EfficacyDamage control resuscitatio

Efficacy
Damage control resuscitation, including permissive hypotension, early use of blood products, more aggressive coagulation factor replacement, and MTPs, seems to have had a beneficial effect on outcomes. A study reviewing patients with MBL who were resuscitated with classical techniques within the period of 1970 to 1990 showed that they experienced very poor outcomes, with mortality ranging from 61% to 90%.

These findings improved somewhat in later studies conducted from 1990 to the 2000s, but survival was still poor, ranging from 45% to 87%.

In contrast, current mortality rates after initiation of DCR and MTPs range from 8% to 34%.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การศึกษาประสิทธิภาพการช่วยชีวิตการควบคุมความเสียหายรวมทั้งความดันเลือดต่ำอนุญาตให้ใช้ในช่วงต้นของผลิตภัณฑ์เลือดแข็งตัวเชิงรุกมากขึ้นทดแทนปัจจัยและ MTPs ดูเหมือนว่าจะมีผลประโยชน์ในผลลัพธ์
การศึกษาการตรวจสอบผู้ป่วยที่มี MBL ที่ได้รับการฟื้นคืนด้วยเทคนิคคลาสสิกภายในระยะเวลาของ 1970-1990 แสดงให้เห็นว่าพวกเขามีประสบการณ์ผลดีมากกับการเสียชีวิตตั้งแต่ 61% ถึง 90%. การค้นพบนี้ดีขึ้นบ้างในการศึกษาต่อมาดำเนินการตั้งแต่ปี 1990 เพื่อ 2000 แต่การอยู่รอดก็ยังคงไม่ดีตั้งแต่ 45% ถึง 87%. ในทางตรงกันข้ามอัตราการตายในปัจจุบันหลังจากการเริ่มต้นของ DCR และ MTPs ช่วงจาก 8% เป็น 34%

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ควบคุมความเสียหาย ( รวมถึงการผายปอด
แบบหัวฟัดหัวเหวี่ยง ใช้ต้นของผลิตภัณฑ์เลือด ก้าวร้าวมากขึ้นด้วยปัจจัยทดแทน และ mtps ดูเหมือนจะได้ผลประโยชน์ในผลลัพธ์ การศึกษาทบทวนผู้ป่วย mbl ที่ถูกทำให้ฟื้นด้วยเทคนิคคลาสสิกภายในระยะเวลาของปี 1970 ถึง 1990 พบว่าพวกเขาประสบผลจนมากตายตั้งแต่ร้อยละ 61 ถึง 90 %

สรุปดีขึ้นบ้างหลังการศึกษาจากปี 2543 แต่การอยู่รอดก็ยังยากจน ตั้งแต่ร้อยละ 45 ร้อยละ 87 .

ส่วนปัจจุบันอัตราการเสียชีวิตหลังจากที่เริ่มต้นของ DCR mtps และช่วงจาก 8%
34 %