Other Important Matters Concerning

Other Important Matters Concerning the General Election

There are other important matters concerning the general election besides a transfer of power. Let us address four of them. First is the fundamental issue of whether Myanmar will truly run a free and fair election. Sensing a crisis, the USDP might join with the government to run a campaign that borders on vote-buying (like when it requested votes in the 2010 general election in exchange for promises of road construction). There is a possibility that cash will be distributed more directly and we can predict the USDP will use the state-run media to conduct a negative campaign against the opposition parties. However, the level of international attention on this general election will be high, and if the USDP uses its status as the current ruling party to unfairly interfere in the election, then on top of the domestic backlash there will be an inevitable drop in faith from abroad in Myanmar’s reforms. The reaction from the West in particular would probably be considerably negative. It is hard to imagine, considering the proactive stance the President has taken on improving relations with the West, that he would rashly interfere in the general election, but on the other hand, the ruling party and the business community are wary of a power transfer to the NLD which has little experience in government administration, so the situation is still unpredictable. Some are calling for an electoral alliance or coalition between the USDP and NLD in the run-up to balloting.

Secondly, a free and fair election is not an issue that concerns the government alone. It will also become a big challenge for civil society. There is no time for violent partisan clashes caused by electioneering, as when sectarian and ethnic disputes flared up in some areas of Indonesia in 1999 during the country’s first general election after instituting democracy. There is a high likelihood of violent disputes arising if a government’s ability to govern is weak and its society is deeply divided. In Myanmar’s case it is difficult to imagine a situation in which the state would crumble because of an election, but we cannot deny the possibility that during the election campaign the political parties or candidates may engage in radical nationalistic speech or religiously biased discourse. This could lead to violent clashes. Moreover, it is difficult to expect the police or other government institutions to have the ability to adequately suppress violence, given what we have seen in clashes between Buddhists and Muslims in the past few years. We must also pay attention to the trends in civil society vis-à-vis the general election.

Thirdly, even if the general election is free and fair and the NLD becomes the top party, that does not immediately mean democracy has been introduced. There are numerous undemocratic provisions in the 2008 Constitution. Changing them requires the consent of at least three-fourths of the Pyidaungsu Hluttaw. Three-quarters of its parliament members are chosen in the general election, while the remaining quarter are military personnel appointed by the commander-in-chief of the Armed Forces. In other words, the Armed Forces have the right to reject constitutional amendments, and institutionally they can select military personnel to be President and one of the two Vice Presidents. Thus the system has been designed so that in a strict sense, democracy cannot arise without the authorization of the Armed Forces. There is strong criticism of this setup both domestically and from abroad. The NLD, too, has always criticized it. If power changes hands in the 2015 general election, it will put pressure on the Armed Forces, and if the NLD can become the top party or form a ruling coalition without the USDP, then, even if they cannot amend the Constitution, they can pass laws through ordinary legislative activity. If that happens, then it will create a tense relationship between the NLD and the Armed Forces within the government and the legislative branch, which could possibly cause political instability.

Lastly, the conclusion of Myanmar’s long-running civil war will also bear on the 2015 general election. Governance after the transition to “civilian” rule was a process of agreeing to make the 2008 Constitution the basic rules for state administration and politics. However, armed groups of ethnic minorities have still not been subsumed into this new framework. Many of them have never been under the effective control of the state since the entirety of Myanmar gained independence in 1948. The Communist Party and the ethnic minority forces that staged armed uprisings had established bases along the national border, and within Myanmar there had been continuous fighting between the Myanmar Armed Forces and these armed groups. In addition to political and economic reforms, an important political issue after the 2011 shift to “civilian” rule was establishing a ceasefire agreement with these ethnic minorities. Until now, under the leadership of the President, Myanmar has held countless meetings to reach a national ceasefire agreement, and the government and armed groups have sought out conditions for a ceasefire agreement. However, just among those stakeholders with the influence to join in the negotiations there are more than 15 armed groups, so it is not easy to accommodate all their interests. Not only that, but there are still armed clashes erupting between the military and armed groups in Kachin State along the Chinese border and in Karen State along the Thai border. Thein Sein had originally sought to reach a ceasefire agreement in 2013, but it seems it will still take much time. The desirable scenario for the government is probably one in which some of the armed groups integrate with the military, while the others turn into political parties and participate in the Union Parliament election and in region/state legislature elections in 2015. The circumstances make it quite difficult for this scenario to become a reality. Even so, attention will be fixed on whether some of the armed groups will lay aside their weapons and begin adopting a more peaceful approach by participating in politics.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรื่องสำคัญอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการเลือกตั้งทั่วไปมีเรื่องสำคัญอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการเลือกตั้งทั่วไปนอกจากโอนอำนาจ เราสี่ของพวกเขา ครั้งแรก เป็นเรื่องพื้นฐานว่าพม่าจะได้ทำงานอิสระและการเลือกตั้งที่เป็นธรรม วิกฤตการตรวจ USDP อาจร่วมกับรัฐบาลทำการส่งเสริมการขายที่ในการซื้อเสียง (เช่นเมื่อขอโหวตในการเลือกตั้งทั่วไป 2010 เพื่อแลกกับสัญญาการก่อสร้างถนน) มีความเป็นไปได้ที่เงินสดจะถูกแจกจ่ายโดยตรงมากขึ้น และเราสามารถทำนาย USDP จะใช้สื่อของรัฐเพื่อดำเนินการส่งเสริมการขายค่าลบกับฝ่ายค้าน อย่างไรก็ตาม ระดับนานาชาติสนใจในการเลือกตั้งทั่วไปจะสูง และ USDP ใช้สถานะเป็นฝ่ายปกครองปัจจุบันในการแทรกแซงการเลือกตั้ง unfairly แล้วบนแบคแลชในประเทศ จะมีการฝากหลีกเลี่ยงไม่ได้ในความเชื่อจากต่างประเทศในการปฏิรูปของพม่า ปฏิกิริยาจากตะวันตกโดยเฉพาะอย่างยิ่งอาจจะมากลบ ความคิด พิจารณาระมัดประธานได้ดำเนินการในการปรับปรุงความสัมพันธ์กับตะวันตก ที่ rashly เขาแทรกแซงในการเลือกตั้งทั่วไป แต่ในทางกลับกัน ฝ่ายปกครองและชุมชนธุรกิจระมัดระวังการโอนอำนาจให้พรรค NLD ซึ่งมีประสบการณ์น้อยในการดูแลจากรัฐบาล ดังนั้นสถานการณ์ยังคาดเดาไม่ บางคนเรียกสำหรับเลือกตั้งพันธมิตรหรือรัฐบาล USDP และพรรค NLD ใน run-up กับ ballotingประการที่สอง การเลือกตั้งเสรี และยุติธรรมไม่ได้ประเด็นที่เกี่ยวข้องกับรัฐบาลเพียงอย่างเดียว นอกจากนี้มันยังจะกลายเป็นความท้าทายใหญ่สำหรับภาคประชาสังคม มีระยะเวลาแบ่งปะทะกันรุนแรงที่เกิดจาก electioneering เป็นเมื่อข้อพิพาทยุยง และชนเผ่าปะทุขึ้นในบางพื้นที่ของอินโดนีเซียในปี 1999 ในประเทศแรกราษฎรหลังจากการจัดระบบการแสวงประชาธิปไตย มีความเป็นไปได้สูงของข้อพิพาทมีความรุนแรงที่เกิดขึ้นของรัฐบาลสามารถควบคุมได้ง่าย และลึกแบ่งสังคมเป็น ในกรณีของพม่า นั้นยากที่จะจินตนาการสถานการณ์ซึ่งรัฐจะพังทลายเนื่องจากการเลือกตั้ง แต่เราไม่สามารถปฏิเสธความเป็นไปได้ที่ในระหว่างการเลือกตั้งรณรงค์กับพรรคการเมือง หรือผู้สมัครอาจยุ่ง nationalistic พูดรุนแรงหรือวาทกรรม biased เคร่งครัด ซึ่งอาจทำให้การปะทะกันรุนแรง นอกจากนี้ ได้ยากที่จะคาดว่าตำรวจหรือหน่วยงานของรัฐอื่น ๆ มีความสามารถในการระงับความรุนแรง ให้เราได้เห็นในการปะทะกันระหว่างพุทธและมุสลิมในไม่กี่ปีที่ผ่านมาอย่างเพียงพอ นอกจากนี้เรายังต้องจ่ายให้ความสนใจกับแนวโน้มในสังคม vis-เซ็ต-vis เลือกตั้งทั่วไปประการ แม้ว่าการเลือกตั้งทั่วไปจะเป็น ธรรม และพรรค NLD กลายเป็น พรรคด้านบน ที่ไม่ทันทีหมายความว่า ประชาธิปไตยได้ถูกแนะนำ มีบทบัญญัติประชาธิปไตยจำนวนมากในรัฐธรรมนูญปี 2008 ได้ต้องได้รับความยินยอมของน้อยสาม-fourths ของ Pyidaungsu Hluttaw Three-quarters ของสมาชิกรัฐสภาจะถูกเลือกในการเลือกตั้งทั่วไป ในขณะที่ไตรมาสเหลือ เจ้าหน้าที่ทหารที่แต่งตั้ง โดยจอมทัพของกองทัพ ในคำอื่น ๆ กองทัพมีสิทธิที่จะปฏิเสธการแก้ไขรัฐธรรมนูญ และ institutionally พวกเขาสามารถเลือกบุคลากรทหารเป็น ประธานาธิบดีและประธานาธิบดีรองสองอย่างใดอย่างหนึ่ง ดังนั้น ระบบได้ถูกออกแบบให้ความรู้สึกที่เข้มงวด ประชาธิปไตยไม่สามารถเกิดขึ้น โดยไม่มีการตรวจสอบของกองทัพ มีวิจารณ์การตั้งค่านี้ที่แข็งแกร่งทั้งในประเทศ และ จากต่างประเทศ พรรค NLD เกินไป มีเสมอวิพากษ์วิจารณ์มัน ถ้าอำนาจเปลี่ยนมือในการเลือกตั้งทั่วไป 2015 มันจะดันในกองทัพ และถ้าพรรค NLD จะกลายเป็น แบบโรงแรมยอดนิยมในพรรคหรือรัฐบาลปกครอง โดย USDP แล้ว แม้ว่าพวกเขาไม่แก้ไขรัฐธรรมนูญ พวกเขาสามารถผ่านกฎหมายผ่านสภากิจกรรมปกติ เกิด มันจะสร้างความสัมพันธ์ที่ตึงเครียดระหว่างพรรค NLD และกองทัพภายในรัฐบาลและสาขาสภา ซึ่งอาจทำให้ขาดเสถียรภาพทางการเมืองสุดท้าย บทสรุปของสงครามกลางเมืองรันเป็นเวลานานของพม่าจะยังแบกรับในการเลือกตั้งทั่วไป 2015 กำกับดูแลหลังจากการเปลี่ยนแปลงการปกครอง "พลเรือน" เป็นกระบวนการของทำรัฐธรรมนูญ 2008 กฎพื้นฐานสำหรับการบริหารรัฐและการเมืองภายใต้ อย่างไรก็ตาม กลุ่มติดอาวุธของชนกลุ่มน้อยได้ยังไม่ถูก subsumed ในกรอบนี้ใหม่ หลายของพวกเขาไม่เคยได้รับภายใต้การควบคุมที่มีประสิทธิภาพของรัฐนับตั้งแต่พม่าได้รับเอกราชในค.ศ. 1948 ทั้งหมด พรรคคอมมิวนิสต์และกองกำลังชนกลุ่มน้อยที่แบ่งระยะอาวุธลุกฮือได้ก่อตั้งฐานบริเวณเส้นขอบชาติ และภายในพม่า มีการสู้รบระหว่างกองทัพพม่าและกลุ่มติดอาวุธเหล่านี้อย่างต่อเนื่อง นอกจากการปฏิรูปทางการเมือง และเศรษฐกิจ ประเด็นทางการเมืองสำคัญหลังกะ 2011 "พลเรือน" กฎถูกสร้างข้อตกลงพักรบกับชนกลุ่มน้อยเหล่านี้ จนตอนนี้ ภายใต้การนำของประธานาธิบดี พม่าได้จัดประชุมนับไม่ถ้วนถึงข้อตกลงพักรบชาติ และรัฐบาลและกลุ่มติดอาวุธได้ขอออกเงื่อนไขสำหรับข้อตกลงพักรบ อย่างไรก็ตาม เพียงผู้มีส่วนได้เสียเหล่านั้นมีอิทธิพลต่อการเข้าร่วมในการเจรจา มีกลุ่มติดอาวุธกว่า 15 จึงไม่ใช่เรื่องง่ายเพื่อรองรับความสนใจ ไม่เท่านั้น แต่มีอาวุธยังคงปะทะกัน erupting ระหว่างทหาร และติดอาวุธกลุ่มในรัฐคะฉิ่น ตามชายแดนจีน และ รัฐกะเหรี่ยงตามแนวชายแดนไทย Thein Sein ได้พยายามที่จะบรรลุข้อตกลงพักรบในปี 2013 เดิม แต่ดูเหมือนว่า จะยังใช้เวลามาก สถานการณ์เหมาะสำหรับรัฐบาลอาจเป็นหนึ่งที่ของกลุ่มติดอาวุธกลุ่มรวมกับทหาร ในขณะที่คนอื่น ๆ กลายเป็นพรรคการเมือง และมีส่วนร่วม ในการเลือกตั้งสหภาพรัฐสภา และ ในการเลือกตั้งภาค/สเตททูลเกล้าทูลกระหม่อมใน 2015 สถานการณ์ทำให้ค่อนข้างยากสำหรับสถานการณ์สมมตินี้จะกลายเป็น ความจริง ดังนั้นแม้ สนใจจะถาวรบนว่าบางจะกลุ่มติดอาวุธเก็บอาวุธของพวกเขา และเริ่มใช้วิธีเงียบ โดยการมีส่วนร่วมทางการเมือง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรื่องที่สำคัญอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการเลือกตั้งทั่วไปมีเรื่องสำคัญอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการเลือกตั้งทั่วไปที่นอกเหนือจากการถ่ายโอนอำนาจเป็น ขอให้เราอยู่ที่สี่ของพวกเขา ครั้งแรกที่เป็นปัญหาพื้นฐานของประเทศพม่าอย่างแท้จริงไม่ว่าจะทำงานการเลือกตั้งเสรีและเป็นธรรม การตรวจวัดวิกฤตพรรค USDP อาจเข้าร่วมกับรัฐบาลในการเรียกใช้แคมเปญที่ขอบบนการซื้อเสียง (เช่นเมื่อมันขอคะแนนในปี 2010 การเลือกตั้งทั่วไปในการแลกเปลี่ยนสำหรับสัญญาของการก่อสร้างถนน) มีความเป็นไปได้ที่เป็นเงินสดจะถูกกระจายโดยตรงและเราสามารถคาดการณ์คือพรรค USDP จะใช้สื่อของรัฐทำงานเพื่อดำเนินการรณรงค์เชิงลบกับฝ่ายค้าน แต่ระดับของความสนใจระหว่างประเทศเกี่ยวกับการเลือกตั้งทั่วไปจะสูงและถ้าพรรค USDP ใช้สถานะของการเป็นพรรคในปัจจุบันเพื่อเป็นธรรมแทรกแซงในการเลือกตั้งแล้วที่ด้านบนของฟันเฟืองในประเทศจะมีการลดลงในความเชื่อที่หลีกเลี่ยงไม่ได้จาก ต่างประเทศในการปฏิรูปของพม่า ปฏิกิริยาจากตะวันตกโดยเฉพาะอย่างยิ่งอาจจะเป็นเชิงลบมาก มันเป็นเรื่องยากที่จะจินตนาการพิจารณาจุดยืนเชิงรุกประธานได้ดำเนินการในการปรับปรุงความสัมพันธ์กับเวสต์ว่าเขาผลีผลามเข้าไปยุ่งเกี่ยวในการเลือกตั้งทั่วไป แต่ในมืออื่น ๆ ที่พรรคและธุรกิจชุมชนมีความระมัดระวังในการถ่ายโอนอำนาจ กับพรรค NLD ซึ่งมีประสบการณ์เล็ก ๆ น้อย ๆ ในการบริหารงานของรัฐบาลเพื่อให้สถานการณ์เป็นยังคาดเดาไม่ได้ บางคนเรียกร้องให้พันธมิตรการเลือกตั้งหรือรัฐบาลระหว่างพรรค USDP และพรรค NLD ในวิ่งขึ้นไปลงคะแนน. ประการที่สองการเลือกตั้งเสรีและเป็นธรรมไม่เป็นปัญหาที่เกี่ยวกับรัฐบาลเพียงอย่างเดียว นอกจากนี้ยังจะกลายเป็นความท้าทายที่ยิ่งใหญ่สำหรับภาคประชาสังคม ไม่มีเวลาสำหรับการปะทะกันของพรรคความรุนแรงที่เกิดจากการ electioneering เป็นเช่นเมื่อข้อพิพาทเกี่ยวกับการแบ่งแยกเชื้อชาติและสว่างวาบขึ้นมาในบางพื้นที่ของประเทศอินโดนีเซียในปี 1999 ในช่วงการเลือกตั้งทั่วไปครั้งแรกของประเทศหลังจากที่การจัดตั้งการปกครองระบอบประชาธิปไตย มีโอกาสสูงที่มีความรุนแรงของข้อพิพาทที่เกิดขึ้นถ้าความสามารถของรัฐบาลในการควบคุมเป็นอ่อนแอและสังคมแบ่งออกได้อย่างล้ำลึก ในกรณีของพม่าก็เป็นเรื่องยากที่จะจินตนาการสถานการณ์ที่อยู่ในสถานะที่จะพังเพราะการเลือกตั้ง แต่เราไม่สามารถปฏิเสธความเป็นไปได้ว่าในช่วงการหาเสียงเลือกตั้งพรรคการเมืองหรือผู้สมัครอาจมีส่วนร่วมในการพูดชาตินิยมหัวรุนแรงหรือวาทกรรมลำเอียงเคร่งครัด ซึ่งอาจนำไปสู่ความขัดแย้งรุนแรง นอกจากนี้ยังเป็นเรื่องยากที่จะคาดหวังว่าตำรวจหรือสถาบันอื่น ๆ ของรัฐบาลที่จะมีความสามารถในการใช้ความรุนแรงปราบปรามอย่างเพียงพอได้รับสิ่งที่เราได้เห็นในการปะทะกันระหว่างชาวพุทธและชาวมุสลิมในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา นอกจากนี้เรายังต้องให้ความสนใจกับแนวโน้มในภาคประชาสังคม Vis-a-พิพาทการเลือกตั้งทั่วไป. ประการที่สามแม้ว่าการเลือกตั้งทั่วไปที่เป็นอิสระและเป็นธรรมและพรรค NLD จะกลายเป็นบุคคลชั้นนำที่ไม่ได้หมายถึงการปกครองระบอบประชาธิปไตยในทันทีที่ได้รับการแนะนำให้รู้จัก มีหลายบทบัญญัติประชาธิปไตยในรัฐธรรมนูญปี 2008 มี เปลี่ยนพวกเขาต้องได้รับความยินยอมอย่างน้อยสามในสี่ของ Pyidaungsu Hluttaw สามในสี่ของสมาชิกรัฐสภาที่จะได้รับเลือกในการเลือกตั้งทั่วไปในขณะที่ไตรมาสที่เหลือจะได้รับการแต่งตั้งบุคลากรทางทหารโดยผู้บัญชาการทหารสูงสุดของกองทัพ ในคำอื่น ๆ กองทัพมีสิทธิที่จะปฏิเสธการแก้ไขรัฐธรรมนูญและ institutionally พวกเขาสามารถเลือกบุคลากรทางทหารที่จะเป็นประธานและเป็นหนึ่งในสองรองประธานาธิบดี ดังนั้นระบบได้รับการออกแบบมาเพื่อที่ว่าในความเข้มงวดประชาธิปไตยไม่สามารถเกิดขึ้นได้โดยไม่ต้องอนุมัติของกองทัพ มีการวิจารณ์ที่แข็งแกร่งของการตั้งค่านี้ทั้งในประเทศและจากต่างประเทศ พรรค NLD เกินไปได้รับการวิพากษ์วิจารณ์เสมอ หากมีการเปลี่ยนแปลงอำนาจในมือในการเลือกตั้งทั่วไปในปี 2015 จะสร้างแรงกดดันต่อกองทัพและถ้าพรรค NLD จะกลายเป็นบุคคลที่ด้านบนหรือในรูปแบบพรรคร่วมรัฐบาลโดยไม่มีพรรค USDP แล้วแม้ว่าพวกเขาจะไม่สามารถแก้ไขรัฐธรรมนูญที่พวกเขาสามารถผ่าน กฎหมายผ่านกิจกรรมสามัญนิติบัญญัติ หากที่เกิดขึ้นแล้วมันจะสร้างความสัมพันธ์ที่ตึงเครียดระหว่างพรรค NLD และกองกำลังที่อยู่ในรัฐบาลและฝ่ายนิติบัญญัติซึ่งอาจจะก่อให้เกิดความไม่แน่นอนทางการเมือง. สุดท้ายบทสรุปของพม่ายาวทำงานสงครามกลางเมืองยังจะทนอยู่กับ 2015 การเลือกตั้งทั่วไป ธรรมาภิหลังจากที่เปลี่ยนไป "พลเรือน" กฎเป็นกระบวนการของการยอมรับที่จะทำให้รัฐธรรมนูญปี 2008 กฎพื้นฐานในการบริหารงานของรัฐและการเมือง แต่กลุ่มติดอาวุธของชนกลุ่มน้อยที่ยังไม่ได้รับการวิทยในกรอบใหม่นี้ หลายของพวกเขาไม่เคยได้รับภายใต้การควบคุมที่มีประสิทธิภาพของรัฐตั้งแต่สมบูรณ์ของพม่าได้รับเอกราชในปี 1948 พรรคคอมมิวนิสต์และกองกำลังชนกลุ่มน้อยที่ฉากการลุกฮือของกองกำลังติดอาวุธได้สร้างฐานตามแนวชายแดนแห่งชาติและในประเทศพม่ามีการได้รับอย่างต่อเนื่อง การต่อสู้ระหว่างกองทัพพม่าและกลุ่มติดอาวุธเหล่านี้ นอกเหนือจากการปฏิรูปทางการเมืองและเศรษฐกิจ, ปัญหาทางการเมืองที่สำคัญหลังจากปี 2011 เปลี่ยนไป "พลเรือน" กฎถูกสร้างข้อตกลงหยุดยิงกับชนกลุ่มน้อยเหล่านี้ จนถึงขณะนี้ภายใต้การนำของประธานาธิบดีพม่าได้จัดประชุมที่นับไม่ถ้วนที่จะบรรลุข้อตกลงหยุดยิงของชาติและรัฐบาลและกลุ่มติดอาวุธได้ขอออกเงื่อนไขในข้อตกลงหยุดยิง แต่เพียงผู้มีส่วนได้เสียในหมู่ผู้ที่มีอิทธิพลที่จะเข้าร่วมในการเจรจามีมากกว่า 15 กลุ่มติดอาวุธจึงไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะรองรับความสนใจของพวกเขาทั้งหมด ไม่เพียงแค่นั้น แต่ยังคงมีการปะทะกันระหว่างกองกำลังติดอาวุธระเบิดทหารและกลุ่มติดอาวุธในรัฐคะฉิ่นตามแนวชายแดนจีนและในรัฐกะเหรี่ยงตามแนวชายแดนไทย เต็งเส่งได้ขอมาเพื่อบรรลุข้อตกลงหยุดยิงในปี 2013 แต่ดูเหมือนว่ามันจะยังคงใช้เวลามาก สถานการณ์ที่พึงประสงค์สำหรับรัฐบาลน่าจะเป็นหนึ่งในสิ่งที่บางส่วนของกลุ่มติดอาวุธร่วมกับทหารในขณะที่คนอื่น ๆ กลายเป็นพรรคการเมืองและมีส่วนร่วมในการเลือกตั้งรัฐสภาและยูเนี่ยนในภูมิภาค / รัฐการเลือกตั้งสมาชิกสภานิติบัญญัติในปี 2015 สถานการณ์ทำให้ค่อนข้าง เป็นเรื่องยากสำหรับสถานการณ์นี้จะกลายเป็นความจริง ดังนั้นแม้ความสนใจจะคงอยู่กับว่าบางส่วนของกลุ่มติดอาวุธจะละทิ้งอาวุธของพวกเขาและเริ่มต้นการใช้วิธีการที่เงียบสงบมากขึ้นโดยการมีส่วนร่วมในทางการเมือง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรื่องที่สำคัญอื่น ๆที่เกี่ยวข้องกับการเลือกตั้งทั่วไป

มีอีกสิ่งที่สำคัญเกี่ยวกับการเลือกตั้ง นอกจากนี้การถ่ายโอนอำนาจ เราอยู่กันสี่คน แรกคือปัญหาพื้นฐานว่าพม่าอย่างแท้จริงจะเรียกการเลือกตั้งเสรีและยุติธรรม . ภาวะฉุกเฉิน ,ด้านพรรคสหภาพเอกภาพและการพัฒนาจะเข้าร่วมกับรัฐบาลเพื่อเรียกใช้แคมเปญที่ขอบบนซื้อเสียง ( เช่นเมื่อมันขอคะแนนเสียงในการเลือกตั้งทั่วไป 2553 แลกกับสัญญาก่อสร้างถนน ) มีความเป็นไปได้ที่เงินจะถูกกระจายโดยตรงและเราสามารถคาดเดาพรรคสหภาพเอกภาพและการพัฒนาจะใช้สื่อรัฐเพื่อดำเนินการแคมเปญลบกับพรรคฝ่ายค้าน อย่างไรก็ตามระดับของความสนใจของต่างประเทศ ในการเลือกตั้งทั่วไปนี้จะสูงมาก และถ้าพรรคสหภาพเอกภาพและการพัฒนาการใช้สถานะของการเป็นพรรครัฐบาลปัจจุบันไม่เป็นธรรมแทรกแซงในการเลือกตั้ง แล้วด้านบนของฟันเฟืองในประเทศจะมีการ inevitable ความเชื่อจากต่างประเทศลดลงในการปฏิรูปของพม่า . ปฏิกิริยาจากตะวันตกโดยเฉพาะอาจจะมากลบ มันเป็นเรื่องยากที่จะจินตนาการพิจารณา stance เชิงรุกประธานได้ดำเนินการในการปรับปรุงความสัมพันธ์กับตะวันตก ที่เขาจะบุ่มบ่ามเข้าไปยุ่งในการเลือกตั้งทั่วไป แต่ในมืออื่น ๆที่พรรครัฐบาลและชุมชนธุรกิจระมัดระวังของอำนาจย้ายพรรค ซึ่งมีประสบการณ์ในการบริหารงานของรัฐบาล ดังนั้น สถานการณ์ยังไม่อาจคาดเดาได้บางคนเรียกร้องให้มีการเลือกตั้งพันธมิตรหรือพันธมิตรระหว่างพรรค USDP และในการแข่งขันลงคะแนน

และการเลือกตั้งเสรีและเป็นธรรม ไม่ใช่เป็นประเด็นที่เกี่ยวข้องกับรัฐบาลเพียงอย่างเดียว มันก็จะกลายเป็นความท้าทายครั้งใหญ่สำหรับภาคประชาสังคม ไม่มีเวลาสำหรับพลพรรค การปะทะเกิดจาก electioneering รุนแรง ,เมื่อสมาชิกพรรคและชาติพันธุ์ข้อพิพาทบานขึ้นในบางพื้นที่ของอินโดนีเซียในปี 1999 ระหว่างการเลือกตั้งทั่วไปครั้งแรกของประเทศ หลังจากจัดตั้งประชาธิปไตย มีความเป็นไปได้สูงที่รุนแรงของข้อพิพาทที่เกิดขึ้นถ้าความสามารถของรัฐบาลที่จะปกครองอ่อนแอและสังคมของมันคือแบ่งลึก .ในกรณีของพม่า มันเป็นเรื่องยากที่จะจินตนาการถึงสถานการณ์ซึ่งรัฐจะล่มสลาย เพราะการเลือกตั้ง แต่เราไม่สามารถปฏิเสธความเป็นไปได้ที่ว่า ในระหว่างการรณรงค์หาเสียงเลือกตั้งของพรรคการเมืองหรือผู้สมัครอาจมีส่วนร่วมในการพูด หรือ มีอคติ หรือวาทกรรมชาตินิยมหัวรุนแรง . นี้อาจนำไปสู่การปะทะที่รุนแรง นอกจากนี้มันเป็นเรื่องยากที่จะคาดหวังว่าตำรวจหรือหน่วยงานของรัฐอื่น ๆมีความสามารถเพียงพอที่จะหยุดยั้งความรุนแรง จากสิ่งที่เราได้เห็นในการปะทะกันระหว่างชาวพุทธและชาวมุสลิมในไม่กี่ปีที่ผ่านมา เราต้องให้ความสนใจกับแนวโน้มในภาคประชาสังคม ซึ่งต้นทุนการใช้จ่ายในการเลือกตั้งทั่วไป .

และถ้าการเลือกตั้งที่เสรีและยุติธรรม และพรรค NLD เป็นพรรคสูงสุดมันไม่ได้ทันทีหมายถึงประชาธิปไตยได้รับการแนะนำ ไม่มีบทบัญญัติประชาธิปไตยมากมายในรัฐธรรมนูญ 2550 การเปลี่ยนแปลงนั้นต้องได้รับความยินยอมของอย่างน้อยสามในสี่ของจํานวนวัน pyidaungsu hluttaw . สามในสี่ของสมาชิกรัฐสภาจะเลือกในการเลือกตั้งทั่วไปในขณะที่ไตรมาสที่เหลือถูกทหารแต่งตั้งผู้บัญชาการทหารสูงสุดแห่งกองทัพ ในคำอื่น ๆที่กองทัพมีสิทธิที่จะปฏิเสธการแก้ไขรัฐธรรมนูญ และ institutionally พวกเขาสามารถเลือกบุคลากรทางทหารจะเป็นประธานและหนึ่งในสองประธานาธิบดี . ดังนั้นระบบที่ได้รับการออกแบบมาเพื่อให้ในความรู้สึกที่เข้มงวดประชาธิปไตยไม่ได้เกิดขึ้นโดยไม่ได้รับอนุญาตจากกองกำลังติดอาวุธ มีการวิจารณ์ที่แข็งแกร่งของการติดตั้งทั้งในและต่างประเทศ พรรคก็มักจะวิจารณ์มัน ถ้าพลังการเปลี่ยนแปลงมือใน 2015 การเลือกตั้งทั่วไป จะกดดันกองทัพ และถ้าพรรคยังเป็นพรรคด้านบนหรือรูปพรรคร่วมรัฐบาลโดยไม่มีพรรคสหภาพเอกภาพและการพัฒนา แล้วถ้าพวกเขาไม่สามารถแก้ไขรัฐธรรมนูญได้ผ่านกฎหมายผ่านกิจกรรมกฎหมายธรรมดา ถ้ามันเกิดขึ้น มันก็จะสร้างความสัมพันธ์ที่ตึงเครียดระหว่างพรรค NLD และกองกำลังรัฐบาลและฝ่ายนิติบัญญัติ ซึ่งอาจจะก่อให้เกิดความไม่มั่นคงทางการเมือง

ท้ายนี้บทสรุปของพม่าจะยังทนปัญหาสงครามกลางเมืองใน 2015 เลือกตั้งทั่วไป ( หลังจากเปลี่ยนกฎ " พลเรือน " คือกระบวนการที่ตกลงที่จะให้รัฐธรรมนูญปี 2008 กฎพื้นฐานสำหรับการบริหารงานของรัฐ และการเมือง อย่างไรก็ตาม กลุ่มติดอาวุธของชนกลุ่มน้อยที่ยังไม่ได้รับวิทยในกรอบใหม่นี้หลายของพวกเขาไม่เคยได้รับภายใต้การควบคุมที่มีประสิทธิภาพของรัฐตั้งแต่ครึ่งหลังของพม่าได้รับเอกราชในปี 1948 พรรคคอมมิวนิสต์และกองกำลังติดอาวุธชนกลุ่มน้อยที่ก่อการปฎิวัติ ได้สร้างฐานตามแนวชายแดนของประเทศ และในพม่ามีการต่อสู้อย่างต่อเนื่องระหว่างกองทัพพม่า และกลุ่มติดอาวุธเหล่านี้นอกจากการปฏิรูปทางการเมืองและเศรษฐกิจ ที่สำคัญ ประเด็นทางการเมืองหลังจากที่ 2011 เปลี่ยนกฎ " พลเรือน " คือการสร้างข้อตกลงหยุดยิงกับชนกลุ่มน้อยเหล่านี้ จนถึงตอนนี้ ภายใต้ การนำของประธานาธิบดีพม่า ได้จัดประชุมหารือนับไม่ถ้วนที่จะเข้าถึงข้อตกลงหยุดยิงแห่งชาติและรัฐบาล และกลุ่มติดอาวุธได้พยายามออกเงื่อนไขข้อตกลงหยุดยิง . อย่างไรก็ตาม ในบรรดาผู้ที่มีอิทธิพลที่จะเข้าร่วมในการเจรจา มีกลุ่มติดอาวุธมากกว่า 15 ปี ดังนั้นจึงไม่ง่ายที่จะรองรับความสนใจของพวกเขาทั้งหมด ไม่เพียงแค่นั้นแต่ยังมีอาวุธปะทะกันปะทุระหว่างทหารและกลุ่มติดอาวุธในรัฐกะฉิ่นตามแนวชายแดนจีนและในรัฐกะเหรี่ยงตามแนวชายแดนไทย Thein Sein เคยพยายามที่จะเข้าถึงข้อตกลงหยุดยิงในปี 2013 แต่ดูเหมือนว่าจะยังคงต้องใช้เวลามากสถานการณ์ที่พึงปรารถนาของรัฐบาลอาจเป็นหนึ่งที่บางส่วนของกลุ่มติดอาวุธรวมกับทหาร ในขณะที่คนอื่น ๆกลายเป็นพรรคการเมืองและเข้าร่วมในสหภาพรัฐสภาและการเลือกตั้งในเขต / รัฐรัฐสภาการเลือกตั้งในปี 2015 สถานการณ์ที่ทำให้มันค่อนข้างยากสำหรับสถานการณ์นี้ได้กลายเป็นความจริง ดังนั้นแม้ ,ความสนใจจะคงที่ไม่ว่าบางส่วนของกลุ่มติดอาวุธจะวางอาวุธของพวกเขาและเริ่มต้นการใช้สันติวิธี โดยการมีส่วนร่วมในการเมือง