William HopkinsBorn: 2 February 179

William Hopkins

Born: 2 February 1793 in Kingston-on-Soar, Derbyshire, England
Died: 13 October 1866 in Cambridge, Cambridgeshire, England


Click the picture above
to see a larger version

Show birthplace location

Previous (Chronologically) Next Main Index
Previous (Alphabetically) Next Biographies index

Version for printing

William Hopkins's father was also named William Hopkins. Hopkins senior was a farmer, not in the sense of working on a farm but in the sense of owning a farm and employing others to do the hard work. William junior was supposed to follow in his father's footsteps so his education was not considered important. William showed little progress, particularly when he was taken to Norfolk and instructed in the practical matters concerned with the running of a farm.

Sticking with the plan that his son would become a farmer, William Hopkins senior purchased a small farm near Bury St Edmunds in Suffolk. William junior and his wife (he had by now married a Miss Braithwaite) made an unconvincing attempt to run the farm. He neither enjoyed the work nor did it bring in enough money to allow him to live a reasonable life and debts began to mount. When his wife died, Hopkins saw the chance to start a new life that he would enjoy.

Hopkins sold the small farm which his father had bought him and with the money he was able to pay off his debts. In 1822, at the age of twenty-nine, Hopkins entered Peterhouse, the oldest of the Colleges of the University of Cambridge. There he studied mathematics and, particularly when one takes into account his previous poor education, he was highly successful. He graduated in 1827 placed Seventh Wrangler in the Mathematical Tripos. This means that he was seventh in the list of those gaining first class honours in that year. Just ahead of him was De Morgan, who was in the same year and placed Fourth Wrangler in the Mathematical Tripos. Hopkins married for a second time, to Caroline Boys, while he was an undergraduate at Cambridge. They had three children, one son and two daughters.

After graduating Hopkins became a private tutor at Cambridge, having Tait, Thomson, Stokes, Maxwell and Todhunter among his pupils. He was highly successful being called the "senior wrangler maker". Rouse Ball relates that in 1849:-

[Hopkins] was able to say that he had among his pupils nearly two hundred wranglers, of whom seventeen had been senior and forty-four in one of the first three places.

A little calculation shows how remarkable these figures are. By 1849 there had only been about 20 senior wranglers during the time he tutored (there was only one top student in each year) and around sixty placed in the top three. Of course once he gained a reputation as the best tutor he was able to select the best students from the first year class to tutor. Some tutors concentrated entirely on examination technique but Hopkins [3]:-

... was conspicuous for encouraging in his pupils a disinterested love of their studies, instead of limiting their aspirations to examination honours.

Hopkins made relatively little contributions to pure mathematics, other than in his tutoring and with a two volume text Elements of Trigonometry written in 1833 and 1847 which contains interesting historical comments. However, he did make major contributions to the application of mathematics to geology.

He became interested in applying mathematics to geology in 1833. This came about because of his friendship with Adam Sedgwick. Sedgwick had also trained as a mathematician and had been appointed professor of geology at Cambridge in 1818. Sedgwick began fieldwork at Barmouth in north Wales in 1831 where he established the order of local rocks and gave the name Cambrian to the oldest fossiliferous strata. The name was chosen because Cambria is the old name for Wales. Hopkins accompanied Sedgwick to Barmouth on many of these trips and through this work, which he greatly enjoyed, he began to feel that geology would benefit by being put on a firm mathematical basis. He made mathematical models which won him the Wollaston Medal of the Geological Society of London in 1850.

Hopkins was President of the Geological Society of London in 1851 and 1852 (Sedgwick had been President of the Society in 1829). He was president of the British Association in 1853 when it met in Hull. In his presidential address he [3]:-

... referred to a series of important experiments which he had instituted at Manchester with the advice of Sir William Thomson and the assistance of Messrs Joule and Fairbairn, to determine the temperature of melting substances under great pressure.

The experiments were being conducted by Hopkins in his study of the interior of the Earth.

It would not be unfair to say that most of the geological theories which Hopkins proposed have turned out to be false. As Beckinsale writes [1]:-

... except in the popularisation of quantification and in the broader field of geophysics, Hopkins' effect on contemporary geology was frequently retrogressive rather than progressive. He was often lacking in geological insight ...

As to his character we refer to [3] where Anderson writes:-

He was a man of marked dignity of character and most affectionate nature. He took a keen pleasure in poetry and music, had great conversational power, and his sense of natural beauty led to his taking up, not unsuccessfully, landscape painting late in life as a recreation.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

William ฮ็อปกินส์

บอร์น: 2 1793 กุมภาพันธ์ในคิงส์ตันบนทะยาน ดาร์บีเชอร์ อังกฤษ
Died: 13 1866 ตุลาคมในเคมบริดจ์ เคมบริดจ์เชอร์ อังกฤษ


คลิกรูปภาพข้างบน
ดูรูป

แสดงที่ตั้งแหล่งกำเนิด

ก่อนหน้าดัชนีหลักถัดไป (ลำดับ)
ก่อนหน้าดัชนีชีวประวัติถัดไป (ตัวอักษร)

เวอร์ชันสำหรับพิมพ์

William ฮ็อปกินส์พ่อยังชื่อว่า William ฮ็อปกินส์ อาวุโสฮ็อปกินส์กสิกร ไม่ใช่ ในแง่การทำงานในฟาร์ม แต่ ในความเป็นเจ้าของฟาร์ม และใช้กับงานหนักได้ William จูเนียร์ไม่ควรจะตามรอยเท้าพ่อเพื่อการศึกษาของเขาได้ไม่ถือว่าสำคัญ William แสดงความคืบหน้าน้อย โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเขานำโฟล์ค และคำแนะนำในเรื่องการปฏิบัติที่เกี่ยวข้องกับการทำงานของฟาร์ม

ติดกับแผนการที่บุตรจะเป็น เกษตรกร William ฮ็อปกินส์อาวุโสซื้อฟาร์มเล็ก ๆ ใกล้แอดเมอร์ริดเซนต์ฝังในซัฟ จูเนียร์ William และภรรยาของเขา (เขามีตอนแต่งงาน Braithwaite นางสาว) ทำความพยายาม unconvincing การทำฟาร์ม เขาไม่ชอบงาน หรือจะไม่นำเงินเพียงพอให้เขามีชีวิตที่เหมาะสม และหนี้สินเริ่มเมา เมื่อภรรยาเสียชีวิต ฮ็อปกินส์เห็นโอกาสที่จะเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่เขาจะเพลิดเพลิน

ฮ็อปกินส์ขายฟาร์มเล็ก ๆ ซึ่งพ่อของเขาได้ซื้อเขา และเงินเขาชำระเขา 1822 อายุยี่สิบเก้า ฮ็อปกินส์ป้อน Peterhouse เก่าแก่ที่สุดของวิทยาลัยของมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ มีเขาเรียนคณิตศาสตร์ และ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อหนึ่งจะพิจารณาศึกษาดีก่อนหน้านี้ เขาประสบความสำเร็จ ศึกษาใน Wrangler เจ็ดปีที่อยู่ใน Tripos ทางคณิตศาสตร์ ซึ่งหมายความ ว่า เป็นเจ็ดในรายชื่อผู้ได้รับเกียรติชั้นในปีนั้น ก่อนเขาถูกเดอมอร์แกน ซึ่งในปีเดียวกัน และวางสี่ Wrangler Tripos ทางคณิตศาสตร์ ฮ็อปกินส์สมรสครั้งที่สอง การชายแคโรไลน์ ขณะที่เขาอยู่เป็นทุนระดับปริญญาตรีที่เคมบริดจ์ มีเด็ก 3 คน บุตรหนึ่ง และสองสาว

หลังจากจบฮ็อปกินส์กลายเป็น ครูที่เคมบริดจ์ มีเทียต ทอม สโตกส์ แมกซ์เวลล์ และ Todhunter ระหว่างนักเรียนของเขา เขาประสบความสำเร็จเรียกว่า "เครื่องควาญอาวุโส" เกี่ยวข้องกระตุ้นลูกที่ใน 1849: -

[ฮ็อปกินส์] ได้กล่าวว่า เขามีผู้ wranglers เกือบสองร้อยของนักเรียน คน seventeen ได้อาวุโสและสี่สิบสี่ในหนึ่งของครั้งแรกสามสถาน

คำนวณเพื่อแสดงตัวเลขเหล่านี้มีลักษณะโดดเด่น โดย 1849 มีเฉพาะได้ wranglers เกี่ยวกับอาวุโสระหว่างเขา tutored (มีนักเรียนเพียงหนึ่งในแต่ละปี) และประมาณ sixty วางด้านบน 3 แน่นอนเมื่อเขาได้รับชื่อเสียงเป็นกวดวิชาดีที่สุด เขาเลือกนักเรียนที่ดีที่สุดจากชั้นปีแรกกวดวิชา สอนบางอย่างเข้มข้นในการตรวจสอบเทคนิคแต่ฮ็อปกินส์ [3]: -

... เด่นในการส่งเสริมในนักเรียนของเขารักสถาปัตยกรรมของนักศึกษา แทนที่จะจำกัดความปรารถนาของพวกเขาให้เกียรติสอบ

ฮ็อปกินส์ทำค่อนข้างน้อยสรรคณิตศาสตร์บริสุทธิ์ อื่น ๆ กว่าเขาสอนหนังสือ และ มีข้อความสองปริมาณองค์ประกอบของตรีโกณมิติเขียนใน 1833 1847 ซึ่งประกอบด้วยข้อคิดเห็นประวัติศาสตร์ที่น่าสนใจ อย่างไรก็ตาม เขาได้สร้างผลงานสำคัญการประยุกต์ใช้คณิตศาสตร์กับธรณีวิทยา

เขากลายเป็นที่สนใจในการประยุกต์ใช้คณิตศาสตร์กับธรณีวิทยาใน 1833 นี้มาเกี่ยวกับเนื่องจากมิตรภาพของเขากับ Adam Sedgwick Sedgwick ได้รับการฝึกอบรมยังเป็นนักคณิตศาสตร์ที่ และได้รับการแต่งตั้งศาสตราจารย์ทางธรณีวิทยาที่เคมบริดจ์ใน 1818 Sedgwick เริ่มสามารถที่ Barmouth ในเวลส์เหนือใน 1831 ที่เขาก่อตั้งลำดับของหินในท้องถิ่น และให้ชื่อยุคแคมเบรียนชั้น fossiliferous เก่าแก่ที่สุด ชื่อถูกเลือก เพราะ Cambria เป็นชื่อเก่าในเวลส์ ฮ็อปกินส์พร้อม Sedgwick เพื่อ Barmouth ในหลายถิ่นเหล่านี้ และ งานนี้ ซึ่งเขามากชอบ เขาเริ่มรู้สึกว่า ธรณีวิทยาจะได้รับประโยชน์ โดยการวางพื้นฐานทางคณิตศาสตร์ของบริษัท เขาทำแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ที่ชนะเขาเหรียญ Wollaston สังคมธรณีวิทยาลอนดอนใน 1850.

ฮ็อปกินส์เป็นประธานของสมาคมธรณีวิทยาลอนดอนใน 1851 1852 (Sedgwick เคยประธานสมาคม 1829) เขามีนายกสมาคมอังกฤษใน 1853 เมื่อมันพบในฮัลล์ ในที่อยู่ของประธานาธิบดีเขา [3]: -

...เรียกว่าชุดการทดลองที่สำคัญซึ่งเขามีโลกที่แมนเชสเตอร์ ด้วยคำแนะนำของ Sir William ทอมและความช่วยเหลือของ Messrs Joule และ Fairbairn กำหนดอุณหภูมิของการหลอมสารภายใต้ความดันดีขึ้น

ได้มีการดำเนินการทดลอง โดยฮ็อปกินส์ในการศึกษาของโลก

มันจะไม่เป็นธรรมกล่าวว่า มีเปิดของทฤษฎีธรณีวิทยาซึ่งนำเสนอฮ็อปกินส์ออกเป็นเท็จ เป็นเบ็กคินเซลเขียน [1]: -

...ยกเว้น ใน popularisation ของนับ และกว้างด้านธรณีฟิสิกส์ ผลของฮ็อปกินส์ธรณีวิทยาสมัยเป็น retrogressive บ่อย ๆ แทนที่จะก้าวหน้า เขาถูกมักจะขาดความเข้าใจธรณีวิทยา...

เป็นเขา ที่เราอ้างถึง [3] ที่เขียนแอนเดอร์สัน: -

กำลังคนของศักดิ์ศรีทำเครื่องหมายของตัวอักษรและลักษณะที่สุภาพที่สุด เขาได้มีความสุขกระตือรือร้นในบทกวีและเพลง มีอำนาจสนทนา และความรู้สึกของเขาของธรรมชาติกับเขาด้วย ไม่ประสบความสำเร็จ แนวนอนวาดภาพในชีวิตเป็นที่พักผ่อนหย่อนใจ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

William Hopkins

เกิด 2 กุมภาพันธ์ 1793 ในคิงส์ตันบนทะยานคัมเบรีย อังกฤษ
ตาย 13 ตุลาคม 1617 ในเคมบริดจ์เคมบริดจ์ อังกฤษ


คลิกเพื่อดูขนาดใหญ่ขึ้นภาพด้านบน


แสดงรุ่นบ้านเกิดที่ตั้ง

ก่อนหน้านี้ ( ตามลำดับ ) หน้าดัชนีหลัก
ก่อนหน้านี้ ( ตามตัวอักษร ) ต่อไปชีวประวัติดัชนี

รุ่นพิมพ์

William Hopkins ของพ่อก็ชื่อ วิลเลี่ยม ฮอปกินส์ฮอปกินส์อาวุโสเป็นชาวนา ไม่ใช่ในแง่ของการทำงานในฟาร์ม แต่ในความรู้สึกของการเป็นเจ้าของฟาร์ม และใช้คนอื่นทำงานอย่างหนัก วิลเลียมจูเนียร์ต้องเจริญรอยตามพ่อของเขา ดังนั้น การศึกษาของเขาไม่ได้พิจารณาที่สำคัญ วิลเลียมมีความคืบหน้าเพียงเล็กน้อยโดยเฉพาะ เมื่อเขาถูกนำตัวไปนอร์ฟอล์กและแนะนำในการปฏิบัติงานที่เกี่ยวข้องกับการไหลของฟาร์ม

ใช้แผนที่ลูกชายของเขาจะเป็นเกษตรกร , William Hopkins รุ่นพี่ซื้อฟาร์มเล็กๆใกล้ฝัง St Edmunds ใน Suffolk . วิลเลียมจูเนียร์และภรรยาของเขา ( เขามีตอนนี้แต่งงานกับนางสาว เบรทเวท ) ทำให้ความพยายามไม่น่าเชื่อวิ่งฟาร์มเขาไม่เคยชอบงานมันมิได้นำเงินเพียงพอที่จะช่วยให้เขามีชีวิตที่เหมาะสมและหนี้สินก็เริ่มขึ้น เมื่อภรรยาเสียชีวิต ฮอปกินส์ เห็นโอกาสที่จะเริ่มต้นชีวิตใหม่ เขาจะสนุก

Hopkins ขายฟาร์มขนาดเล็กซึ่งบิดาของเขาได้ซื้อเขา และเงินที่เขาสามารถจ่ายปิดหนี้ของเขา . ในช่วงเวลาที่อายุยี่สิบเก้า , ป้อน peterhouse ฮอปกินส์ ,ที่เก่าแก่ที่สุดของวิทยาลัยมหาวิทยาลัยเคมบริดจ์ เขาศึกษาคณิตศาสตร์และโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อหนึ่งจะเข้าสู่บัญชีการศึกษาไม่ดีของเขาก่อนหน้านี้ เขาประสบความสำเร็จอย่างมาก เขาจบการศึกษาในปี 1827 อยู่ที่เจ็ด tripos Wrangler ในคณิตศาสตร์ ซึ่งหมายความว่าเขาเจ็ดในรายชื่อของผู้ได้รับเกียรตินิยมอันดับในปีนั้น เพียงแค่ข้างหน้าของเค้าคือ เดอ มอร์แกนที่ อยู่ ใน ปีเดียวกัน และวางลง Wrangler ที่สี่ใน tripos ทางคณิตศาสตร์ ฮอปกินส์แต่งงานเป็นครั้งที่สอง แคโรไลน์ชาย ในขณะที่เขาเป็นนักศึกษาที่เคมบริดจ์ พวกเขามีเด็ก 3 คน ลูกชายคน ลูกสาวสองคน

หลังจากเรียนจบ ฮอปกินส์ เป็นอาจารย์สอนพิเศษที่เคมบริดจ์มีเทต ทอมสัน และ สโตคส์ , Maxwell todhunter ในหมู่นักเรียนของเขาเขาประสบความสําเร็จอย่างสูง ถูกเรียกว่า " ชง " Wrangler อาวุโส กระตุ้นบอลเกี่ยวข้องใน 1849 : -

[ Cancer ] ได้กล่าวว่าเขาได้ในลูกตาของเขาเกือบสองร้อย Wranglers ของผู้มีอาวุโส 17 และมีในหนึ่งในสามของสถานที่ก่อน

น้อยแสดงการคำนวณตัวเลขเหล่านี้เป็นวิธีที่น่าทึ่งโดย 1849 มีแค่ Wranglers อาวุโสประมาณ 20 ในระหว่างเวลาที่เขาเรียนพิเศษ ( มีเพียงหนึ่งด้านบนของนักเรียนในแต่ละปี ) และประมาณหกสิบอยู่ในสามอันดับแรก แน่นอน เมื่อเขาได้รับชื่อเสียงเป็นครูที่ดีที่สุดที่เขาสามารถเลือกที่ดีที่สุดที่นักเรียนจากคลาสเรียนปีแรกกับครูสอนพิเศษ ติวสอบเข้มข้นทั้งหมดในบางเทคนิค แต่ฮอปกินส์ [ 3 ] :

. . . . . . .คือเด่นเพื่อส่งเสริมในนักเรียนของเขาความรักที่น่าสนใจของการศึกษาของพวกเขา แทนที่จะจำกัดแรงบันดาลใจของพวกเขาที่จะชนะการสอบ

ฮอปกินส์ได้ค่อนข้างน้อยต่อคณิตศาสตร์ นอกจากเขาและกวดวิชากับหมวดสององค์ประกอบของข้อความของตรีโกณมิติและเขียนใน 1833 1847 ซึ่งมีความคิดเห็นทางประวัติศาสตร์ที่น่าสนใจ อย่างไรก็ตามเขาทำผลงานที่สำคัญเพื่อการประยุกต์ใช้คณิตศาสตร์ธรณีวิทยา

เขากลายเป็นที่สนใจในการประยุกต์ใช้คณิตศาสตร์ธรณีวิทยาใน 1833 . นี้มาเกี่ยวกับเพราะมิตรภาพของเขากับอดัมเซดจ์วิค ‹ยังฝึกเป็นนักคณิตศาสตร์ และได้รับการแต่งตั้งเป็นศาสตราจารย์ทางธรณีวิทยาที่เคมบริดจ์ใน 1818 .‹เริ่มงานสนามที่ barmouth ในนอร์ทเวลส์ใน 1831 ที่เขาก่อตั้งขึ้นเพื่อหินในท้องถิ่นและตั้งชื่อให้ชั้น Cambrian fossiliferous ที่เก่าแก่ที่สุด ชื่อที่ได้รับเลือกเพราะแคมเบรียเป็นชื่อเก่าของเวลส์ ‹การ barmouth ฮอปกินส์มีหลายทริปเหล่านี้และผ่านงานนี้ ซึ่งเขามีความสุขอย่างมากเขาเริ่มรู้สึกว่าธรณีวิทยาจะได้รับประโยชน์โดยการใส่ใน บริษัท คณิตศาสตร์พื้นฐาน เขาสร้างแบบจำลองทางคณิตศาสตร์ซึ่งจะเขาวอลลาสตันเหรียญของสมาคมธรณีวิทยาแห่งลอนดอนในปี ค.ศ.

ฮอปกินส์ยังเป็นประธานของสมาคมธรณีวิทยาแห่งลอนดอนในปี 1851 และ 1852 ( เซดจ์วิคเป็นประธานของสมาคมในปี 1829 ) เขายังเป็นประธานของสมาคมอังกฤษใน 1853 เมื่อเจอกันในตัวเรือในที่อยู่ของประธานาธิบดีของเขาเขา [ 3 ] :

. . . . . . . หมายถึงชุดของการทดลองที่สำคัญซึ่งเขาได้ก่อตั้งที่ แมนฯ ยูไนเต็ด ด้วยคำแนะนำของ เซอร์ วิลเลียม ทอมสัน และคำนำหน้าชื่อหรือตำแหน่งทางธุรกิจและความช่วยเหลือของจูล แฟร์แบร์น เพื่อตรวจสอบอุณหภูมิของสารที่ละลายภายใต้ความดันที่ดี

ซึ่งถูกดำเนินการโดยฮอปกินส์ในการศึกษาของการตกแต่งภายในของโลก

มันจะไม่เป็นธรรมที่จะกล่าวว่าส่วนใหญ่ของทฤษฎีทางธรณีวิทยาที่ฮอปกินส์เสนอออกมาเป็นเท็จ เขียนโดย Beckinsale [ 1 ] :

. . . . . . . ยกเว้นใน popularisation ของปริมาณและในกว้างด้านธรณีฟิสิกส์ ธรณีวิทยา , ผลในฮอปกินส์ร่วมสมัยมักถอยหลังแทนที่จะก้าวหน้า เขามักจะขาดในทางลึก . . . . . . .

เพื่อตัวของเขา เราดูที่ [ 3 ] ที่แอนเดอร์สันเขียน : -

เขาเป็นผู้ชายของเครื่องหมายเกียรติยศของตัวละครและรักใคร่มากที่สุดของธรรมชาติ เขาเอาความสุขกระตือรือร้นในบทกวีและดนตรี มีอำนาจการสนทนาที่ดีและความรู้สึกของความงามของธรรมชาติที่นำให้เขาถ่าย ไม่ใช่ไม่สำเร็จ , ภาพทิวทัศน์ในช่วงปลายชีวิตเป็นที่พักผ่อนหย่อนใจ