Meng Hao’s face once again filled w

Meng Hao’s face once again filled with a dark expression. The surrounding Cultivators wanted to leave. Unfortunately, their Dao Pillars trembled, and they were incapable of even moving. They stared nervously at Meng Hao.

“From this day forward, none of you are permitted to step a foot into the Xiao Clan,” said Meng Hao coolly. He flicked his sleeve, unbinding the Cultivators. They immediately gave deep bows to Meng Hao, and pledged to follow his instructions. After that, they fled at top speed.

When they were gone, pale-faced Xiao Chang’en approached. Clasping hands, he bowed deeply to Meng Hao.

“Many thanks, benefactor!!”

All of the Xiao Clan members approached and began kowtowing to Meng Hao. Xiao Caifeng stared at him blankly for a moment, and then nodded.

Meng Hao looked around at the Xiao Clan. “I can’t stay here,” he said gently. “I must leave in a few days. The only help I can provide is what I’ve already done.”

“It’s enough,” said Xiao Chang’en, bowing deeply. “Fear of benefactor will keep the Xiao Clan safe for dozens of years to come. Once the Xiao Clan produces another Foundation Establishment Cultivator, then our position will be secured permanently.” The death aura which emanated from his body had grown stronger. Most likely, he would reach the end of his life within a year.

Meng Hao said nothing. After a long moment, he nodded, then returned into the lightning mist.

Three days later, Meng Hao chose to leave. Before departing, he severed two vines and left them in the Spirit lake. He helped Xiao Caifeng to brand them to herself; in the future, they would belong to the Xiao Clan. Xiao Caifeng watched with a smile as Meng Hao left.

Her eyes followed him as he disappeared into the distance. Who knew how long his shadow would rest on her heart? Her gaze rested on the spot where he had disappeared; she knew inside that there was no possibility of anything happening between the two of them.

Xiao Chang’en looked at Xiao Caifeng and sighed. His body seemed even weaker in the early morning sun. He was only growing older and older.

Several days later, Meng Hao sped through the sky, flying along the border territory between the Blood Demon Sect and the Solitary Sword Sect. A frown covered his face because of the incessant yammering of the meat jelly hat. It hadn’t stopped talking at all during the previous days.

“A female. Wahaha! It turned out she was a girl. Meng Hao, don’t you think it’s strange? Hey, why aren’t you saying anything? You can’t do that, it’s immoral. It turns out you fought with a girl! Heavens…. You know, I’m an elder of the senior generation, with ever-changing forms. How can you treat me this way? Acting like this is very wrong, very immoral….”

Veins of blood filled Meng Hao’s eyes, along with a look of despair. He really couldn’t deal with this type of torment. The hat’s endless chattering was enough to drive a person crazy. Meng Hao could feel his temper growing worse and worse.

But attacking the meat jelly was useless. Cursing it did nothing. It couldn’t be thrown away. It was stuck to him like dog skin plaster, seemingly attached to him for life. Meng Hao couldn’t think of any other alternative than to simply go insane.

He proceeded forward wearily. Suddenly, his eyes flickered as he caught sight of eight bright beams shooting toward him. They were all Cultivators of the Foundation Establishment stage. The beams of light were all the color of blood. Several of the Cultivators were maintaining a spell, within which was the indistinct image of some sort of enormous blood-colored beast. It floated above them as they proceeded forward.

Seeing these eight Cultivators, Meng Hao’s eyes flashed, and he suddenly spoke to the meat jelly. “You say you have ever-changing forms? I don’t believe you.”

“You don’t believe me!?” cried the meat jelly furiously. It seemed incapable of accepting this. Its dignity and honor had been trampled upon!

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมงเฮาหน้าเต็มไป ด้วยนิพจน์ที่มืดอีกครั้ง เครื่องพรวนดินรอบอยากกลับบ้าน อับ trembled หลักการดาวของพวกเขา และพวกเขาไม่สามารถย้ายได้ พวกเขาจ้องเป็นที่เฮาเมง"จากข้างหน้าวันนี้ คุณไม่ได้รับอนุญาตให้ก้าวเท้าเข้าสู่กองทัพเซียว, " กล่าวว่า เฮาเมงเฉย เขา flicked ของเขาแขน unbinding ของเครื่องพรวนดิน นอกจากนี้พวกเขาทันทีให้ลึกธนูเมงเฮา และจะทำตามคำแนะนำของเขา หลังจากนั้น พวกเขาหนีไปที่ความเร็วสูงสุดขณะที่หายไป หน้าซีดเซียว Chang'en ทาบทาม กุมมือ เขาโค้งคำนับอย่างลึกซึ้งเพื่อเฮาเมง"ขอบคุณมาก กตัญญู!! "ทั้งหมดของสมาชิกแคลนเซียวทาบทาม และเริ่ม kowtowing ไปเฮาเมง เสี่ยว Caifeng จ้องที่เขา blankly สำหรับสักครู่ แล้วเลยต้องเฮา เมงมองไปรอบ ๆ ที่กองทัพเซียว "ฉันไม่สามารถเข้าพักที่นี่ เขากล่าวเบา ๆ "ฉันต้องปล่อยในไม่กี่วัน ฉันสามารถให้ความช่วยเหลือเท่านั้นเป็นสิ่งที่ฉันได้แล้วทำ""มันเป็นเพียงพอ เสี่ยว Chang'en โค้งลึกกล่าว "กลัวความกตัญญูจะทำให้กองทัพเซียวปลอดภัยสำหรับหลายสิบปีที่ผ่านมา เมื่อกองทัพเซียวผลิตการเกษตรกรจัดตั้งมูลนิธิอื่น แล้วเราจะมีความปลอดภัยอย่างถาวร" กลิ่นอายความตายซึ่งเล็ดลอดออกมาจากร่างกายของเขาได้เติบโตแข็งแกร่ง มากที่สุด เขาจะถึงจุดสิ้นสุดของชีวิตของเขาภายในหนึ่งปีเมงเฮากล่าวว่า ไม่มีอะไร หลังจากช่วงยาว เขาแล้วพยักหน้าอย่าง แล้วส่งกลับเข้าไปในหมอกฟ้าผ่าสามวันต่อมา เมงเฮาเลือกจะออก ก่อนออกเดินทาง เขาตัดขาดสองเถา และปล่อยพวกเขาในทะเลสาบวิญญาณ เขาช่วยเสี่ยว Caifeng แบรนด์ให้กับตัวเอง ในอนาคต พวกเขาจะอยู่ในตระกูลเซียว เสี่ยว Caifeng ดู ด้วยรอยยิ้มซ้ายเฮาเมงดวงตาของเธอตามเขา ตามที่เขาหายไปเป็นระยะทาง ใครรู้ระยะเงาของเขาจะวางตัวบนหัวใจของเธอ สายตาของเธอที่วางในจุดที่เขาหายไป เธอรู้ภายในว่า มีความเป็นไปได้ไม่มีอะไรเกิดขึ้นระหว่างเขาทั้งสองChang'en เซียวเซียว Caifeng ดู และถอนหายใจ ร่างกายของเขาดูเหมือนอ่อนแอแม้แดดช่วงเช้า เขาเพียงโตรุ่นเก่า และรุ่นเก่าหลายวันต่อมา เมงเฮาเร่งผ่านท้องฟ้า บินตามเขตชายแดนระหว่างนิกายปีศาจเลือดอดาบโดดเดี่ยวที่หน้างอปกคลุมใบหน้าของเขาเนื่องจากกำลังใจ yammering ของหมวกเนื้อเจลลี่ มันไม่ได้หยุดพูดเลยในช่วงวันก่อนหน้า"หญิง วาฮาฮา มันเปิดออกเธอก็เป็นสาว เฮา เมง คุณคิดไม่เป็นแปลก เฮ้ ทำไมไม่คุณพูดอะไร คุณไม่สามารถทำได้ว่า มันเป็นศีลธรรม ปรากฎว่าคุณต่อสู้กับผู้หญิง สวรรค์... คุณทราบ ฉันมีพี่รุ่นอาวุโส กับการเปลี่ยนแปลงรูปแบบ วิธีสามารถคุณรักษาผมวิธีนี้ ทำหน้าที่เช่นนี้อยู่ผิด ๆ ศีลธรรมมาก..."เส้นเลือดเลือดเต็มตาเมงเฮา พร้อมกับดูสิ้นหวัง เขาจริง ๆ ไม่สามารถจัดการกับการทรมานชนิดนี้ ของหมวกโคตร chattering ก็เพียงพอที่จะขับรถเป็นคนบ้า เมงเฮาสามารถรู้สึกว่าเขาอารมณ์เติบโตแย่ลงและแย่ลงแต่โจมตีเจลลี่เนื้อไร้ประโยชน์ สาปแช่งมันก็ไม่มีอะไร มันไม่สามารถจะโยนไป มันเป็นจมเขาเช่นสุนัขผิวพลาสเตอร์ ดูเหมือนกับเขาสำหรับชีวิต เฮา เมงไม่คิดทดแทนอื่น ๆ กว่าก็ไปบ้าเขาไปงาน ทันใดนั้น ตาของเขา flickered เป็นเขาจับสายตาของแปดลำแสงสว่างถ่ายไปทางเขา พวกเขาเป็นเครื่องพรวนดินทั้งหมดของขั้นตอนการจัดตั้งมูลนิธิ ลำแสงของแสงสีทั้งหมดของเลือดได้ หลายเครื่องพรวนดินที่ถูกรักษาสะกด ซึ่งถูกเรียงลำดับของสีเลือดมหาศาลสัตว์บางภาพไม่ชัด มันลอยเหนือพวกเขา ตามที่พวกเขาดำเนินไปข้างหน้าเห็นเครื่องพรวนดินเหล่านี้แปด ประกายตาเมงเฮา และเขาก็พูดถึงการเยลลี่เนื้อ "คุณว่า คุณมีรูปแบบที่เปลี่ยนแปลงอย่างไร ผมไม่เชื่อคุณ""คุณไม่เชื่อฉัน?" ร้องไห้เจลลี่เนื้ออย่างดุเดือด เหมือนความสามารถในการยอมรับนี้ มีการเหยียบย่ำศักดิ์ศรีและเกียรติของเมื่อ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ใบหน้าเม้งเฮาเต็มไปอีกครั้งด้วยการแสดงออกที่มืด เครื่องคราดพรวนรอบอยากจะออก แต่น่าเสียดายที่เสาดาวของพวกเขากลัวจนตัวสั่นและพวกเขาก็ไม่สามารถได้ย้าย พวกเขาจ้องมองอย่างหงุดหงิดที่เม้งเฮา. "จากวันนี้ไปข้างหน้าไม่มีของคุณได้รับอนุญาตให้ก้าวเท้าเข้าไปในเสี่ยวแซ่" เม้งเฮากล่าวว่าเฉย เขาสะบัดแขนของเขา unbinding พรวน ทันทีที่พวกเขาให้ธนูลึกเพื่อเม้ง Hao และให้คำมั่นที่จะปฏิบัติตามคำแนะนำของเขา หลังจากนั้นพวกเขาหนีไปที่ความเร็วสูงสุด. เมื่อพวกเขาก็หายไปหน้าซีดเผือดเสี่ยว Chang'En เดินเข้ามาใกล้ มือกุมเขาโค้งคำนับอย่างมากให้กับเม้งเฮา. "ขอบคุณมากผู้มีพระคุณ !!" ทั้งหมดของสมาชิกเสี่ยวแซ่เข้าหาและเริ่มที่จะ kowtowing เม้งเฮา เสี่ยว Caifeng จ้องมองมาที่เขา blankly สักครู่แล้วพยักหน้า. เม้งเฮามองไปรอบ ๆ ที่แซ่เสี่ยว "ฉันไม่สามารถอยู่ที่นี่" เขากล่าวเบา ๆ "ผมต้องออกในไม่กี่วัน ช่วยเหลือเดียวที่ฉันสามารถให้เป็นสิ่งที่ผมได้ทำมาแล้ว. " " มันเป็นพอ "เสี่ยว Chang'En กล่าวว่าโค้งคำนับอย่างลึกซึ้ง "ความกลัวของผู้มีพระคุณจะทำให้เสี่ยวแซ่ปลอดภัยสำหรับหลายสิบปีที่ผ่านมา เมื่อเสี่ยวแซ่ผลิตอื่นมูลนิธิจัดตั้งเกษตรกรแล้วตำแหน่งของเราจะได้รับการรักษาความปลอดภัยอย่างถาวร. "กลิ่นอายความตายที่เล็ดลอดออกมาจากร่างกายของเขาได้เติบโตแข็งแกร่ง ส่วนใหญ่แล้วเขาจะไปถึงจุดสิ้นสุดของชีวิตของเขาภายในปี. เม้งเฮากล่าวว่าไม่มีอะไร หลังจากช่วงเวลาที่นานเขาพยักหน้าแล้วก็กลับเข้าไปในหมอกฟ้าผ่า. สามวันต่อมาเม้งเฮาเลือกที่จะปล่อย ก่อนที่จะแยกย้ายเขาตัดขาดสององุ่นและทิ้งไว้ในพระวิญญาณทะเลสาบ เขาช่วยเสี่ยว Caifeng แบรนด์พวกเขากับตัวเอง; ในอนาคตพวกเขาจะอยู่ในแซ่เสี่ยว เสี่ยว Caifeng เฝ้ามองด้วยรอยยิ้มเป็นเม้งเฮาซ้าย. ดวงตาของเธอตามเขาในขณะที่เขาหายไปในระยะทาง ใครจะรู้ว่านานแค่ไหนเงาของเขาจะเหลือในหัวใจของเธอ? สายตาของเธอวางอยู่บนจุดที่เขาได้หายไป; เธอรู้ภายในว่ามีความเป็นไปได้ของสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างสองของพวกเขาไม่. เสี่ยว Chang'En มองที่เสี่ยว Caifeng และถอนหายใจ ร่างกายของเขาดูเหมือนจะปรับตัวลดลงแม้ในดวงอาทิตย์ตอนเช้า เขาเป็นเพียงการเจริญเติบโตเก่าและเก่า. หลายวันต่อมาเม้งเฮาเร่งผ่านท้องฟ้าบินไปตามดินแดนชายแดนระหว่างเลือดปีศาจนิกายและโดดเดี่ยวดาบนิกาย ขมวดปกคลุมใบหน้าของเขาเพราะ yammering ไม่หยุดหย่อนหมวกวุ้นเนื้อ มันไม่ได้หยุดพูดที่ทุกคนในช่วงวันก่อนหน้า. "เป็นเพศหญิง Wahaha! มันกลับกลายเป็นว่าเธอเป็นหญิงสาวคนหนึ่ง เม้งเฮาคุณไม่คิดว่ามันแปลก? Hey, ทำไมคุณไม่พูดอะไร? คุณไม่สามารถทำอย่างนั้นมันผิดศีลธรรม แต่กลับกลายเป็นคุณต่อสู้กับหญิงสาวคนหนึ่ง! ชั้นฟ้าทั้งหลาย ... คุณจะรู้ว่าผมเป็นพี่ของรุ่นอาวุโสที่มีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดรูปแบบ วิธีที่คุณสามารถปฏิบัติกับฉันแบบนี้? ทำหน้าที่เช่นนี้เป็นสิ่งที่ผิดมากผิดศีลธรรมมาก ... . " เส้นเลือดเลือดตาเต็มไปเม้งเฮาพร้อมกับรูปลักษณ์ของความสิ้นหวัง เขามันไม่สามารถจัดการกับประเภทของความทุกข์ทรมานนี้ พูดพล่อยไม่มีที่สิ้นสุดหมวกก็เพียงพอที่จะขับรถคนบ้า เม้งเฮาจะรู้สึกอารมณ์ของเขาเจริญเติบโตแย่ลงและแย่. แต่โจมตีวุ้นเนื้อก็ไม่มีประโยชน์ สาปแช่งมันไม่ได้ทำอะไร มันอาจจะไม่ถูกโยนทิ้งไป มันก็ติดอยู่กับเขาเหมือนฉาบผิวสุนัขที่แนบมาดูเหมือนกับเขาไปตลอดชีวิต เม้ง Hao ไม่ได้คิดทางเลือกอื่น ๆ มากกว่าที่จะเพียงแค่ไปบ้า. เขาเดินไปข้างหน้าเบื่อหน่าย ทันใดนั้นสายตาของเขาในขณะที่เขา flickered จับสายตาของแปดคานสดใสถ่ายภาพต่อเขา พวกเขาเป็นพรวนดินทุกขั้นตอนการจัดตั้งมูลนิธิ คานของแสงทุกสีของเลือด หลายพรวนดินการรักษาที่ถูกสะกดภายในซึ่งเป็นภาพที่ชัดเจนของการจัดเรียงของสัตว์ร้ายเลือดสีมหาศาลบาง มันลอยอยู่เหนือพวกเขาขณะที่พวกเขาเดินไปข้างหน้า. เห็นเหล่านี้แปดพรวนตาเม้งเฮาประกายและเขาก็พูดกับเจลลี่เนื้อ "คุณบอกว่าคุณมีการเปลี่ยนแปลงอยู่ตลอดรูปแบบ? ผมไม่เชื่อว่าคุณ. " " คุณไม่เชื่อฉัน !? "ร้องไห้วุ้นเนื้อคึก มันดูเหมือนความสามารถในการยอมรับนี้ ศักดิ์ศรีและเกียรติของตนได้รับการเหยียบย่ำ!

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เหม็ง เฮาหน้าอีกครั้งด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความมืด โดยเกษตรกรต้องการจะจากไป ขออภัย เสา ดาวของพวกเขาสั่นสะท้าน และพวกเขาไม่สามารถจะย้าย พวกเขาจ้องมองอย่างหงุดหงิดที่เมิ่งเฮ่า" ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป พวกเธอได้รับอนุญาตให้ก้าวเท้าเข้าสู่เสี่ยวเผ่า กล่าวว่า เมิ่งฮ่าวอย่างใจเย็น เขาสะบัดแขนของเขา unbinding โดย cultivators . พวกเขาทันทีให้ลึก โค้งให้ เมิ่งฮ่าว และสัญญาว่าจะปฏิบัติตามคำสั่งของเขา หลังจากที่พวกเขาหนีไปที่ความเร็วสูงสุดเมื่อพวกเขาจากไปแล้ว หน้าซีด เผชิญเสี่ยว chang"en เข้าหา กระชากมือ เขาจมลงลึก เมิ่งฮ่าว" ขอบคุณมากครับ ผู้มีพระคุณ ! ! "ทั้งหมดของเสี่ยววงศ์เข้าหาและเริ่มที่จะ kowtowing เมิ่งเฮ่า เสี่ยว caifeng จ้องมองเขาอย่างไร้จุดหมายอยู่ครู่หนึ่ง แล้วก็พยักหน้าเมิ่งฮ่าวมองไปรอบๆที่เสี่ยวเผ่า " ผมอยู่ที่นี่ไม่ได้ " เขาพูดเบา ๆ " ฉันต้องไปในไม่กี่วัน แค่ช่วยให้ฉันสามารถให้สิ่งที่ฉันได้ทำลงไป "" พอแล้ว " เสี่ยว chang"en โค้งลึกๆ " ความกลัวของผู้มีพระคุณ จะให้เสี่ยวเผ่าปลอดภัยสำหรับหลายปีมา เมื่อเสี่ยวเผ่าอื่นที่มีการสร้างรากฐาน แล้วตำแหน่งของเราจะปลอดภัยอย่างถาวร . " ความตายร่าซึ่ง emanated จากร่างกายของเขาแข็งแกร่งขึ้น ในที่สุด เขาก็จะถึงจุดสิ้นสุดของชีวิตภายใน 1 ปีเมิ่งฮ่าวพูดว่าไม่มีอะไร หลังจากนั้นสักครู่ เขาพยักหน้า แล้วกลับเข้าไปในสายฟ้าหมอก3 วันต่อมา เมิ่งฮ่าวเลือกที่จะไป ก่อนไป เขาตัดสองเถาและทิ้งพวกเขาในทะเลสาบวิญญาณ เขาช่วยเสี่ยว caifeng แบรนด์ให้ตัวเองในอนาคต พวกเขาจะเป็นของเสี่ยวเผ่า เสี่ยว caifeng มองดูด้วยรอยยิ้มขณะที่เมิ่งฮ่าวแล้วตาของเธอตามเขาหายไปกับระยะทาง ใครรู้วิธียาว เงาของเขาก็ขึ้นอยู่กับ หัวใจเธอ สายตาเธอวางอยู่บนจุดที่เขาหายตัวไป เธอรู้อยู่ว่าไม่มีความเป็นไปได้ของสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างสองของพวกเขาเสี่ยวเสี่ยว caifeng chang"en มองแล้วถอนใจ ร่างกายของเขาดูเหมือนจะแข็งแกร่งในช่วงเช้าวันอาทิตย์ เขาเติบโตเก่าและเก่า .หลายวันต่อมา เมิ่งฮ่าว วิ่งผ่านท้องฟ้า บินตามเขตชายแดน ระหว่างนิกาย และลัทธิปีศาจโลหิต ดาบเดี่ยว ขมวดคิ้วปิดหน้าเพราะไม่บ่นในเนื้อวุ้นหมวก มันยังไม่หยุดพูดเลยในช่วงหลายวันก่อนหน้านี้" หญิง Wahaha ! มันกลับกลายเป็นว่า เธอเป็นผู้หญิง เมิ่งเฮ่า คุณไม่คิดว่ามันแปลกเหรอ เฮ้ ทำไมคุณไม่พูดอะไรเลยล่ะ ? คุณทำอย่างนั้นไม่ได้ มันผิดศีลธรรม เธอจะสู้กับผู้หญิง . . . . . . . สวรรค์ คุณรู้ ผมเป็นผู้อาวุโสของรุ่นอาวุโส ที่มีรูปแบบการเปลี่ยนแปลง คุณทำกับฉันแบบนี้ได้ยังไง ? ทำแบบนี้มันผิดมากเลวร้ายมาก . . . . . . . "เส้นเลือดของเติมเลือด เหม็ง เฮาตา พร้อมกับดูสิ้นหวัง เขารับไม่ได้กับความทรมานแบบนี้ หมวกของสิ้นสุดที่เพียงพอที่จะขับรถบ้า เมิ่งเฮ่ารู้สึกอารมณ์แย่ลง และแย่ลงแต่โจมตีเนื้อวุ้นก็ไร้ประโยชน์ ด่ามันเลย มันไม่สามารถจะโยนทิ้ง มันติดอยู่ที่เขาชอบโบกผิวสุนัขดูเหมือนจะตามเขาไปตลอดชีวิต เมิ่งฮ่าวไม่สามารถคิดใด ๆทางเลือกอื่น ๆ มากกว่าที่จะเพียงแค่ไปบ้าเขาเดินออกมาอย่างเหนื่อยล้า . ทันใดนั้น สายตาของเขาริบหรี่ลงเมื่อเขาเห็นแปดสดใสคานยิงต่อเขา พวกเขาทั้งหมดเป็นเกษตรกร ของมูลนิธิจัดตั้งเวที คานของแสงเป็นสีแห่งเลือด หลายของเกษตรกรคือการสะกด ภายในซึ่งเป็นภาพพร่าเลือนของบางจัดเรียงของสัตว์สีเลือดมหาศาล มันลอยอยู่เหนือพวกเขาตามที่พวกเขาดำเนินไปข้างหน้าเห็นเหล่านี้แปด cultivators , เมิ่งฮ่าวตาประกาย และเขาก็พูดกับเนื้อเจลลี่ " คุณบอกว่าคุณมีรูปแบบการเปลี่ยนแปลง ? ฉันไม่เชื่อคุณหรอก "" คุณไม่เชื่อผม ? " ร้องไห้เนื้อวุ้นมาก มันดูเหมือนจะไม่สามารถยอมรับเรื่องนี้ ของศักดิ์ศรีและเกียรติยศถูกกระทืบ !