spin…

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ยุน Che ทั้งร่างกายอีกครั้ง trembled ว่าเขาหลง โดยสายฟ้า ruthlesslyแผลนี้...มันเป็นที่ตำแหน่งเดียวกัน...เป็น Ling'er ของเขา รูปร่างเดียวกัน เดียวกัน สีเดียวกัน... แผลเดียวกันแน่นอน!!ในใจของเขา ของเขาครั้งแรก เห็นรอยนี้ปรากฏ... กลับมาแล้ว Ling'er บอกเขา "นี้ถูกกัด โดยกระชังหิมะเล็ก ๆ น่ารักมากเมื่อผมอายุได้เจ็ดปี แต่ มันไม่มี ตำหนิ ขณะที่ผมเป็นผู้หนึ่งที่บังเอิญเหยียบหาง โอ้ ขวา ที่กระชังหิมะน้อยเรียกว่า Ling Ling เราแม้เป็นปัลส์ดี"หลังจากนั้น เขาใช้ชนิดของครีมที่ทางการแพทย์ที่เขาผสมเอง และสมบูรณ์แผล โดยการใช้ขาของเธอ ทำให้ขาของเธอครั้งอีกกลับไปถูกติเป็นหยกขาวเห็นยุน Che ก็ดูที่แผลเป็นบนขาของเธอดึก Ling'er น้อยคันนั้นกะพริบตาของเธอ และกล่าวซึ่ง "นี้ถูกกัด โดยกระชังหิมะเล็ก ๆ น่ารักมากเมื่อผมอายุได้เจ็ดปี แต่ มันไม่มี ตำหนิ ขณะที่ผมเป็นผู้หนึ่งที่บังเอิญเหยียบหาง โอ้ ขวา ที่กระชังหิมะน้อยเรียกว่า Ling Ling เราแม้เป็นปัลส์ดี"“…!!!”Che ยุนยกดวงตาของเขาอย่างช้า ๆ และจ้องมอง blankly ที่สาวน้อยที่มีรอยยิ้มที่มีเสน่ห์ เป็นวิสัยทัศน์ของเขาเริ่มที่จะหมุน...

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทั้งร่างกาย Yun เจ๊กลัวจนตัวสั่นอีกครั้งราวกับว่าเขาหลงโหดเหี้ยมโดยสายฟ้า. แผลเป็นนี้ ... มันอยู่ที่ตำแหน่งเดียวกัน ... เป็น Ling'er ของเขา รูปร่างเดียวกัน ขนาดเดียวกัน สีเดียวกัน ... ความแน่นอนแผลเป็นเดียวกัน !! ในใจของเขาภาพของเขาเป็นครั้งแรกที่ได้เห็นรอยแผลเป็นนี้โผล่ขึ้นมา ... กลับมาแล้ว Ling'er บอกเขาว่า "นี้ถูกกัดโดย Mink หิมะน่ารักมาก ๆ เล็ก ๆ น้อย ๆ เมื่อฉันอายุได้เจ็ดขวบ แต่ก็ไม่สามารถจะมีตำหนิที่ผมเป็นคนหนึ่งที่ตั้งใจเหยียบหางของมัน โอ้ขวาที่มิงค์หิมะเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เรียกว่าหลิงหลิงที่เราจะได้กลายเป็นเพื่อน ๆ ที่ดีมาก. " หลังจากนั้นเขาได้ใช้ชนิดของครีมทางการแพทย์ว่าเขาผสมตัวเองและเอาออกแผลเป็นโดยใช้บนขาของเธอช่วยให้ขาของเธออย่างสมบูรณ์ อีกครั้งกลับไปเป็นสมบูรณ์เท่าที่หยกขาว. เห็นยุนเจ๊จู่ ๆ ก็มองไปที่รอยแผลเป็นบนขาของเธอในอาการงุนงงเล็ก ๆ น้อย ๆ Ling'er กระพริบตาดวงตาของเธอและบอกว่ามีความสุข "นี้ถูกกัดโดย Mink หิมะน่ารักมาก ๆ เล็ก ๆ น้อย ๆ เมื่อฉันอายุได้เจ็ดขวบ แต่ก็ไม่สามารถจะมีตำหนิที่ผมเป็นคนหนึ่งที่ตั้งใจเหยียบหางของมัน โอ้ขวาที่มิงค์หิมะเล็ก ๆ น้อย ๆ ที่เรียกว่าหลิงหลิงที่เราจะได้กลายเป็นเพื่อน ๆ ที่ดีมาก. " " ... !!! " ยุนเจ๊ช้ายกดวงตาของเขาและจ้อง blankly ที่สาวน้อยผู้มีรอยยิ้มที่มีเสน่ห์เป็นวิสัยทัศน์ของเขาเริ่มที่จะ หมุน ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ยุนเช ทั้งร่างสั่นสะท้านอีกครั้ง ราวกับว่าเขาถูกประหารอย่างไร้ความปราณี โดยสายฟ้าฟ้าผ่าแผลเป็นนี่ . . . . . . .มันอยู่ในตำแหน่งเดียวกัน . . . เป็น ling"er ของเขา รูปร่างเหมือนกัน . ขนาดเดียวกัน สีเดียวกัน . . . . . . . แผลเดียวกันแน่นอน ! !ในความคิดของเขา ภาพเขาเห็นแผลเป็นนี้โผล่ขึ้นมา . . . . . . . ตอนนั้น ling"er บอกเขา " นี้ถูกกัดโดย mink หิมะน้อยน่ารักมากเมื่ออายุได้เจ็ดปี แต่ก็ไม่สามารถตำหนิ ฉันก็เป็นคนหนึ่งที่เผลอเหยียบหางของมัน โอ้ ใช่ ว่า มิงค์หิมะเล็กน้อยเรียกว่า หลิงหลิง เรายังเป็นเพื่อนที่ดีมาก "หลังจากนั้น เขาได้ใช้ชนิดครีมแพทย์ที่เขาผสมตัวเองและสมบูรณ์ลบแผลเป็นโดยการใช้มันบนขา ให้ขาเธออีกครั้งกลับถูกตำหนิ เป็นหยกขาวเห็นยุนเชก็มองรอยแผลเป็นบนขาของเธอในอาการงุนงงเล็กน้อย ling"er กระพริบตาตาของเธอและพูดอย่างร่าเริง " นี้ถูกกัดโดย mink หิมะน้อยน่ารักมากเมื่ออายุได้เจ็ดปี แต่ก็ไม่สามารถตำหนิ ฉันก็เป็นคนหนึ่งที่เผลอเหยียบหางของมัน โอ้ ใช่ ว่า มิงค์หิมะเล็กน้อยเรียกว่า หลิงหลิง เรายังเป็นเพื่อนที่ดีมาก "" . . . . . . . ! ! ! ! ! ! ! "ยุนเชค่อยๆยกขึ้นดวงตาของเขาและจ้องอย่างว่างเปล่า ที่สาวน้อยที่มีรอยยิ้มที่มีเสน่ห์ เป็นวิสัยทัศน์ของเขาเริ่มปั่น . . . . . . .