In times gone by there was a king w

In times gone by there was a king who had at the back of his castle a beautiful pleasure garden, in which stood a tree that bore golden apples. As the apples ripened they were counted, but one morning one was missing. Then the king was angry, and he ordered that a watch should be kept about the tree every night. Now the king had three sons, and he sent the eldest to spend the whole night in the garden; so he watched till midnight, and then he could keep off sleep no longer, and in the morning another apple was missing. The second son had to watch the following night; but it fared no better, for when twelve o'clock had struck he went to sleep, and in the morning another apple was missing. Now came the turn of the third son to watch, and he was ready to do so; but the king had less trust in him, and believed he would acquit himself still worse than his brothers, but in the end he consented to let him try. So the young man lay down under the tree to watch, and resolved that sleep should not be master. When it struck twelve something came rushing through the air, and he saw in the moonlight a bird flying towards him, whose feathers glittered like gold. The bird perched upon the tree, and had already pecked off an apple, when the young man let fly an arrow at it. The bird flew away, but the arrow had struck its plumage, and one of its golden feathers fell to the ground; the young man picked it up, and taking it next morning to the king, told him what had happened in the night. The king called his council together, and all declared that such a feather was worth more than the whole kingdom.
"Since the feather is so valuable," said the king, "one is not enough for me; I must and will have the whole

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ในอดีต มีกษัตริย์ที่มีสวนสวยงามสุข ซึ่งยืนต้นไม้ที่เจาะแอปเปิ้ลสีทองด้านหลังของปราสาทของเขา เป็นแอปเปิ้ลสุก จะนับได้ แต่เช้าวันหนึ่งหนึ่งขาดหายไป แล้ว กษัตริย์โกรธ และเขาสั่งให้ นาฬิกาควรเก็บไว้เกี่ยวกับต้นไม้ทุกคืน ตอนนี้ พระมีบุตรสาม และเขาส่งคนโตไปทั้งคืนสวน เพื่อให้เขาได้ดูจนถึงเที่ยงคืน แล้ว เขาไม่ให้หลับอีกต่อไป และ ในตอนเช้า แอปเปิ้ลอื่นได้สูญหายไป มีบุตรสองชมคืนต่อไปนี้ แต่ก็ค้นไม่ดี สำหรับเมื่อสิบสองโมงมีหลง เขาไปนอน และในตอนเช้า แอปเปิ้ลอื่นหายไปนั้น ตอนนี้ มาเปิดของบุตรสามชม และเขาพร้อมที่จะทำเช่นนั้น แต่พระมีน้อยความน่าเชื่อถือในพระองค์ และเชื่อว่า เขาจะแสดงความบริสุทธิ์ตัวเองยังแย่กว่าพี่น้องของเขา แต่ในสุด เขายินยอมให้เขาลอง ดังนั้นชายหนุ่มวางใต้ดู และแก้ไขว่า นอนหลับไม่ควรหลัก เมื่อหลง twelve อะไรมาวิ่งผ่านอากาศ และเขาเห็นในแสงจันทร์นกบินไปยังเขา ขนนกที่มี glittered เช่นทอง นกสวยต้นไม้ และมีแล้ว pecked ออกจากแอปเปิล เมื่อชายหนุ่มให้บินลูกศรได้ นกบิน ลูกมีหลง plumage ของ และขนของโกลเดนหนึ่งตกไปพื้นดิน ชายหนุ่มเบิกขึ้น และนำต่อพระมหากษัตริย์ บอกเขาได้เกิดขึ้นในเวลากลางคืน พระมหากษัตริย์เรียกว่าสภาของเขากัน และทั้งหมดประกาศว่า ขนดังกล่าวมีมูลค่ามากกว่าอาณาจักรทั้ง"เนื่องจากขนสิ่งที่มีค่า กล่าวว่า พระมหากษัตริย์ "หนึ่งไม่เพียงพอสำหรับฉัน ฉันต้องการ และจะมีทั้งหมด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ในช่วงเวลาที่หายไปโดยมีพระมหากษัตริย์ที่มีที่ด้านหลังของปราสาทของเขาสวนสุขที่สวยงามซึ่งยืนต้นไม้ที่เบื่อแอปเปิ้ลสีทอง ในฐานะที่เป็นแอปเปิ้ลสุกพวกเขานับ แต่หนึ่งในเช้าวันหนึ่งที่ขาดหายไป แล้วกษัตริย์ก็โกรธและเขาได้รับคำสั่งว่านาฬิกาควรจะเก็บไว้กับต้นไม้ทุกคืน ตอนนี้พระมหากษัตริย์มีบุตรชายทั้งสามและเขาส่งคนโตที่จะใช้จ่ายตลอดทั้งคืนในสวน; เพื่อให้เขาดูถึงเที่ยงคืนและจากนั้นเขาสามารถเก็บออกจากการนอนหลับไม่ได้และในตอนเช้าแอปเปิ้ลอีกหายไป ลูกชายคนที่สองต้องดูคืนต่อไปนี้; แต่อาการไม่ดีขึ้นเมื่อ 12:00 ได้หลงเขาไปนอนและในตอนเช้าแอปเปิ้ลอีกหายไป ตอนนี้มาเปิดของลูกชายคนที่สามที่จะดูและเขาก็พร้อมที่จะทำเช่นนั้น แต่พระมหากษัตริย์มีความไว้วางใจน้อยในตัวเขาและเชื่อว่าเขาจะพ้นโทษตัวเองยังคงเลวร้ายยิ่งกว่าพี่น้องของเขา แต่ในท้ายที่สุดเขาก็ยอมให้เขาพยายาม ดังนั้นชายหนุ่มที่ล้มตัวลงนอนใต้ต้นไม้ที่จะดูและแก้ปัญหาการนอนหลับที่ไม่ควรเป็นหลัก เมื่อมันหลงสิบสองสิ่งที่มาวิ่งผ่านอากาศและเขาเห็นในแสงจันทร์นกบินไปหาเขาที่มีขนเช่นทองระยิบระยับ นกที่เกาะอยู่ตามต้นไม้และได้จิกแล้วปิดแอปเปิ้ลเมื่อชายหนุ่มปล่อยให้บินลูกศรที่มัน นกบินออกไป แต่ลูกศรได้หลงขนนกของตนและหนึ่งขนสีทองล้มลงกับพื้น; ชายหนุ่มหยิบมันขึ้นมาและใช้มันในเช้าวันรุ่งกษัตริย์บอกเขาว่าสิ่งที่เกิดขึ้นในเวลากลางคืน . กษัตริย์ได้เรียกประชุมสภาของเขาร่วมกันและทุกประกาศว่าเช่นขนนกมีค่ามากกว่าทั่วราชอาณาจักร
"ตั้งแต่ขนนกที่มีคุณค่ามาก" กษัตริย์กล่าวว่า "หนึ่งไม่เพียงพอสำหรับฉันฉันต้องและจะมีทั้ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในเวลาที่หายไป โดยมีพระราชาที่ด้านหลังของปราสาทสวนสวยงาม ความสุข ซึ่งยืนอยู่ที่ต้นไม้ที่ถือแอปเปิ้ลสีทอง เป็นแอปเปิ้ลสุกพวกเขานับ แต่ตอนเช้าก็หายไป แล้วกษัตริย์โกรธมาก และเขาก็สั่งนาฬิกาควรจะเก็บไว้เกี่ยวกับต้นไม้ทุกคืน ตอนนี้พระราชามีบุตรชายสามคนและเขาส่งคนโตทั้งคืนในสวน เขาดูจนถึงเที่ยงคืน แล้วเขาก็จะเลิกนอนอีกต่อไป และในตอนเช้าแอปเปิ้ลอื่นหายไป ลูกชายคนที่สองต้องดูคืนต่อไป แต่อาการไม่ดีขึ้น ตอนสิบโมงมีหลงเขาเข้านอน และตอนเช้าแอปเปิ้ลอื่นหายไป ตอนนี้ก็หันของลูกชายคนที่สามดูและเขาก็พร้อมที่จะทำเช่นนั้น แต่กษัตริย์มีความน่าเชื่อถือน้อยในตัวเขา และเชื่อว่าเขาจะประพฤติตัวเองยังแย่กว่าพี่ชายของเขา แต่ในที่สุดเขาก็ยินยอมที่จะให้มันลอง ดังนั้น ชายหนุ่มล้มตัวลงนอนใต้ต้นไม้ ดู และแก้ไขที่นอนไม่ควรเป็นหลัก เมื่อมันหลงสิบสอง บางอย่างก็วิ่งผ่านอากาศ และเขาก็เห็นแสงจันทร์เป็นนกบินต่อเขาที่มีขนแวววาวเหมือนทอง นกเกาะบนต้นไม้ และก็จิกออกแอปเปิ้ล เมื่อชายหนุ่มปล่อยบินลูกศรที่ นกบินออกไป แต่ลูกศรมีหลงของขนและหนึ่งของโกลเด้นขนล้มลงกับพื้นดิน ชายหนุ่มหยิบมันขึ้นมา และใช้มันในเช้าวันถัดไปเพื่อกษัตริย์ บอกเขาว่าเกิดอะไรขึ้นในคืนนั้นกษัตริย์ที่เรียกว่าสภาของเขาด้วยกัน และประกาศว่าเป็นขนนกมีค่ามากกว่าทั่วราชอาณาจักร .
" ตั้งแต่ขนนกมีคุณค่า " กษัตริย์ตรัสว่า " คนหนึ่งมีไม่เพียงพอสำหรับฉัน ฉันก็จะได้ทั้ง