There are four main results. First,

There are four main results. First, consumption is significantly associated with SWB. Second,only 7 out of 14 consumption categories are responsible for this association. Personal care & clothing, dining out, leisure activities, sport, and spending on children’s education is positively related to SWB. Health care and care for children and elderly is negatively related to SWB.Third, consumption impacts SWB mainly through experiential and conspicuous purchases, albeit materialistic consumption in form of personal care and clothing has the strongest effect on SWB. Fourth, endogeneity tests and instrumental variable estimation allow for a causal interpretation of the results. Moreover, the findings are robust to variations in controls, estimation technique,categorization of consumption types, and whether consumption categories enter in level or ratio form.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลลัพธ์หลักมีสี่ประการ ประการแรก การบริโภคมีความเกี่ยวข้องอย่างมากกับ SWB ประการที่สอง มีเพียง 7 จาก 14 หมวดหมู่การบริโภคเท่านั้นที่รับผิดชอบการเชื่อมโยงนี้ การดูแลส่วนบุคคลและเสื้อผ้า การรับประทานอาหารนอกบ้าน กิจกรรมยามว่าง กีฬา และการใช้จ่ายด้านการศึกษาของเด็กๆ มีความสัมพันธ์เชิงบวกกับ SWB การดูแลสุขภาพและการดูแลเด็กและผู้สูงอายุมีความสัมพันธ์เชิงลบกับ SWB ประการที่สาม การบริโภคส่งผลกระทบต่อ SWB ส่วนใหญ่ผ่านการซื้อสินค้าจากประสบการณ์และที่เห็นได้ชัดเจน แม้ว่าการบริโภคเชิงวัตถุในรูปแบบของการดูแลส่วนบุคคลและการแต่งกายจะมีผลกระทบต่อ SWB มากที่สุด ประการที่สี่ การทดสอบเอนโดจีนิตีและการประมาณค่าตัวแปรเครื่องมือช่วยให้สามารถตีความผลลัพธ์เชิงสาเหตุได้ นอกจากนี้ การค้นพบนี้ยังมีความน่าเชื่อถือต่อการเปลี่ยนแปลงในการควบคุม เทคนิคการประมาณค่า การจัดหมวดหมู่ประเภทการบริโภค และประเภทการบริโภคจะอยู่ในรูปแบบระดับหรืออัตราส่วนหรือไม่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีผลลัพธ์หลักๆ 4 ประการ ประการแรก การบริโภคมีความสัมพันธ์กับ SWB อย่างมาก ประการที่สอง มีเพียง 7 ใน 14 ประเภทการบริโภคเท่านั้นที่รับผิดชอบต่อความสัมพันธ์นี้ การดูแลส่วนบุคคลและเสื้อผ้าการรับประทานอาหารนอกบ้านกิจกรรมสันทนาการกีฬาและค่าใช้จ่ายด้านการศึกษาของเด็กมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับ SWB ประการที่สาม การบริโภคส่วนใหญ่มีผลต่อความสุขส่วนตัวผ่านการซื้อประสบการณ์และการโอ้อวด แม้ว่าการบริโภควัสดุเช่นการดูแลส่วนบุคคลและเสื้อผ้าจะมีผลต่อความสุขส่วนตัวมากที่สุด ประการที่สี่การตรวจสอบธรรมชาติภายในและการประมาณตัวแปรเครื่องมือช่วยให้การตีความสาเหตุของผลลัพธ์ นอกจากนี้ ผลการศึกษายังมีความมั่นคงในการควบคุม เทคนิคการประมาณการ การจำแนกประเภทการบริโภค และการเปลี่ยนแปลงในหมวดการบริโภคทั้งในรูปของระดับหรืออัตราส่วน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีผลลัพธ์หลัก4ประการ ประการแรกการบริโภคมีความสัมพันธ์กับความเป็นอยู่ที่ดี ประการที่สองมีเพียง7ใน14ประเภทผู้บริโภคเท่านั้นที่รับผิดชอบต่อความสัมพันธ์นี้ การดูแลส่วนบุคคลและเสื้อผ้าการรับประทานอาหารนอกบ้านกิจกรรมสันทนาการการใช้จ่ายด้านกีฬาและการศึกษาของเด็กมีความสัมพันธ์ทางบวกกับความเป็นอยู่ที่ดี การดูแลสุขภาพสําหรับเด็กและผู้สูงอายุมีความสัมพันธ์เชิงลบกับความเป็นอยู่ที่ดี ประการที่สามการบริโภคส่วนใหญ่ส่งผลต่อความเป็นอยู่ที่ดีของอัตนัยผ่านการซื้อประสบการณ์และการแสดงออกแม้ว่าการบริโภควัสดุในรูปแบบของการดูแลส่วนบุคคลและเสื้อผ้าจะมีผลกระทบมากที่สุดต่อความเป็นอยู่ที่ดี ประการที่สี่การทดสอบendogenousและการประมาณค่าตัวแปรเครื่องมือช่วยให้สามารถตีความผลลัพธ์ได้ นอกจากนี้ผลการสํารวจยังเป็นรูปแบบของการควบคุมการเปลี่ยนแปลงที่แข็งแกร่งเทคนิคการประมาณการการจําแนกประเภทการบริโภคและไม่ว่าจะเป็นระดับหรืออัตราการบริโภค