Implications for therapy The effect

Implications for therapy
The effects elicited by dopamine agonists and antagonists are dependent on their selectivity. Selective drugs affect one subtype predominantly and therefore would be expected to have fewer adverse effects than nonselective drugs which have a wider spectrum of activity. A consideration of the D2 subfamily illustrates the potential therapeutic benefits of selective drug development.

The D2 receptor subfamily has been implicated in the positive symptoms of schizophrenia, by the observation that the clinical potency of antipsychotic drugs is related to their affinity for the D2, not D1, receptor subfamily. However, because receptors of the D2 subfamily are found in both limbic and striatal regions, their blockade results respectively in both the desired reduction in psychosis and the unwanted appearance of Parkinson-like adverse effects. Blockade of D2 receptors which inhibit prolactin release results in increased plasma prolactin concentrations.

The recent cloning and identification of the D3 receptor has attracted interest. Its localisation in the limbic areas suggests it may play a role in cognitive and emotional functions and so be an important target for antipsychotic drug therapy. This hypothesis is supported by findings that antipsychotic drugs previously thought to be selective for D2 receptors (raclopride and pimozide), as well as nonselective antipsychotic drugs (flupenthixol and chlorpromazine) and the atypical drug, clozapine, all interact with D3 receptors. If blockade of D3 receptors is involved in antipsychotic effects, then selective D3 antagonists may well provide antipsychotic drug therapy free from motor and hormonal adverse effects. Conversely, the use of dopamine agonists free of D3 activity in Parkinson's disease would be predicted to reduce the incidence of psychosis-like adverse effects.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลการรักษา ผล elicited agonists โดพามีนและตัวจะขึ้นอยู่กับวิธีการ ยาที่ใช้มีผลต่อชนิดย่อยหนึ่งส่วนใหญ่ และจะถูกคาดว่าจะมีผลข้างเคียงน้อยกว่ายา nonselective ที่มีสเปกตรัมกว้างของกิจกรรมดังนั้น พิจารณาของ D2 subfamily แสดงสิทธิประโยชน์การรักษาศักยภาพของการพัฒนายาที่ใช้อู๊ด subfamily ตัวรับ D2 ในอาการบวกของโรคจิตเภท โดยสังเกตว่า ศักยภาพทางคลินิกของยา antipsychotic เกี่ยวข้องกับความสัมพันธ์ของพวกเขา D2 ไม่ง 1, subfamily ตัวรับ อย่างไรก็ตาม เนื่องจาก receptors D2 subfamily พบทั้งใน limbic และ striatal ภูมิภาค การปิดล้อมผลตามลำดับทั้งนี้ต้องลดหมอและลักษณะที่ไม่พึงประสงค์ของผลข้างเคียงเช่นพาร์กิน ผลการปิดล้อมของ D2 receptors ซึ่งยับยั้งการปล่อยโพรแลกตินในพลาสมาเพิ่มขึ้นโพรแลกตินความเข้มข้นล่าสุดโคลนและรหัสของตัวรับดี 3 ได้ดึงดูดความสนใจ ของสังคมธุรกิจบริเวณ limbic แนะนำมันอาจมีบทบาทในการรับรู้ และอารมณ์ และดังนั้นจึง ควรเป็นเป้าหมายสำคัญสำหรับการรักษาด้วยยา antipsychotic สมมติฐานนี้ได้รับการสนับสนุน โดยพบว่า antipsychotic ยาก่อนหน้านี้คิดจะใช้ D2 receptors (raclopride และ pimozide), เป็นยา antipsychotic nonselective (flupenthixol และ chlorpromazine) และยาอักเสบ clozapine ทั้งโต้ตอบกับ receptors ดี 3 ถ้าปิดล้อมของ receptors ดี 3 มีส่วนร่วมในผล antipsychotic แล้วใช้ดี 3 ตัวอาจดีมียา antipsychotic รักษาฟรีจากมอเตอร์ และฮอร์โมนส่งผล ในทางกลับกัน ใช้โดพามีน agonists ฟรีดี 3 กิจกรรมในโรคพาร์กินสันจะทำนายเพื่อลดอุบัติการณ์ของผลข้างเคียงเหมือนหมอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลกระทบสำหรับการรักษาด้วยผลกระทบที่เกิดจาก dopamine agonists คู่อริและจะขึ้นอยู่กับการเลือกของพวกเขา
ยาเสพติดที่ส่งผลกระทบต่อการเลือกหนึ่งในชนิดย่อยส่วนใหญ่จึงจะได้รับการคาดว่าจะมีผลข้างเคียงน้อยกว่ายาเสพติด nonselective ที่มีคลื่นความถี่ที่กว้างขึ้นของกิจกรรม การพิจารณาของอนุวงศ์ D2 แสดงให้เห็นถึงประโยชน์ในการรักษาศักยภาพของการพัฒนายาที่เลือก. ตัวรับ D2 อนุวงศ์ได้รับการที่เกี่ยวข้องในอาการบวกของโรคจิตเภทโดยการสังเกตว่าแรงทางคลินิกของยารักษาโรคจิตที่เกี่ยวข้องกับความสัมพันธ์ของพวกเขาสำหรับ D2 ไม่ D1, รับอนุวงศ์ แต่เนื่องจากตัวรับของอนุวงศ์ D2 จะพบได้ทั้งในภูมิภาคและ limbic striatal ผลการปิดล้อมของพวกเขาตามลำดับทั้งในการลดที่ต้องการในโรคจิตและลักษณะที่ไม่พึงประสงค์ของพาร์กินสันเหมือนผลกระทบ การปิดล้อมของตัวรับ D2 ซึ่งผลการยับยั้งการปล่อยโปรแลคตินในระดับความเข้มข้นที่เพิ่มขึ้นพลาสม่าโปรแลคติน. โคลนที่ผ่านมาและบัตรประจำตัวของตัวรับ D3 ได้ดึงดูดความสนใจ การแปลในพื้นที่ limbic ให้เห็นว่ามันอาจมีบทบาทสำคัญในการทำงานและองค์ความรู้ทางอารมณ์และเพื่อให้เป็นเป้าหมายที่สำคัญสำหรับการรักษาด้วยยารักษาโรคจิต สมมติฐานนี้ได้รับการสนับสนุนโดยการค้นพบว่ายารักษาโรคจิตที่เคยคิดที่จะเลือกสำหรับผู้รับ D2 (raclopride และ pimozide) เช่นเดียวกับยารักษาโรคจิต nonselective (flupenthixol และ chlorpromazine) และยาเสพติดที่ผิดปกติที่ clozapine ทั้งหมดมีปฏิสัมพันธ์กับผู้รับ D3 ถ้าการปิดล้อมของผู้รับ D3 มีส่วนเกี่ยวข้องในลักษณะโรคจิตแล้วคู่อริ D3 เลือกอาจให้การรักษาด้วยยารักษาโรคจิตฟรีจากมอเตอร์และผลข้างเคียงของฮอร์โมน ตรงกันข้ามการใช้งานของ dopamine agonists ฟรีของกิจกรรม D3 ในโรคพาร์กินสันจะได้รับการคาดการณ์ว่าจะลดอุบัติการณ์ของโรคจิตเหมือนผลกระทบ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สำหรับการรักษา
ผลโดยใช้ตัวแบบประเภทจะขึ้นอยู่กับการของพวกเขา การเลือกยามีผลต่อทั้งเด่น และดังนั้น จะคาดหวังได้น้อยลงกว่า nonselective ผลข้างเคียงยาซึ่งมีสเปกตรัมกว้างของกิจกรรมการพิจารณาของ D2 subfamily แสดงให้เห็นถึงการรักษาประโยชน์ของการพัฒนายาเลือก

D2 receptor subfamily เข้าไปพัวพัน กับอาการทางโรคจิต โดยให้สังเกตว่าแรงทางคลินิกของยารักษาโรคจิตมีความสัมพันธ์กับความสัมพันธ์ของพวกเขา สำหรับ D2 D1 ตัวรับไม่ได้ , subfamily . อย่างไรก็ตามเพราะตัวรับของ D2 subfamily พบในภูมิภาคและทั้งสมอง striatal , ด่านตามลำดับทั้งในผลลัพธ์ที่ต้องการลดอาการทางจิตและลักษณะที่ไม่พึงประสงค์ของพาร์กินสัน เหมือนผลไม่พึงประสงค์ การปิดล้อมของ D2 receptor ซึ่งยับยั้งการปลดปล่อยโพรแลคตินในพลาสม่าเพิ่มขึ้น

โปรแลคตินเข้มข้นโคลนนิ่งล่าสุดและรหัสของ D3 ตัวรับได้ดึงดูดความสนใจ ท้องถิ่นในพื้นที่สมองแสดงว่ามันอาจมีบทบาทในการทำงาน การคิด และอารมณ์ และเป็นเป้าหมายที่สำคัญสำหรับยาต้านโรคจิตยาบำบัด สมมติฐานนี้ได้รับการสนับสนุนโดยการค้นพบว่ายาต้านโรคจิตคิดก่อนหน้านี้จะถูกเลือกสำหรับ D2 receptor ( raclopride และไพโมไซด์ )เช่นเดียวกับยาเสพติด . nonselective ( flupenthixol กับวาฬ ) และผิดปรกติยาโคลซาปีนทั้งหมดโต้ตอบกับ D3 receptor ถ้าปิดกั้นตัวรับของ D3 จะเกี่ยวข้องกับผลจิต แล้วใช้ D3 ปฏิปักษ์อาจมีจิตยาฟรีจากมอเตอร์และฮอร์โมนผลข้างเคียง . ในทางกลับกันใช้แบบตัวฟรีของ D3 กิจกรรมในโรคพาร์กินสัน จะทำนายเพื่อลดอุบัติการณ์ของโรคจิต เช่น ผลกระทบที่ไม่พึงประสงค์