Now it happened that the poet, thou

Now it happened that the poet, though he dwelt so far away, had not only heard of Ernest, but had meditated much upon his character, until he deemed nothing so desirable as to meet this man, whose untaught wisdom walked hand in hand with the noble simplicity of his life. One summer morning, therefore, he took passage by the railroad, and, in the decline of the afternoon, alighted from the cars at no great distance from Ernest's cottage. The great hotel, which had formerly been the palace of Mr. Gathergold, was close at hand, but the poet, with his carpet-bag on his arm, inquired at once where Ernest dwelt, and was resolved to be accepted as his guest.

Approaching the door, he there found the good old man, holding a volume in his hand, which alternately he read, and then, with a finger between the leaves, looked lovingly at the Great Stone Face.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ตอนนี้มันเกิดขึ้นว่า กวี ว่าเขาอาศัยอยู่เพื่อให้ห่างไกล มีไม่ เพียง ได้ยินเออร์เนสต์ แต่มีคิดมากตามตัวอักษร จนกว่าเห็นว่าไม่มีอะไรดังนั้นต้องตอบสนองความต้องคนนี้ ปัญญา untaught เดินจับมือกับความเรียบง่ายสูงส่งของชีวิตของเขา เช้าวันหนึ่งในฤดูร้อน ดังนั้น เขาเอาทาง โดยทางรถไฟ และ ในการลดลงของช่วงบ่าย จัดการรถที่ระยะทางไม่ดีจากคอทเทจของ Ernest โรงแรมดี ซึ่งเดิมคือวังของนาย Gathergold ใกล้มือ แต่กวี เขากระเป๋าพรมบนแขน ถามครั้งที่ Ernest สี่โมงเย็น และได้รับการแก้ไขเป็นที่ยอมรับเป็นแขกของเขาใกล้ประตู เขามีพบคนเก่าดี ถือไดรฟ์ข้อมูล ใน มือของเขา ซึ่งสลับกัน อ่าน แล้ว นิ้วระหว่างใบ รักมองหน้าหินดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ตอนนี้มันเกิดขึ้นที่กวีแม้ว่าเขาจะอาศัยอยู่ห่างไกลไม่เคยได้ยินเพียงหนึ่งเดียวของเออร์เนส แต่ครุ่นคิดมากเมื่อตัวละครของเขาจนกว่าเขาจะถือว่าไม่มีอะไรที่พึงประสงค์เพื่อให้เป็นไปตามชายคนนี้มีปัญญาไม่ได้เรียนหนังสือเดินจับมือกับ ความเรียบง่ายอันสูงส่งของชีวิตของเขา เช้าวันหนึ่งในฤดูร้อนดังนั้นเขาเอาเนื้อเรื่องโดยทางรถไฟและในช่วงบ่ายของการลดลงที่ลงจากรถที่ไม่มีระยะทางที่ดีจากกระท่อมของเออร์เนส โรงแรมที่ดีซึ่งเคยเป็นวังของนาย Gathergold ที่อยู่ใกล้ที่อยู่ในมือ แต่กวีที่มีพรมกระเป๋าของเขาบนแขนของเขาถามในครั้งเดียวที่เออร์เนสอาศัยและได้รับการแก้ไขให้เป็นที่ยอมรับในฐานะแขกของเขาใกล้เข้าประตูเขาพบว่ามีชายชราที่ดีถือปริมาณในมือของเขาซึ่งสลับกันเขาอ่านแล้วด้วยนิ้วระหว่างใบมองความรักที่ใบหน้าหินก้อนใหญ่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ตอนนี้มันเกิดขึ้นว่า กวี ทั้งๆที่เขาอยู่ไกลมาก ไม่เคยได้ยินของเออร์เนสได้แต่นั่งสมาธิมากเมื่อตัวละครของเขาจนกว่าเขาจะถือว่าไม่มีอะไรที่พึงปรารถนาเพื่อตอบสนองผู้นี้ ซึ่ง untaught ปัญญาเดินจับมือกับความเรียบง่ายอันสูงส่งของชีวิตของเขา หนึ่งฤดูร้อนในตอนเช้า ดังนั้น เขาจึงเดินทางโดยรถไฟ และ ความเสื่อมของตอนบ่าย เปียกชุ่มจากรถยนต์ที่ยิ่งใหญ่ของเออร์เนสต์ระยะทางจากกระท่อม โรงแรมที่ดี ซึ่งเดิมเป็นวังของ นาย gathergold ได้ใกล้มือ แต่กวี กับกระเป๋าพรมบนแขนของเขา ถามครั้งเดียวที่เนส อาศัยอยู่ และได้มีมติรับเป็นแขกของเขาใกล้ประตู เขาก็พบชายชราดี ถือเล่มในมือของเขา ซึ่งสลับกัน เขาอ่านแล้ว กับนิ้วระหว่างใบไม้ มองความรักที่ศิลาใหญ่หน้า