Contemporary theses – hyperglobalis

Contemporary theses – hyperglobalists, sceptics
and transformationalists
From around the mid-1980s explicit theorization about globalization appeared as the term entered into academic and eventually popular usage. Waters (2001) cites figures such as Beck (1992), Rosenau (1990), Lash and Urry (1994) and geographer Harvey (1989) as important contributors in this endeavour. It is Robertston (1992) and Giddens (1991) who
are credited with the major contributions, however, with their ideas concerning the ‘relativisation of the individual with respect to higher scales of analysis’ and ‘time–space distanciation’ respectively. It is argued that:

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิทยานิพนธ์ร่วมสมัย – hyperglobalists, scepticsและ transformationalistsจากทั่ว theorization ชัดเจนกลางทศวรรษที่ 1980 เกี่ยวกับโลกาภิวัตน์ปรากฏเป็นระยะที่เข้าศึกษา และเป็นที่นิยมในการใช้งาน น้ำ (2001) cites เลขเช่นเบ็ค (1992), Rosenau (1990), แปรง และ Urry (1994) ภาพที่ฮาร์วีย์ (1989) เป็นผู้สนับสนุนสำคัญในนี้พยายาม Robertston (1992) และ Giddens (1991) ที่มีเครดิตกับผลงานสำคัญ อย่างไรก็ตาม ด้วยความคิดที่เกี่ยวกับ 'relativisation ของแต่ละบุคคลเกี่ยวกับสูงเครื่องชั่งวิเคราะห์' และ 'เวลา – พื้นที่ distanciation' ตามลำดับ มันจะโต้เถียงที่:

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิทยานิพนธ์ร่วมสมัย - hyperglobalists คลางแคลง
และ transformationalists
จากทั่ว 1980- theorization อย่างชัดเจนเกี่ยวกับโลกาภิวัตน์ที่ดูเหมือนจะเป็นคำที่ป้อนเข้าสู่การใช้งานทางวิชาการและเป็นที่นิยมในที่สุด Waters (2001) อ้างอิงตัวเลขเช่นเบ็ค (1992), Rosenau (1990), Lash และ Urry (1994) และภูมิศาสตร์ฮาร์วีย์ (1989) เป็นผู้มีส่วนร่วมสำคัญในความพยายามนี้ มันเป็น Robertston (1992) และ Giddens (1991) ที่
มีการให้เครดิตกับการมีส่วนร่วมที่สำคัญ แต่กับความคิดของพวกเขาเกี่ยวกับการ 'relativisation ของบุคคลที่เกี่ยวกับเครื่องชั่งน้ำหนักที่สูงขึ้นของการวิเคราะห์' และ 'Time พื้นที่ distanciation' ตามลำดับ มันเป็นเรื่องที่ถกเถียงกันอยู่ว่า: