Despite equal rights policies, peop

Despite equal rights policies, people from racial minorities still face many disadvantages. For example, studies have shown that Black employees receive lower wages than their White counterparts (Johnston & Lordan, 2014), that students of racial minorities are more likely than White students to be suspended from schools (Rich, 2014), and that Black NBA players are more often penalized for personal fouls than White players when the referee is White (Price & Wolfers, 2010). A recent field experiment on the U.S. job market found that résumés with White-sounding names such as Emily Walsh received 50% more call-backs than those with Black-sounding names such as Lakisha Washington (Bertrand & Mullainathan, 2004).

Racial discrimination is often unintended, and partially stems from automatic psychological processes. Many studies have looked at strategies to overcome or mitigate racial discrimination. A common finding in these studies is that people can successfully control discrimination when they exert conscious effort to limit the effects of biases on their judgments (Devine, 1989 and Payne, 2005). For example, instructions to engage in mental perspective taking (i.e., to imagine oneself in the other person’s shoes) help judges and jurors to diminish stereotyping and in-group favoritism (Galinsky & Moskowitz, 2000). Adopting implementation intentions to control for potential bias in specific contexts (e.g., making if–then plans such as “if I encounter a Black person, then I think counter-stereotypic thoughts”) has also been found effective (Mendoza et al., 2010 and Stewart and Payne, 2008). However, conscious strategies to counteract bias can also, in fact, increase race bias. For instance, instructions to suppress stereotypes (e.g., “try to be color blind”) have been shown to produce a rebound effect that increases race bias ( Apfelbaum et al., 2008 and Macrae et al., 1994).

In the present research we highlight another potential problem of conscious thought as a bias-reducing strategy. We propose that conscious thought increases the likelihood of biased memory representations of Black and White people, increasing, in turn, the likelihood of biased evaluations. This idea is based on the notion that conscious thought strengthens the activation of automatically activated cognitive schemata (Gawronski and Bodenhausen, 2006 and Strack and Deutsch, 2004, see also Bos and Dijksterhuis, 2011, Dijksterhuis and Nordgren, 2006 and Reinhard et al., 2013). Several lines of research indicate that conscious thought often supports or even intensifies the impact of automatically activated schemata on judgments, especially when information is ambiguous or complex. For example, research on the Heuristic Systematic Model showed that the valence of effortful systematic processing can be biased by heuristic cues present in ambiguous persuasive messages (Chaiken & Maheswaran, 1994; see also Petty, Wegener, & Fabrigar, 1997). Pelham and Neter (1995) found that a higher level of motivation – a condition under which people generally apply more conscious thought (e.g., Baumeister, 1984) – increased the use of erroneous heuristic cues in problem solving. Based on these findings, we hypothesize that conscious thought sustains the activation of automatically activated race categories, thereby bolstering the structuring of information in memory around race categories.

Research illustrates that the salience of race categories, in turn, increases the likelihood of stereotyping and racially biased judgments. For example, Mitchell, Nosek, and Banaji (2003) demonstrated that negative automatic evaluations toward Black people are stronger when participants focus their attention on race categories than when they pay attention to another social category (see also Macrae, Bodenhausen, Milne, Thorn, & Castelli, 1997). Payne, Lambert, and Jacoby (2002) showed that drawing attention to race categories increases stereotypical errors in a speeded weapon identification task compared to a control condition where race was not emphasized. The mechanism underlying these effects is that drawing participants’ attention to category membership activates automatic evaluations associated with these categories, which in turn influences evaluative judgments and decisions. Given that automatic evaluations of Black people tend to be more negative than those of White people, this results in judgments favoring Whites over Blacks.

There is preliminary evidence that conscious thought increases stereotyping and judgment bias. Several studies on Unconscious Thought Theory (UTT; Dijksterhuis & Nordgren, 2006, for a review see Strick et al., 2011) showed that participants stereotyped more after a period of conscious thought than after a period of distraction (or “unconscious thought”). Bos and Dijksterhuis (2011) presented participants with a person of an ethnic minority group and found that a period of conscious thought, compared to a period of unconscious thought, led to lower accessibility and poorer memory for stereotype-incongruent information, indicating more stereotyping. Messner, Wänke, and Weibel (2011) showed that a period of conscious thought, compared to a period of unconscious thought, led to objectively poorer decisions in a personnel selection context (i.e., they selected less qualified candidates in terms of the number of fulfilled job requirements) when two cues that often bias personnel selection (gender and attractiveness differences) were present. Furthermore, conscious thinkers had a stronger tendency to prefer males to females (i.e., display gender bias) than unconscious thinkers.

The present studies extend previous research in several ways. Whereas Bos and Dijksterhuis (2011) investigated how conscious thought affects memory representations, the present research went on to investigate how conscious thought affects racial prejudice, that is, evaluative judgments about people from a different race. Furthermore, in contrast to previous studies (i.e., Bos and Dijksterhuis, 2011 and Messner et al., 2011), we included a control condition in which participants were given no time to think at all (either consciously or unconsciously). This way we can test whether unconscious thought has benefits above and beyond not just conscious thought, but also simply “not thinking at all”. Furthermore, we introduce two novel methods to measure racially biased memory representations.

The task used in Experiments 1 and 2 was the “Who is Who?” task. It was inspired by the “Who said what?” paradigm (Taylor, Fiske, Etcoff, & Ruderman, 1978), a task that uses memory confusion to discover the extent to which participants categorize target persons into social categories. In our version of the task, participants form impressions of four candidate housemates, two White and two Black. Each housemate is presented with a name, a face, and a number of descriptive verbal attributes. After the manipulation of immediate decision making or decision-making after conscious or unconscious thought (see below), participants are again presented with the names of the candidates and they are asked to attribute each name to the correct face, each time choosing among three White and three Black faces (the correct face and five incorrect faces). Participants’ mistakes reveal to what extent they had categorized the candidates in terms of race. Participants are more likely to misattribute a candidate’s name to another same-race face if they had remembered him as a member of that race group in the first place (Fiske, Haslam, & Fiske, 1991). Hence, biased memory is indicated by a higher proportion of “same-race errors” compared to “different-race errors”.

We used another new paradigm in Experiment 3. In this paradigm, participants saw the face of a Black male, after which their likelihood to remember him as darker (more information follows) was assessed. Thus, instead of investigating the tendency to remember a person as belonging to the White or Black race category (as in Experiments 1 and 2), Experiment 3 investigated the tendency to remember a person as more or less typical of the Black race category. This tendency is important to study in its own right because a broad literature indicates that when individuals are perceived as more typical of the Black race they are more likely to be judged according to the negative stereotypes and evaluations associated with the Black race category, an effect sometimes dubbed skin tone bias ( Maddox & Gray, 2002). A research review indicated that individuals whose features are typical of the Black race generally suffer from lower social status and health compared to their less-prototypical counterparts ( Maddox, 2004). As far as we know, this is the first research that tests the hypothesis that conscious thought increases the tendency to remember Black faces as more typical of their category.

The procedure of the experiments was typical for studies on UTT. In the first two experiments, participants were presented with four candidate housemates (two White, two Black), and were asked to form impressions of them. The candidates had an individual name, were described by 12 attributes each (making the decision a complex one), and a picture revealing the candidate’s race. Participants in the conscious thought condition were allowed to think about their evaluative judgments of the candidates for 3 min, while participants in the unconscious thought condition were distracted by an unrelated task for 3 min before making their judgments. Experiment 1 also included an immediate decision condition, in which participants were given no time to think at all. As racial bias is usually stronger under conditions of limited time or cognitive capacity (e.g., Macrae & Bodenhausen, 2001), we expected racial bias to be strong among immediate decision makers. In Experiment 3, one Black person was presented, after which participants thought about him consciously or

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แม้ มีสิทธิที่เท่าเทียมกันนโยบาย คนจากเชื้อชาติคมิยังคงหน้าเสียมาก ตัวอย่าง การศึกษาได้แสดงว่า พนักงานที่ดำได้รับค่าจ้างต่ำกว่าคู่ของพวกเขาสีขาว (จอห์นสตันและ Lordan, 2014), ที่นักเรียนเชื้อชาติคมิยิ่งกว่านักเรียนสีขาวถูกหยุดชั่วคราวจากโรงเรียน (Rich, 2014), และว่า ผู้เล่นเอ็นบีเอสีดำมีบ่อยสำเร็จสำหรับบุคคล fouls กว่าเล่นขาวเมื่อชก ขาว (ราคาและ Wolfers, 2010) การทดลองฟิลด์ล่าสุดในตลาดงานสหรัฐพบประวัติที่ มีชื่อสีขาวหูเป็น Emily วอล์ชได้รับ 50% ขึ้นไปโทรกลับมากกว่าผู้ที่มีหูสีดำชื่อเช่น Lakisha วอชิงตัน (เบอร์ & Mullainathan, 2004)แบ่งแยกเชื้อชาติมักจะไม่ได้ตั้งใจ และบางส่วนเกิดจากกระบวนการทางจิตวิทยาโดยอัตโนมัติ การศึกษามากได้ดูที่กลยุทธ์เพื่อเอาชนะ หรือบรรเทาการแบ่งแยกเชื้อชาติ ค้นหาทั่วไปในการศึกษานี้คือ ว่า คนสำเร็จได้แบ่งแยกเมื่อพวกเขาออกแรงความพยายามมีสติเพื่อจำกัดผลกระทบของการยอมในการพิพากษา (Devine, 1989 และ Payne, 2005) ตัวอย่าง คำแนะนำในการมุมมองทางจิต (เช่น ภาพตัวเองในรองเท้าของคนอื่น) ช่วยผู้พิพากษาและ jurors หรี่ทัศนคติทั่วไปต่อและ in-group พรรค (Galinsky & Moskowitz, 2000) ใช้ความตั้งใจดำเนินงานเพื่อควบคุมความโน้มเอียงเป็นไปได้ในบริบทที่เฉพาะ (เช่น ถ้าแล้วทำแผนเช่น "เมื่อพบคนดำ แล้วคิดคิดทวน stereotypic") นอกจากนี้ยังพบมีประสิทธิภาพ (al. et เมนโดซา 2010 และสจ๊วต และ Payne, 2008) อย่างไรก็ตาม กลยุทธ์สติเพื่อถอนอคติยังสามารถ ในความเป็นจริง เพิ่มความโน้มเอียงในการแข่งขัน ตัวอย่าง คำแนะนำเพื่อระงับ (เช่น, "พยายามที่จะตาบอดสี") มักมีการแสดงการผลิตผลตอบสนองที่เพิ่มความโน้มเอียงของการแข่งขัน (Apfelbaum et al., 2008 และ Macrae et al., 1994)งานวิจัยปัจจุบัน เราเน้นปัญหาอื่นอาจมีสติคิดเป็นกลยุทธ์การลดอคติ เราเสนอว่า สติคิดเพิ่มโอกาสของคนขาวดำ เพิ่มขึ้น จะ ความเป็นไปได้ของการประเมิน biased แทนหน่วยความจำ biased ความคิดนี้เป็นไปตามความคิดสติเพิ่มความแข็งแกร่ง schemata รับรู้โดยอัตโนมัติเปิดใช้งานการเรียกใช้ (Gawronski และ Bodenhausen, 2006 และ Strack และ Deutsch, 2004 ดู Dijksterhuis และบอส 2011, Dijksterhuis และ Nordgren, 2006 และ Reinhard et al., 2013) ของงานวิจัยบ่งชี้ว่า สติคิดมักจะสนับสนุน หรือแม้แต่มากขึ้น intensifies ผลกระทบของ schemata เปิดโดยอัตโนมัติในคำพิพากษา โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อข้อมูลกำกวม หรือซับซ้อนกัน ตัวอย่าง งานวิจัยในรูปแบบระบบ Heuristic แสดงให้เห็นว่า สามารถลำเอียงเวเลนซ์ของการประมวลผลระบบ effortful ด้วยแล้วสัญลักษณ์ที่ปรากฏในข้อความที่ persuasive กำกวม (Chaiken & Maheswaran, 1994 ดู Petty, Wegener, & Fabrigar, 1997) เพลแฮมและ Neter (1995) พบว่า แรงจูงใจ – ในระดับที่สูงขึ้นเงื่อนไขภายใต้ที่คนทั่วไปใช้สติคิด (เช่น Baumeister, 1984) – เพิ่ม heuristic พลาดการใช้สัญลักษณ์ในการแก้ปัญหา ขึ้นอยู่กับผลการวิจัยเหล่านี้ เรา hypothesize ที่คิดใส่ใจได้รับคำสั่งการเรียกใช้โดยอัตโนมัติเปิดแข่งขันประเภท จึงประคบประหงมจัดโครงสร้างของข้อมูลในหน่วยความจำรอบแข่งขันประเภทงานวิจัยแสดงว่า salience ของประเภทการแข่งขัน ใช้ เพิ่มโอกาสตัดสินทัศนคติทั่วไปต่อ และ racially biased ตัวอย่าง Mitchell, Nosek และ Banaji (2003) แสดงให้เห็นว่าประเมินค่าลบโดยอัตโนมัติไปยังคนแข็งแกร่งเมื่อผู้เรียนมุ่งเน้นความสนใจประเภทแข่งขันกว่าเมื่อพวกเขาใส่ใจสังคมประเภทอื่น (ดู Macrae, Bodenhausen, Milne ทอร์น และ Castelli, 1997) Payne, Lambert ก Jacoby (2002) พบว่า ดึงดูดความสนใจกับการแข่งขันประเภทเพิ่ม stereotypical ข้อผิดพลาดในงานรหัสอาวุธ speeded เปรียบเทียบกับเงื่อนไขควบคุมที่แข่งขันไม่ได้เน้น กลไกต้นลักษณะพิเศษเหล่านี้ได้ให้ความสนใจวาดร่วมกับสมาชิกประเภทเรียกประเมินอัตโนมัติที่เกี่ยวข้องกับประเภทเหล่านี้ ซึ่งจะมีผลต่อคำพิพากษา evaluative และตัดสินใจ ระบุว่าประเมินโดยอัตโนมัติของคนมักจะ เป็นค่าลบมากขึ้นกว่าคนสีขาว ซึ่งผลตัดสินนความขาวมากกว่าดำThere is preliminary evidence that conscious thought increases stereotyping and judgment bias. Several studies on Unconscious Thought Theory (UTT; Dijksterhuis & Nordgren, 2006, for a review see Strick et al., 2011) showed that participants stereotyped more after a period of conscious thought than after a period of distraction (or “unconscious thought”). Bos and Dijksterhuis (2011) presented participants with a person of an ethnic minority group and found that a period of conscious thought, compared to a period of unconscious thought, led to lower accessibility and poorer memory for stereotype-incongruent information, indicating more stereotyping. Messner, Wänke, and Weibel (2011) showed that a period of conscious thought, compared to a period of unconscious thought, led to objectively poorer decisions in a personnel selection context (i.e., they selected less qualified candidates in terms of the number of fulfilled job requirements) when two cues that often bias personnel selection (gender and attractiveness differences) were present. Furthermore, conscious thinkers had a stronger tendency to prefer males to females (i.e., display gender bias) than unconscious thinkers.The present studies extend previous research in several ways. Whereas Bos and Dijksterhuis (2011) investigated how conscious thought affects memory representations, the present research went on to investigate how conscious thought affects racial prejudice, that is, evaluative judgments about people from a different race. Furthermore, in contrast to previous studies (i.e., Bos and Dijksterhuis, 2011 and Messner et al., 2011), we included a control condition in which participants were given no time to think at all (either consciously or unconsciously). This way we can test whether unconscious thought has benefits above and beyond not just conscious thought, but also simply “not thinking at all”. Furthermore, we introduce two novel methods to measure racially biased memory representations.
The task used in Experiments 1 and 2 was the “Who is Who?” task. It was inspired by the “Who said what?” paradigm (Taylor, Fiske, Etcoff, & Ruderman, 1978), a task that uses memory confusion to discover the extent to which participants categorize target persons into social categories. In our version of the task, participants form impressions of four candidate housemates, two White and two Black. Each housemate is presented with a name, a face, and a number of descriptive verbal attributes. After the manipulation of immediate decision making or decision-making after conscious or unconscious thought (see below), participants are again presented with the names of the candidates and they are asked to attribute each name to the correct face, each time choosing among three White and three Black faces (the correct face and five incorrect faces). Participants’ mistakes reveal to what extent they had categorized the candidates in terms of race. Participants are more likely to misattribute a candidate’s name to another same-race face if they had remembered him as a member of that race group in the first place (Fiske, Haslam, & Fiske, 1991). Hence, biased memory is indicated by a higher proportion of “same-race errors” compared to “different-race errors”.

We used another new paradigm in Experiment 3. In this paradigm, participants saw the face of a Black male, after which their likelihood to remember him as darker (more information follows) was assessed. Thus, instead of investigating the tendency to remember a person as belonging to the White or Black race category (as in Experiments 1 and 2), Experiment 3 investigated the tendency to remember a person as more or less typical of the Black race category. This tendency is important to study in its own right because a broad literature indicates that when individuals are perceived as more typical of the Black race they are more likely to be judged according to the negative stereotypes and evaluations associated with the Black race category, an effect sometimes dubbed skin tone bias ( Maddox & Gray, 2002). A research review indicated that individuals whose features are typical of the Black race generally suffer from lower social status and health compared to their less-prototypical counterparts ( Maddox, 2004). As far as we know, this is the first research that tests the hypothesis that conscious thought increases the tendency to remember Black faces as more typical of their category.

The procedure of the experiments was typical for studies on UTT. In the first two experiments, participants were presented with four candidate housemates (two White, two Black), and were asked to form impressions of them. The candidates had an individual name, were described by 12 attributes each (making the decision a complex one), and a picture revealing the candidate’s race. Participants in the conscious thought condition were allowed to think about their evaluative judgments of the candidates for 3 min, while participants in the unconscious thought condition were distracted by an unrelated task for 3 min before making their judgments. Experiment 1 also included an immediate decision condition, in which participants were given no time to think at all. As racial bias is usually stronger under conditions of limited time or cognitive capacity (e.g., Macrae & Bodenhausen, 2001), we expected racial bias to be strong among immediate decision makers. In Experiment 3, one Black person was presented, after which participants thought about him consciously or

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แม้จะมีนโยบายสิทธิเท่าเทียมกันคนที่มาจากชนกลุ่มน้อยเชื้อชาติยังคงต้องเผชิญกับข้อเสียมากมาย ตัวอย่างเช่นการศึกษาได้แสดงให้เห็นว่าพนักงานดำได้รับค่าจ้างต่ำกว่าคู่สีขาวของพวกเขา (จอห์นสันและ Lordan 2014) ว่านักเรียนของชนกลุ่มน้อยเชื้อชาติมีแนวโน้มมากขึ้นกว่านักเรียนสีขาวจะถูกระงับจากโรงเรียน (รวย 2014) และสีดำเอ็นบีเอ ผู้เล่นจะถูกลงโทษมักจะมากขึ้นสำหรับกติกากว่าผู้เล่นเมื่อผู้ตัดสินสีขาวเป็นสีขาว (ราคาและ Wolfers 2010) การทดลองสนามที่ผ่านมาในตลาดงานของสหรัฐพบว่าrésumésที่มีชื่อสีขาวที่ทำให้เกิดเสียงเช่นเอมิลี่วอลช์ได้รับ 50% หลังการเรียกร้องมากขึ้นกว่าผู้ที่มีชื่อสีดำที่ทำให้เกิดเสียงเช่น Lakisha วอชิงตัน (เบอร์ทรานด์และ Mullainathan, 2004). การเลือกปฏิบัติทางเชื้อชาติเป็น มักจะไม่ได้ตั้งใจและบางส่วนเกิดจากกระบวนการทางจิตวิทยาอัตโนมัติ การศึกษาจำนวนมากได้มองไปที่กลยุทธ์ที่จะเอาชนะหรือบรรเทาเหยียดผิว การค้นพบที่พบบ่อยในการศึกษาเหล่านี้คือคนที่ประสบความสำเร็จสามารถควบคุมการเลือกปฏิบัติเมื่อพวกเขาออกแรงความใส่ใจในการ จำกัด ผลกระทบของการมีอคติในการตัดสินของพวกเขา (เดไวน์เพนปี 1989 และ 2005) ยกตัวอย่างเช่นคำแนะนำในการมีส่วนร่วมในการมุมมองทางจิต (เช่นที่จะจินตนาการตัวเองในรองเท้าของบุคคลอื่น) ผู้พิพากษาลูกขุนความช่วยเหลือและจะลดลงและการเล่นพรรคเล่นพวกเวสในกลุ่ม (Galinsky & Moskowitz, 2000) การนำความตั้งใจของการดำเนินการในการควบคุมอคติที่อาจเกิดขึ้นในบริบทที่เฉพาะเจาะจง (เช่นการทำถ้าแล้วมีแผนเช่น "ถ้าฉันพบคนดำแล้วฉันคิดว่าความคิดที่เคาน์เตอร์ stereotypic") นอกจากนี้ยังพบที่มีประสิทธิภาพ (เมนโดซา et al., 2010 และสจ๊วตและเพน 2008) อย่างไรก็ตามกลยุทธ์การใส่ใจในการต่อสู้กับอคติสามารถในความเป็นจริงเพิ่มอคติแข่งขัน ยกตัวอย่างเช่นคำแนะนำในการปราบปรามแบบแผน (เช่น "พยายามที่จะเป็นสีตาบอด") ได้รับการแสดงที่จะสร้างผลกระทบต่อการฟื้นตัวที่เพิ่มอคติแข่งขัน (Apfelbaum et al., 2008 และ Macrae et al., 1994). ในงานวิจัยในปัจจุบัน เราเน้นอีกปัญหาที่อาจเกิดขึ้นของความคิดสติเป็นกลยุทธ์การลดอคติ เราเสนอว่าสติคิดเพิ่มโอกาสของการเป็นตัวแทนของหน่วยความจำลำเอียงดำและคนผิวขาวที่เพิ่มขึ้นในการเปิดโอกาสในการประเมินผลการลำเอียง ความคิดนี้จะขึ้นอยู่กับความคิดที่ว่าสติคิดเสริมสร้างการทำงานของ schemata อัตโนมัติองค์ความรู้ (Gawronski และ Bodenhausen 2006 และ Strack และ Deutsch 2004 เห็นบอสและ Dijksterhuis 2011, Dijksterhuis และ Nordgren 2006 และฮาร์ด et al., 2013) หลายสายของการวิจัยแสดงให้เห็นว่าสติคิดมักจะสนับสนุนหรือแม้กระทั่งจะทวีความรุนแรงผลกระทบของ schemata ทำงานโดยอัตโนมัติในการตัดสินโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมีข้อมูลไม่ชัดเจนหรือซับซ้อน ยกตัวอย่างเช่นการวิจัยเกี่ยวกับ Heuristic รุ่นระบบแสดงให้เห็นว่าความจุของการประมวลผล effortful ระบบสามารถลำเอียงโดยชี้นำการแก้ปัญหาที่มีอยู่ในข้อความโน้มน้าวใจคลุมเครือ (Chaiken Maheswaran & 1994; ดูจิ๊บจ๊อย Wegener และ Fabrigar, 1997) และเพล Neter (1995) พบว่าระดับที่สูงขึ้นของแรงจูงใจ - ภายใต้เงื่อนไขที่คนทั่วไปใช้ความคิดสติมากขึ้น (เช่น Baumeister 1984) - ที่เพิ่มขึ้นการใช้งานของตัวชี้นำการแก้ปัญหาที่ผิดพลาดในการแก้ปัญหา จากผลการวิจัยเหล่านี้เราตั้งสมมติฐานว่าสติคิดค้ำจุนการเปิดใช้งานอัตโนมัติประเภทการแข่งขันจึงกอดโครงสร้างของข้อมูลในหน่วยความจำรอบประเภทการแข่งขัน. การวิจัยแสดงให้เห็นว่านูนของประเภทการแข่งขันในการเปิดเพิ่มโอกาสของเวสและเชื้อชาติ คำตัดสินลำเอียง ยกตัวอย่างเช่นมิทเชลล์ Nosek และ Banaji (2003) แสดงให้เห็นว่าการประเมินผลโดยอัตโนมัติในทางลบต่อคนดำมีความแข็งแรงเมื่อผู้เข้าร่วมเน้นความสนใจของพวกเขาในประเภทการแข่งขันกว่าเมื่อพวกเขาให้ความสนใจไปยังอีกหมวดหมู่สังคม (เห็น Macrae, Bodenhausen, มิล ธ อร์น และ Castelli, 1997) เพนแลมเบิร์และจาโคบี (2002) แสดงให้เห็นว่าดึงความสนใจไปแข่งประเภทเพิ่มข้อผิดพลาดของโปรเฟสเซอร์ในงานบัตรประจำตัวอาวุธเร่งเมื่อเทียบกับสภาพที่ควบคุมการแข่งขันที่ไม่ได้เน้น กลไกพื้นฐานผลกระทบเหล่านี้คือการที่ดึงความสนใจของผู้เข้าร่วมเป็นสมาชิกประเภทที่เปิดใช้งานการประเมินผลโดยอัตโนมัติที่เกี่ยวข้องกับประเภทเหล่านี้ซึ่งจะมีผลต่อการตัดสินการประเมินและการตัดสินใจ ระบุว่าการประเมินผลโดยอัตโนมัติของคนดำมีแนวโน้มที่จะเป็นลบมากขึ้นกว่าคนผิวขาวนี้จะส่งผลในการตัดสินความนิยมมากกว่าคนผิวขาวคนผิวดำ. มีหลักฐานเบื้องต้นที่คิดว่าการเพิ่มขึ้นของเวสติและอคติตัดสิน การศึกษาหลายแห่งในสติทฤษฎีความคิด (UTT. Dijksterhuis และ Nordgren 2006 สำหรับความคิดเห็นเห็น Strick et al, 2011) แสดงให้เห็นว่าผู้เข้าร่วมตายตัวมากขึ้นหลังจากระยะเวลาของความคิดที่ใส่ใจกว่าหลังจากช่วงเวลาที่สิ่งที่ทำให้ไขว้เขว (หรือ "ความคิดที่หมดสติ") . บอสและ Dijksterhuis (2011) ผู้เข้าร่วมนำเสนอกับคนของกลุ่มชนกลุ่มน้อยและพบว่าระยะเวลาของความคิดมีสติเมื่อเทียบกับช่วงเวลาของความคิดที่หมดสตินำไปสู่การเข้าถึงหน่วยความจำลดลงและยากจนข้อมูลตายตัวสอดคล้องกันแสดงให้เห็นเวสมากขึ้น เมสเนอร์, Wanke และ Weibel (2011) แสดงให้เห็นว่าในช่วงเวลาของความคิดมีสติเมื่อเทียบกับช่วงเวลาของความคิดที่หมดสตินำไปสู่อคติตัดสินใจยากจนในบุคลากรบริบทเลือก (เช่นที่พวกเขาเลือกผู้สมัครที่มีคุณสมบัติเหมาะสมน้อยในแง่ของจำนวนของการเติมเต็ม ความต้องการของงาน) เมื่อทั้งสองตัวชี้นำที่มักจะคัดเลือกบุคลากรลำเอียง (เพศและความแตกต่างที่น่าดึงดูดใจ) อยู่ในปัจจุบัน นอกจากนี้นักคิดที่มีสติมีแนวโน้มที่แข็งแกร่งจะชอบเพศหญิง (เช่นการแสดงผลอคติทางเพศ) มากกว่านักคิดที่หมดสติ. การศึกษาในปัจจุบันขยายการวิจัยก่อนหน้านี้ในหลายวิธี ขณะที่บอสและ Dijksterhuis (2011) การตรวจสอบวิธีการคิดมีสติมีผลกระทบต่อการแสดงหน่วยความจำการวิจัยในปัจจุบันไปในการตรวจสอบว่ามีผลกระทบต่อความคิดสติอคติทางเชื้อชาติ, ที่อยู่, การตัดสินการประเมินเกี่ยวกับผู้คนจากที่แตกต่างกันการแข่งขัน นอกจากนี้ในทางตรงกันข้ามกับการศึกษาก่อนหน้า (เช่นบอสและ Dijksterhuis 2011 และเมสเนอร์ et al., 2011) เรารวมถึงสภาพการควบคุมที่ผู้เข้าร่วมจะได้รับไม่มีเวลาที่จะคิดที่ทุกคน (ทั้งรู้ตัวหรือไม่รู้ตัว) วิธีนี้เราสามารถทดสอบว่าคิดหมดสติมีประโยชน์ที่เหนือกว่าความคิดมีสติไม่ได้เป็นเพียง แต่ยังแค่ "ไม่ได้คิดเลย" นอกจากนี้เราแนะนำสองวิธีการใหม่ในการวัดความลำเอียงเชื้อชาติตัวแทนหน่วยความจำ. งานที่ใช้ในการทดลองที่ 1 และ 2 ก็คือว่า "ใครเป็นใคร?" งาน มันเป็นแรงบันดาลใจจาก "ใครบอกว่าอะไร?" กระบวนทัศน์ (เทย์เลอร์, ฟิสกี้, Etcoff และ Ruderman, 1978) งานที่ใช้หน่วยความจำสับสนที่จะค้นพบขอบเขตที่ผู้เข้าร่วมประเภทบุคคลเป้าหมายเป็นหมวดหมู่สังคม ในรุ่นของเราของงานที่ผู้เข้าร่วมการแสดงผลในรูปแบบของสี่ผู้สมัครสมาชิกสองสีขาวและสีดำสอง housemate แต่ละคนจะนำเสนอกับชื่อที่ใบหน้าและจำนวนของคุณลักษณะวาจาพรรณนา หลังจากที่การจัดการของการตัดสินใจในทันทีหรือการตัดสินใจหลังจากที่คิดว่าสติหรือหมดสติ (ดูด้านล่าง) ผู้เข้าร่วมจะนำเสนออีกครั้งกับชื่อของผู้สมัครและพวกเขาจะขอให้ชื่อแอตทริบิวต์แต่ละใบหน้าที่ถูกต้องทุกครั้งที่เลือกในหมู่สามสีขาว และสามใบหน้าสีดำ (ใบหน้าที่ถูกต้องและห้าใบหน้าไม่ถูกต้อง) ความผิดพลาดของผู้เข้าร่วมกิจกรรม 'เผยให้เห็นสิ่งที่ขอบเขตที่พวกเขาได้แบ่งผู้สมัครในแง่ของการแข่งขัน ผู้เข้าร่วมกิจกรรมมีแนวโน้มที่จะ misattribute ชื่อของผู้สมัครไปยังอีกใบหน้าเดียวกันการแข่งขันถ้าพวกเขาจำได้ว่าเขาเป็นสมาชิกของกลุ่มการแข่งขันในสถานที่แรก (Fiske, Haslam & Fiske, 1991) ดังนั้นหน่วยความจำลำเอียงจะแสดงเป็นสัดส่วนที่สูงขึ้นของ "ข้อผิดพลาดเดียวกันการแข่งขัน" เมื่อเทียบกับ "ข้อผิดพลาดที่แตกต่างกันการแข่งขัน". เราใช้อีกกระบวนทัศน์ใหม่ในการทดลองที่ 3 ในกระบวนทัศน์นี้ผู้เข้าร่วมได้เห็นใบหน้าของชายชุดดำหลังจากที่ ความน่าจะเป็นของพวกเขาที่จะจำได้ว่าเขาเป็นสีเข้ม (ข้อมูลเพิ่มเติมดังต่อไปนี้) ได้รับการประเมิน ดังนั้นแทนที่จะตรวจสอบแนวโน้มที่จะจำได้ว่าเป็นคนที่ว่าเป็นสีขาวหรือสีดำในประเภทการแข่งขัน (ในขณะที่การทดลอง 1 และ 2) การทดลองที่ 3 การตรวจสอบแนวโน้มที่จะจำได้ว่าเป็นคนทั่วไปมากขึ้นหรือน้อยกว่าของประเภทการแข่งขันที่เป็นสีดำ แนวโน้มนี้เป็นสิ่งสำคัญที่จะศึกษาในสิทธิของตนเองเพราะวรรณคดีกว้างแสดงให้เห็นว่าเมื่อบุคคลได้รับรู้เป็นปกติมากขึ้นของการแข่งขันดำที่พวกเขามีแนวโน้มที่จะได้รับการตัดสินให้เป็นไปตามแบบแผนเชิงลบและการประเมินผลที่เกี่ยวข้องกับประเภทการแข่งขันดำ, ผลกระทบ อคติโทนสีผิวที่บางครั้งการขนานนาม (แมดดอกซ์และสีเทา, 2002) ทบทวนการวิจัยชี้ให้เห็นว่าบุคคลที่มีคุณสมบัติที่เป็นแบบอย่างของการแข่งขันดำทั่วไปทุกข์ทรมานจากการที่ต่ำกว่าสถานะทางสังคมและสุขภาพเมื่อเทียบกับ counterparts น้อยแม่บทของพวกเขา (แมดดอกซ์, 2004) เท่าที่เรารู้ว่านี่เป็นงานวิจัยแรกที่ทดสอบสมมติฐานที่ว่าสติคิดเพิ่มแนวโน้มที่จะจำใบหน้าสีดำเป็นปกติมากขึ้นของหมวดหมู่ของพวกเขา. ขั้นตอนของการทดลองเป็นเรื่องปกติสำหรับการศึกษาเกี่ยวกับ UTT ในครั้งแรกที่สองการทดลองผู้เข้าร่วมที่มีการนำเสนอที่มีสี่ผู้สมัครสมาชิก (สองสีขาว, สีดำสอง) และถูกถามถึงรูปแบบการแสดงผลของพวกเขา ผู้สมัครที่มีชื่อบุคคลที่ได้รับการอธิบายโดยแต่ละคุณลักษณะ 12 (การตัดสินใจอย่างใดอย่างหนึ่งที่ซับซ้อน) และภาพที่เผยให้เห็นการแข่งขันของผู้สมัคร ผู้เข้าร่วมกิจกรรมในสภาพสติคิดได้รับอนุญาตให้คิดเกี่ยวกับคำตัดสินของพวกเขาประเมินของผู้สมัครเป็นเวลา 3 นาทีในขณะที่ผู้เข้าร่วมอยู่ในสภาพหมดสติถูกคิดฟุ้งซ่านโดยเป็นงานที่ไม่เกี่ยวข้องเป็นเวลา 3 นาทีก่อนที่จะทำการตัดสินของพวกเขา การทดลองที่ 1 ยังรวมถึงสภาพการตัดสินใจทันทีที่ผู้เข้าร่วมจะได้รับเวลาในการคิดที่ไม่ทั้งหมด ในฐานะที่เป็นอคติทางเชื้อชาติมักจะแข็งแกร่งภายใต้เงื่อนไขของเวลาที่ จำกัด หรือความสามารถทางปัญญา (เช่น Macrae และ Bodenhausen, 2001) เราคาดว่ามีอคติทางเชื้อชาติจะแข็งแรงในหมู่ผู้มีอำนาจตัดสินใจได้ทันที ในการทดลองที่ 3 คนคนหนึ่งสีดำถูกนำเสนอหลังจากที่ผู้เข้าร่วมคิดเกี่ยวกับเขารู้ตัวหรือ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

แม้จะมีนโยบายสิทธิเท่าเทียมกัน ประชาชนจากชนกลุ่มน้อยทางเชื้อชาติยังหน้าข้อเสียมากมาย ตัวอย่าง การศึกษาได้แสดงว่า พนักงานได้รับค่าจ้างต่ำกว่า counterparts สีขาวดำ ( จอห์นสตัน& lordan 2557 ) ว่านักเรียนชนกลุ่มน้อยเชื้อชาติมากกว่านักเรียนสีขาวถูกพักการเรียนจากโรงเรียน ( รวย ปี 2014 )และผู้เล่นเอ็นบีเอสีดำบ่อยจริงจัง fouls ส่วนบุคคลมากกว่าผู้เล่นสีขาวเมื่อผู้ตัดสินเป็นสีขาว ( วุลเฟิร์ส&ราคา , 2010 ) การทดลองภาคสนามล่าสุดในตลาดงานสหรัฐพบว่า แอร์เช S สีขาวหูชื่อเช่นเอมิลี่ วอลช์ ได้รับ 50% เรียกเพิ่มเติมหลังมากกว่าผู้ที่มีชื่อเสียง เช่น สีดำ lakisha วอชิงตัน ( เบอร์ทรานด์&

mullainathan , 2004 )การเลือกปฏิบัติทางเชื้อชาติมักจะไม่ได้ตั้งใจ และบางส่วนเกิดจากกระบวนการทางจิตใจ อัตโนมัติ การศึกษามากมาย ต้องดูที่กลยุทธ์เพื่อเอาชนะ หรือลดการเลือกปฏิบัติทางเชื้อชาติ โดยทั่วไปพบในการศึกษาเหล่านี้ คือ คนที่สามารถควบคุมการเลือกปฏิบัติ เมื่อเขาออกแรงมีสติพยายามจำกัดผลกระทบของอคติในการตัดสินของพวกเขา ( Devine 1989 และเพน , 2005 )ตัวอย่าง คําแนะนําในการต่อสู้ในการมุมมองทางจิต ( เช่น การจินตนาการตัวเองในรองเท้าของบุคคลอื่น ) ช่วยให้ลูกขุนผู้พิพากษาและคลาย stereotyping และการเล่นพรรคเล่นพวก กรุ๊ป ( galinsky &มอสโกวิตส์ , 2000 ) การใช้ความตั้งใจที่จะควบคุมที่มีอคติในบริบทที่เฉพาะเจาะจง ( เช่นถ้าทำ–แผน เช่น " ถ้าฉันเจอคนสีดำฉันคิดว่านับ stereotypic ความคิด " ) ยังได้รับการพบว่ามีประสิทธิภาพ ( เมนโดซา et al . , 2010 และ สจ๊วร์ต เพย์น , 2008 ) อย่างไรก็ตาม กลยุทธ์ในการลดอคติ มีสติ สามารถในความเป็นจริงเพิ่มอคติ แข่ง ตัวอย่าง คำสั่งให้ระงับการใช้ ( เช่น " ลองเป็นคนตาบอดสี " ) ได้รับการแสดงเพื่อสร้างผลสะท้อนที่เพิ่มอคติการแข่งขัน ( apfelbaum et al . ,2008 และ MacRae et al . , 1994 ) .

ในงานวิจัยนี้เราเน้นอีกปัญหาที่อาจเกิดขึ้นของความคิดสติ อคติ ลดกลยุทธ์ เราขอเสนอให้คิดสติเพิ่มโอกาสของความลำเอียงเป็นตัวแทนของคนขาวและดำ เพิ่มในการเปิดโอกาสของโรงเรียนประเมิน .ความคิดนี้จะขึ้นอยู่กับความคิดที่ว่าความคิดจิตสำนึกเสริมสร้างการกระตุ้นอัตโนมัติเปิดใช้งานทางปัญญา ( gawronski ลู และ bodenhausen 2006 และสแตรก และภาษาเยอรมัน , 2004 , พบ Bos และ dijksterhuis , 2011 , dijksterhuis นอร์ดเกรนและ 2006 และ Reinhard et al . , 2013 )