The Korean library system began dur

The Korean library system began during the difficult period when the country was under Japanese occupation, followed by the Korean War. Because the system began amidst a barren cultural environment, or a relative cultural wilderness, the only choice was to aim toward quantitative growth. Nevertheless, Korean libraries have been under continuous pressure both domestically and internationally due to the lack of a sound infrastructure. Our nation as a whole has made tremendous efforts to lose the stigma of an underdeveloped culture or of a country that neglects culture in general.

Following 1996, when Korea became a member of the OECD, these pressures increased. Whenever the number of public libraries, or the number of volumes per capita, was cited as a benchmark or alternative index to assess a nation's cultural advancement, the government, along with the library sector, felt uneasy. Behind our country's glorious accomplishments of high growth in socio‐economic terms, a shadow deepened over other areas. One such dark area is the striking deficiency in library infrastructure and public support for the library system. The government began taking proactive policy measures to address the issue in 2000. Prime examples of this proactive approach are the Master Plan for Library Informatization and the Master Plan for Advancing Libraries, which were established by the Ministry of Culture and Tourism in 2000 and 2002, respectively. Also, in 2005 the Ministry of Education and Human Resources Development set forth its Master Plan for Promoting School Libraries and the Plan for Promoting University Libraries, while the National Library formulated its National Library of Korea 2010 plan. With more and better libraries in our country the number of persons a library was established to serve was reduced to 93,957, while the number of volumes per capita held by public libraries increased to 0.94 by the end of 2005. These figures, however, fall far below those observed in other culturally advanced nations.

Even before we could properly address the issue of establishing a library infrastructure comparable to other advanced countries and of creating an advanced culture of using libraries, another urgent challenging issue emerged. The policy that had been followed for more than half a century, which focused on increasing the number of volumes, resulted in a lack of space in which to actually store the books. In order to manage libraries effectively, and also to reduce the opportunity costs of users, it became necessary to dispose of materials deemed “obsolete” – those no longer considered important to preserve or those rarely used by the public. This practice is not a simple matter, however, especially given the fact that quantitative indices are used to compare competitive advantage among different nations.

Even so, the issue of “obsoledge” (“obsolete knowledge”) that has emerged as the Achilles heel for the domestic library sector demands immediate attention; at the same time, the issue of insufficient storage space also requires an immediate solution. Against this backdrop, this paper will examine the current situation of our public libraries, centering on the issue of storage space, and will present some possible solutions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระบบไลบรารีเกาหลีเริ่มช่วงยากเมื่อประเทศถูกภายใต้การยึดครองญี่ปุ่น ตามมา ด้วยสงครามเกาหลี เนื่องจากระบบเริ่มต้นท่ามกลางสภาพแวดล้อมทางวัฒนธรรมที่เป็นหมัน หรือเป็นป่าวัฒนธรรมสัมพันธ์ มีทางเลือกเดียวเพื่อ มุ่งไปสู่การเติบโตเชิงปริมาณ อย่างไรก็ตาม เกาหลีไลบรารีได้ภายใต้แรงกดดันอย่างต่อเนื่องทั้งในประเทศ และต่างประเทศเนื่องจากขาดโครงสร้างพื้นฐานเสียง ประเทศของเราทั้งหมดได้ทำความพยายามอย่างมากเสียสติกมา ของวัฒนธรรมยังด้อยพัฒนา หรือประเทศที่เพิกเฉยต่อวัฒนธรรมทั่วไปต่อ 1996 เมื่อเกาหลีเป็น สมาชิกของ OECD แรงกดดันเหล่านี้เพิ่มขึ้น เมื่อใดก็ ตามที่จำนวนห้องสมุดสาธารณะ หรือหมายเลขของไดรฟ์ข้อมูลต่อหัว ถูกเรียกว่าเกณฑ์มาตรฐานหรือดัชนีอื่นเพื่อประเมินความก้าวหน้าทางวัฒนธรรมของชาติ รัฐบาล กับภาคไลบรารี รู้สึกไม่สบายใจ เบื้องหลังของประเทศสำเร็จรุ่งโรจน์เจริญเติบโตสูงในเงื่อนไข socio‐economic เงารายมากกว่าพื้นที่อื่น ๆ หนึ่งพื้นที่ดังกล่าวมืดจะขาดโดดเด่น ในโครงสร้างของไลบรารี และสาธารณะสนับสนุนระบบไลบรารี รัฐบาลเริ่มใช้มาตรการนโยบายเชิงรุกเพื่อแก้ไขปัญหาในปี 2000 ตัวอย่างสำคัญของวิธีการเชิงรุกนี้มีแผนหลักสำหรับไลบรารี Informatization และแผนหลักสำหรับเลื่อนไลบรารี ซึ่งถูกก่อตั้งขึ้น โดยกระทรวงวัฒนธรรมและการท่องเที่ยวใน 2000 และ 2002 ตามลำดับ ยัง ในปี 2005 กระทรวงศึกษาธิการและพัฒนาทรัพยากรบุคคลได้ออกแผนหลักสำหรับห้องสมุดโรงเรียนที่ส่งเสริมและแผนการส่งเสริมมหาวิทยาลัยไลบรารี ในขณะที่หอสมุดแห่งชาติสูตรแผนของห้องสมุดแห่งชาติของเกาหลี 2010 มีมากขึ้น และดีขึ้น ไลบรารีในประเทศของเราจำนวนคน รีถูกตั้งขึ้นเพื่อเป็นลด 93,957 ในขณะที่จำนวนวอลุ่มต่อ capita จัด โดยห้องสมุดสาธารณะเพิ่มขึ้น 0.94 โดยสิ้นปี 2005 ตัวเลขเหล่านี้ อย่างไรก็ตาม อยู่ไกลด้านล่างที่พบในประเทศอื่น ๆ วัฒนธรรมขั้นสูงก่อนเราสามารถอย่างปัญหาการกำหนดโครงสร้างห้องสมุดเทียบเท่ากับประเทศอื่นสูง และสร้างเป็นวัฒนธรรมขั้นสูงของการใช้ไลบรารี ปัญหาท้าทายเร่งด่วนอื่นเกิด นโยบายที่มีการติดตามมากกว่าครึ่งศตวรรษ ซึ่งเน้นการเพิ่มหมายเลขของไดรฟ์ข้อมูล ผลในพื้นที่ที่จะจัดเก็บหนังสือจริง ไม่พอ การจัดการห้องสมุดได้อย่างมีประสิทธิภาพ และลดต้นทุนโอกาสของผู้ใช้ ก็จำเป็นต้องตัดจำหน่ายวัสดุถือว่า "ล้าสมัย" – เป็นที่ไม่ต้องรักษาหรือไม่ค่อยใช้ประชาชน แบบฝึกหัดนี้เป็นไม่ง่ายเรื่อง อย่างไรก็ตาม โดยเฉพาะอย่างยิ่งได้รับความจริงว่า ดัชนีเชิงปริมาณใช้การได้เปรียบเชิงแข่งขันระหว่างประเทศเปรียบเทียบดังนั้นแม้ ปัญหาของ "obsoledge" ("ล้ารู้") ที่ได้ผงาดขึ้นเป็นส้นเท้าอคิลลีสในภาคไลบรารีในประเทศ ต้องสนใจทันที ในเวลาเดียวกัน ปัญหาของพื้นที่จัดเก็บไม่เพียงพอต้องการแก้ปัญหาทันทียัง กับฉากหลังนี้ กระดาษนี้จะตรวจสอบสถานการณ์ปัจจุบันของเราห้องสมุดสาธารณะ มุ่งเน้นในเรื่องพื้นที่การจัดเก็บ และจะนำเสนอปัญหาที่เป็นไปได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระบบห้องสมุดเกาหลีเริ่มในช่วงเวลาที่ยากลำบากเมื่อประเทศอยู่ภายใต้การยึดครองของญี่ปุ่นตามมาด้วยสงครามเกาหลี เนื่องจากระบบที่จะเริ่มต้นอยู่ท่ามกลางสภาพแวดล้อมทางวัฒนธรรมเป็นหมันหรือถิ่นทุรกันดารวัฒนธรรมญาติทางเลือกเดียวคือการมุ่งมั่นที่มีต่อการเจริญเติบโตเชิงปริมาณ อย่างไรก็ตามห้องสมุดเกาหลีได้รับภายใต้ความกดดันอย่างต่อเนื่องทั้งในประเทศและต่างประเทศเนื่องจากการขาดโครงสร้างพื้นฐานด้านเสียง ประเทศของเราโดยรวมได้ทำให้ความพยายามอย่างมากที่จะสูญเสียความอัปยศของวัฒนธรรมหรือด้อยพัฒนาของประเทศนั้นละเลยวัฒนธรรมทั่วไป. ต่อไปปี 1996 เมื่อเกาหลีกลายเป็นสมาชิกของโออีซีดีที่เป็นแรงกดดันที่เพิ่มขึ้นเหล่านี้ เมื่อใดก็ตามที่จำนวนของห้องสมุดประชาชนหรือจำนวนของปริมาณต่อหัวที่ถูกอ้างว่าเป็นมาตรฐานหรือดัชนีทางเลือกในการประเมินความก้าวหน้าทางวัฒนธรรมของประเทศที่รัฐบาลพร้อมกับภาคห้องสมุดรู้สึกไม่สบายใจ ที่อยู่เบื้องหลังความสำเร็จอันรุ่งโรจน์ของประเทศของเราของการเจริญเติบโตสูงในแง่ทางเศรษฐกิจและสังคมเงาลึกมากกว่าพื้นที่อื่น ๆ หนึ่งในพื้นที่ที่มืดดังกล่าวเป็นข้อบกพร่องที่โดดเด่นในโครงสร้างพื้นฐานและการสนับสนุนห้องสมุดสาธารณะสำหรับระบบห้องสมุด รัฐบาลเริ่มใช้มาตรการนโยบายเชิงรุกเพื่อแก้ไขปัญหาในปี 2000 นายกรัฐมนตรีตัวอย่างของวิธีการเชิงรุกนี้แผนแม่บทสำหรับห้องสมุด Informatization และแผนแม่บทสำหรับ Advancing ห้องสมุดซึ่งถูกจัดตั้งขึ้นโดยกระทรวงวัฒนธรรมและการท่องเที่ยวในปี 2000 และปี 2002 ตามลำดับ นอกจากนี้ในปี 2005 กระทรวงการศึกษาและการพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ที่กำหนดไว้แผนแม่บทสำหรับการส่งเสริมห้องสมุดโรงเรียนและแผนส่งเสริมห้องสมุดมหาวิทยาลัยในขณะที่หอสมุดแห่งชาติสูตรห้องสมุดแห่งชาติของเกาหลี 2010 แผน ที่มีมากขึ้นและห้องสมุดที่ดีขึ้นในประเทศของเราจำนวนของบุคคลห้องสมุดที่จัดตั้งขึ้นเพื่อให้บริการลดลงเป็น 93,957 ในขณะที่จำนวนของปริมาณต่อหัวที่จัดขึ้นโดยห้องสมุดประชาชนเพิ่มขึ้นเป็น 0.94 ในตอนท้ายของปี 2005 ตัวเลขเหล่านี้ แต่ตกอยู่ห่างไกล ด้านล่างที่พบในประเทศอื่น ๆ ที่ทันสมัยวัฒนธรรม. แม้ก่อนที่เราจะต้องสามารถแก้ไขปัญหาของการสร้างห้องสมุดโครงสร้างพื้นฐานที่เทียบได้กับประเทศที่พัฒนาอื่น ๆ และการสร้างวัฒนธรรมที่ทันสมัยของการใช้ห้องสมุดอีกหนึ่งปัญหาที่ท้าทายเร่งด่วนโผล่ออกมา นโยบายที่ได้รับตามมานานกว่าครึ่งศตวรรษซึ่งมุ่งเน้นไปที่การเพิ่มจำนวนของปริมาณที่ส่งผลให้การขาดพื้นที่ในการที่จะจัดเก็บจริงหนังสือ ในการจัดการห้องสมุดได้อย่างมีประสิทธิภาพและยังลดค่าใช้จ่ายของผู้ใช้มีโอกาสที่มันจะกลายเป็นสิ่งที่จำเป็นในการกำจัดของวัสดุที่ถือว่า "ล้าสมัย" - ผู้ที่ถือว่าไม่สำคัญที่จะรักษาหรือผู้ที่ไม่ค่อยได้ใช้โดยสาธารณชน วิธีนี้ไม่ได้เป็นเรื่องง่าย แต่โดยเฉพาะอย่างยิ่งความจริงที่ว่าดัชนีเชิงปริมาณที่ใช้ในการเปรียบเทียบเปรียบในการแข่งขันในหมู่ประชาชาติที่แตกต่างกัน. ดังนั้นแม้ปัญหาของ "obsoledge" ("ความรู้ล้าสมัย") ที่ได้กลายเป็นจุดอ่อนสำหรับ ภาคห้องสมุดในประเทศเรียกร้องความสนใจทันที; ในเวลาเดียวกันปัญหาของพื้นที่จัดเก็บไม่เพียงพอยังต้องใช้วิธีการแก้ปัญหาทันที เทียบกับฉากนี้บทความนี้จะตรวจสอบสถานการณ์ปัจจุบันของห้องสมุดประชาชนของเราอยู่ตรงกลางในเรื่องของพื้นที่จัดเก็บและจะนำเสนอบางส่วนแนวทางแก้ปัญหา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ระบบห้องสมุดเกาหลีเริ่มขึ้นในช่วงระยะเวลาที่ยากเมื่อประเทศอยู่ภายใต้การยึดครองของญี่ปุ่น ตามมาด้วยสงครามเกาหลี เพราะระบบเริ่มขึ้นท่ามกลางสภาพแวดล้อมทางวัฒนธรรม เป็นหมัน หรือญาติทางถิ่นทุรกันดาร ทางเลือกคือการมุ่งมั่นต่อการเติบโตเชิงปริมาณ อย่างไรก็ตามห้องสมุดเกาหลีได้รับภายใต้ความดันอย่างต่อเนื่องทั้งในประเทศและต่างประเทศ เนื่องจากการขาดโครงสร้างพื้นฐานที่เสียง ประเทศของเราเป็นทั้งได้ทำให้ความพยายามอย่างมากที่จะแพ้เกสรของวัฒนธรรมของประเทศที่ด้อยพัฒนา หรือละเลยวัฒนธรรมทั่วไป .

ต่อไปนี้ 1996 เมื่อเกาหลีกลาย เป็นสมาชิกของ OECD , แรงกดดันเหล่านี้เพิ่มขึ้นเมื่อใดก็ตามที่จำนวนของห้องสมุดสาธารณะ หรือเลขเล่ม รายได้ต่อหัว ที่ถูกอ้างถึงเป็นมาตรฐานหรือดัชนีทางเลือกเพื่อประเมินความก้าวหน้าทางวัฒนธรรมของประเทศรัฐบาลพร้อมกับภาค ห้องสมุดก็รู้สึกไม่สบายใจ เบื้องหลังความสำเร็จของประเทศที่รุ่งโรจน์และเศรษฐกิจขยายตัวสูงใน‐เงื่อนไข เงาลึกกว่าพื้นที่อื่น ๆหนึ่งในพื้นที่ที่มืดเช่นขาดตื่นตาตื่นใจในโครงสร้างพื้นฐานและสนับสนุนห้องสมุดสาธารณะสำหรับระบบห้องสมุด รัฐบาลเริ่มใช้มาตรการเชิงรุกเพื่อแก้ไขปัญหาใน 2000 ตัวอย่างเฉพาะของวิธีการเชิงรุกนี้เป็นแผนแม่บทสำหรับ informatization ห้องสมุด และแผนแม่บทด้านห้องสมุดซึ่งก่อตั้งโดยกระทรวงวัฒนธรรมและการท่องเที่ยวในปี 2000 และ 2002 ตามลำดับ นอกจากนี้ ในปี พ.ศ. 2548 กระทรวงศึกษาและพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ไว้แผนแม่บทของการส่งเสริมโรงเรียนห้องสมุดและแผนส่งเสริมห้องสมุดมหาวิทยาลัยและห้องสมุดแห่งชาติยุทธศาสตร์ของห้องสมุดแห่งชาติแผนเกาหลี 2010ที่มีมากขึ้นและห้องสมุดที่ดีกว่าในประเทศของเรา จํานวนคนห้องสมุดก่อตั้งขึ้นเพื่อให้บริการการ 93957 ในขณะที่ตัวเลขของปริมาณต่อหัวที่จัดขึ้นโดยห้องสมุดสาธารณะเพิ่มขึ้น 0.94 ปลายปี 2548 ตัวเลขเหล่านี้ อย่างไรก็ตาม ตกไกลด้านล่างนั้น พบในประเทศที่ก้าวหน้าทางวัฒนธรรมอื่น ๆ .

แม้กระทั่งก่อนที่เราอย่างถูกต้องสามารถแก้ไขปัญหาของการสร้างห้องสมุดโครงสร้างพื้นฐานกับประเทศขั้นสูงอื่น ๆและการสร้างวัฒนธรรมขั้นสูงของการใช้ห้องสมุด อีกปัญหาที่ท้าทายเร่งด่วนเกิดขึ้น นโยบายที่เคยใช้มานานกว่าครึ่งศตวรรษ ซึ่งมุ่งเน้นไปที่การเพิ่มจำนวนของปริมาณส่งผลให้เกิดการขาดพื้นที่ในการเก็บหนังสือ เพื่อการบริหารจัดการห้องสมุดได้อย่างมีประสิทธิภาพ และยังช่วยลดโอกาสที่ค่าใช้จ่ายของผู้ใช้ มันก็จำเป็นที่จะต้องกำจัดวัสดุที่ถือว่าเป็น " ล้าสมัย " และผู้ที่ไม่ถือสำคัญที่จะรักษาหรือผู้ที่ไม่ค่อยได้ใช้ โดยสาธารณะ การปฏิบัตินี้ไม่ใช่เรื่อง ง่าย แต่โดยเฉพาะ ให้ข้อเท็จจริงว่า ดัชนีเชิงปริมาณที่ใช้เปรียบเทียบความได้เปรียบในการแข่งขันระหว่างประชาชาติต่าง ๆ .

ดังนั้นแม้ , ปัญหาของ " obsoledge " ( " ความรู้ " ที่ล้าสมัย ) นั้น ได้กลายเป็นจุดอ่อนในภาคในประเทศห้องสมุดที่ต้องการความสนใจทันที ในเวลาเดียวกัน ปัญหาของพื้นที่จัดเก็บไม่เพียงพอ ยังต้องมีโซลูชั่นทันที กับฉากนี้บทความนี้จะตรวจสอบสถานการณ์ปัจจุบันของห้องสมุดสาธารณะของเรา ศูนย์กลางในเรื่องของพื้นที่การจัดเก็บ และจะนำเสนอโซลูชั่น
เป็นไปได้บางส่วน .