The above reading may bring out the

The above reading may bring out the question, “Why is paradox used when a message can be conveyed in a straightforward and simple manner?” The answer lies in the nature and purpose of literature. One function of literature is to make the readers enjoy reading. Readers enjoy more when they extract the hidden meanings out of the writing rather than something presented to them in an uncomplicated manner. Thus, the chief purpose of a paradox is to give pleasure.

In poetry, the use of paradox is not confined to mere wit and pleasure; rather, it becomes an integral part of poetic diction. Poets usually make use of a paradox to create a remarkable thought or image out of words.

Some types of paradox in poetry are meant to communicate a tone of irony to its readers as well as lead their thoughts to the immediate subject. Paradox in most poems normally strives to create feelings of intrigue and interest in readers’ minds to make them think deeper and harder to enjoy the real message of the poem.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อ่านข้างต้นอาจนำมาออกคำถาม "ทำไม paradox ใช้เมื่อสามารถสื่อข้อความในลักษณะง่าย และตรงไปตรงมา" คำตอบอยู่ในลักษณะและวัตถุประสงค์ของเอกสารประกอบการ ฟังก์ชันหนึ่งของวรรณกรรมจะทำให้ผู้อ่านเพลิดเพลินกับการอ่าน อ่านสนุกมากเมื่อพวกเขาแยกความหมายที่ซ่อนอยู่จากการเขียน แทนสิ่งที่นำเสนอได้ในลักษณะที่ซับซ้อน ดังนั้น วัตถุประสงค์ประธานของ paradox จะให้ความสุขกวี ใช้ของ paradox จะได้จำกัดเพียงปัญญาและความสุข ค่อนข้าง มันกลายเป็นส่วนหนึ่งของบทกวี diction กวีมักจะให้ใช้ของ paradox การสร้างความคิดที่โดดเด่นหรือภาพจากคำบางชนิดของ paradox กวีจะหมายถึงการสื่อสารเสียงประชดของผู้อ่าน ตลอดจนนำความคิดของตัวแบบทันที นอกจากนี้ paradox ในบทกวีส่วนใหญ่ปกติพยายามที่จะสร้างความรู้สึกของงามและสนใจในจิตใจของผู้อ่านให้พวกเขาคิดลึก และยากที่จะเพลิดเพลินไปกับข้อความจริงของบทกวี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อ่านข้างต้นอาจนำออกคำถามที่ว่า "ทำไมเป็นเส้นขนานใช้เมื่อข้อความสามารถสื่อความหมายในลักษณะที่ตรงไปตรงมาและเรียบง่าย?" คำตอบอยู่ในธรรมชาติและวัตถุประสงค์ของวรรณกรรม ฟังก์ชั่นหนึ่งของวรรณกรรมคือการทำให้ผู้อ่านสนุกกับการอ่าน อ่านสนุกมากขึ้นเมื่อพวกเขาแยกความหมายที่ซ่อนอยู่ออกจากการเขียนมากกว่าสิ่งที่นำเสนอให้กับพวกเขาในลักษณะที่ไม่ซับซ้อน ดังนั้นวัตถุประสงค์หลักของความขัดแย้งคือการให้ความสุข. ในบทกวี, การใช้ความขัดแย้งไม่ได้ จำกัด อยู่เพียงปัญญาและความสุข; แต่มันจะกลายเป็นส่วนหนึ่งของบทกวีพจน์ กวีมักจะใช้ประโยชน์จากความขัดแย้งในการสร้างความคิดที่โดดเด่นหรือภาพจากคำพูด. บางประเภทของความขัดแย้งในบทกวีที่มีความหมายในการสื่อสารเสียงของการประชดให้กับผู้อ่านของตนเช่นเดียวกับนำไปสู่ความคิดของพวกเขาไปเรื่องทันที Paradox ในบทกวีส่วนใหญ่ได้ตามปกติมุ่งมั่นที่จะสร้างความรู้สึกของการวางแผนและความสนใจในจิตใจของผู้อ่านที่จะทำให้พวกเขาคิดลึกและยากที่จะเพลิดเพลินไปกับข้อความที่แท้จริงของบทกวี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อ่านข้างต้นอาจก่อให้เกิดคำถามว่า " ทำไมเวลาที่ใช้เมื่อข้อความจะถูกถ่ายทอดในลักษณะที่ตรงไปตรงมาและเรียบง่าย " คำตอบอยู่ในธรรมชาติและวัตถุประสงค์ของวรรณคดี หน้าที่หนึ่งของวรรณคดีจะทำให้ผู้อ่านสนุกกับการอ่าน ผู้อ่านได้มากขึ้นเมื่อพวกเขาแยกซ่อนความหมายของการเขียนมากกว่าสิ่งที่นำเสนอให้กับพวกเขาในลักษณะที่ไม่ซับซ้อน ดังนั้นวัตถุประสงค์หัวหน้าของ Paradox คือให้ความสุขในบทกวี การใช้พาราไม่คับแค่ปัญญาและความสุข แต่มันกลายเป็นส่วนหนึ่งของกวีโวหาร . กวีมักใช้ประโยชน์จาก Paradox เพื่อสร้างความคิดที่โดดเด่น หรือภาพจากคำบางชนิดของความขัดแย้งในบทกวีตั้งใจสื่อสารน้ำเสียงประชดแก่ผู้อ่าน รวมทั้งนำความคิดเรื่องทันที ความขัดแย้งในบทกวีมากที่สุดโดยปกติจะมุ่งมั่นที่จะสร้างความรู้สึกของการวางอุบายและความสนใจในจิตใจของผู้อ่าน ให้พวกเขาคิดว่าลึกและยากที่จะสนุกกับข้อความจริงของบทกวี