6.3.Characters and Role of Chain Ac

6.3.
Characters and Role of Chain Actors
GROWERS
General Characteristics and Cropping
The pomelo growers in Thailand cultivate Pomelo on an approximately average of 4.5 rai or 0.72 hectares per family. Presently there are 65,638 pomelo growers (OAE, 2008) in Thailand.
They are mainly dependent on family labour and hire external labour mainly in the harvest season. The family members are in charge for weeding, watering, fertilizing and chemical application to monitor pests and diseases. Pomelo is harvested by hand, cut from the stem with a knife or scissor.
The average investment costs for Pomelo orchards is about 67.350 THB per/ha according OAE (OAE, 2008). Main production cost are for pesticides, other chemical agents, fertilizers, fuel for water pump and labor.
The largest area of Pomelo cultivation is in the South (56.23%) followed by the North (17.79%) and the Central (17.09%). The major varieties for export markets are Khao Thong Dee and Khao Nam Pueng. The average yield in 2007 was 9.38 MT per hectare increased by 2.75% compared with 2006 (9.33 Ton per hectare).
According to interviews with pomelo growers in Nakorn Chai Sri, Nakorn Pathom province, the pomelo production area is decreasing. The pomelo growers replaced pomelo with other crop such as paddy (attractive price in rice crop 2007/08), guava, and rose apple. There are several explanations such as the price of pomelo maintained basically on the same level while production costs increased significantly, urbanization pushes the land price in the outskirt of Bangkok up, old pomelo cultivation area became more vulnerable to pests and diseases (some orchards are older than 20 years) and loss of soil fertility. Old pomelo trees would need to be replaced with new seedlings but the farmers are uncertain of the high investment and production price fluctuations, some areas have been subject to repeated flooding.
Although the harvest time is to a certain extend all year round - the major production yields between August and September (“Som Pee” - season) and main second season is in April to May (“Som Tawai”- season). As pomelo can be stored for several months they are marketed the whole year – although with seasonal and regional price fluctuations.
The pomelo producers in Wieng Kaen cultivate approximately 5-6 rai per family (or approx. 1 ha). Some of them cultivate also other cash crops such as rubber to decrease the risk from pomelo production and price fluctuations.
The main varieties grown in Wieng Kaen are Thong Dee and Khao Nam Puang with some Chandler/Pink Pomelo (10%).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

6.3ตัวละครและบทบาทของนักแสดงโซ่เกษตรกรผู้ปลูกลักษณะทั่วไปและการปลูกพืชเกษตรกรผู้ปลูกส้มโอในประเทศไทยปลูกส้มโอในการเฉลี่ยประมาณ 4.5 ไร่หรือ 0.72 ไร่ต่อครอบครัว ปัจจุบันมีเกษตรกรผู้ปลูกส้มโอ 65,638 (OAE, 2008) ในประเทศไทยพวกเขาเป็นส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับแรงงานครอบครัวและจ้างแรงงานภายนอกส่วนใหญ่ในฤดูกาลเก็บเกี่ยว สมาชิกในครอบครัวอยู่ในค่าธรรมเนียมสำหรับต้นไม้กำจัดวัชพืช รดน้ำ ปุ๋ย และเคมีประยุกต์เพื่อตรวจสอบศัตรูพืชและโรค ส้มโอเก็บเกี่ยวด้วยมือ ที่ตัดจากก้าน ด้วยมีดหรือกรรไกรประมาณ 67.350 บาทเป็นต้นทุนเงินลงทุนเฉลี่ยสำหรับสวนผลไม้ส้มโอ / ฮา ตาม OAE (OAE, 2008) ต้นทุนการผลิตหลักสำหรับยาฆ่าแมลง สารเคมีอื่น ๆ ปุ๋ย น้ำมันเชื้อเพลิงสำหรับเครื่องสูบน้ำและแรงงานได้โดยพื้นที่ส่วนใหญ่ปลูกส้มโอเป็นในภาคใต้ (56.23%) ตาม ด้วย (17.79%) ภาคเหนือและภาคกลาง (17.09%) พันธุ์หลักสำหรับตลาดส่งออกที่มีเขาทองดีและขาวน้ำผึ้ง ผลผลิตเฉลี่ยใน 2007 ถูก 9.38 ตันต่อเฮกตาร์เพิ่มขึ้น 2.75% เมื่อเทียบกับ 2006 (9.33 ตันต่อเฮกตาร์)เป็นการลดพื้นที่การผลิตส้มโอตามสัมภาษณ์เกษตรกรผู้ปลูกส้มโอในศรีชัยนคร จังหวัดนครปฐม ปลูกส้มโอแทนส้มโอกับพืชอื่น ๆ เช่นข้าวเปลือก (ราคาที่น่าสนใจในพืชข้าว 2007/08), ฝรั่ง และชมพู่ มีคำอธิบายหลายเช่นราคาของส้มโอรักษาโดยทั่วไปในระดับเดียวกันในขณะที่ต้นทุนการผลิตเพิ่มขึ้น กลายเป็นเมืองผลักดันราคาที่ดินในกลางกรุงเทพที่ค่า พื้นที่เพาะปลูกส้มโอเก่ากลายเป็นความเสี่ยงจากศัตรูพืช และโรค (บางสวนมีอายุมากกว่า 20 ปี) และสูญเสียความอุดมสมบูรณ์ของดิน ต้นไม้ส้มโอเก่าจะต้องถูกแทนที่ ด้วยต้นกล้าใหม่ แต่เกษตรกรไม่แน่ใจในการลงทุนสูงและความผันผวนของราคาการผลิต บางพื้นที่มีการไปซ้ำน้ำท่วมแม้ว่าเวลาเก็บเกี่ยวจะมีบาง ขยายตลอดปี - อัตราผลตอบแทนการผลิตขนาดใหญ่ระหว่างเดือนสิงหาคมและกันยายน (ฤดูกาล "ฉี่ส้ม" -) และหลักสองฤดูกาลคือในเดือนเมษายนถึงพฤษภาคม ("ถวายส้ม" -ฤดูกาล) เป็นส้มโอสามารถเก็บไว้ได้หลายเดือน พวกเขามีตลาดทั้งปี – แม้ว่าความผันผวนของราคาตามฤดูกาล และในภูมิภาคการผลิตส้มโอเวียงแก่นปลูกครอบครัวละประมาณ 5-6 ไร่ (หรือประมาณ 1 ฮา) บางส่วนของพวกเขายังปลูกพืชเงินสดอื่น ๆ เช่นยางเพื่อลดความเสี่ยงจากความผันผวนของราคาและการผลิตส้มโอพันธุ์หลักปลูกในเวียงแก่นที่มีทองดีและขาวน้ำบ้านพวงกับส้มโอบาง Chandler/ชมพู (10%)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

6.3.
ตัวละครและบทบาทของนักแสดงเชน
เกษตรกรผู้ปลูก
ลักษณะโดยทั่วไปและการปลูกพืช
เกษตรกรผู้ปลูกส้มโอในประเทศไทยปลูกฝังส้มโอในการประมาณค่าเฉลี่ยของ 4.5 ไร่หรือ 0.72 ไร่ต่อครอบครัว ปัจจุบันมีเกษตรกรผู้ปลูกส้มโอ 65638 (สศก 2008) ในประเทศไทย.
พวกเขาเป็นส่วนใหญ่ขึ้นอยู่กับแรงงานในครอบครัวและจ้างแรงงานภายนอกส่วนใหญ่ในฤดูเก็บเกี่ยว สมาชิกในครอบครัวอยู่ในค่าใช้จ่ายสำหรับการกำจัดวัชพืชรดน้ำใส่ปุ๋ยและการประยุกต์ใช้สารเคมีในการตรวจสอบศัตรูพืชและโรค ส้มโอจะมีการเก็บเกี่ยวด้วยมือตัดจากต้นกำเนิดด้วยมีดหรือกรรไกร.
ค่าใช้จ่ายในการลงทุนเฉลี่ยสำหรับสวนผลไม้ส้มโอเป็นเรื่องเกี่ยวกับ 67.350 บาทต่อ / ไร่ตามสศก (สศก 2008) ต้นทุนการผลิตหลักสำหรับยาฆ่าแมลงสารเคมีอื่น ๆ , ปุ๋ย, น้ำมันเชื้อเพลิงสำหรับปั๊มน้ำและแรงงาน.
พื้นที่ที่ใหญ่ที่สุดของการเพาะปลูกส้มโออยู่ในภาคใต้ (56.23%) รองลงมาคือภาคเหนือ (17.79%) และภาคกลาง (17.09%) พันธุ์ที่สำคัญสำหรับตลาดส่งออกที่มีเขาทองดีและเขาพึ่งน้ำ อัตราผลตอบแทนโดยเฉลี่ยในปี 2007 เป็น 9.38 ตันต่อเฮกตาร์เพิ่มขึ้น 2.75% เมื่อเทียบกับ 2006 (9.33 ตันต่อเฮกตาร์).
ตามที่ให้สัมภาษณ์กับเกษตรกรผู้ปลูกส้มโอในนครชัยศรีนครจังหวัดนครปฐมพื้นที่การผลิตส้มโอจะลดลง เกษตรกรผู้ปลูกส้มโอส้มโอแทนที่ด้วยพืชอื่น ๆ เช่นข้าว (ราคาที่น่าสนใจในการเพาะปลูกข้าวปี 2007/08) ฝรั่งและชมพู่ มีคำอธิบายหลายอย่างเช่นราคาของส้มโอการบำรุงรักษาโดยทั่วไปในระดับเดียวกันในขณะที่ต้นทุนการผลิตที่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญจะกลายเป็นเมืองผลักดันให้ราคาที่ดินในเขตพื้นที่ชานเมืองของกรุงเทพฯขึ้นในพื้นที่เพาะปลูกส้มโอเก่ากลายเป็นความเสี่ยงที่จะศัตรูพืชและโรค (สวนผลไม้บางเก่า กว่า 20 ปี) และการสูญเสียความอุดมสมบูรณ์ของดิน ต้นไม้ส้มโอเก่าจะต้องถูกแทนที่ด้วยต้นกล้าใหม่ แต่เกษตรกรมีความไม่แน่นอนของการลงทุนและราคาการผลิตสูงความผันผวนบางพื้นที่ได้รับอาจจะเกิดน้ำท่วมซ้ำแล้วซ้ำอีก.
แม้ว่าเวลาเก็บเกี่ยวคือการบางขยายตลอดทั้งปี - การผลิตที่สำคัญ อัตราผลตอบแทนระหว่างเดือนสิงหาคมและกันยายน ( "พี่ส้ม" - ฤดูกาล) และฤดูกาลที่สองหลักอยู่ในเมษายน-พฤษภาคม ( "Som ถวาย" - ฤดูกาล) ในฐานะที่เป็นส้มโอสามารถเก็บไว้ได้นานหลายเดือนที่พวกเขากำลังทำการตลาดตลอดทั้งปี. - แม้จะมีความผันผวนของราคาตามฤดูกาลและภูมิภาค
ผู้ผลิตส้มโอในเวียงขอนแก่นปลูกฝังประมาณ 5-6 ไร่ต่อครอบครัว (หรือประมาณ 1 ฮ่า.) บางส่วนของพวกเขายังปลูกฝังพืชเศรษฐกิจอื่น ๆ เช่นยางเพื่อลดความเสี่ยงจากการผลิตส้มโอและราคาผันผวน.
พันธุ์หลักที่ปลูกในเวียงขอนแก่นเป็นทองดีและเขาพวงน้ำกับบางแชนด์เลอ / ชมพูส้มโอ (10%)