ARTICLES MARINE INSURANCE - ORIGINS

ARTICLES MARINE INSURANCE - ORIGINS OF FORMAL MARINE INSURANCE
articles marine insurance - Origins of formal marine insurance : Marine insurance covers the loss or damage of ships, cargo, terminals, and any transport or cargo by which property is transferred, acquired, or held between the points of origin and final destination.

Cargo insurance—discussed here—is a sub-branch of marine insurance, though Marine also includes Onshore and Offshore exposed property (container terminals, ports, oil platforms, pipelines); Hull; Marine Casualty; and Marine Liability.

Origins of formal marine insurance
Maritime insurance was the earliest well-developed kind of insurance, with origins in the Greek and Roman maritime loan. Separate marine insurance contracts were developed in Genoa and other Italian cities in the fourteenth century and spread to northern Europe. Premiums varied with intuitive estimates of the variable risk from seasons and pirates.[1]

The modern origins of marine insurance law in English law were in the law merchant, with the establishment in England in 1601 of a specialised chamber of assurance separate from the other Courts. Lord Mansfield, Lord Chief Justice in the mid-eighteenth century, began the merging of law merchant and common law principles. Theestablishment of Lloyd's of London, competitor insurance companies, a developing infrastructure of specialists (such as shipbrokers, admiralty lawyers, and bankers), and the growth of the British Empire gave English law a prominence in this area which it largely maintains and forms the basis of almost all modern practice. The growth of the London insurance market led to the standardisation of policies and judicial precedent further developed marine insurance law. In 1906 the Marine Insurance Act was passed which codified the previous common law; it is both an extremely thorough and concise piece of work. Although the title of the Act refers to marine insurance, the general principles have been applied to all non-life insurance.

In the 19th century, Lloyd's and the Institute of London Underwriters (a grouping of London company insurers) developed between them standardised clauses for the use of marine insurance, and these have been maintained since. These are known as the Institute Clauses because the Institute covered the cost of their publication.

Within the overall guidance of the Marine Insurance Act and the Institute Clauses parties retain a considerable freedom to contract between themselves.

Marine insurance is the oldest type of insurance. Out of it grew non-marine insurance and reinsurance. It traditionally formed the majority of business underwritten at Lloyd's. Nowadays, Marine insurance is often grouped with Aviation and Transit (ie. cargo) risks, and in this form is known by the acronym 'MAT'.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

บทความประกันภัยทางทะเล - จุดเริ่มต้นของการประกันภัยทางทะเล บทความประกันภัยทางทะเล - จุดเริ่มต้นของการประกันภัยทางทะเล: ทะเลครอบคลุมประกันสูญเสีย หรือความเสียหายของเรือ ขนส่งสินค้า เทอร์มิ นัล และขนส่ง หรือสินค้าซึ่งคุณสมบัติจะถูกโอนย้าย มา หรือระหว่างจุดต้นทางและปลายทางสุดท้ายที่จัดขึ้น ประกันภัยขนส่งสินค้า — กล่าวถึงที่นี่ซึ่งเป็นสาขาย่อยของประกัน แม้ทะเลยังมีบนบก และทะเลทะเลสัมผัสคุณสมบัติ (คอนเทนเนอร์เทอร์มินัล พอร์ต แพลตฟอร์มน้ำมัน ท่อส่ง); ฮัลล์ กลับมารี และความรับผิดชอบทางทะเลจุดเริ่มต้นของการประกันภัยทางทะเล ประกันภัยทางทะเลชนิดพัฒนาห้องแรกสุดของประกัน มีต้นกำเนิดในการกู้ที่ทะเลกรีกและโรมันได้ แยกสัญญาประกันภัยทางทะเลถูกพัฒนาใน Genoa และเมืองอื่น ๆ อิตาลีในศตวรรษจวน และแพร่กระจายไปยังยุโรปเหนือ ค่าจ้างพิเศษที่แตกต่างกันกับประเมินง่ายความเสี่ยงแปรจากซีซั่นและโจรสลัด[1] ต้นกำเนิดแห่งกฎหมายประกันภัยทางทะเลในกฎหมายอังกฤษถูกในกฎหมายผู้ขาย ด้วยการจัดตั้งในประเทศอังกฤษใน 1601 ห้องพิเศษของประกันแยกต่างหากจากศาลอื่น พระ Mansfield พระประธานศาลสูงสุดในศตวรรษกลางราช เริ่มผสานหลักคอมมอนลอว์และกฎหมายพ่อค้า Theestablishment ของลอยด์ของลอนดอน บริษัทประกันภัยคู่แข่ง โครงสร้างพื้นฐานพัฒนาผู้เชี่ยวชาญ (เช่น shipbrokers ทนายแอดไมรัลตี้ และธนาคาร), และการเติบโตของจักรวรรดิอังกฤษให้กฎหมายอังกฤษความโดดเด่นในบริเวณนี้ซึ่งมันส่วนใหญ่ยังคงรักษาฟอร์ม และพื้นฐานการปฏิบัติสมัยใหม่เกือบทั้งหมด การเติบโตของตลาดประกันภัยลอนดอนนำไปสู่มาตรฐานของนโยบาย และถึงยุติธรรมเพิ่มเติมพัฒนากฎหมายประกันภัยทางทะเล ใน 1906 ตามพระราชบัญญัติประกันภัยทางทะเลถูกส่งผ่านที่ กฎหมายทั่วไปก่อนหน้านี้ ประมวลกฎหมายสูง ทั้งสองเป็นอย่างมาก และกระชับชิ้นงานได้ แม้ว่าชื่อของการกระทำหมายถึงการประกันภัยทางทะเล หลักการทั่วไปถูกใช้ไปทั้งหมดประกันภัย ในศตวรรษที่ผ่านมา ของลอยด์และที่สถาบันของลอนดอน Underwriters (กลุ่มของลอนดอนบริษัทญี่ปุ่น) พัฒนาระหว่างประโยคแบบพวกเขาสำหรับการใช้การประกันภัยทางทะเล และเหล่านี้ได้รับการรักษาตั้งแต่ เหล่านี้จะเรียกว่าอนุประโยคของสถาบันเนื่องจากสถาบันครอบคลุมต้นทุนการพิมพ์ ในการแนะนำโดยรวมของพระราชบัญญัติการประกันภัยทางทะเลและส่วนสถาบัน ฝ่ายรักษาเสรีภาพมากสัญญาระหว่างตัวเอง ประกันภัยทางทะเลเป็นชนิดเก่าแก่ที่สุดของการประกัน จากนั้นเติบโตไม่ใช่ทางทะเลประกันภัยและประกันพันธไมตรี ประเพณีรูปแบบส่วนใหญ่ของธุรกิจปัจจุบันที่ของลอยด์ ปัจจุบัน การประกันภัยทางทะเลมักจะจัดกลุ่ม ด้วยการบินและการขนส่ง (ie. สินค้า) เสี่ยง และในแบบฟอร์มนี้เป็นที่รู้จัก ด้วยชื่อย่อ 'ปู'

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทความประกันภัยทางทะเล - ต้นกำเนิดของประกันภัยทางทะเลนอก
บทความประกันภัยทางทะเล - ต้นกำเนิดของประกันภัยทางทะเลอย่างเป็นทางการ: ประกันภัยทางทะเลครอบคลุมการสูญเสียหรือความเสียหายของเรือขนส่งสินค้า, ขั้วและการขนส่งใด ๆ หรือสินค้าที่ได้รับการโอนทรัพย์สินที่ได้มาหรือจัดขึ้นระหว่าง จุดต้นทางและปลายทางสุดท้าย. สินค้าประกันกล่าวถึงที่นี่เป็นสาขาย่อยของประกันภัยทางทะเล แต่ทะเลยังรวมไปถึงทะเลและบนบกสัมผัสอสังหาริมทรัพย์ (ขั้วภาชนะพอร์ตแพลตฟอร์มน้ำมันท่อ); ฮัลล์; อุบัติเหตุทางทะเล; และทะเลรับผิด. ต้นกำเนิดของประกันภัยทางทะเลอย่างเป็นทางการประกันภัยทางทะเลเป็นชนิดที่เก่าแก่ที่สุดที่มีการพัฒนาของการประกันที่มีต้นกำเนิดในภาษากรีกและโรมันเงินกู้การเดินเรือ สัญญาเฉพาะกิจการประกันภัยทางทะเลได้รับการพัฒนาในเจนัวและเมืองอื่น ๆ ในอิตาลีในศตวรรษที่สิบสี่และแพร่กระจายไปยังภาคเหนือของยุโรป พรีเมี่ยมที่แตกต่างกันด้วยการประเมินการใช้งานง่ายมีความเสี่ยงตัวแปรจากฤดูกาลและโจรสลัด. [1] ต้นกำเนิดที่ทันสมัยของกฎหมายประกันภัยทางทะเลในกฎหมายอังกฤษอยู่ในร้านค้ากฎหมายกับสถานประกอบการในประเทศอังกฤษใน 1,601 ของห้องพิเศษของการประกันที่แยกต่างหากจากที่อื่น ๆ ศาล ลอร์ดแมนส์ฟิลด์ลอร์ดหัวหน้าผู้พิพากษาในช่วงกลางศตวรรษที่สิบแปดเริ่มรวมของผู้ประกอบการค้ากฎหมายและหลักการกฎหมายทั่วไป Theestablishment ของลอยด์แห่งลอนดอน บริษัท ประกันภัยคู่แข่ง, การพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานของผู้เชี่ยวชาญ (เช่น Shipbrokers ทนายความกองทัพเรือและนายธนาคาร) และการเจริญเติบโตของจักรวรรดิอังกฤษให้กฎหมายอังกฤษมีชื่อเสียงในพื้นที่ซึ่งส่วนใหญ่เก็บรักษาและรูปแบบพื้นฐานนี้ เกือบทั้งหมดของการปฏิบัติที่ทันสมัย การเจริญเติบโตของตลาดประกันภัยลอนดอนนำไปสู่มาตรฐานของนโยบายและการพิจารณาคดีก่อนพัฒนาต่อกฎหมายประกันภัยทางทะเล ในปี 1906 พระราชบัญญัติการประกันภัยทางทะเลก็ผ่านไปได้ซึ่งทำเป็นกฎหมายก่อนหน้า; ก็เป็นทั้งชิ้นส่วนมากอย่างละเอียดและรัดกุมในการทำงาน แม้ว่าชื่อของพระราชบัญญัติหมายถึงการประกันภัยทางทะเล, หลักการทั่วไปที่ได้รับนำไปใช้กับทุกประกันวินาศภัย. ในศตวรรษที่ 19, ลอยด์และสถาบัน Underwriters ลอนดอน (การจัดกลุ่มของ บริษัท ประกัน บริษัท London) การพัฒนาระหว่างพวกเขาข้อมาตรฐานสำหรับ การใช้งานของประกันภัยทางทะเลและสิ่งเหล่านี้ได้รับการเก็บรักษาไว้ตั้งแต่ เหล่านี้เรียกว่าข้อสถาบันเพราะสถาบันที่ครอบคลุมค่าใช้จ่ายในการพิมพ์ของพวกเขา. ภายในคำแนะนำโดยรวมของพระราชบัญญัติการประกันภัยทางทะเลและกลุ่มบุคคลที่ข้อสถาบันรักษาเสรีภาพมากที่จะทำสัญญาระหว่างตัวเอง. ประกันภัยทางทะเลเป็นชนิดที่เก่าแก่ที่สุดของการประกัน ออกมาจากมันเติบโตประกันวินาศภัยทางทะเลและการประกันภัยต่อ มันเป็นประเพณีที่เกิดขึ้นส่วนใหญ่ของธุรกิจประกันภัยที่ลอยด์ ปัจจุบันการประกันภัยทางทะเลมักจะถูกจัดกลุ่มกับการบินและการขนส่ง (เช่น. ขนส่งสินค้า) ความเสี่ยงและในรูปแบบนี้เป็นที่รู้จักกันโดยย่อ 'MAT'

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ที่มาของบทความ มารีน ประกันภัย - ประกันภัยทางทะเลประกันทางทะเลอย่างเป็นทางการ
บทความ - กำเนิดของการประกันภัยทางทะเลอย่างเป็นทางการ : การประกันภัยทางทะเลครอบคลุมการสูญเสียหรือความเสียหายของเรือ , สินค้า , อาคาร , และการขนส่งใด ๆซึ่งทรัพย์สินหรือสินค้าโดยโอน ได้รับ หรือที่จัดขึ้นระหว่างจุดต้นทางและปลายทางสุดท้าย .

การประกันภัยขนส่งสินค้าที่กล่าวถึงในที่นี่ เป็นสาขาย่อยของการประกันภัยทางทะเล แม้ทะเลยังรวมถึงในประเทศและต่างประเทศเปิดเผยทรัพย์สิน ( คอนเทนเนอร์เทอร์มินัล , พอร์ต , น้ำมันแพลตฟอร์ม , ท่อ ) ; เรือ ; นาวิกโยธินเสียชีวิต และความรับผิดต่อทะเล

ต้นกำเนิดของทางการประกันภัยทางทะเลประกันภัยทางทะเลคือ
เก่าเต่ง ประเภทของการประกันภัยที่มีต้นกำเนิดใน กรีกและ โรมันทางทะเลเงินกู้สัญญาประกันภัยทางทะเล แยก ถูกพัฒนาขึ้นในเจนัวและเมืองอื่น ๆที่อิตาลีในศตวรรษที่สิบสี่และกระจายไปทั่วภาคเหนือของยุโรป เบี้ยประกันแตกต่างกันโดยประมาณของตัวแปรความเสี่ยงจากฤดูกาลและโจรสลัด [ 1 ]

ต้นกำเนิดที่ทันสมัยของกฎหมายประกันภัยทางทะเลในกฎหมายอังกฤษในกฎหมายการค้ามีการจัดตั้งในประเทศอังกฤษใน 1601 ของเฉพาะห้องรับรองแยกต่างหากจากศาลอื่น ๆ ลอร์ด แมนฟิลด์ ลอร์ดหัวหน้าผู้พิพากษาในศตวรรษที่สิบแปดกลางเริ่มผสานของพ่อค้ากฎหมายและหลักกฎหมายทั่วไป การจัดตั้งของลอยด์ของลอนดอน คู่แข่งของ บริษัท ประกันภัย การพัฒนาโครงสร้างพื้นฐานของผู้เชี่ยวชาญ ( เช่น shipbrokers Admiralty , ทนายความและธนาคาร ) , และการเจริญเติบโตของจักรวรรดิอังกฤษให้กฎหมายอังกฤษมีความโดดเด่นในพื้นที่นี้ ซึ่งส่วนใหญ่ยังคงรูปแบบพื้นฐานของเกือบทุกการปฏิบัติที่ทันสมัย การเติบโตของตลาดลอนดอนประกันภัยนำไปสู่ให้ได้มาตรฐานของนโยบาย และการอ้างต่อไปการพัฒนากฎหมายประกันภัยทางทะเลในปี 1906 พระราชบัญญัติประกันภัยทางทะเล ผ่านซึ่งประมวลกฎหมายกฎหมายก่อนหน้านี้ มันทั้งแสนละเอียด และกระชับ ชิ้นงาน แม้ว่าชื่อของกฎหมาย หมายถึง การประกันภัยทางทะเล หลักการโดยทั่วไปมีการใช้ทั้งหมดที่ไม่ใช่ประกันชีวิต .

ในศตวรรษที่ 19 ,ลอยด์และสถาบันประกันลอนดอน ( การจัดกลุ่มของลอนดอน insurers บริษัท ) ขึ้นระหว่างพวกเขามาตรฐานข้อใช้ประกันทางทะเลและเหล่านี้ได้รับการรักษาตั้งแต่ เหล่านี้เป็นที่รู้จักในฐานะสถาบันเพราะสถาบันหลักที่ครอบคลุมค่าใช้จ่ายของสิ่งพิมพ์ของพวกเขา .

ภายในแนะแนว โดย รวม ของ พระราชบัญญัติประกันภัยทางทะเล และส่วนสถาบันฝ่ายรักษาเสรีภาพมากสัญญากับตัวเอง

ประกันภัยทางทะเลเป็นที่เก่าแก่ที่สุดชนิดของการประกันภัย ออกจากมันอื่นที่ไม่ใช่ทางทะเลประกันภัยและประกันภัยต่อ มันเป็นรูปแบบส่วนใหญ่ของธุรกิจ ( ที่ลอยด์ . ยุคปัจจุบันการประกันภัยทางทะเลมักจะจัดกลุ่มกับการบิน และการขนส่ง เช่น สินค้ากลุ่ม และในรูปแบบนี้เป็นที่รู้จักกันโดยย่อเสื่อ
' '