Gal, Rothschild, and Wagner (1990)

Gal, Rothschild, and Wagner (1990) interviewed students of ages 8, 11, and 14
about their understanding of how means were computed and what they were useful
for. They also gave the students nine pairs of distributions in graphic form and asked
them to decide whether the groups were different or not. Only half of the 11- and
14-year-olds who knew how to compute the mean of a single group (and, also, to
some extent, how to interpret it) went on to use means to compare two groups.
Hancock, Kaput, and Goldsmith (1992) and, more recently, Watson and Moritz
(1999) have reported similar findings.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กัล Rothschild วากเนอร์ (1990) สัมภาษณ์นักเรียน และวัย 8, 11 และ 14ได้คำนวณหมายถึงเกี่ยวกับความเข้าใจของวิธี และสิ่งที่พวกเขาได้ประโยชน์สำหรับการ พวกเขายังให้นักเรียนคู่ที่เก้าของการกระจายในภาพแบบฟอร์ม และขอพวกเขาตัดสินใจว่า กลุ่มมีแตกต่างกัน หรือไม่ เพียงครึ่งหนึ่งของ 11 - และ14 ปีที่รู้วิธีการคำนวณค่าเฉลี่ย ของกลุ่มเดียว (และ การบ้าง วิธีการตีความมัน) ก็จะใช้วิธีการเปรียบเทียบ 2 กลุ่มแฮนค็อค Kaput และทอง (1992) และ เพิ่มเติมล่าสุด Watson และริทซ์(1999) ได้รายงานผลการวิจัยที่คล้ายกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Gal, Rothschild และวากเนอร์ (1990) สัมภาษณ์นักเรียนอายุ 8, 11, และ 14
เกี่ยวกับความเข้าใจของพวกเขาวิธีการที่ถูกคำนวณและสิ่งที่พวกเขามีประโยชน์
สำหรับ พวกเขายังให้นักเรียนเก้าคู่ของการกระจายในรูปแบบกราฟิกและถาม
พวกเขาที่จะตัดสินใจว่ากลุ่มที่แตกต่างกันหรือไม่ เพียงครึ่งหนึ่งของ 11 และ
14 ปี olds ที่รู้วิธีการคำนวณค่าเฉลี่ยของกลุ่มเดียว (และยังให้
บางส่วนวิธีการตีความมัน) ก็จะใช้วิธีการเปรียบเทียบสองกลุ่ม
แฮนค็อก Kaput และช่างทอง (1992) และเมื่อเร็ว ๆ นี้วัตสันและมอริตซ์
(1999) ได้รายงานผลการวิจัยที่คล้ายกัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สาว , Rothschild และ Wagner ( 1990 ) สัมภาษณ์นักเรียนอายุ 8 , 11 และ 14
เกี่ยวกับความเข้าใจวิธีการ หมายถึง ถูกคำนวณและสิ่งที่พวกเขามีประโยชน์
. พวกเขายังให้นักเรียนเก้าคู่ของการกระจายในรูปแบบกราฟิกและถาม
การตัดสินใจของพวกเขา ไม่ว่ากลุ่มที่แตกต่างกันหรือไม่ เพียงครึ่งหนึ่งของ 11 - 14 ปี olds
ใครรู้วิธีการคำนวณค่าเฉลี่ยของกลุ่มเดียว ( และนอกจากนี้

บางส่วน วิธีการตีความมัน ) ก็ต้องใช้วิธีเปรียบเทียบสองกลุ่ม
แฮนค็อก พังลง และช่างทอง ( 1992 ) และ เพิ่มเติมล่าสุด วัตสัน กับ มอริทซ์
( 1999 ) ได้รายงานผลที่คล้ายกัน .