Nie Li looked at Jindan as he smile

Nie Li looked at Jindan as he smiled helplessly. “I don’t have very many spiritual stones, so you can only eat two a day, at most. Otherwise, I won’t be able to afford you!” Jindan’s food consumption was simply too frightening!

A trace of grief flashed across Jindan’s eyes as it lowered its head to look at the half-eaten spiritual stone in its embrace, unable to bear the thought of eating the remaining part of its only treasure. It stuck out its tongue and licked the stone several times, leaking drool all over the floor.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เดินทาง nie ลี่มองที่ Jindan ในขณะที่เขายิ้มอย่างช่วยไม่ได้ "ผมไม่ได้มีจิตวิญญาณหินหลายอย่างเพื่อให้คุณสามารถกินสองวันที่มากที่สุด มิฉะนั้นผมจะไม่สามารถที่จะจ่ายให้คุณ "การบริโภคอาหาร Jindan เป็นเพียงน่ากลัวเกินไป! ร่องรอยของความเศร้าโศกประกายทั่วตา Jindan เป็นมันลดลงหัวของมันจะมองไปที่หินจิตวิญญาณครึ่งรับประทานในอ้อมกอดของมันไม่สามารถที่จะแบกรับความคิดของการรับประทานอาหารส่วนที่เหลือของสมบัติเฉพาะของตน มันโผล่ออกมาลิ้นเลียหินหลายครั้งการรั่วไหล drool ทั่วพื้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

nie ลี่มองที่ Jindan ในขณะที่เขายิ้มอย่างช่วยไม่ได้ "ผมไม่ได้มีจิตวิญญาณหินหลายอย่างเพื่อให้คุณสามารถกินสองวันที่มากที่สุด มิฉะนั้นผมจะไม่สามารถที่จะจ่ายให้คุณ! "การบริโภคอาหาร Jindan เป็นเพียงน่ากลัวเกินไป! ร่องรอยของความเศร้าโศกประกายทั่วตา Jindan เป็นมันลดลงหัวของมันจะมองไปที่หินจิตวิญญาณครึ่งรับประทานในอ้อมกอดของมันไม่สามารถที่จะแบกรับ ความคิดของการรับประทานอาหารส่วนที่เหลือของสมบัติเฉพาะของตน มันโผล่ออกมาลิ้นเลียหินหลายครั้งการรั่วไหล drool ทั่วพื้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

หนี่หลี่มอง jindan ขณะที่เขายิ้มอย่างหมดหนทาง " ผมไม่ได้มีหินวิญญาณจำนวนมากเพื่อให้คุณสามารถกินแค่สองวัน มากที่สุด ไม่งั้นจะไม่สามารถจ่ายคุณ " การบริโภคอาหาร jindan เป็นเพียงแค่น่ากลัวเกินไป !ร่องรอยของความเศร้าในดวงตาเป็นประกาย jindan ลดลงหัวมองครึ่งกินจิตวิญญาณหินในอ้อมกอดของมัน ไม่สามารถแบกความคิดของการรับประทานอาหารส่วนที่เหลือของสมบัติของมัน มันติดลิ้นเลียหินหลายครั้ง รั่ว น้ำลายไหลเต็มพื้นไปหมด