About Cervical CancerCervical cance

About Cervical Cancer
Cervical cancer has become one of the most preventable cancers,
and both its incidence and mortality rates are in decline
(National Cancer Institute, 2010a). Before 1960, cervical cancer
accounted for the majority of cancer-related deaths among
American women (Teitelman, Stringer, Averbuch & Witkoski,
2009). Because of early detection and prevention strategies,
this has changed. According to the CDC (2010a), 12,280
women were diagnosed with cervical cancer and 4,021 women
died of it in 2007.
Cervical cancer is most commonly a squamous cell carcinoma
(Bedford, 2009), but it can also be an adenocarcinoma
or mixed-type cancer. According to Schiff man and colleagues
(Schiff man, Castle, Jeronimo, Rodriquez, & Wacholder, 2007,
p. 890), carcinogenesis includes four stages: “infection of metaplastic
epithelium at the cervical transformation zone, viral
persistence, progression of persistently infected epithelium to
cervical precancer and invasion through the basement membrane
of the epithelium.” It begins within the cervix and can extend
to other parts of the reproductive system (Bedford, 2009).
In more severe cases, it can metastasize to the surrounding
lymph glands and/or other body systems.
Th ere are two staging systems used with cervical cancer
(American Cancer Society, 2010). Th e International Federation
of Obstetricians and Gynecologists (FIGO) system includes
fi ve stages to describe tissue involvement. Th e American Joint
Committee on Cancer (AJCC) uses the “TNM” system to stage
cervical cancer. Th is system includes the extent of the tumor
(T), if metastasis to nodes is present (N), and if distant metastases
are present (M). Th ese stages are further broken down into
substages that describe tissue involvement in greater detail.
Causes and Risk Factors
Th ere are several known risk factors and causes of cervical
cancers. Although cervical cancer has well-known causes and
screening measures, some women are more at risk for developing
it. Th ese factors are discussed using the epidemiologic BEINGS
model of risk assessment (Jekel, Katz, Elmore, & Wild,
2007; see Box 1). BEINGS is an acronym for the following risk
categories of disease: biological and behavioral, environmental,
immunologic, nutrition, genetic and services, social and spiritual
factors (see Box 1). Th is acronym is useful for remembering
the categories of preventable causes of disease. Some categories
are modifi able and others are not. Th e BEINGS model is highly
applicable to cervical cancer and can help providers identify
those women with “above average” risk.
Biological/Behavioral
Nearly all cervical cancers are shown to be associated with human
papilloma virus (HPV) (Bedford, 2009). HPV is the most
common sexually transmitted infection (STI) in the United
States and the occurrence is as high as 50 percent for both men
and women who are sexually active (Teitelman et al., 2009).
Th ere are other factors that infl uence a person’s response to
HPV infection, however. Not all women infected with HPV
will go on to develop cervical cancer. In many, the body will
fi ght off the infection and it will resolve. In others, HPV infections
persist and a variety of factors interact to infl uence the
development of cancer.
Age is a risk factor for HPV infection. According to the
American Cancer Society (ACS), women under the age of 30
are more likely to develop HPV infections (2011), whereas cervical
cancer most commonly occurs in women over 30 years of
age (CDC, 2010a). More than half of women with cervical cancer
are between the ages of 30 and 55 (Foundations for Women’s
Cancer, 2011). Researchers have found that the prevalence
of HPV infection increases from 14 years through 24 years, and
then decreases with advancing ages (Dunn et al., , 2007). Th ese
authors suggest that HPV infection prevalence was 26.8 percent,
or 7.5 million females.
HPV infection can be asymptomatic, or it can result in visible
lesions on the skin, abnormal screening results and cervical
cancer. Th ere are more than 100 known varieties of this
virus, although only 40 types aff ect the genital tract (NationalCancer Institute, 2010a). Some strains are more virulent than
others and it’s possible to contract several types of HPV at once.
HPV type 16 and type 18 are known to be higher risk strains
that cause more than 70 percent of cervical cancer. Other lower
risk types cause genital warts and other nonmalignant lesions
and can clear up on their own. Dunn and colleagues (Dunn et
al., 2007) found that the prevalence of high-risk types of HPV
decreased aft er women reached 20 to 29 years of age, and the
prevalence of these lower risk types stabilized aft er women

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โรคมะเร็งปากมดลูก
มะเร็งปากมดลูกได้กลายเป็นหนึ่งในมะเร็งที่สุด preventable,
และอัตราการเกิดและการตายลดลง
(สถาบันมะเร็งแห่งชาติ 2010a) ก่อน 1960 มะเร็งปากมดลูก
คิดส่วนใหญ่ที่เกี่ยวข้องกับโรคมะเร็งเสียชีวิตระหว่าง
ผู้หญิงอเมริกัน (Averbuch Teitelman สตริงเกอร์ & Witkoski,
2009) ตรวจหาและป้องกันกลยุทธ์,
นี้มีการเปลี่ยนแปลง ตาม CDC (2010a), 12, 280
ผู้หญิงถูกวินิจฉัยกับโรคมะเร็งปากมดลูกและหญิง 4,021
ตายของมันในปี 2007
มะเร็งปากมดลูกมักเป็น carcinoma เป็นเซลล์ squamous
(กลาสโกว์ 2009), แต่อาจจะเป็นมะเร็งชนิดต่อม
หรือมะเร็งชนิดผสม ตามองท์ชิฟฟ์แมนและเพื่อนร่วมงาน
(องท์ชิฟฟ์แมน ปราสาท Jeronimo, Rodriquez & Wacholder, 2007,
890 พี), carcinogenesis มีสี่ขั้นตอน: "ติดเชื้อของ metaplastic
epithelium ที่โซนแปลงปากมดลูก ไวรัส
มีอยู่ ความก้าวหน้าของ epithelium สามารถติดเชื้อไป
precancer ปากมดลูกและการบุกรุกผ่านเมมเบรนชั้นใต้ดิน
ของ epithelium " มันเริ่มต้นภายในปากมดลูก และสามารถขยาย
กับส่วนอื่น ๆ ของระบบสืบพันธุ์ (กลาสโกว์ 2009) .
ในกรณีรุนแรงมากขึ้น มันสามารถ metastasize ไป
ต่อมน้ำเหลือง/ อื่น ๆ ร่างกายระบบการ
ครั้งโบราณมีสองระบบเตรียมใช้กับมะเร็งปากมดลูก
(อเมริกันสมาคมโรคมะเร็ง 2010) Th อีสหพันธ์นานาชาติ
สูติแพทย์และขอน (FIGO) ระบบรวม
fi ve ขั้นอธิบายเกี่ยวข้องเนื้อเยื่อ อเมริกันร่วม Th e
กรรมการในมะเร็ง (AJCC) ใช้ระบบ "TNM" ระยะ
มะเร็งปากมดลูก Th คือ ระบบมีขอบเขตของ tumor
(T) ถ้า metastasis ไปโหนอยู่ (N), และแพร่กระจายไกล
จะนำเสนอ (M) Th ความเร็วขั้นเป็นอีกต่างหาก
substages ที่เนื้อเยื่อมีส่วนร่วมในรายละเอียดมากกว่าการ
สาเหตุและปัจจัยเสี่ยง
Th โบราณจะรู้จักปัจจัยเสี่ยงและสาเหตุของปากมดลูกหลาย
มะเร็ง แม้ว่ามะเร็งปากมดลูกมีสาเหตุรู้จัก และ
มาตรการคัดกรอง ผู้หญิงบางคนเป็นที่สำหรับพัฒนา
ก็ ปัจจัยความเร็ว Th จะกล่าวถึงการใช้เทพ epidemiologic
รูปแบบการประเมินความเสี่ยง (Jekel ทซ Elmore &ป่า,
2007 ดู 1 กล่อง) สิ่งมีชีวิตเป็นคำย่อสำหรับความเสี่ยงต่อไปนี้
ประเภทของโรค: ชีวภาพ และพฤติกรรม สิ่งแวด ล้อม,
immunologic โภชนาการ พันธุกรรมและบริการ สังคม และจิตวิญญาณ
(เห็นกล่อง 1) ปัจจัยการ Th คือ ชื่อย่อจะเป็นประโยชน์สำหรับการจดจำ
ประเภท preventable สาเหตุของโรค บางประเภท
modifi ได้ และคนอื่นไม่ Th อีเทพรุ่นคือ
ใช้กับมะเร็งปากมดลูก และสามารถช่วยให้ผู้ให้บริการระบุ
ผู้หญิง "ข้างต้นเฉลี่ย" เสี่ยง
ชีวภาพ/พฤติกรรม
แสดงโรคมะเร็งปากมดลูกเกือบทั้งหมดจะเชื่อมโยงกับบุคคล
ไวรัส papilloma (HPV) (กลาสโกว์ 2009) มะเร็งปากมดลูกเป็นส่วนใหญ่
ร่วมส่งทางเพศติดเชื้อ (STI) ในสหรัฐ
อเมริกาและเกิดมีสูงถึง 50 เปอร์เซ็นต์สำหรับทั้งชาย
และผู้หญิงอยู่ทางเพศ (Teitelman et al., 2009) .
Th โบราณเป็นอีกปัจจัย uence infl ที่ตอบสนองต่อบุคคล
ติดเชื้อมะเร็งปากมดลูก อย่างไรก็ตาม หญิงไม่ติดเชื้อ HPV
จะไปในมะเร็งปากมดลูก มาก ร่างกายจะ
ght ไร้เชื้อและมันจะแก้ ในผู้อื่น การติดเชื้อ HPV
คงอยู่ และความหลากหลายของปัจจัยที่โต้ตอบกับ infl uence
พัฒนาของมะเร็ง
อายุเป็นปัจจัยเสี่ยงการติดเชื้อ HPV ตาม
อเมริกันมะเร็งสังคม (ACS), ผู้หญิงอายุ 30
มีแนวโน้มที่จะพัฒนาเชื้อ HPV (2011), ในขณะที่ปากมดลูก
มะเร็งมักเกิดในผู้หญิงมากกว่า 30 ปี
อายุ (CDC 2010a) มากกว่าครึ่งหนึ่งของผู้หญิงที่มีมะเร็งปากมดลูก
คือระหว่างอายุ 30 และ 55 (รากฐานสำหรับผู้หญิง
มะเร็ง 2011) นักวิจัยได้พบว่าความชุก
ติดเชื้อมะเร็งปากมดลูกเพิ่มขึ้นจาก 24 ปี 14 ปี และ
ลดลงแล้ว ด้วยวัยก้าวหน้า (Dunn et al.,, 2007) ความเร็ว Th
ผู้เขียนแนะนำว่า ชุกการติดเชื้อ HPV อยู่ร้อยละ 26.8,
หรือหญิง 7.5 ล้าน.
ติดเชื้อ HPV สามารถแสดงอาการ หรือมันสามารถทำให้มองเห็น
ได้บนผิว ผลการตรวจคัดกรองผิดปกติ และปากมดลูก
มะเร็ง ครั้งโบราณมีมากกว่า 100 สายพันธุ์ที่รู้จักนี้
ไวรัส แม้เพียง 40 ชนิดลแช ect ทางเดินที่อวัยวะเพศ (NationalCancer สถาบัน 2010a) บางสายพันธุ์เป็น virulent ยิ่งกว่า
และอื่น ๆ ของสัญญาชนิดต่าง ๆ ของมะเร็งปากมดลูกในคราวเดียวกันสามารถ
HPV ชนิด 16 และ 18 ชนิดเรียกว่าเป็น สายพันธุ์เสี่ยงสูง
ที่ทำมากกว่าร้อยละ 70 ของมะเร็งปากมดลูก ล่างอื่น ๆ
ชนิดความเสี่ยงทำให้เกิดการขจัดกระไฝหูด genital และอื่น ๆ ได้ที่ nonmalignant
และสามารถล้างเอง ดันน์ และเพื่อนร่วมงาน (Dunn et
al., 2007) พบว่าความชุกของมะเร็งปากมดลูกชนิดอิก
ลดลง aft เอ้อ ถึง 20-29 ปี หญิงและ
ชุกชนิดความเสี่ยงต่ำแต่มีความเสถียร aft เอ้อ ผู้หญิง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เกี่ยวกับโรคมะเร็งปากมดลูก
มะเร็งปากมดลูกเป็นหนึ่งในมะเร็งที่ป้องกันได้และส่วนใหญ่
ทั้งอุบัติการณ์และอัตราการเสียชีวิตจะลดลง
( สถาบันมะเร็งแห่งชาติ 2010a ) ก่อนปี 1960
มะเร็งปากมดลูกคิดเป็นส่วนใหญ่ของโรคมะเร็งที่เกี่ยวข้องกับการตายของผู้หญิงอเมริกัน ( teitelman
,
witkoski แนว averbuch & , 2009 ) เพราะการตรวจหาและกลยุทธ์การป้องกัน
นี้มีการเปลี่ยนแปลง ตามที่ CDC ( 2010a ) , ผู้หญิง 12280
ได้รับการวินิจฉัยโรคมะเร็งปากมดลูกและหญิง 3241
ตายใน 2007 .
มะเร็งปากมดลูกมักเป็น squamous เซลล์
( เบดฟอร์ด , 2009 ) , แต่ก็ยังเป็นมะเร็งชนิดต่อม
หรือผสมมะเร็งชนิด ตาม ชิฟแมนและเพื่อนร่วมงาน
( ชิฟแมน , ปราสาท , เจร ิโม รอดริเกวซ , , wacholder & 2550
หน้า 890 )มะเร็งรวมถึงสี่ขั้นตอน : " การติดเชื้อของเยื่อบุผิว metaplastic
ในโซนการเปลี่ยนแปลงปากมดลูก , ไวรัส
ความพยายาม ความก้าวหน้าของผู้ที่ติดเชื้อชนิด

precancer ปากมดลูกและการบุกรุกผ่านเยื่อบุผิวดิน
ของ . " มันเริ่มภายในมดลูก และสามารถขยาย
ไปยังส่วนอื่น ๆของระบบสืบพันธุ์ ( เบดฟอร์ด , 2009 )
ในกรณีที่รุนแรงมากขึ้นมันสามารถ metastasize ไปยังต่อมน้ําเหลืองรอบ
และ / หรือระบบอื่น ๆในร่างกาย พวกเขาเป็นสองระบบนี้

ทดลองใช้กับมะเร็งปากมดลูก ( สมาคมโรคมะเร็งอเมริกัน 2010 ) th e สหพันธ์นานาชาติ
ของสูตินรีแพทย์และแพทย์ ( Figo ) รวมถึงระบบ
fi ได้ขั้นตอนที่อธิบายในเนื้อเยื่อ th e คณะกรรมการร่วม
ชาวอเมริกันเป็นมะเร็ง ( ajcc ) ใช้ระบบ " tnm " เวที
มะเร็งปากมดลูกที่เป็นระบบรวมถึงขอบเขตของเนื้องอก
( T ) ถ้าไปถึงจุดที่เป็นปัจจุบัน ( n ) และถ้าไกลระยะ
เป็นปัจจุบัน ( M ) th ESE ขั้นตอนเพิ่มเติมแบ่งย่อย
substages ที่อธิบายในรายละเอียดมากขึ้นในเนื้อเยื่อ .
สาเหตุและปัจจัยเสี่ยง
th ก่อนหลายรู้จักปัจจัยเสี่ยงและสาเหตุของมะเร็งปากมดลูก

ถึงแม้ว่ามะเร็งปากมดลูกมีสาเหตุที่รู้จักกันดีและ
มาตรการการคัดกรอง ผู้หญิงบางคนมีความเสี่ยงในการพัฒนา
. th ESE ปัจจัยที่มีการกล่าวถึงการใช้รูปแบบทางระบาดวิทยามนุษย์
การประเมินความเสี่ยง ( jekel Katz , Elmore , & , ป่า ,
2007 ; ดูช่องที่ 1 ) มนุษย์เป็นตัวย่อสำหรับโรคนี้
หมวดหมู่ของโรคทางชีวภาพและพฤติกรรม สิ่งแวดล้อม
immunologic , โภชนาการ , บริการทางพันธุกรรมและปัจจัยสังคมและจิตวิญญาณ
( ดูช่องที่ 1 )จะย่อ จะเป็นประโยชน์สำหรับการจำ
ประเภทของสาเหตุอาการของโรค บางประเภท
จะโมดิฟายสามารถและคนอื่นไม่ได้ th e มนุษย์แบบเป็นอย่างสูง
ใช้ได้กับมะเร็งปากมดลูก และช่วยให้ผู้ให้บริการระบุ
ผู้หญิงพวกนั้นด้วย " ความเสี่ยงสูงกว่าค่าเฉลี่ย " .

ทางชีวภาพ / มะเร็งปากมดลูกเกือบทั้งหมดจะถูกแสดงให้มีความสัมพันธ์กับมนุษย์
papilloma virus ( HPV ) ( เบดฟอร์ด , 2009 )HPV เป็นส่วนใหญ่
ทั่วไปการติดเชื้อโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ ( STI ) ในสหรัฐอเมริกาและการ
สูงถึงร้อยละ 50 สำหรับทั้งชายและหญิงที่มีเพศสัมพันธ์
( teitelman et al . , 2009 ) .
th ยังเป็นปัจจัยที่ uence infl ของคนที่ตอบสนองต่อการติดเชื้อ HPV
, อย่างไรก็ตาม อื่น ๆ . ผู้หญิงไม่ทุกคนที่ติดเชื้อ HPV
จะไปในที่จะพัฒนาเป็นมะเร็งปากมดลูก ในมาก ร่างกายจะ
Fi แล้วปิดติด และจะแก้ปัญหาได้ ในผู้อื่น เชื้อ HPV
คงอยู่ และหลายปัจจัย โต้ตอบ กับการพัฒนาของมะเร็ง uence infl
.
อายุเป็นปัจจัยเสี่ยงสำหรับการติดเชื้อ HPV . ตาม
American Cancer Society ( ACS ) , ผู้หญิงอายุ 30
มีแนวโน้มที่จะพัฒนาติดเชื้อ HPV ( 2011 ) ส่วนมะเร็งปากมดลูก
ส่วนใหญ่มักจะเกิดขึ้นในผู้หญิงอายุ 30 ปี
อายุ ( CDC ,2010a ) มากกว่าครึ่งหนึ่งของผู้หญิง
มะเร็งปากมดลูกระหว่างช่วงอายุ 30 และ 55 ( มูลนิธิเพื่อสตรี
มะเร็ง , 2011 ) นักวิจัยได้พบว่า ความชุกของการติดเชื้อ HPV
เพิ่มจาก 14 ปี ถึง 24 ปี และลดลงตามอายุ
แล้วก้าวหน้า ( ดันน์ et al . , 2007 ) th ผู้เขียนแนะนำว่า การติดเชื้อ HPV ESE
ความชุกเป็นร้อยละ 26.8 , หรือ 7.5 ล้าน

ผู้หญิงการติดเชื้อ HPV สามารถแสดงอาการ หรืออาจส่งผลให้แผลที่มองเห็น
บนผิว ผลการตรวจคัดกรองมะเร็งปากมดลูกผิดปกติ และ

th ที่นี่มีกว่า 100 สายพันธุ์ของไวรัสที่รู้จัก
แต่เพียง 40 ประเภทงาน ect ที่อวัยวะสืบพันธุ์ ( nationalcancer สถาบัน 2010a ) บางสายพันธุ์จะรุนแรงมากกว่า
คนอื่นและเป็นไปได้ที่จะสัญญาหลายประเภทของการติดเชื้อ HPV
ครั้งชนิด HPV 16 และ 18 ชนิดเป็นที่รู้จักกันเป็นสายพันธุ์ที่ก่อให้เกิดความเสี่ยงสูง
มากกว่าร้อยละ 70 ของมะเร็งปากมดลูก ลดความเสี่ยงประเภทอื่น
เพราะหูดที่อวัยวะเพศและแผล nonmalignant
และสามารถล้างได้ด้วยตนเอง ดันน์และเพื่อนร่วมงาน ( ดันน์และ
al . , 2007 ) พบว่า ความชุกของชนิดที่มีความเสี่ยงสูงของการติดเชื้อ HPV
ลดลงเอ้อผู้หญิงถึง 20 ถึง 29 ปีและ
ความชุกของชนิดความเสี่ยงเหล่านี้ลดความเสถียรเอ้อ
ผู้หญิง