ภูมิปัญญาของบรรพบุรุษชาวเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่แสดงออกผ่านเครื่องใช้สอยต่าง ๆ จากตัวอย่างที่ได้ศึกษาทำให้ผู้วิจัยได้เห็นถึงคุณค่าของการสร้างสรรค์ในอดีตที่นอกเหนือไปจากความงามทางองค์ประกอบของศิลปะ ซึ่งเป็นไปอย่างสอดคล้องคล้ายคลึงกันไม่ว่ารูปแบบของการสร้างสรรค์จะใช้วัตถุดิบชนิดใดก็ตาม และมีความสำคัญที่ทำให้ผู้วิจัยเกิดความสนใจในความลงตัวของรูปทรงด้านปรัชญาและด้านเทคโนโลยี และนำมาใช้เป็นประเด็นในการสร้างสรรค์ในครั้งนี้