Learning how to ride a bike for the

Learning how to ride a bike for the first time was a nerve racking independent moment. I was about five years old when my sister informed me that I was too old to still be riding a bike with training wheels. That was the time I decided not to depend on them anymore. Even though I had some doubt, my sister and I went outside and started to take the little wheels off my bike. After my bike went through the transformation, I was now ready for the big moment. With butterflies in my stomach, I slowly got on the bike, and with my shaky hands, I gripped the handles tightly. Meanwhile my sister was holding on to me to help keep my balance. I was so afraid the she would let go, yet I was determined to ride this bike on my own. Next with a little push from her, I started to peddle. The faster my bike went the faster my heart raced. Finally I looked back nervously and noticed that my sister let go of my bike a long time ago. I was so excited that I accomplished freedom on my bike that I forgot to peddle. The next step I remember, I was lying on the ground, yet I did not care because of the adrenaline rush. I will never forget the exhilarating moment and growing up stage of riding a bike without training wheels.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เรียนรู้วิธีการขี่จักรยานครั้งแรกถูกเส้นประสาทหลักช่วงเวลาอิสระ ผมน้องทราบผมว่า ผมน่าจะยัง ขี่จักรยาน มีล้อฝึกอายุประมาณห้าปี ที่มีเวลาฉันตัดสินใจไม่ขึ้นอยู่กับพวกเขาอีกต่อไป ถึงแม้ว่าผมสงสัยบาง น้องสาวของฉันและฉันไปนอก และเริ่มใช้ล้อเล็ก ๆ ปิดจักรยานของฉัน หลังจากที่จักรยานของฉันที่ได้ไปผ่านการแปลง ผมตอนนี้พร้อมสำหรับช่วงเวลาใหญ่ มีผีเสื้อในท้องของฉัน ช้าผมบนจักรยาน และ ด้วยมือของฉันเสียงสั่น ฉัน gripped จับแน่น ในขณะเดียวกัน น้องถูกจับในให้ช่วยรักษาความสมดุลของฉัน ผมกลัวเธอจะปล่อย แต่ผมจะขี่จักรยานนี้ด้วยตัวเอง ต่อ ด้วยกดเล็กน้อยจากเธอ ที่ฉันเริ่มเร่ขาย เร็วของฉันจักรยานไปเร็วหัวใจ raced สุดท้ายผมกลับมองคน และพบว่า น้องปล่อยจักรยานของฉันนานมาแล้ว ผมตื่นเต้นมากที่ฉันได้อิสระบนจักรยานของฉันที่ฉันลืมไปเร่ขาย ขั้นตอนถัดไปที่ฉันจำ ฉันกำลังนอนบนพื้นดิน แต่ฉันไม่ได้สนใจ เพราะวิ่งตื่นเต้น ฉันจะไม่ลืมช่วงเวลาที่ต้องและการขึ้นเวทีของการขี่จักรยานไม่ มีล้อฝึก

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เรียนรู้วิธีการขี่จักรยานเป็นครั้งแรกที่ถูกขึงเส้นประสาทช่วงเวลาที่เป็นอิสระ ผมก็ประมาณห้าปีเมื่อน้องสาวของฉันแจ้งผมว่าผมก็แก่เกินไปที่จะยังคงได้รับการขี่จักรยานที่มีล้อการฝึกอบรม นั่นคือเวลาที่ฉันตัดสินใจที่จะไม่ขึ้นอยู่กับพวกเขาอีกต่อไป แม้ว่าผมมีข้อสงสัยบางอย่างน้องสาวของฉันและฉันออกไปข้างนอกและเริ่มที่จะใช้ล้อเล็ก ๆ น้อย ๆ ออกจักรยานของฉัน หลังจากที่จักรยานของฉันไปผ่านการเปลี่ยนแปลงที่ผมพร้อมแล้วสำหรับช่วงเวลาที่ยิ่งใหญ่ ด้วยผีเสื้อในท้องของฉันฉันได้ช้าบนจักรยานและด้วยมือสั่นคลอนของฉันฉันจับที่จับให้แน่น ในขณะที่น้องสาวของฉันได้รับการถือครองเพื่อผมที่จะช่วยรักษาความสมดุลของฉัน ผมก็กลัวว่าเธอจะปล่อยให้ไป แต่ผมมุ่งมั่นที่จะขี่จักรยานนี้ของตัวเอง ถัดไปที่มีการผลักดันเล็ก ๆ น้อย ๆ จากเธอผมเริ่มที่จะเร่ ได้เร็วขึ้นจักรยานของฉันไปได้เร็วขึ้นหัวใจของฉันวิ่ง สุดท้ายผมมองกลับประหม่าและพบว่าน้องสาวของฉันปล่อยให้ไปของจักรยานของฉันมานานแล้ว ผมตื่นเต้นมากที่ผมประสบความสำเร็จเสรีภาพบนจักรยานของฉันที่ฉันลืมที่จะเร่ ขั้นตอนต่อไปผมจำได้ว่าผมกำลังนอนอยู่บนพื้นดิน แต่ผมจะไม่สนใจเพราะสารอะดรีนาลีน ฉันจะไม่ลืมช่วงเวลาที่ทำให้ดีอกดีใจและเติบโตขึ้นมาในขั้นตอนของการขี่จักรยานโดยไม่ต้องล้อการฝึกอบรม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เรียนรู้วิธีการขี่จักรยานครั้งแรกคือเส้นประสาทดึงอิสระนะครับ ฉันอายุได้ประมาณ 5 ปี เมื่อน้องสาวของฉันบอกฉันว่าฉันแก่เกินไปที่จะยังคงสามารถขี่จักรยานล้อการฝึกอบรม นั่นคือเวลาที่ฉันตัดสินใจที่จะไม่พึ่งพามันแล้ว ถึงแม้ว่าฉันมีข้อสงสัยบางประการ น้องสาวของฉันและฉันไปข้างนอก และเริ่มเอาล้อเล็ก ๆน้อย ๆจากจักรยานของฉันหลังจากขี่จักรยานผ่านการเปลี่ยนแปลง ผมก็พร้อมสำหรับช่วงเวลาสำคัญ กับผีเสื้อในท้องของฉัน ฉันค่อยๆ เอาจักรยาน และมือผมสั่น ผมจับที่จับให้แน่น ส่วนน้องสาวผมก็รั้งฉันไว้เพื่อช่วยรักษาความสมดุลของฉัน ผมกลัวมาก กลัวว่าเธอจะปล่อย แต่ผมมุ่งมั่นที่จะขี่จักรยานนี้เอง ต่อไป ด้วยแรงผลักดันจากเธอผมเริ่มเร่ขาย เร็วกว่าจักรยานของฉันไปเร็วขึ้น หัวใจของฉันวิ่ง . ในที่สุดฉันก็มองกลับไปอย่างหงุดหงิด และสังเกตเห็นว่าน้องสาวปล่อยจักรยานของฉันนานมาแล้ว ฉันตื่นเต้นมากที่ฉันได้อิสรภาพบนจักรยานของฉันที่ฉันลืมเร่ขาย ขั้นตอนต่อไปที่ผมจำได้คือผมนอนอยู่ที่พื้น แต่ผมไม่ได้สนใจเพราะการหลั่งอดรีนาลีนผมจะไม่มีวันลืมช่วงเวลาที่เร้าใจ และขึ้นเวทีของจักรยานที่ไม่มีล้อการฝึกอบรม