Crocker et al.1981 reported that va

Crocker et al.1981 reported that values for osmolality were lower for juvenile red drum held in fresh water (298 mmol/kg) than those held in sea water (350 mmol/kg), similar to observations in the present study. Analysis of whole body dry weight from the second trial showed that fish reared in the 30 ppt treatment had significantly (p=0.021) higher whole body dry weight (27.15%) than fish reared in either the 5 (25.42%) or 15 (25.52%) ppt treatments. This increase in dry weight is consistent with increases in serum osmolality and demonstrates that the fish reared in the higher salinity retained less water in the tissues than fish reared either the 5 or 15 ppt treaments.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ซคูทีฟ et al.1981 รายงานว่า คนที่ค่า osmolality ต่ำสำหรับกลองสีแดงเยาวชนที่จัดขึ้นในน้ำจืด (298 mmol/kg) กว่าในน้ำทะเล (350 mmol/kg), คล้ายกับข้อสังเกตในการศึกษาปัจจุบัน วิเคราะห์ของร่างกายทั้งน้ำหนักแห้งจากการทดลองที่สองพบว่า ปลาที่ผลิตภัณฑ์ในการรักษา 30 ppt มีอย่างมีนัยสำคัญ (p = 0.021) สูงขึ้นทั้งร่างกายแห้งน้ำหนัก (27.15%) มากกว่าปลาผลิตภัณฑ์ในการรักษา 15 ppt (25.52%) หรือ 5 (25.42%) น้ำหนักแห้งเพิ่มขึ้นสอดคล้องกับการเพิ่มขึ้นในซีรั่ม osmolality และแสดงให้เห็นว่า ปลาผลิตภัณฑ์ในเค็มสูงเก็บไว้น้อยกว่าน้ำในเนื้อเยื่อมากกว่าปลาผลิตภัณฑ์ใด 5 หรือ 15 ppt treaments

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

คร็อกเกอร์และ al.1981 รายงานว่าค่าสำหรับ osmolality ต่ำสำหรับกลองสีแดงของเด็กและเยาวชนที่จัดขึ้นในน้ำจืด (298 mmol / กก.) สูงกว่าที่ถือไว้ในน้ำทะเล (350 mmol / กิโลกรัม) คล้ายคลึงกับข้อสังเกตในการศึกษาปัจจุบัน การวิเคราะห์ของร่างกายทั้งหมดน้ำหนักแห้งจากการทดลองที่สองพบว่าปลาที่เลี้ยงในการรักษาความเค็ม 30 อย่างมีนัยสำคัญ (p = 0.021) ร่างกายสูงน้ำหนักแห้ง (27.15%) มากกว่าปลาที่เลี้ยงในทั้ง 5 (25.42%) หรือ 15 (25.52 %) การรักษาความเค็ม การเพิ่มขึ้นของน้ำหนักแห้งมีความสอดคล้องกับการเพิ่มขึ้นของความเข้มข้นในซีรั่มและแสดงให้เห็นว่าปลาที่เลี้ยงในความเค็มสูงสะสมน้ำน้อยในเนื้อเยื่อกว่าปลาที่เลี้ยงทั้ง 5 หรือ 15 ส่วนในพัน treaments

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คร็อกเกอร์ และ al.1981 รายงานว่าค่าต่ำกว่าค่าออสโมลาลิตี้สำหรับเด็กสีแดงกลองจัดขึ้นในน้ำ ( 298 มิลลิโมล / กิโลกรัม ) สูงกว่าที่จัดขึ้นในน้ำทะเล ( 350 มิลลิโมล / กิโลกรัม ) คล้ายกับตัวอย่างในการศึกษาปัจจุบัน การวิเคราะห์ของน้ำหนักร่างกายทั้งหมดจากการทดลองที่สอง พบว่า ปลาที่เลี้ยงใน 30 ppt การรักษาอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P = 0.021 ) สูงกว่าร่างกายน้ำหนักแห้ง ( 2715 % ) กว่าปลาที่เลี้ยงในทั้ง 5 ( 25.42 % ) หรือ 15 ( 25.52 % ) ในการรักษา เพิ่มขึ้นของน้ำหนักแห้ง ซึ่งสอดคล้องกับค่าออสโมลาลิตี้เพิ่มขึ้นในซีรั่ม และสะท้อนให้เห็นว่า ปลาที่เลี้ยงในน้ำความเค็มสะสมที่สูงน้อยกว่าในเนื้อเยื่อมากกว่าปลาที่เลี้ยงทั้ง 5 หรือ 15 ppt เมนต์ .