In physics, the Coriolis effect is

In physics, the Coriolis effect is a deflection of moving objects when the motion is described relative to a rotating reference frame. In a reference frame with clockwise rotation, the deflection is to the left of the motion of the object; in one with counter-clockwise rotation, the deflection is to the right. Although recognized previously by others, the mathematical expression for the Coriolis force appeared in an 1835 paper by French scientist Gaspard-Gustave Coriolis, in connection with the theory of water wheels. Early in the 20th century, the term Coriolis force began to be used in connection with meteorology.

Newton's laws of motion describe the motion of an object in a (non-accelerating) inertial frame of reference. When Newton's laws are transformed to a uniformly rotating frame of reference, the Coriolis and centrifugal forces appear. Both forces are proportional to the mass of the object. The Coriolis force is proportional to the rotation rate and the centrifugal force is proportional to its square. The Coriolis force acts in a direction perpendicular to the rotation axis and to the velocity of the body in the rotating frame and is proportional to the object's speed in the rotating frame. The centrifugal force acts outwards in the radial direction and is proportional to the distance of the body from the axis of the rotating frame. These additional forces are termed inertial forces, fictitious forces or pseudo forces.[1] They allow the application of Newton's laws to a rotating system. They are correction factors that do not exist in a non-accelerating or inertial reference frame.

A commonly encountered rotating reference frame is the Earth. The Coriolis effect is caused by the rotation of the Earth and the inertia of the mass experiencing the effect. Because the Earth completes only one rotation per day, the Coriolis force is quite small, and its effects generally become noticeable only for motions occurring over large distances and long periods of time, such as large-scale movement of air in the atmosphere or water in the ocean. Such motions are constrained by the surface of the earth, so only the horizontal component of the Coriolis force is generally important. This force causes moving objects on the surface of the Earth to be deflected to the right (with respect to the direction of travel) in the Northern Hemisphere and to the left in the Southern Hemisphere. The horizontal deflection effect is greater near the poles and smallest at the equator, since the rate of change in the diameter of the circles of latitude when travelling north or south, increases the closer the object is to the poles.[2] Rather than flowing directly from areas of high pressure to low pressure, as they would in a non-rotating system, winds and currents tend to flow to the right of this direction north of the equator and to the left of this direction south of it. This effect is responsible for the rotation of large cyclones (see Coriolis effects in meteorology). To explain this intuitively, consider how an object that moves northwards from the equator has a tendency to maintain its greater speed at the equator (rotating around towards the right as you look at the sphere of the Earth), where the "horizontal diameter" is larger, and therefore tends to move towards the right as it passed northwards where the "horizontal diameter" of the Earth (the rings of latitude) is smaller, and the speed of local objects around the central axis of the Earth is slower.

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในฟิสิกส์ ภาพลวงตา คือ การย้ายวัตถุที่เคลื่อนไหวได้อธิบายไว้ว่าเมื่อเทียบกับกรอบอ้างอิงหมุน . ในกรอบอ้างอิงกับตามเข็มนาฬิกาหมุน , การโก่งตัว อยู่ทางด้านซ้ายของการเคลื่อนไหวของวัตถุ ในหนึ่งกับเคาน์เตอร์ตามเข็มนาฬิกา หมุน การโก่งตัว อยู่ทางขวา แม้ว่าจะได้รับการยอมรับก่อนหน้านี้โดยคนอื่น ๆในฟิสิกส์ ภาพลวงตา คือ การย้ายวัตถุที่เคลื่อนไหวได้อธิบายไว้ว่าเมื่อเทียบกับกรอบอ้างอิงหมุน . ในกรอบอ้างอิงกับตามเข็มนาฬิกาหมุน , การโก่งตัว อยู่ทางด้านซ้ายของการเคลื่อนไหวของวัตถุ ในหนึ่งกับเคาน์เตอร์ตามเข็มนาฬิกา หมุน การโก่งตัว อยู่ทางขวา แม้ว่าจะได้รับการยอมรับก่อนหน้านี้โดยคนอื่น ๆในฟิสิกส์ ภาพลวงตา คือ การย้ายวัตถุที่เคลื่อนไหวได้อธิบายไว้ว่าเมื่อเทียบกับกรอบอ้างอิงหมุน . ในกรอบอ้างอิงกับตามเข็มนาฬิกาหมุน , การโก่งตัว อยู่ทางด้านซ้ายของการเคลื่อนไหวของวัตถุ ในหนึ่งกับเคาน์เตอร์ตามเข็มนาฬิกา หมุน การโก่งตัว อยู่ทางขวา แม้ว่าจะได้รับการยอมรับก่อนหน้านี้โดยคนอื่น ๆในฟิสิกส์ ภาพลวงตา คือ การย้ายวัตถุที่เคลื่อนไหวได้อธิบายไว้ว่าเมื่อเทียบกับกรอบอ้างอิงหมุน . ในกรอบอ้างอิงกับตามเข็มนาฬิกาหมุน , การโก่งตัว อยู่ทางด้านซ้ายของการเคลื่อนไหวของวัตถุ ในหนึ่งกับเคาน์เตอร์ตามเข็มนาฬิกา หมุน การโก่งตัว อยู่ทางขวา แม้ว่าจะได้รับการยอมรับก่อนหน้านี้โดยคนอื่น ๆเมื่อนิวตันกฎหมายกลายเป็นจุดหมุนกรอบอ้างอิง , แรงเหวี่ยงแรง Coriolis และ ปรากฏ ทั้งกองกำลังเป็นสัดส่วนกับมวลของวัตถุ โคริโอลิสบังคับที่เป็นสัดส่วนกับอัตราการหมุนและแรงเหวี่ยงเป็นสัดส่วนการสี่เหลี่ยมนิพจน์ทางคณิตศาสตร์สำหรับโคริโอลิสบังคับปรากฏในกระดาษโดยนักวิทยาศาสตร์ชาวฝรั่งเศส 1835 กาสปาร์ด กุสตาฟ โคริโอลิส , ในการเชื่อมต่อกับทฤษฎีของน้ำล้อ ในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 , คําแรงโคริโอลิสเริ่มถูกใช้ในการเชื่อมต่อกับอุตุนิยมวิทยา

กฎการเคลื่อนที่ของนิวตันอธิบายการเคลื่อนที่ของวัตถุใน ( ไม่เร่ง ) กรอบอ้างอิงเฉื่อย .โดย Coriolis ใช้กำลังในทิศทางตั้งฉากกับแกนและความเร็วของร่างกายในการหมุนกรอบ และมีสัดส่วนของวัตถุความเร็วในการหมุนกรอบ แรงกระทำในทิศทางรัศมีเหลาออก และเป็นสัดส่วนกับระยะทางของร่างกายจากแกนของการหมุนกรอบ กองกำลังเหล่านี้เพิ่มเติมเป็น termed inertial บังคับเพราะโลกเสร็จสมบูรณ์เพียงหนึ่งรอบต่อวัน โคริโอลิสบังคับค่อนข้างเล็ก และผลโดยทั่วไปจะกลายเป็นที่เห็นได้ชัดเจนสำหรับการเคลื่อนไหวเกิดขึ้นมากกว่าระยะทางขนาดใหญ่และระยะเวลานานของเวลา เช่น การเคลื่อนที่ของอากาศขนาดใหญ่ในบรรยากาศ หรือ น้ำในมหาสมุทร เช่นการเคลื่อนไหวถูกกำหนดโดยพื้นผิวของโลกบังคับตัวบังคับหรือหลอก [ 1 ] จะให้ใช้กฎข้อของนิวตันกับการหมุนของระบบ พวกเขามีการแก้ไขตัวแปรที่ไม่มีอยู่ในที่ไม่เร่งหรือกรอบอ้างอิงเฉื่อย .

ที่พบทั่วไปการหมุนกรอบอ้างอิงคือโลก ภาพลวงตาที่เกิดจากการหมุนของโลกและความเฉื่อยของมวลประสบผลดังนั้นเฉพาะแนวนอน ส่วนประกอบของโคริโอลิสบังคับโดยทั่วไปเป็นสำคัญ แรงนี้ทำให้เกิดการเคลื่อนย้ายวัตถุบนพื้นผิวของโลกถูกเบี่ยงเบนไปทางขวา ( ด้วยความเคารพไปยังทิศทางของการเดินทาง ) ในซีกโลกเหนือ และไปทางซ้ายในซีกโลกใต้ ผลการแนวราบมากขึ้นใกล้เสาและเล็กที่สุดที่ศูนย์สูตรผลนี้เป็นผู้รับผิดชอบสำหรับการหมุนของพายุหมุนขนาดใหญ่ ( เห็นผล Coriolis อุตุนิยมวิทยา ) ที่จะอธิบายนี้สังหรณ์ใจ พิจารณาว่าวัตถุที่เคลื่อนที่ไปทางเหนือจากเส้นศูนย์สูตร มีแนวโน้มที่จะรักษาความเร็วมากกว่าที่เส้นศูนย์สูตร ( หมุนไปรอบ ๆ ข้างขวาเป็นคุณดูทรงกลมของโลก ) ที่ " ขนาด " ในแนวนอนมีขนาดใหญ่เนื่องจากอัตราของการเปลี่ยนแปลงในขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางวงกลมเส้นรุ้งเมื่อเดินทางไปเหนือ หรือใต้ เพิ่มใกล้วัตถุคือเสา [ 2 ] แทนที่จะไหลโดยตรงจากพื้นที่ของความดันสูง ความดันต่ำ ตามที่พวกเขาจะไม่หมุนในระบบลมและกระแสน้ำมักจะไหลขวา ทิศทางทางเหนือของเส้นศูนย์สูตร และด้านซ้ายของทิศทางนี้ใต้มันและดังนั้นจึงมีแนวโน้มที่จะย้ายไปขวามันผ่านไปทางเหนือที่ " แนวนอนขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางของโลก ( แหวนของละติจูด ) มีขนาดเล็กและความเร็วของวัตถุในท้องถิ่นรอบแกนกลางของโลกช้าลงได้