Edison began his career as an inven

Edison began his career as an inventor in Newark, New Jersey, with the automatic repeater and his other improved telegraphic devices, but the invention that first gained him notice was the phonograph in 1877.[31] This accomplishment was so unexpected by the public at large as to appear almost magical. Edison became known as "The Wizard of Menlo Park," New Jersey.[1]

His first phonograph recorded on tinfoil around a grooved cylinder. Despite its limited sound quality and that the recordings could be played only a few times, the phonograph made Edison a celebrity. Joseph Henry, president of the National Academy of Sciences and one of the most renowned electrical scientists in the US, described Edison as "the most ingenious inventor in this country... or in any other".[32] In April 1878, Edison travelled to Washington to demonstrate the phonograph before the National Academy of Sciences, Congressmen, Senators and US President Hayes.[33] The Washington Post described Edison as a "genius" and his presentation as "a scene... that will live in history".[34] Although Edison obtained a patent for the phonograph in 1878,[35] he did little to develop it until Alexander Graham Bell, Chichester Bell, and Charles Tainter produced a phonograph-like device in the 1880s that used wax-coated cardboard cylinders.

Menlo Park

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เอดิสันเริ่มอาชีพเป็นนักประดิษฐ์ใน Newark นิวเจอร์ซีย์ พร้อมอุปกรณ์อัตโนมัติและของเขาดีขึ้นทางโทรเลขอุปกรณ์ แต่การประดิษฐ์ที่แรก รับแจ้งเขาก็แผ่นที่ในปี 1877 [31] ซึ่งพระองค์ได้ดังนั้นคาดคิด โดยประชาชนเป็นปรากฏเกือบขลัง เอดิสันเป็นที่รู้จักกันเป็น "ตัวช่วยสร้างของ Menlo ลี่ นิวเจอร์ซีย์ [1]แผ่นแรกของเขาที่บันทึกไว้บนกระแหทั่วร่องทรงกระบอก แม้จะมีคุณภาพเสียงที่จำกัดและที่ การบันทึกสามารถเล่นก็กี่ครั้ง แผ่นเอดิสันมีชื่อเสียง โจเซฟเฮนรี่ ประธานของสถาบันวิทยาศาสตร์แห่งชาติและหนึ่งนักวิทยาศาสตร์ไฟฟ้ามีชื่อเสียงมากที่สุดในสหรัฐอเมริกา อธิบายเอดิสันเป็น "ที่สุดแยบยลนักประดิษฐ์ ในประเทศนี้... หรืออื่นใด" ค.ศ. 1878 เมษายน เอดิสันเดินทางไปวอชิงตันเพื่อสาธิตแผ่นก่อนวุฒิสมาชิกแห่งชาติสถาบันวิจัยวิทยาศาสตร์ Congressmen และสหรัฐอเมริกาประธานาธิบดีเฮย์ส [33] วอชิงตันโพสต์อธิบายเอดิสันว่าเป็น "อัจฉริยะ" และงานนำเสนอของเขาเป็น "ฉาก...ที่จะอยู่ในประวัติศาสตร์" [34] แม้ว่าเอดิสันได้จดสิทธิบัตรสำหรับแผ่นในปี 1878, [35] เขาไม่น้อยที่จะพัฒนาจนถึงอเล็กซานเดอร์เกรแฮมเบลล์ เบลล์ชิเชสเตอร์ และชาร์ลส์ Tainter ผลิตอุปกรณ์แผ่นเหมือนในยุค 1880 ที่ใช้ถังกระดาษแข็งเคลือบขี้ผึ้งเมนโลพาร์ก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เอดิสันเริ่มอาชีพของเขาในฐานะที่เป็นนักประดิษฐ์ในนวร์ก, นิวเจอร์ซีย์กับทวนอัตโนมัติและอุปกรณ์อื่น ๆ ที่ดีขึ้นโทรเลขของเขา แต่การประดิษฐ์ครั้งแรกที่เขาได้รับแจ้งให้ทราบล่วงหน้าเป็นแผ่นเสียงใน 1877 ส่วน [31] ความสำเร็จนี้ไม่คาดคิดเพื่อให้ประชาชนที่มีขนาดใหญ่ที่สุดเท่าที่จะปรากฏเกือบขลัง เอดิสันกลายเป็นที่รู้จักในฐานะ "พ่อมดแห่งเมนโลพาร์ค" นิวเจอร์ซีย์. [1]

แผ่นเสียงครั้งแรกของเขาบันทึกไว้ในเหล็กวิลาดรอบกระบอกร่อง แม้จะมีคุณภาพเสียงที่ จำกัด และที่บันทึกสามารถเล่นเพียงไม่กี่ครั้ง, หีบเสียงทำให้เอดิสันผู้มีชื่อเสียง โจเซฟเฮนรี่ประธานของสถาบันวิจัยวิทยาศาสตร์แห่งชาติและเป็นหนึ่งในนักวิทยาศาสตร์ที่มีชื่อเสียงไฟฟ้ามากที่สุดในสหรัฐอเมริกาอธิบายเอดิสันเป็น "นักประดิษฐ์ที่มีความคิดสร้างสรรค์มากที่สุดในประเทศนี้ ... หรืออื่น ๆ ". [32] ในเดือนเมษายน 1878 เอดิสันได้เดินทางไปยังกรุงวอชิงตันเพื่อแสดงให้เห็นถึงเครื่องเล่นแผ่นเสียงก่อนที่สถาบันวิจัยวิทยาศาสตร์แห่งชาติ, สภาวุฒิสมาชิกและประธานาธิบดีสหรัฐเฮย์ส. [33] วอชิงตันโพสต์อธิบายเอดิสันเป็น "อัจฉริยะ" และการนำเสนอของเขาว่า "ฉาก ... ที่จะมีชีวิตอยู่ในประวัติศาสตร์". [34] แม้ว่าเอดิสันได้รับสิทธิบัตรสำหรับแผ่นเสียงในปี 1878 [35] เขาไม่น้อยที่จะพัฒนามันจนเล็กซานเดอร์เกรแฮมเบลล์ชิเชสเตอร์เบลล์และชาร์ลส์ Tainter ผลิตอุปกรณ์เครื่องเล่นแผ่นเสียงเหมือนในยุค 1880 ที่ใช้ขี้ผึ้งเคลือบถังกระดาษแข็ง.

Menlo Park

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เอดิสันเริ่มอาชีพของเขาในฐานะนักประดิษฐ์ใน Newark , New Jersey , Repeater อัตโนมัติและการปรับปรุงวิธีการของเขาอื่น ๆอุปกรณ์ แต่สิ่งประดิษฐ์ที่แรกที่ได้รับเขาสังเกตเห็นเป็นแผ่นเสียงใน 1877 [ 31 ] งานกระทันหัน โดยประชาชนทั่วไปที่ปรากฏขลังเกือบ เอดิสันกลายเป็นที่รู้จักในฐานะ " พ่อมดแห่งเมนโลพาร์ก " New Jersey . [ 1 ]บันทึกแผ่นเสียงครั้งแรกของเขาบนแผ่นฟอยล์รอบร่องกระบอกสูบ แม้จะมีคุณภาพเสียงที่จำกัด และที่บันทึกสามารถเล่นเพียงไม่กี่ครั้ง แผ่นเสียง ทำให้เอดิสันมีชื่อเสียง โจเซฟ เฮนรี่ ประธานของสถาบันวิทยาศาสตร์แห่งชาติและเป็นหนึ่งในนักวิทยาศาสตร์ไฟฟ้าที่มีชื่อเสียงมากในสหรัฐฯ อธิบายว่า เอดิสัน เป็นนักประดิษฐ์ที่ชาญฉลาด " มากที่สุดในประเทศนี้ . . . . . . . หรืออื่น ๆ " [ 32 ] ในเดือนเมษายน 1878 เอดิสัน เดินทางไปกรุงวอชิงตันเพื่อแสดงให้เห็นถึงหีบเสียงก่อนที่สถาบันวิจัยวิทยาศาสตร์แห่งชาติ สภา วุฒิสมาชิกและประธาน เฮย์ส . [ 33 ] วอชิงตันโพสต์อธิบายเอดิสันเป็น " อัจฉริยะ " และการนำเสนอของเขาเป็น " ฉาก . . . . . . . นั้นจะอยู่ในประวัติศาสตร์ " [ 34 ] แม้ว่าเอดิสันได้รับสิทธิบัตรสำหรับแผ่นเสียง ในปี 1878 [ 3 ] เขาน้อยพัฒนามันจนอเล็กซานเดอร์ เกรแฮม เบลล์ เบลล์ นักบุญเปโตรและชาร์ลส์ tainter ผลิตแผ่นเสียง เช่นอุปกรณ์ในยุค 1880 ที่ใช้ขี้ผึ้งเคลือบกระดาษภาชนะบรรจุเมนโล ปาร์ค