one there would help me. When I fin

one there would help me. When I finally found someone who would speak to me, I asked for directions
and he sent me through the field, assuring me it was the surest way," she confessed.
"A sympathizer," he said coldly. "It stands to reason why you would have been sent down such a
disadvantageous path."
"I will leave, I don't want to--" Myranda began, rising from her seat.
"No, you may remain. I am a man of heaven and it is my place to show compassion. I will hear
your confession and oversee your penance," he said with poorly-suppressed disgust.
"I will take my leave, I have caused you enough trouble," she said, gathering the pack that she had
only just let slip to the floor, and turning to the door.
"Young lady, for your wrong to be forgiven, you must repent," he demanded.
Myranda froze. She turned back to the priest.
"Forgiven? Wrong?" she said, anger mounting.
When the priest asked her to redeem herself, it stirred thoughts she'd long ago pushed aside. So
long as she'd cost herself the comfort of the shelter already, she may as well at least free her mind of its
burden.
"I will not apologize for what I know in my heart is right," she cried out.
"You have sympathized with the Tressons. These are men who seek only to kill your countrymen.
Every soft thought for them is a knife in the back of a brother," he said.
"Don't you understand? Somewhere on the other side of the line that splits our world, another priest
is giving this same speech to a person who had shed a tear for the Alliance Army. Any life cut short is a
tragedy. I do not care how or why!" she proclaimed, giving voice to feelings long suppressed.
"If we allow our resolve to weaken, we will be overrun! Today you waste thoughts on an enemy.
Tomorrow you poison the mind of another. Before long, there will be no one left with the will to fight!"
the priest said, spouting the same tired ideas that Myranda had heard all of her life.
"At least then the war will be over," she said. "I will take an end to this war regardless of the cost.
Enough lives have been lost already."
"Even if it costs you your freedom and the freedom of all of the people of the Northern Kingdoms?"
he asked.
"Freedom? What freedom do we have? In the world we live in, there are but two choices to be
made: join the army or run from it. If you join, you will pray each day that you will live long enough to
pray again on the next. Pray that the impossible happens, that you live to see your children march off to
the same fate as you try for the rest of your life to wash the blood from your hands. And if you cannot
bear to throw your body into the flames of war, then you can live as I have. A fugitive, a nomad.
Known by no one and hated by everyone. What worse fate could the Tressons have in store? What
worse fate exists?" she proclaimed.
"It is talk such as that which will cost us victory," the priest said.
"Victory!? There is no victory in war! War takes everything and gives nothing! I only wish my
words were as destructive as you would have me believe! If that were true, I would shout myself
hoarse, I would not sleep until my words had poisoned the thoughts of everyone who had ears--but the
cold truth is that nothing I say or do will have even the slightest effect on this wretched war. I am
nothing! A shadow! A whisper! Dismissed and forgotten!" she ranted.
Her heart pounded and tears clouded her eyes. She shakily lowered the tea cup to the table. In the
heat of her impassioned speech, she had managed to douse herself and a good deal of the room with the
piping hot contents. The bandage on her left hand was dripping with it, rekindling the faded pain of its
last scalding.
"I am very sorry for how I have acted, and I am sorry for the trouble I may have caused you, but I
am not sorry for the thoughts and feelings that you insist are wrong. I will leave you now, before I say
or do something deserving of regret," Myranda continued, in control of her emotions again.
"Were I you I would turn left at the sign post that you will find outside of my door," the priest said.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีที่หนึ่งที่จะช่วยให้ฉัน เมื่อในที่สุดก็พบคนที่จะพูดกับฉัน ขอแนะและเขาส่งฉันผ่านฟิลด์ มั่นใจฉันมันเป็นวิธีแน่นอนที่สุด เธอสารภาพ"การ sympathizer เขากล่าวว่า coldly "มันยืนเพื่อเหตุผลที่ทำไมคุณต้องการส่งลงเช่นการdisadvantageous เส้นทาง""จะฝาก ไม่ต้องการ-" เริ่มต้น Myranda เพิ่มขึ้นจากที่นั่งของเธอ"ไม่ คุณอาจยังคงอยู่ ฉันเป็นคนของสวรรค์ และเป็นสถานที่ของฉันเพื่อแสดงความเมตตา ฉันจะได้ยินสารภาพของคุณ และดูแล penance ของคุณ, "เขากล่าวว่า ด้วยความขยะแขยงงานถูกระงับ"จะปล่อยให้ฉัน ฉันได้เกิดปัญหาพอ เธอกล่าวว่า รวบรวมชุดที่เธอมีเพียงให้จัดส่งในพื้นที่ และเปิดไปประตู"เด็กผู้หญิง สำหรับของคุณไม่ถูกต้องจะได้รับการอภัย คุณต้องสารภาพบาป ที่เขาต้องการMyranda froze เธอหันกลับไปปุโรหิต"รับการอภัยโทษหรือไม่ ผิดไหม"เธอบอก โกรธติดเมื่อปุโรหิตขอแลกตัวเอง กวนความคิดเธอได้นานผลักกัน ดังนั้นนานเท่าที่เธอจะมีต้นทุนตัวเองสบายพิงเสียแล้ว เธออาจฟรีเช่นน้อยใจของเธอของมันภาระงาน"จะไม่ขอโทษสำหรับสิ่งที่ฉันรู้ว่าในหัวใจของฉันเป็น ร่ำไห้"คุณมี sympathized กับ Tressons เหล่านี้เป็นคนที่แสวงหาเพียงเพื่อฆ่าพลเมืองของประเทศอ่อนทุกคิดว่า สำหรับพวกเขาคือ มีดด้านหลังของน้องชาย เขากล่าวว่า"ไม่เข้าใจไหม ที่ใดที่หนึ่งในด้านอื่น ๆ ของเส้นที่แบ่งโลกของเรา พระสงฆ์อื่นจะให้พูดกันให้คนที่มาหลั่งน้ำตาสำหรับกองทัพพันธมิตร ชีวิตใด ๆ ตัดสั้นเป็นโศกนาฏกรรม ฉันไม่สนใจว่า หรือทำไม "เธอประกาศ ให้เสียงยาวระงับความรู้สึก"ถ้าเราอนุญาตให้แก้ไขเราจะอ่อนตัวลง เราจะสามารถเกิน วันนี้คุณเสียความคิดกับศัตรูพรุ่งนี้คุณวางยาพิษของอีก ก่อนที่จะลอง จะมีหนึ่งไม่เหลือกับมา"ปุโรหิตกล่าว spouting ความคิดเหนื่อยเหมือนกันที่ Myranda ได้ยินทั้งหมดของชีวิต"น้อยแล้วสงครามจะเหนือ เธอกล่าว "ฉันจะไปยุติสงครามนี้ว่าต้นทุนพอชีวิตจะสูญหายแล้ว""แม้ว่าค่าใช้จ่ายคุณอิสระและเสรีภาพของประชาชนของอาณาจักรเหนือ"เขาถาม"เสรีภาพ เรามีเสรีภาพอะไร ในโลกที่เราอาศัยอยู่ใน มีแต่ตัวเลือกที่สองจะทำ: เข้าร่วมกองทัพ หรือเรียกใช้จากนั้น ถ้าคุณเข้าร่วม คุณจะอธิษฐานแต่ละวันที่คุณจะมีชีวิตอยู่ให้นานพออธิษฐานอีกครั้งถัดไป อธิษฐานว่า จะไม่เกิดขึ้น ที่อยู่ดูลูก ๆ มีนาคมออกไปชะตากรรมเดียวกันเป็นสำหรับส่วนเหลือของชีวิตของคุณไปล้างเลือดจากมือของคุณได้ และ ถ้าคุณไม่หมีจะโยนร่างลงในเปลวไฟของสงคราม แล้วคุณสามารถมีชีวิตอยู่เท่าที่มี เป็นผู้ต้องหา นอร์แมดแบคแพโดยไม่มีใครรู้จัก และ hated ทุกคน ชะตากรรมที่แย่อะไร Tressons มีในร้าน อะไรนะชะตากรรมที่แย่อยู่หรือ "ที่เธอประกาศปุโรหิตกล่าวว่า "มันจะพูดคุยเช่นการที่เราจะใช้ชัยชนะ"ชัยชนะ มีไม่มีชัยชนะในสงคราม สงครามใช้เวลาทุกอย่าง และให้อะไร ฉันต้องการเฉพาะของฉันคำที่ถูกทำลายเนื่องจากคุณจะมีผมเชื่อ ว่าที่จริง ฉันจะตะโกนเองเครือ ฉันจะไม่นอนจนกว่าคำพูดของฉันมียาพิษความคิดของทุกคนที่มีหู - แต่ความจริงเย็นว่ามีอะไรที่ฉันพูด หรือจะได้ผลเพียงน้อยนิดในสงครามนี้ wretched ได้ ผมไม่มีอะไร เงา Whisper รพอบจ. และลืม "เธอ rantedหัวใจของเธอโขลก และน้ำตาเค้าตาของเธอ นาง shakily ลดลงถ้วยชาลงในตาราง ในความร้อนของคำพูดของเธอ impassioned เธอได้จัดการ douse ตัวเองและข้อเสนอดีของห้องที่มีการท่อร้อนเนื้อหา แผลบนมือซ้ายของเธอถูกขจี ด้วย rekindling ซีดอาการปวดของมันล่าสุด scalding"ผมเสียใจมากสำหรับวิธีที่ฉันดำเนิน และผมขออภัยในปัญหาที่ฉันอาจทำให้เกิดคุณ แต่น.ไม่ขออภัยสำหรับความคิดและความรู้สึกที่ว่า คุณยืนยันไม่ถูกต้อง จะฝากคุณตอนนี้ ก่อนที่ผมบอกว่าหรือทำสิ่งที่สมควรแก่ริเกร็ต Myranda อย่างต่อเนื่อง การควบคุมอารมณ์ของเธออีกครั้งปุโรหิตกล่าวว่า "ก็ฉันเป็นคุณฉันจะเลี้ยวซ้ายที่เครื่องหมายลงรายการบัญชีที่คุณจะพบนอกประตูของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อย่างใดอย่างหนึ่งก็จะช่วยให้ฉัน เมื่อในที่สุดผมก็พบว่าคนที่จะพูดคุยกับฉันฉันถามทิศทางและเขาส่งมาให้ผมผ่านทุ่งนามั่นใจผมว่ามันเป็นวิธีที่ surest "เธอสารภาพ." ปลอบโยน A, "เขากล่าวอย่างเย็นชา." มันยืนเพื่อเหตุผลว่าทำไม คุณจะได้รับการส่งลงดังกล่าวเป็นเส้นทางที่เสียเปรียบ. "" ฉันจะทิ้งฉันไม่ต้องการ to-- "Myranda เริ่มเพิ่มขึ้นจากที่นั่งของเธอ." ไม่ได้คุณอาจยังคงอยู่ ข้าพเจ้าเป็นคนสวรรค์และมันเป็นสถานที่ของฉันที่จะแสดงความเห็นอกเห็นใจ เราจะฟังคำสารภาพของคุณและดูแลตบะของคุณ"เขากล่าวด้วยความขยะแขยงไม่ดีเก็บกด." ผมจะลาของฉันฉันได้ก่อให้เกิดคุณเดือดร้อนพอ "เธอกล่าวว่าการรวบรวมแพ็คว่าเธอได้แค่ให้ใบไปกองกับพื้นและหันไปที่ประตู. "เลดี้หนุ่มของคุณสำหรับความผิดที่จะได้รับการอภัยคุณต้องกลับใจ" เขาเรียกร้อง. Myranda แช่แข็ง. เธอหันกลับไปยังพระสงฆ์. "การให้อภัย? ผิด? "เธอกล่าวด้วยความโกรธการติดตั้ง. เมื่อพระสงฆ์ขอให้เธอเพื่อแลกตัวเองก็ขยับความคิดของเธอจะผลักกันนานมาแล้ว. ดังนั้นตราบใดที่เธอจะเสียค่าใช้จ่ายตัวเองความสะดวกสบายของที่พักอาศัยที่มีอยู่แล้วเธออาจรวมทั้งอย่างน้อยฟรีใจของเธอของภาระ. "ฉันจะไม่ขอโทษสำหรับสิ่งที่ฉันรู้ว่าในหัวใจของฉันที่ถูกต้อง" เธอร้องออกมา. "คุณได้เห็นใจกับ Tressons เหล่านี้เป็นคนที่แสวงหาเดียวที่จะฆ่าคุณชาติ. ทุกความคิดอ่อนสำหรับพวกเขาคือมีดในด้านหลังของพี่ชายที่ "เขากล่าว." คุณไม่เข้าใจ? ที่ไหนสักแห่งในด้านอื่น ๆ ของเส้นที่แยกโลกของเราพระสงฆ์อีกจะให้คำพูดนี้เหมือนกันกับคนที่ได้หลั่งน้ำตาสำหรับกองทัพพันธมิตร ชีวิตใด ๆ ตัดสั้นเป็นโศกนาฏกรรม ฉันไม่สนใจวิธีการหรือทำไม! "เธอประกาศให้เสียงความรู้สึกเก็บกดยาว." ถ้าเราช่วยให้การแก้ปัญหาของเราจะลดลงเราจะย่ำยี! วันนี้คุณเสียความคิดเกี่ยวกับศัตรู. พรุ่งนี้คุณวางยาพิษจิตใจของผู้อื่น อีกไม่นานจะมีไม่มีใครทิ้งให้อยู่กับที่จะต่อสู้กับความประสงค์! "ปุโรหิตกล่าวว่าพ่นคิดเหนื่อยเหมือนกันที่Myranda เคยได้ยินทั้งหมดของชีวิตของเธอ." อย่างน้อยแล้วสงครามจะถูกกว่า "เธอกล่าว." ฉัน จะใช้เวลาสิ้นไปสงครามครั้งนี้โดยไม่คำนึงถึงค่าใช้จ่าย. ชีวิตพอได้รับหายไปแล้ว. "" แม้ว่าค่าใช้จ่ายคุณมีอิสระและเสรีภาพของทุกคนก๊กภาคเหนือของคุณ? "เขาถาม." เสรีภาพ? เราทำอะไรเสรีภาพมี? ในโลกที่เราอาศัยอยู่มี แต่สองทางเลือกที่จะทำ: ร่วมทัพหรือเรียกใช้จากมัน หากคุณเข้าร่วมคุณจะอธิษฐานในแต่ละวันที่คุณจะมีชีวิตอยู่นานพอที่จะอธิษฐานอีกครั้งในวันถัดไป อธิษฐานว่าเป็นไปไม่ได้เกิดขึ้นที่คุณอยู่ดูลูก ๆ ของคุณเดินออกไปชะตากรรมเดียวกันขณะที่คุณพยายามใช้เวลาที่เหลือของชีวิตของคุณที่จะล้างเลือดจากมือของคุณ และถ้าคุณไม่สามารถทนที่จะโยนร่างกายของคุณเป็นเปลวไฟของสงครามแล้วคุณสามารถมีชีวิตที่ฉันมี ผู้ลี้ภัยเป็นชนเผ่าเร่ร่อน. ที่รู้จักกันโดยไม่มีใครและเกลียดชังทุกคน ชะตากรรมที่เลวร้ายอะไร Tressons อาจมีอยู่ในร้าน? สิ่งที่ชะตากรรมที่เลวร้ายยิ่งมีอยู่? "เธอประกาศ." มันเป็นเช่นการพูดคุยที่จะเสียค่าใช้จ่ายให้เราประสบความสำเร็จ "ปุโรหิตกล่าวว่า." ชัยชนะ !? มีชัยชนะในสงครามไม่เป็น! สงครามใช้เวลาทุกอย่างและให้อะไร! ฉันเพียงต้องการของฉันคำพบว่าการทำลายล้างที่คุณจะต้องเชื่อฉัน! หากที่จริงผมจะตะโกนว่าตัวเองเสียงแหบผมจะนอนไม่หลับจนคำพูดของฉันได้วางยาพิษความคิดของทุกคนที่มีหู - แต่ความจริงก็คือว่าเย็นไม่มีอะไรที่ฉันพูดหรือทำแม้จะมีผลกระทบน้อยที่สุดในสงครามอนาถนี้. ผมไม่มีอะไร! เงา! กระซิบ! ไล่และลืม! "เธอโวยวาย. หัวใจของเธอโขลกและน้ำตาบดบังดวงตาของเธอ. เธอตัวสั่นลดลงถ้วยชาไปที่ตาราง. ในความร้อนของการปราศรัยของเธอเธอมีการจัดการเพื่อดับตัวเองและการจัดการที่ดีของห้องพักที่มีท่อเนื้อหาร้อน. ผ้าพันแผลอยู่ทางด้านซ้ายมือของเธอเป็นหยดกับมัน rekindling ความเจ็บปวดจางหายไปของลวกที่ผ่านมา. "ผมเสียใจมากสำหรับวิธีการที่ฉันได้ทำหน้าที่และผมขอโทษสำหรับปัญหาที่ผมอาจจะเกิดขึ้นกับคุณ แต่ฉันผมไม่เสียใจกับความคิดและความรู้สึกที่คุณยืนยันไม่ถูกต้อง ผมจะปล่อยให้คุณในขณะนี้ก่อนที่ผมจะพูดหรือทำสิ่งที่สมควรได้รับความเสียใจ "Myranda อย่างต่อเนื่องในการควบคุมอารมณ์ของเธออีกครั้ง." มีผมคุณฉันจะเลี้ยวซ้ายที่โพสต์เข้าสู่ระบบที่คุณจะได้พบกับด้านนอกของประตูของฉัน " พระสงฆ์กล่าวว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คนที่จะช่วยฉัน เมื่อผมเจอคนที่จะพูดกับผม ผมถามทาง
และเขาส่งผ่านข้อมูลยืนยันว่ามันเป็นวิธีที่ surest , " เธอสารภาพ
" กลุ่มสนับสนุน " เขาพูดอย่างเย็นชา " มันยืนเพื่อเหตุผลที่คุณจะได้รับการส่งลงมาเช่น
เส้นทางเบี้ยล่าง "
" ผมจะออกไป ผมไม่อยากที่จะ . . . " myranda เริ่มลุกขึ้นจากที่นั่งของเธอ .
" ไม่ คุณอาจจะยังคงผมเป็นผู้ชาย สวรรค์เป็นสถานที่ที่จะแสดงความเมตตา ผมจะได้ยินคำสารภาพของคุณ
และดูแลตบะของคุณ " เขากล่าวกับงานปราบปรามน่ารังเกียจ .
" ผมขอตัว ผมทำให้คุณลำบากมากพอแล้ว " เธอกล่าวว่า เธอมีการแพ็ค
เพิ่งหลุดปาก กับพื้น และเปลี่ยนเป็นประตู
" สาวน้อย สำหรับความผิดที่จะได้รับการอภัยโทษต้องสำนึกผิด " เขาเรียกร้อง
myranda ชะงัก เธอหันกลับไปหาพระ .
" อภัย ? อะไรหรอ ? " เธอกล่าวว่า ความโกรธที่ติดตั้ง
เมื่อปุโรหิตถามเธอเพื่อไถ่ตัวเอง มันขยับความคิดเธอตั้งนานแล้วผลักไปข้างๆ ดังนั้นถ้าเธอจะเสียค่าใช้จ่ายเอง
ความสะดวกสบายของที่พักแล้ว เธออาจจะได้เป็นอย่างดีอย่างน้อยฟรีจิตใจของเธอของภาระของ
.
" ผมจะไม่ขอโทษในสิ่งที่ผมรู้ในใจอยู่ " เธอร้องออกมา .
" คุณต้องเห็นใจกับ tressons . คนพวกนี้เป็นใครขอแค่ฆ่าคนในประเทศของท่าน ทุกคนคิดว่าพวกเขาจะนุ่ม
มีดในด้านหลังของพี่ " เขากล่าว .
" คุณไม่เข้าใจ ? ที่ไหนสักแห่งในด้านอื่น ๆของบรรทัดที่แยกโลกของเราอีกพระ
คือให้คำพูดเดียวกันนี้คนที่เคยเสียน้ำตาให้กับกองทัพพันธมิตร ชีวิตใด ๆตัดสั้นเป็น
โศกนาฏกรรมฉันไม่สนใจวิธีการหรือทำไม ! " เธอได้ให้ความรู้สึกว่าเสียงยาว .
" ถ้าเราอนุญาตให้แก้ไขของเราอ่อนแอลง เราจะถูกบุกรุก ! วันนี้คุณเสียความคิดเป็นศัตรู
พรุ่งนี้คุณพิษจิตใจของผู้อื่น อีกไม่นาน ก็จะไม่มีใครเหลือจะต่อสู้ !
พระพูด พูดเหมือนเหนื่อย ความคิดที่ myranda ได้ยินทั้งหมดของชีวิตเธอ
" ในท้ายที่สุดแล้วสงครามจะจบลง " เธอกล่าว ข้าจะจบสงครามนี้โดยไม่คำนึงถึงค่าใช้จ่าย .
ชีวิตพอหายไปแล้ว "
" แม้ว่าค่าใช้จ่ายของคุณคุณมีอิสระและเสรีภาพของผู้คนของอาณาจักรทางเหนือ ?

" เขาถาม อิสระ ว่าอิสระเรามีอะไร ? ใน โลกที่เราอยู่มี แต่สองตัวเลือกเป็น
ทำเข้าร่วมกองทัพ หรือหนีจากมัน หากคุณเข้าร่วมคุณจะอธิษฐานทุกวันว่าคุณจะมีชีวิตอยู่นานพอที่จะ
อธิษฐานอีกครั้งบนหน้า อธิษฐานว่าเป็นไปไม่ได้เกิดขึ้น ที่คุณอาศัยอยู่ เพื่อดูเด็กของคุณมีนาคมไป
ชะตากรรมเดียวกับที่คุณพยายามสำหรับส่วนที่เหลือของชีวิตของคุณเพื่อล้างเลือดออกจากมือของคุณ และถ้าคุณไม่สามารถ
ทนทิ้งตัวลงเปลวเพลิง จากนั้นคุณสามารถมีชีวิตอยู่ได้ เร่ร่อน , พเนจร .
รู้จักกันโดยไม่มีใคร และเกลียดทุกคน อะไรที่เลวร้าย โชคชะตาได้ tressons ได้ในการจัดเก็บ ? สิ่งที่
แย่โชคชะตามีจริง ? เธอประกาศ .
" มันพูด เช่นว่า ซึ่งจะทำให้เราได้รับชัยชนะ " นักบวชกล่าว .
" ชัยชนะ ? ไม่มีชัยชนะในสงคราม สงครามพรากทุกอย่าง และให้อะไร ฉันหวังเพียงคำพูดของฉัน
ถูกทำลายเป็น ตามที่คุณต้องเชื่อฉัน ! ถ้ามันจริง ผมก็ตะโกนบอกตัวเอง
เครือผมจะไม่นอนจนกว่าคำพูดของฉันวางยาความคิดของทุกคนที่ได้ยิน แต่เย็นนั้น
ความจริงไม่มีอะไรที่ชั้นพูดหรือทำจะได้แม้เพียงน้อยนิดต่อสงครามเคราะห์ร้ายนี้ได้ ผม
ไม่มีอะไร ! เงา ! กระซิบ ! ออกและลืม ! " เธอ ranted .
หัวใจของเธอโขลกและน้ำตาบดบังดวงตา เธอสั่นลดถ้วยชากับตาราง ในการพูดแสดงอารมณ์
ความร้อนของเธอเธอได้จัดการสาดน้ำใส่ตัวเองและจัดการที่ดีของห้องด้วย
ร้อนๆ เนื้อหา แผลที่มือซ้ายของเธอถูกแหมะกับมัน rekindling จางความเจ็บปวดของ
เมื่อลวก .
" ฉันต้องขอโทษด้วยที่ผมทำ ผมขอโทษสำหรับปัญหาที่ฉันจำเป็นต้องมีคุณ แต่ฉัน
ไม่ได้ขอโทษสำหรับความคิดและความรู้สึกที่คุณดันผิด ผมจะปล่อยคุณตอนนี้ ก่อนที่ฉันจะพูด
หรือทำสิ่งที่สมควรเสียใจ " myranda อย่างต่อเนื่องในการควบคุมอารมณ์ของเธออีกครั้ง .
" ฉันคุณจะเลี้ยวซ้ายที่ป้ายติดประกาศ ว่า คุณจะพบว่าด้านนอกของประตู " นักบวชกล่าว