Purpose – The purpose of this paper

Purpose – The purpose of this paper is to examine the role of strategic supplier partnership and postponement respectively, on the relation between
lean and agile supply chain strategy and supply chain responsiveness. Also, the authors look at the relation between supply chain responsiveness and
firm performance.
Design/methodology/approach – Applying the strategic-choice theory and the resource-based view of firms to the supply chain, the authors
develop a research model to demonstrate the premise that implementing proper supply chain practices to support and execute supply chain strategy
will enhance the responsiveness of the supply chain and the performance of the focal firm. The study utilizes survey data from 205 senior executives
and managers in the purchasing and supply chain functions from manufacturing firms in the USA. The results are based on covariance-based analysis
and structural equation modeling using AMOS software.
Findings – The study finds that strategic supplier partnership fully mediates the relationship between a lean supply chain strategy and supply chain
responsiveness, and that postponement partially mediates the relationship between an agile supply chain strategy and supply chain responsiveness. It
is also shown that supply chain responsiveness is associated with enhanced firm performance.
Practical implications – For supply chain practitioners, the results indicate that firms benefit greatly if they consider the resources of their supply
chain, such as postponement and strategic supplier partnership in conjunction with their supply chain strategy and that such a matching yields
improved supply chain responsiveness and firm performance.
Originality/value – The paper theoretically develops logic for and empirically shows that strategic supplier partnership and postponement are
appropriate practices for mediating the impact of lean and agile supply chain strategies, respectively, on supply chain responsiveness. Considered at a
higher level of abstraction, these relationships indicate a contribution to theory that explains how supply chain strategy can beget supply chain
responsiveness, through the concurrent deployment of appropriately matched supply chain practices.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัตถุประสงค์ – วัตถุประสงค์ของเอกสารนี้คือการ ตรวจสอบบทบาทของหุ้นส่วนเชิงกลยุทธ์จำหน่ายและเลื่อนตามลำดับ ในความสัมพันธ์ระหว่างแบบ lean และคล่องตัวโซ่กลยุทธ์และซัพพลายเชนตอบสนอง ยัง ผู้เขียนดูความสัมพันธ์ระหว่างการตอบสนองของห่วงโซ่อุปทาน และประสิทธิภาพของบริษัทออกแบบ/วิธีการ/วิธีการ – ใช้ทฤษฎีกลยุทธ์ทางเลือกและมุมมองการใช้ทรัพยากรของบริษัทกับห่วงโซ่อุปทาน ผู้เขียนพัฒนาแบบจำลองการวิจัยแสดงให้เห็นถึงการเดินที่ห่วงโซ่อุปทานที่เหมาะสมนำไปใช้ปฏิบัติในการสนับสนุน และดำเนินกลยุทธ์โซ่อุปทานจะเพิ่มการตอบสนองของห่วงโซ่อุปทานและผลการดำเนินงานของบริษัทโฟกัส การศึกษาใช้ข้อมูลการสำรวจจากผู้บริหารระดับสูง 205และผู้จัดการในการจัดซื้อ และซัพพลายเชนฟังก์ชันจากบริษัทผลิตในประเทศสหรัฐอเมริกา ผลลัพธ์จะขึ้นอยู่กับความแปรปรวนร่วมการวิเคราะห์และสร้างโมเดลสมการโครงสร้างโดยใช้ซอฟต์แวร์โรงแรมอมอสโคค้นพบการศึกษาพบว่า หุ้นส่วนเชิงกลยุทธ์ผู้ mediates ความสัมพันธ์ระหว่างกลยุทธ์โซ่อุปทานแบบ lean และห่วงโซ่อุปทานทั้งหมดตอบสนอง และเลื่อนที่บางส่วน mediates ความสัมพันธ์ระหว่างกลยุทธ์โซ่อุปทานคล่องตัวการตอบสนองของห่วงโซ่อุปทาน มันนอกจากนี้ยังแสดงว่าการตอบสนองของห่วงโซ่อุปทานเกี่ยวข้องกับประสิทธิภาพขั้นสูงของบริษัทผลการปฏิบัติ – สำหรับผู้ห่วงโซ่อุปทาน ผลลัพธ์บ่งชี้ว่า บริษัทได้รับประโยชน์อย่างมากถ้าจะพิจารณาจัดหาทรัพยากรทำให้ห่วงโซ่ เลื่อนและหุ้นส่วนเชิงกลยุทธ์จำหน่ายร่วมกับกลยุทธ์โซ่อุปทานของตนและที่ดังกล่าวเป็นการจับคู่ตอบสนองของโซ่อุปทานที่ดีขึ้นและประสิทธิภาพของบริษัทความคิดริเริ่ม/ค่า – กระดาษครั้งแรกราคาพัฒนาตรรกะสำหรับ และ empirically แสดงว่า เป็นหุ้นส่วนเชิงกลยุทธ์จำหน่ายและเลื่อนแนวทางที่เหมาะสมสำหรับผลกระทบแบบ lean และคล่องตัวในการเป็นสื่อกลางจัดหากลยุทธ์ลูกโซ่ ตามลำดับ ในการตอบสนองของห่วงโซ่อุปทาน พิจารณาในการระดับสูงของ abstraction บริจาคทฤษฎีที่อธิบายว่า กลยุทธ์โซ่อุปทานสามารถบังเกิดโซ่ บ่งชี้ความสัมพันธ์เหล่านี้ตอบสนอง ผ่านการใช้งานพร้อมกันของปฏิบัติการโซ่อุปทานที่จับคู่อย่างเหมาะสม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัตถุประสงค์ - วัตถุประสงค์ของการวิจัยนี้คือการตรวจสอบบทบาทของการเป็นหุ้นส่วนเชิงกลยุทธ์ผู้จัดจำหน่ายและการเลื่อนตามลำดับความสัมพันธ์ระหว่าง
ลีนและเปรียวกลยุทธ์ห่วงโซ่อุปทานและการตอบสนองของห่วงโซ่อุปทาน นอกจากนี้ผู้เขียนมองไปที่ความสัมพันธ์ระหว่างการตอบสนองของห่วงโซ่อุปทานและ
ผลการดำเนินงานของ บริษัท .
การออกแบบ / วิธีการ / แนวทาง - การประยุกต์ใช้ทฤษฎีกลยุทธ์ทางเลือกและมุมมองทรัพยากรพื้นฐานของ บริษัท ที่จะห่วงโซ่อุปทานผู้เขียน
พัฒนารูปแบบการวิจัยแสดงให้เห็นถึง สมมติฐานที่ว่าการดำเนินการปฏิบัติห่วงโซ่อุปทานที่เหมาะสมในการสนับสนุนและดำเนินกลยุทธ์ห่วงโซ่อุปทาน
จะเพิ่มการตอบสนองของห่วงโซ่อุปทานและการปฏิบัติงานของ บริษัท โฟกัส การศึกษาใช้ข้อมูลจากการสำรวจจาก 205 ผู้บริหารระดับสูง
และผู้จัดการในการจัดซื้อและฟังก์ชั่นห่วงโซ่อุปทานจาก บริษัท ผู้ผลิตในประเทศสหรัฐอเมริกา ผลที่ได้จากการวิเคราะห์ความแปรปรวนร่วมที่ใช้
และการสร้างแบบจำลองสมการโครงสร้างโดยใช้ซอฟแวร์ AMOS.
ผลการวิจัย - การศึกษาพบว่าการเป็นหุ้นส่วนเชิงกลยุทธ์ผู้จัดจำหน่ายอย่างเต็มที่ไกล่เกลี่ยความสัมพันธ์ระหว่างกลยุทธ์ห่วงโซ่อุปทานลีนและห่วงโซ่อุปทาน
การตอบสนองและการเลื่อนที่บางส่วนไกล่เกลี่ยความสัมพันธ์ระหว่าง กลยุทธ์ห่วงโซ่อุปทานเปรียวและการตอบสนองของห่วงโซ่อุปทาน มัน
ยังแสดงให้เห็นว่าการตอบสนองของห่วงโซ่อุปทานมีความสัมพันธ์กับผลการดำเนินงานของ บริษัท ที่เพิ่มขึ้น.
ผลกระทบปฏิบัติ - สำหรับผู้ปฏิบัติงานห่วงโซ่อุปทานผลแสดงให้เห็นว่า บริษัท ได้รับประโยชน์อย่างมากถ้าพวกเขาคิดว่าทรัพยากรของอุปทานของพวกเขา
ห่วงโซ่เช่นการเลื่อนและซัพพลายเออร์หุ้นส่วนทางยุทธศาสตร์ร่วมกับ กลยุทธ์ห่วงโซ่อุปทานของพวกเขาและที่ดังกล่าวเป็นอัตราผลตอบแทนจากการจับคู่
ที่ดีขึ้นการตอบสนองของห่วงโซ่อุปทานและผลการดำเนินงานของ บริษัท .
ริเริ่ม / ค่า - กระดาษทฤษฎีพัฒนาตรรกะและสังเกตุแสดงให้เห็นว่าการเป็นหุ้นส่วนเชิงกลยุทธ์และผู้จัดจำหน่ายที่มีการเลื่อน
การปฏิบัติที่เหมาะสมสำหรับการไกล่เกลี่ยผลกระทบของห่วงโซ่อุปทานลีนและเปรียว กลยุทธ์ตามลำดับในการตอบสนองของห่วงโซ่อุปทาน การพิจารณาใน
ระดับที่สูงขึ้นของการเอาความสัมพันธ์เหล่านี้บ่งบอกถึงการมีส่วนร่วมกับทฤษฎีที่อธิบายถึงวิธีกลยุทธ์ห่วงโซ่อุปทานสามารถก่อให้เกิดห่วงโซ่อุปทาน
การตอบสนองผ่านการใช้งานพร้อมกันของการจับคู่ที่เหมาะสมการปฏิบัติห่วงโซ่อุปทาน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัตถุประสงค์และวัตถุประสงค์ของบทความนี้คือเพื่อศึกษาบทบาทเชิงกลยุทธ์ซัพพลายเออร์หุ้นส่วนและ 4 ตามลำดับ ในความสัมพันธ์ระหว่าง
ลีนและว่องไวกลยุทธ์ห่วงโซ่อุปทานและการจัดหาระบบห่วงโซ่ นอกจากนี้ ผู้เขียนมองความสัมพันธ์ระหว่างการตอบสนองของอุปทานโซ่และ

ผลงานบริษัทออกแบบ / วิธีการ / แนวทางและการใช้กลยุทธ์ทางเลือกทฤษฎีและแนวคิดของบริษัทในห่วงโซ่อุปทาน , ผู้เขียน
พัฒนารูปแบบการวิจัยแสดงให้เห็นถึงหลักฐานการดำเนินการโซ่อุปทานที่เหมาะสมเพื่อสนับสนุนและดำเนินการจัดหา
กลยุทธ์โซ่จะเพิ่มการตอบสนองของโซ่ และการปฏิบัติงานของ บริษัท โฟกัสการศึกษาใช้ข้อมูลการสำรวจจาก 205 ผู้บริหารระดับสูง
และผู้จัดการในการจัดซื้อและซัพพลายเชน ฟังก์ชั่น จาก บริษัท ผลิตในสหรัฐอเมริกา ผลลัพธ์จะขึ้นอยู่กับความแปรปรวนร่วม และการวิเคราะห์โมเดลสมการโครงสร้างโดยใช้มอส

ซอฟต์แวร์ตามผลการวิจัยพบว่า กลยุทธ์ และซัพพลายเออร์หุ้นส่วนอย่าง mediates ความสัมพันธ์ระหว่างเอนห่วงโซ่อุปทานกลยุทธ์และจัดหาการเลื่อนโซ่
, และบางส่วน mediates ความสัมพันธ์ระหว่างกลยุทธ์ห่วงโซ่อุปทานเปรียวและจัดหาระบบห่วงโซ่ มัน
ยังแสดงให้ตอบสนองห่วงโซ่อุปทานที่เกี่ยวข้องกับการปรับปรุงผลการดำเนินงาน .
- ผลกระทบในทางปฏิบัติสำหรับจัดหาผู้ปฏิบัติงานโซ่ พบว่า บริษัท ได้รับประโยชน์อย่างมากถ้าพวกเขาพิจารณาทรัพยากรของพวกเขาจัดหา
โซ่ เช่นเลื่อนและเชิงกลยุทธ์ซัพพลายเออร์หุ้นส่วนร่วมกับกลยุทธ์ห่วงโซ่อุปทานของพวกเขาและที่ดังกล่าวตรงกับผลผลิต
ปรับปรุงการตอบสนองและประสิทธิภาพของห่วงโซ่อุปทาน .
ใหม่เอี่ยม / ค่า–กระดาษทฤษฎีพัฒนาตรรกะและเชิงประจักษ์แสดงให้เห็นว่าพันธมิตรเชิงกลยุทธ์และการเป็นซัพพลายเออร์
การปฏิบัติที่เหมาะสมสำหรับการไกล่เกลี่ยผลกระทบของลีนและห่วงโซ่อุปทานกลยุทธ์ตามลำดับ ว่องไว ในการจัดหาระบบห่วงโซ่ การพิจารณาที่
ระดับนามธรรมความสัมพันธ์เหล่านี้แสดงถึงการสนับสนุนทฤษฎีที่อธิบายถึงวิธีการจัดหากลยุทธ์โซ่สามารถทำให้เกิดการตอบสนองอุปทานโซ่
ผ่านการใช้งานพร้อมกันของห่วงโซ่อุปทานที่เหมาะสมกับการปฏิบัติ