Currently, to design a pavement, en

Currently, to design a pavement, engineers assign each material a structural coefficient based on the strength of the material. For example, a compacted aggregate base has a low structural coefficient, while an asphalt pavement layer has a much higher structural coefficient. The structural coefficient is multiplied by the layer thickness to determine a structural number (SN). These structural numbers are then added together to calculate the total structure of the pavement. Projected traffic counts with percent trucks, climate and other factors are used to determine the optimal total structure. The pavement engineer uses this information to design the type and numbers of layers in the pavement. Some agencies use a similar method of calculation but slightly different number (California Bearing Ratio, CBR), however the concept is the same.



This diagram shows a typical pavement design. The pavement structure is comprised of many layers. The bottom most layer is the existing soil or sub-grade. The next layer is an aggregate base layer. This layer is sometimes stabilized with asphalt, cement or fly ash. This is followed by one or more layers of asphalt pavement. The bottom layer of the asphalt pavement is often called the base lift (course). The asphalt paved surface course (also called the wearing course) is the top layer, and is responsible for the smooth ride and skid resistance. The surface course may be made of multiple layers, depending upon the structural needs. The uppermost asphalt layer is usually made with smaller size aggregate than the asphalt base course. This allows for a tight and closed surface texture that keeps water and other weather elements out.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในปัจจุบัน การออกแบบทางเดิน วิศวกรกำหนดวัสดุแต่ละสัมประสิทธิ์ตามวัสดุโครงสร้าง เช่น ฐานรวมกระชับมีสัมประสิทธิ์โครงสร้างต่ำ มีชั้นพื้นถนนยางมะตอยมีสัมประสิทธิ์โครงสร้างสูง ค่าสัมประสิทธิ์โครงสร้างคูณ ด้วยความหนาของชั้นการตรวจสอบหมายเลขโครงสร้าง (SN) จากนั้นเพิ่มตัวเลขโครงสร้างเหล่านี้ร่วมกันในการคำนวณโครงสร้างรวมของถนน คาดการณ์การจราจรนับเปอร์เซ็นต์รถบรรทุก สภาพภูมิอากาศ และปัจจัยอื่น ๆ จะใช้เพื่อกำหนดโครงสร้างการรวมที่ดีที่สุด วิศวกรทางเท้าใช้ข้อมูลนี้ในการออกแบบชนิดและหมายเลขของชั้นในทางเท้า บางหน่วยงานใช้วิธีการคล้ายการคำนวณแต่หมายเลขที่แตกต่างกันเล็กน้อย (อัตราส่วนแคลิฟอร์เนียแบริ่ง CBR), แต่เป็นแนวคิดเดียวกันไดอะแกรมนี้แสดงการออกแบบทางเท้าทั่วไป โครงสร้างทางเท้าประกอบด้วยหลายชั้นด้วย ด้านล่างเลเยอร์ส่วนใหญ่เป็นดินที่มีอยู่หรือเกรดย่อย ชั้นถัดไปเป็นชั้นที่รวม ชั้นนี้จะมีความเสถียรในบางครั้งกับยางมะตอย ซีเมนต์ หรือเถ้า นี่คือตาม ด้วยอย่าง น้อยหนึ่งชั้นของพื้นถนน ชั้นล่างของพื้นถนนมักเรียกว่ายกพื้นฐาน (หลักสูตร) หลักสูตรยางมะตอยปูผิว (หรือเรียกว่าหลักสูตรสวมใส่) เป็นชั้นบน และรับผิดชอบการขับขี่นุ่มนวลและความต้านทานการลื่นไถล หลักสูตรผิวอาจจะทำหลายชั้น ขึ้นอยู่กับความต้องการโครงสร้าง ชั้นบนสุดยางมะตอยมักจะทำ ด้วยขนาดเล็กรวมกว่าหลักสูตรฐานยางมะตอย สำหรับแน่น และปิดผิวที่ช่วยให้น้ำและองค์ประกอบอื่น ๆ สภาพอากาศออกได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ปัจจุบันการออกแบบทางเท้าวิศวกรกำหนดวัสดุแต่ละค่าสัมประสิทธิ์โครงสร้างขึ้นอยู่กับความแข็งแรงของวัสดุ ยกตัวอย่างเช่นฐานรวมอัดมีค่าสัมประสิทธิ์โครงสร้างต่ำในขณะที่ชั้นผิวทางแอสฟัลมีค่าสัมประสิทธิ์โครงสร้างที่สูงขึ้นมาก ค่าสัมประสิทธิ์โครงสร้างจะถูกคูณด้วยความหนาของชั้นเพื่อตรวจสอบจำนวนโครงสร้าง (SN) หมายเลขโครงสร้างเหล่านี้จะเพิ่มจากนั้นร่วมกันในการคำนวณโครงสร้างทั้งหมดของทางเท้า นับการจราจรที่คาดการณ์ด้วยรถบรรทุกร้อยละของสภาพภูมิอากาศและปัจจัยอื่น ๆ ที่ใช้ในการตรวจสอบโครงสร้างทั้งหมดที่ดีที่สุด วิศวกรทางเท้าจะใช้ข้อมูลนี้ในการออกแบบชนิดและจำนวนของชั้นในทางเท้า บางหน่วยงานใช้วิธีการคล้ายกันของการคำนวณ แต่ (อัตราส่วนแคลิฟอร์เนียแบริ่ง, CBR) จำนวนแตกต่างกันเล็กน้อย แต่เป็นแนวคิดเดียวกัน



แผนภาพนี้แสดงให้เห็นถึงการออกแบบทางเท้าทั่วไป โครงสร้างทางเท้าประกอบด้วยหลายชั้น ด้านล่างชั้นมากที่สุดคือดินที่มีอยู่หรือย่อยเกรด ชั้นต่อไปเป็นชั้นฐานรวม ชั้นนี้บางครั้งมีความเสถียรด้วยยางมะตอยปูนซีเมนต์หรือเถ้าลอย นี้จะตามด้วยหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งชั้นของยางมะตอยทางเท้า ชั้นล่างของยางมะตอยทางเท้ามักจะเรียกว่ายกฐาน (แน่นอน) ยางมะตอยปูพื้นผิวสนาม (เรียกว่าหลักสูตรการสวมใส่) เป็นชั้นบนสุดและเป็นผู้รับผิดชอบในการนั่งเรียบและลื่นไถลต้านทาน หลักสูตรพื้นผิวอาจจะทำให้หลายชั้นขึ้นอยู่กับความต้องการของโครงสร้าง ชั้นยางมะตอยบนสุดมักจะทำด้วยการรวมขนาดเล็กกว่าหลักสูตรฐานยางมะตอย นี้จะช่วยให้พื้นผิวแน่นและปิดที่ช่วยให้น้ำและสภาพอากาศองค์ประกอบอื่น ๆ ที่ออกมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในปัจจุบัน การออกแบบผิวทาง วิศวกรกำหนดวัสดุแต่ละค่าโครงสร้างขึ้นอยู่กับความแข็งแรงของวัสดุ ตัวอย่างเช่น อัดรวมฐานที่มีโครงสร้างแบบต่ำ ในขณะที่ผิวทางแอสฟัลต์ชั้นมีสูงมาก โครงสร้างของ ค่าสัมประสิทธิ์โครงสร้างมากขึ้น โดยความหนาของชั้นเพื่อตรวจสอบหมายเลขโครงสร้าง ( SN ) ตัวเลขเหล่านี้โครงสร้างจะเพิ่มเข้าด้วยกันเพื่อคำนวณโครงสร้างทั้งหมดของทางเท้า คาดจราจรนับกับรถบรรทุกและสภาพภูมิอากาศและปัจจัยอื่น ๆที่ใช้กำหนดโครงสร้างทั้งหมดที่เหมาะสม ทางเท้า วิศวกรจะใช้ข้อมูลนี้เพื่อออกแบบ ชนิด และจำนวนชั้นพื้น บางหน่วยงานใช้วิธีที่คล้ายกันของการคำนวณ แต่จำนวนที่แตกต่างกันเล็กน้อย ( แคลิฟอร์เนีย แบริ่ง อัตราส่วน CBR ) แต่แนวคิดเดียวกันคือแผนภาพนี้แสดงให้เห็นการออกแบบทางเท้าทั่วไป โครงสร้างผิวประกอบด้วยหลายชั้น ด้านล่างสุดเป็นชั้นที่มีอยู่ในดินหรือชั้นย่อย . ชั้นต่อไปเป็นชั้นฐานรวม . ชั้นนี้บางครั้งก็ผสมด้วยยางมะตอย ปูนซีเมนต์และเถ้าลอย นี้ตามด้วยหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งชั้นของผิวทางแอสฟัลต์ ชั้นล่างของผิวทางแอสฟัลต์มักจะเรียกว่าฐานยก ( แน่นอน ) ยางมะตอยปูหลักสูตร ( เรียกว่าใส่แน่นอน ) เป็นชั้นบนสุดและเป็นผู้รับผิดชอบสำหรับการนั่งเรียบและลื่นต้านทาน พื้นผิวหลักสูตรอาจจะทำหลายชั้น ขึ้นอยู่กับความต้องการของโครงสร้าง ชั้นยางมะตอยบนสุดมักจะมีขนาดเล็กกว่าแอสฟัลต์มวลรวมฐานแน่นอน นี้ช่วยให้แน่น และปิดผิวเนื้อ น้ำและองค์ประกอบอื่น ๆที่ช่วยให้อากาศออก