The methods described by Sykes et a

The methods described by Sykes et al. (1992) and Vogelstein and Kinzler (1999) have been modified and made commercially available in different formats. For example, microfluidics can be used to partition one nucleic acid sample into hundreds or even thousands of individual chambers for subsequent PCR amplification on a microfluidic chip (Warren et al. 2006, Ottesen et al. 2006, Fan and Stephen 2007). Other systems involve separation onto microarrays (Morrison et al. 2006) or spinning microfluidic discs (Sundberg et al. 2010) and droplet techniques based on oil-water emulsions (Hindson et al., 2011). These systems vary in the volume and number of samples required and partitions generated. Therefore, the different methods offer different resolution, precision, and cost per sample.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีการที่อธิบายโดย Sykes ตอัล (1992) และ Vogelstein และ kinzler (1999) ได้รับการแก้ไขและให้บริการเชิงพาณิชย์ในรูปแบบที่แตกต่างกัน ตัวอย่างเช่น microfluidics สามารถใช้ในการแบ่งตัวอย่างกรดนิวคลีอิกหนึ่งเป็นหลายร้อยหรือหลายพันห้องแต่ละบุคคลสำหรับการขยาย pcr มาบนชิป microfluidic (วอร์เรนเอตอัล. ปี 2006 Ottesen ตอัล. ปี 2006พัดลมและ stephen 2007) ระบบอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับการแยกบน microarrays (มอร์ริสันและอัล. 2006) หรือปั่นแผ่น microfluidic (Sundberg และคณะ. 2010) และเทคนิคการหยดอยู่บนพื้นฐานของอิมัลชันน้ำและน้ำมัน (hindson และคณะ. 2011) ระบบเหล่านี้แตกต่างกันในปริมาณและจำนวนตัวอย่างที่จำเป็นและสร้างพาร์ทิชัน ดังนั้นวิธีการที่แตกต่างกันให้ความละเอียดที่แตกต่างกันมีความแม่นยำ,และค่าใช้จ่ายต่อตัวอย่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีอธิบายไว้ โดย Sykes et al. (1992) และ Vogelstein และ Kinzler (1999) มีการปรับเปลี่ยน และทำในเชิงพาณิชย์ในรูปแบบต่าง ๆ ตัวอย่าง microfluidics สามารถใช้พาร์ทิชันตัวอย่างกรดนิวคลีอิกหนึ่งในหลายร้อยหรือพันห้องแต่ละสำหรับขยาย PCR ตามมาบนชิ microfluidic (al. เอ็ดวอร์เรน 2006, Ottesen et al. 2006 แม้แต่ พัดลมและสตีเฟน 2007) ระบบอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้องกับแยกไป microarrays (มอร์ริสันและ al. 2006) หรือดิสก์ microfluidic ปั่น (Sundberg et al. 2010) และเทคนิคการหยดตามน้ำน้ำมัน emulsions (Hindson et al., 2011) ระบบเหล่านี้แตกต่างกันในปริมาณและจำนวนตัวอย่างที่ต้องการและพาร์ทิชันที่สร้างขึ้น ดังนั้น วิธีการต่าง ๆ ที่มีความละเอียดแตกต่างกัน ความ แม่นยำ และต้นทุนต่อตัวอย่าง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิธีที่อธิบายไว้โดย sykes et al . ( 1992 )และ vogelstein และ kinzler ( 1999 )ได้รับการแก้ไขและทำให้จำหน่ายในรูปแบบที่แตกต่างกัน ตัวอย่างเช่น microfluidics สามารถใช้หนึ่งพาร์ติชันตัวอย่างกรดที่มีอยู่เข้าไปในหลายร้อยหลายพันคนในห้องส่วนตัวสำหรับการขยายสัญญาณเสียง pcr ต่อมาในชิปตัว microfluidic ( Warren et al . 2006 ottesen et al . 2006พัดลมและสตีเฟน 2007 ) ระบบอื่นเกี่ยวข้องกับการแยกเข้ากับ microarrays ( Morrison et al . 2006 )หรือแผ่น microfluidic หมุน( sundberg et al . 2010 )และเทคนิคพลเถลิงตาม emulsions น้ำมัน - น้ำ( hindson et al . 2011 ) ระบบเหล่านี้จะแตกต่างกันไปในจำนวนและระดับเสียงของตัวอย่างที่จำเป็นและแบ่งพาร์ติชันถูกสร้างขึ้น ดังนั้นวิธีการที่แตกต่างกันจัดให้บริการความละเอียดที่แตกต่างได้อย่างแม่นยำและต้นทุนต่อตัวอย่าง.