When the Neues Museum opened, there

When the Neues Museum opened, there were the Egyptian, patriotic and ethnographic collections in the ground floor, while the collections of the plaster casts of Greek and Roman sculptures from antiquity and Byzantine, Romanesque, Gothic, Renaissance and Classic art works occupied the first floor. The collection of etchings and engravings and the so-called art chamber (Kunstkammer), a collection of architectural models, furniture, clay, pottery and glass containers, and church articles shared the second floor, along with smaller works of art from the Middle Ages and modern times. The Ethnology Museum (Völkerkundemuseum), founded in 1873, moved to its own building in 1886 on Königgrätzer Straße (today Stresemannstraße; this building was destroyed in World War II). Connected with this were the removal of the Ethnographic collection, the collection of the patriotic antiquities, and part of the "art chamber" collection. The newly founded Museum of Arts and Crafts (Kunstgewerbemuseum) took possession of the remaining nearly 7,000 objects of the "art chamber" in 1875, and also moved to its own building, the Martin Gropius Bau, in 1881. The areas thus freed in the ground floor housed the Egyptian collection again, while the areas in the first floor were occupied by the collection of etchings and engravings.

From 1883 to 1887, an additional mezzanine level, which is not visible from the exterior, was added to the Neues Museum. The collection of plaster casts, a centerpiece of collections at the time of the construction, grew during the course of the 19th century to become one of the most extensive and most comprehensive cast collections. However, because of a change in public taste, it was handed over between 1916 and 1920 (with the exception of the largest statues) to the Berlin University, where it was destroyed to a large extent during World War II.

In the halls of the first floor the vase collection of the antique museum as well as the papyrus collection of the Egyptian museum were installed. Changes in the ground floor, from 1919 to 1923, led for the first time to substantial changes in the original building. In the Greek courtyard, the apse was removed, the courtyard covered with a glass roof, and a new floor at the same height as the ground floor was added. Thus several rooms and cabinets for the display of the Amarna collection were created. In the adjacent areas of the ground floor, suspended ceilings were added to produce modern, neutral display rooms by covering the original decorations.

The museum was closed at the beginning of World War II in 1939.[1] The destruction in the war followed these internal destructions of the original museum layout. In the bombardments on 23 November 1943, the central stairway and its frescos were burned, along with other great treasures of human history. In February 1945, Allied bombs destroyed the northwest wing as well as the connection to the Altes Museum and damaged the southwest wing as well as the south-east facade (risalit).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อพิพิธภัณฑ์ Neues เปิดมีอียิปต์เป็นคอลเลกชันมีใจรักและชาติพันธุ์ในชั้นล่างในขณะที่คอลเลกชันของพลาสเตอร์บรรยากาศของกรีกและโรมันประติมากรรมตั้งแต่สมัยโบราณและไบเซนไทน์, โรมันโกธิค, เรเนสซองและงานศิลปะคลาสสิกอยู่ในชั้นแรก . คอลเลกชันของแกะสลักและการแกะสลักและห้องศิลปะที่เรียกว่า (Kunstkammer), คอลเลกชันของรูปแบบสถาปัตยกรรม, เฟอร์นิเจอร์, ดินเครื่องปั้นดินเผาและบรรจุภัณฑ์แก้วและบทความคริสตจักรที่ใช้ร่วมกันชั้นสองพร้อมกับผลงานที่มีขนาดเล็กของศิลปะจากยุคกลาง และยุคปัจจุบัน พิพิธภัณฑ์ชาติพันธุ์วิทยา (Völkerkundemuseum) ก่อตั้งขึ้นในปี 1873 ย้ายไปยังอาคารของตัวเองในปี 1886 บนถนนKöniggrätzer (วันนี้Stresemannstraße; อาคารหลังนี้ถูกทำลายในสงครามโลกครั้งที่สอง) เชื่อมต่อกับครั้งนี้มีการกำจัดของคอลเลกชันชาติพันธุ์วิทยาของสะสมโบราณวัตถุรักชาติและเป็นส่วนหนึ่งของ "ห้องศิลปะ" คอลเลกชัน พิพิธภัณฑ์ที่เพิ่งก่อตั้งขึ้นศิลปะและหัตถกรรม (Kunstgewerbemuseum) เข้าครอบครองส่วนที่เหลืออีกเกือบ 7,000 วัตถุของ "ห้องศิลปะ" ในปี 1875 และย้ายไปยังอาคารของตัวเอง, มาร์ติน Gropius Bau ในปี 1881 พื้นที่อิสระดังนั้นใน ชั้นล่างเป็นที่ตั้งของคอลเลกชันอียิปต์อีกครั้งขณะที่พื้นที่ในชั้นแรกที่ถูกครอบครองโดยคอลเลกชันของแกะสลักและการแกะสลัก. จาก 1883-1887, ชั้นลอยเพิ่มเติมซึ่งไม่สามารถมองเห็นจากภายนอกถูกบันทึกอยู่ในพิพิธภัณฑ์ Neues คอลเลกชันของปูนบำเหน็จ, หัวใจของคอลเลกชันในเวลาการก่อสร้างขยายตัวในช่วงศตวรรษที่ 19 ที่จะกลายเป็นหนึ่งในที่ครอบคลุมมากที่สุดและครอบคลุมมากที่สุดในคอลเลกชันหล่อ แต่เนื่องจากมีการเปลี่ยนแปลงในรสชาติของประชาชนก็ถูกส่งไประหว่าง 1916 และ 1920 (ยกเว้นของรูปปั้นที่ใหญ่ที่สุด) กับมหาวิทยาลัยเบอร์ลินที่มันจะถูกทำลายในระดับมากในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง. ในห้องโถงของ ชั้นแรกคอลเลกชันแจกันของพิพิธภัณฑ์โบราณเช่นเดียวกับคอลเลกชันกระดาษปาปิรัสของพิพิธภัณฑ์อียิปต์มีการติดตั้ง การเปลี่ยนแปลงในชั้นล่าง 1919-1923 นำเป็นครั้งแรกที่จะมีการเปลี่ยนแปลงอย่างมากในอาคารเดิม ในลานกรีกแหกคอกถูกลบออกลานปกคลุมด้วยหลังคากระจกและชั้นใหม่ที่สูงเช่นเดียวกับชั้นล่างถูกเพิ่มเข้ามา ดังนั้นหลายห้องและตู้สำหรับการแสดงผลของคอลเลกชันอมาร์นาที่ถูกสร้างขึ้น ในพื้นที่ใกล้เคียงของชั้นล่างเพดานระงับถูกเพิ่มในการผลิตที่ทันสมัย, ห้องแสดงผลที่เป็นกลางโดยครอบคลุมการตกแต่งเดิม. พิพิธภัณฑ์ปิดที่จุดเริ่มต้นของสงครามโลกครั้งที่สองในปี 1939 [1] การทำลายในสงครามตามมาเหล่านี้ พินาศภายในของรูปแบบพิพิธภัณฑ์เดิม ใน bombardments ที่ 23 พฤศจิกายน 1943 บันไดกลางและ frescos ที่ถูกเผาพร้อมกับสมบัติที่ดีอื่น ๆ ของประวัติศาสตร์ของมนุษย์ ในเดือนกุมภาพันธ์ปี 1945 ระเบิดพันธมิตรทำลายปีกตะวันตกเฉียงเหนือเช่นเดียวกับการเชื่อมต่อไปยังพิพิธภัณฑ์ Altes และความเสียหายปีกตะวันตกเฉียงใต้เช่นเดียวกับซุ้มตะวันออกเฉียงใต้ (risalit)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อพิพิธภัณฑ์นอยเเปิด มีชาวอียิปต์ รักชาติ และเทคนิคคอลเลกชันในชั้นล่าง ในขณะที่คอลเลกชันของปูนปลาสเตอร์ลอกของกรีกและโรมันประติมากรรมจากสมัยโบราณและไบแซนไทน์โรมัน โกธิค , เรเนสซองและคลาสสิก ผลงานศิลปะไว้ชั้นหนึ่ง คอลเลกชันของแกะสลักและภาพแกะสลักและที่เรียกว่าห้องศิลปะ ( kunstkammer )คอลเลกชันของรูปแบบสถาปัตยกรรม , เฟอร์นิเจอร์ , ดินเผา , เครื่องปั้นดินเผาและภาชนะแก้ว และบทความที่โบสถ์ที่แบ่งปันชั้นสองพร้อมกับขนาดเล็กผลงานศิลปะจากยุคกลางและยุคใหม่ พิพิธภัณฑ์ชาติพันธุ์วิทยา ( V ö lkerkundemuseum ) , ก่อตั้งขึ้นในปี 1870 , ย้ายไปอาคารของตัวเองใน 1886 ใน K ö niggr และ tzer เß E ( วันนี้ stresemannstra ß E ; อาคารนี้ถูกทำลายในสงครามโลกครั้งที่สอง )เชื่อมต่อกับนี้คือการกำจัดของคอลเลกชันชาติพันธุ์ , การเก็บรวบรวมโบราณวัตถุ ความรักชาติ และส่วนหนึ่งของศิลปะ " ห้อง " คอลเลกชัน ที่เพิ่งก่อตั้งพิพิธภัณฑ์ศิลปะและงานฝีมือ ( kunstgewerbemuseum ) เอาความครอบครองของที่เหลืออยู่เกือบ 7 , 000 วัตถุของศิลปะ " ห้อง " ในปี 1875 และย้ายไปอยู่ที่อาคารของตัวเอง , มาร์ติน โกรเปียสเบาใน 1881 .พื้นที่จึงปลดปล่อยในชั้นล่างที่มีคอลเลกชันของอียิปต์อีกครั้ง ในขณะที่พื้นที่ในชั้นแรกถูกครอบครองโดยคอลเลกชันของแกะสลักและภาพแกะสลัก

จาก 1883 ถึง 1887 มีชั้นลอยเพิ่มเติม ซึ่งไม่สามารถมองเห็นได้จากภายนอก คือเพิ่มพิพิธภัณฑ์นอยเ . คอลเลกชันของปูนปลาสเตอร์ลอก เป็นแกนกลางของคอลเลกชันที่เวลาของการก่อสร้างเติบโตในระหว่างหลักสูตรของศตวรรษที่ 19 เป็นหนึ่งในหลากหลายมากที่สุดและครอบคลุมมากที่สุดในคอลเลกชันที่เลือก อย่างไรก็ตาม เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงในที่สาธารณะ รสชาติ ก็ส่งมอบระหว่าง 1916 และ 2463 ( มีข้อยกเว้นของรูปปั้นที่ใหญ่ที่สุด ) กับมหาวิทยาลัยเบอร์ลินที่ถูกทำลายเพื่อขอบเขตขนาดใหญ่ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง .

ในห้องโถงของชั้นแจกันของสะสมของพิพิธภัณฑ์โบราณ ตลอดจนกกของสะสมของพิพิธภัณฑ์อียิปต์ถูกติดตั้ง การเปลี่ยนแปลงในชั้นล่าง จาก 2462 ถึง 2466 , LED เป็นครั้งแรกกับการเปลี่ยนแปลงอย่างมากในอาคารเดิม ในนามของกรีก บวกออกลานปกคลุมด้วยหลังคาแก้วและใหม่พื้นที่ความสูงเดียวกับชั้นล่างถูกเพิ่มเข้ามา ดังนั้นหลายห้องและตู้สำหรับการแสดงของอะมาร์นาคอลเลกชันถูกสร้างขึ้น ในพื้นที่ใกล้เคียงของชั้นล่าง ฝ้าเพดานที่ถูกระงับการเพิ่มการผลิตสมัยใหม่ เป็นกลาง แสดงบุหรี่ โดยครอบคลุมการตกแต่งต้นฉบับ

พิพิธภัณฑ์ปิดที่จุดเริ่มต้นของสงครามโลกครั้งที่สองใน 1939[ 1 ] การทำลายในสงครามตามเหล่านี้ภายในเป็นไปในรูปแบบพิพิธภัณฑ์เดิม ใน bombardments วันที่ 23 พฤศจิกายน 1943 , บันไดกลางของปูนเปียกและถูกเผาพร้อมกับสมบัติที่ดีอื่น ๆของประวัติศาสตร์ของมนุษย์ ในเดือนกุมภาพันธ์ 1945พันธมิตรระเบิดทำลายปีกตะวันตกเฉียงเหนือ รวมทั้งการเชื่อมต่อกับ altes พิพิธภัณฑ์และทำลายปีกตะวันตกเฉียงใต้ รวมทั้งซุ้มทิศตะวันออก ( risalit )