Historian Nicholas Rogers, explorin

Historian Nicholas Rogers, exploring the origins of Halloween, notes that while “some folklorists have detected its origins in the Roman feast of Pomona, the goddess of fruits and seeds, or in the festival of the dead called Parentalia, it is more typically linked to the Celtic festival of Samhain, whose original spelling was Samuin (pronounced sow-an or sow-in)”.[1] The name is derived from Old Irish and means roughly “summer’s end”.[1] A similar festival was held by the ancient Britons and is known as Calan Gaeaf (pronounced K?lan G?i av).

Snap-Apple Night by Daniel Maclise showing a Halloween party in Blarney, Ireland, in 1832. The young children on the right bob for apples. A couple in the center play a variant, which involves retrieving an apple hanging from a string. The couples at left play divination games.

The festival of Samhain celebrates the end of the “lighter half” of the year and beginning of the “darker half”, and is sometimes[2] regarded as the “Celtic New Year”.
The ancient Celts believed that the border between this world and the Otherworld became thin on Samhain, allowing spirits (both harmless and harmful) to pass through. The family’s ancestors were honoured and invited home while harmful spirits were warded off. It is believed that the need to ward off harmful spirits led to the wearing of costumes and masks. Their purpose was to disguise oneself as a harmful spirit and thus avoid harm. In Scotland the spirits were impersonated by young men dressed in white with masked, veiled or blackened faces.[4][5] Samhain was also a time to take stock of food supplies and slaughter livestock for winter stores. Bonfires played a large part in the festivities. All other fires were doused and each home lit their hearth from the bonfire. The bones of slaughtered livestock were cast into its flames.[6] Sometimes two bonfires would be built side-by-side, and people and their livestock would walk between them as a cleansing ritual.

Another common practice was divination, which often involved the use of food and drink.The name ‘Halloween’ and many of its present-day traditions derive from the Old English era

Origin of name
The word Halloween is first attested in the 16th century and represents a Scottish variant of the fuller All-Hallows-Eve, that is, the night before All Hallows Day. Although the phrase All Hallows is found in Old English (ealra h?l?ena m?ssed??, the feast of all saints), All-Hallows-Even is itself not attested until 1556
Historian Nicholas Rogers, exploring the origins of Halloween, notes that while “some folklorists have detected its origins in the Roman feast of Pomona, the goddess of fruits and seeds, or in the festival of the dead called Parentalia, it is more typically linked to the Celtic festival of Samhain, whose original spelling was Samuin (pronounced sow-an or sow-in)”.[1] The name is derived from Old Irish and means roughly “summer’s end”.[1] A similar festival was held by the ancient Britons and is known as Calan Gaeaf (pronounced K?lan G?i av).

Snap-Apple Night by Daniel Maclise showing a Halloween party in Blarney, Ireland, in 1832. The young children on the right bob for apples. A couple in the center play a variant, which involves retrieving an apple hanging from a string. The couples at left play divination games.The festival of Samhain celebrates the end of the “lighter half” of the year and beginning of the “darker half”, and is sometimes[2] regarded as the “Celtic New Year”.[3]The ancient Celts believed that the border between this world and the Otherworld became thin on Samhain, allowing spirits (both harmless and harmful) to pass through. The family’s ancestors were honoured and invited home while harmful spirits were warded off. It is believed that the need to ward off harmful spirits led to the wearing of costumes and masks. Their purpose was to disguise oneself as a harmful spirit and thus avoid harm. In Scotland the spirits were impersonated by young men dressed in white with masked, veiled or blackened faces.[4][5] Samhain was also a time to take stock of food supplies and slaughter livestock for winter stores. Bonfires played a large part in the festivities. All other fires were doused and each home lit their hearth from the bonfire. The bones of slaughtered livestock were cast into its flames.[6] Sometimes two bonfires would be built side-by-side, and people and their livestock would walk between them as a cleansing ritual.Another common practice was divination, which often involved the use of food and drink.The name ‘Halloween’ and many of its present-day traditions derive from the Old English era

Origin of nameThe word Halloween is first attested in the 16th century and represents a Scottish variant of the fuller All-Hallows-Eve, that is, the night before All Hallows Day. Although the phrase All Hallows is found in Old English (ealra h?l?ena m?ssed??, the feast of all saints), All-Hallows-Even is itself not attested until 1556

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นักประวัติศาสตร์นิโคลัสโรเจอร์ส สำรวจต้นกำเนิดของฮาโลวีน บันทึกในขณะที่ "บาง folklorists พบกำเนิดในงานเลี้ยง Pomona เทพธิดาผลไม้และเมล็ดพืช โรมัน หรือในเทศกาล Parentalia เรียกว่าตาย มากกว่าปกติเชื่อมโยงเทศกาลเซลติกของไร Samhain สะกดเดิมถูก Samuin (ออกเสียงว่า ที่เสา หรือเสาใน) " [1 ชื่อ]มาจากไอริชโบราณ และความหมาย ประมาณ "สิ้นสุดของฤดูร้อน" [1] คล้ายเทศกาลจัดขึ้น โดยอังกฤษโบราณ และเรียกว่า Calan Gaeaf (ออกเสียง K ? lan G ? ฉัน av)คืน Apple สแน็ป โดย Daniel Maclise แสดงงานฮัลโลวีนในสุขุมวิท ไอร์แลนด์ ใน 1832 เด็กบน bob เหมาะสำหรับแอปเปิ้ล คู่กลางเล่นตัวแปร ที่เกี่ยวข้องกับการดึงแอปเปิลแขวนจากสายอักขระ คู่ด้านซ้ายมือเล่นเกมส์ทำนายเทศกาลไร Samhain ฉลองสิ้นสุด "อ่อนครึ่งหนึ่ง" ของปีและจุดเริ่มต้นของ "ครึ่งเข้ม" และเป็นบางครั้ง [2] ถือเป็น "เซลติกปีใหม่"เซลต์โบราณเชื่อกันว่า ระหว่างโลกนี้และ Otherworld ชายแดนเป็นบางบนไร Samhain ให้เหล้า (ทั้งอันตราย และเป็นอันตราย) ผ่าน บรรพบุรุษของครอบครัวมีเกียรติ และเชิญบ้านในขณะที่สุราอันตรายถูก warded ออก เชื่อกันว่า การปัดเป่าวิญญาณอันตรายนำสวมชุดและหน้ากาก จุดประสงค์ของพวกเขาคือการ ปลอมตัวเองเป็นวิญญาณเป็นอันตราย และหลีกเลี่ยงอันตราย ในสกอตแลนด์ วิญญาณถูกแอบอ้าง โดยชายหนุ่มที่สวมชุดสีขาวด้วยใบหน้าหลอกลวง ถูกปกคลุม หรือนตลอด [4] [5] ไร Samhain ก็ได้เวลาที่จะนำเสบียงและฆ่าปศุสัตว์สำหรับฤดูหนาวร้าน แสงเล่นส่วนใหญ่ในงานฉลอง ไฟอื่น ๆ ทั้งหมดถูก doused และแต่ละบ้านไฟของเตาจากกองการ กระดูกของสัตว์ที่ฆ่าได้โยนไปในเปลวไฟของมัน [6] แสงสองบางครั้งจะถูกสร้างขึ้นโดยด้านข้าง และปศุสัตว์ของพวกเขาและผู้คนจะเดินกันเป็นพิธีกรรมทำความสะอาดอีกวิธีที่พบโดยทั่วไปมาทำนาย ซึ่งมักจะเกี่ยวข้องกับการใช้อาหารและเครื่องดื่ม ชื่อ 'ฮาโลวีน' และของประเพณีปัจจุบันที่สืบทอดมาจากภาษาอังกฤษยุคเก่ามาของชื่อ คำว่าฮาโลวีรับรองเป็นครั้งแรกในศตวรรษที่ 16 และแสดงถึงตัวแปรที่สก๊อตแลนด์ของฟูลเลอร์ทั้งหมด-Hallows-วัน นั่นคือ คืนก่อนวันรางยมทูตทั้งหมด แม้ว่ารางยมทูตทั้งหมดพบวลีในภาษาอังกฤษเก่า (ealra h ? l ? เอนะ m ? ssed ??, ฉลองนักบุญทั้งหมด), แม้แต่ Hallows ทั้งหมดเป็นไม่ยึดจน 1556 นักประวัติศาสตร์นิโคลัสโรเจอร์ส สำรวจต้นกำเนิดของฮาโลวีน บันทึกในขณะที่ "บาง folklorists พบกำเนิดในงานเลี้ยง Pomona เทพธิดาผลไม้และเมล็ดพืช โรมัน หรือในเทศกาล Parentalia เรียกว่าตาย มากกว่าปกติเชื่อมโยงเทศกาลเซลติกของไร Samhain สะกดเดิมถูก Samuin (ออกเสียงว่า ที่เสา หรือเสาใน) " [1 ชื่อ]มาจากไอริชโบราณ และความหมาย ประมาณ "สิ้นสุดของฤดูร้อน" [1] คล้ายเทศกาลจัดขึ้น โดยอังกฤษโบราณ และเรียกว่า Calan Gaeaf (ออกเสียง K ? lan G ? ฉัน av)Snap-Apple Night by Daniel Maclise showing a Halloween party in Blarney, Ireland, in 1832. The young children on the right bob for apples. A couple in the center play a variant, which involves retrieving an apple hanging from a string. The couples at left play divination games.The festival of Samhain celebrates the end of the “lighter half” of the year and beginning of the “darker half”, and is sometimes[2] regarded as the “Celtic New Year”.[3]The ancient Celts believed that the border between this world and the Otherworld became thin on Samhain, allowing spirits (both harmless and harmful) to pass through. The family’s ancestors were honoured and invited home while harmful spirits were warded off. It is believed that the need to ward off harmful spirits led to the wearing of costumes and masks. Their purpose was to disguise oneself as a harmful spirit and thus avoid harm. In Scotland the spirits were impersonated by young men dressed in white with masked, veiled or blackened faces.[4][5] Samhain was also a time to take stock of food supplies and slaughter livestock for winter stores. Bonfires played a large part in the festivities. All other fires were doused and each home lit their hearth from the bonfire. The bones of slaughtered livestock were cast into its flames.[6] Sometimes two bonfires would be built side-by-side, and people and their livestock would walk between them as a cleansing ritual.Another common practice was divination, which often involved the use of food and drink.The name ‘Halloween’ and many of its present-day traditions derive from the Old English eraจุดเริ่มต้นของ word nameThe โลรับรองเป็นครั้งแรกในศตวรรษที่ 16 และแสดงถึงตัวแปรที่สก๊อตแลนด์ของฟูลเลอร์ทั้งหมด-Hallows-วัน คือ คืนก่อนวันรางยมทูตทั้งหมด แม้ว่ารางยมทูตทั้งหมดพบวลีในภาษาอังกฤษเก่า (ealra h ? l ? เอนะ m ? ssed ??, ฉลองนักบุญทั้งหมด), แม้แต่ Hallows ทั้งหมดเป็นไม่ยึดจน 1556