At this moment, it was not only Su

At this moment, it was not only Su Zian, there was also Su Jingyu and Madam Su kind of people. They were all looking at Su Luo with a dumbfounded expression. Rays of extreme fear flashed through their eyes.

Because this action of Su Luo’s, in their eyes, appeared to be simply too brazen, too disgraceful, and too much like courting death.

Su Wan pushed Su Luo with a very displeased expression: “Why did you come over here? The one His Highness Prince Jin fancies is me and not you, get lost!”

Saying this, Su Wan very rudely lifted her palm to slap towards Su Luo’s face.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขณะนี้ มันก็ไม่เท่า Su Zian ถูกชนิด Su Jingyu และ Su ม่ายคน พวกเขาทั้งหมดกำลังที่ Su Luo กับนิพจน์ที่มหาศาล รังสีความกลัวสุดขีดประกายผ่านสายตาของพวกเขาเนื่องจากการกระทำนี้ของ Su Luo ของ ในสายตาของพวกเขา ที่ดูเหมือนจะ เป็นเพียงเกินไป บรา อับอายเกินไป และเกินไปเหมือนติดตายSu Wan ผลัก Su Luo กับนิพจน์ที่เห็นมาก: "ทำไมคุณมาไหนมากกว่าที่นี่ หนึ่งของพระองค์พระเจ้าจิ้นเพ้อฝันคือฉัน และไม่คุณ หลง"บอกว่า นี้ Su Wan คายยกปาล์มเธอจะตบต่อหน้า Su Luo

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในขณะนี้ก็คือไม่เพียง แต่ซูเซียนก็ยังมีซู Jingyu และมาดามซูชนิดของผู้คน พวกเขาทุกคนมองไปที่ซู Luo ด้วยสีหน้าตะลึง . รังสีของความกลัวสุดขีดประกายผ่านสายตาของพวกเขา. เพราะการกระทำของซู Luo นี้ในสายตาของพวกเขาดูเหมือนจะเป็นเพียงแค่หน้าด้านเกินไปน่าอายเกินไปและมากเกินไปเช่นติดพันตายซู Wan ผลักซู Luo ด้วยสีหน้าไม่พอใจมาก: "ทำไม คุณไม่ได้มาที่นี่? หนึ่งเสด็จเจ้าชายจินเพ้อฝันคือฉันและคุณไม่ได้รับหายไป! " คำพูดนี้ซู Wan มากหยาบคายยกฝ่ามือของเธอที่จะตบต่อใบหน้าของซู Luo